Hoofdstuk 19 - Een wolvending

Callums perspectief

Ik hield mijn afstand, luisterde mee maar bemoeide me niet, wetende hoe pijnlijk Zandra's stok kon zijn. Ik hield mijn ogen op Hope gericht. Als ik zag of voelde dat ze verdrietig of overstuur werd, gaf ik haar een geruststellende kneep in haar schouder of streek door haar...

Log in en ga verder met lezen