Hoofdstuk 235 Vergeving

Emma's POV

Ze haalde diep adem. "Dus ik bid dat ik dat niet meer zie. Op die manier zal ik elke dag gelukkiger zijn... dus als ik voor vreemden wens, wens ik ook voor mezelf."

Op dat moment leek Rachel te stralen met een stille gratie die me diep raakte.

Met een laatste zwaai haastte ze zich naar...

Log in en ga verder met lezen