Hoofdstuk 229: Penny

Ik word wakker in stilte.

Een seconde lang vergeet ik waar ik ben. Het onbekende plafond, de manier waarop het zonlicht in zachte grijze strepen door de gordijnen schijnt. Dan raakt het me als een baksteen op mijn borst.

Boomer's bed.

Niet Asher's.

De pijn in mijn ribben komt niet door een bless...

Log in en ga verder met lezen