171. MILAN BROWN (POV)

Chanel zit al minstens twee uur opgerold in die fauteuil, haar gezicht verborgen achter haar knieën. Af en toe hoor ik stille, gesmoorde snikken, maar geen enkel woord van troost van mijn kant bereikt haar. Ik blijf gewoon stil, kijkend naar hoe ze zichzelf zo vasthoudt, proberend op de een of ander...

Log in en ga verder met lezen