Hoofdstuk 11

Judy’s POV

Ik was verbluft om Ethan voor me te zien staan, naast Irene. Mijn wolf verborg zich onmiddellijk in het verste deel van mijn geest, zich afsluitend zelfs voor mij.

"Ethan?" zei Irene weer, terwijl ze zijn arm aanraakte. Hij was te druk bezig mij aan te staren met donkere ogen om te merke...

Log in en ga verder met lezen