Hoofdstuk 93 Blake, Ga weg

Emma's POV

Ik werd wakker in het duister, gedesoriënteerd en wanhopig dorstig. Mijn keel voelde als schuurpapier en mijn hoofd bonsde bij elke hartslag.

Koorts. Ik had medicijnen nodig.

Ik strompelde naar mijn badkamerkastje, maar vond het leeg van iets nuttigs. Natuurlijk, ik had van plan gewees...

Log in en ga verder met lezen