6 Verkocht aan de perverse rijke man
Alina’s POV
Hoeveel ik er ook over nadenk, het lijkt gewoon niet logisch. Het afrodisiacum dat ik Tanya heb gegeven, is het krachtigste in het hele koninkrijk. Het heeft me een aanzienlijke hoeveelheid geld, energie en moeite gekost voordat ik het in handen kreeg. Het middel is zo sterk dat zelfs de machtigste weerwolf er niet tegen bestand is.
Ik sluit mijn ogen en probeer elk detail van die specifieke ochtend te herinneren. Ik herinner me dat Tanya er verward uitzag. Haar haar was warrig alsof ze de hele nacht in bed had gelegen, maar ze was haar kamer niet binnengegaan. Ik denk dat ik zuigzoenen op haar nek zag, maar ik ben niet zeker.
"Ik vraag me af wie die stomme idioot is," sis ik. "Als die stomme reus niet was verschenen, zou mijn plan hebben gewerkt."
Hoewel mijn plan om Tanya’s breuk openbaar en schandelijk te maken is mislukt, betekent dat niet dat ik heb opgegeven. Sterker nog, het is precies het tegenovergestelde. Ik ben vastberadener dan ooit. Boos besluit ik naar Brandon’s huis te gaan om een solide plan te bedenken. Op weg naar buiten ben ik zo afgeleid door mijn gedachten dat ik tegen Tanya aan bots.
We negeren elkaar en ik ga mijn eigen weg. Ik kijk op mijn polshorloge en realiseer me dat Tanya vroeg thuis is, wat erg verdacht is. Tanya houdt van haar parfums en werkt vaak in de winkel tot Malik haar naar huis moet sturen.
"Wat doet ze op dit uur thuis?" vraag ik mezelf af. Ik sluip terug naar binnen en kijk hoe Tanya met grote snelheid naar de badkamer rent.
Ze moet waarschijnlijk nodig naar de wc, denk ik bij mezelf en maak aanstalten om te vertrekken, maar dan bedenk ik me, de winkel heeft een wc. Waarom zou ze naar huis komen om naar de wc te gaan? Ik ben achterdochtig en verstop me bij de deur. Al snel komt Tanya uit de badkamer met een vreselijk angstige uitdrukking op haar gezicht. Ze rent naar haar kamer en stormt het huis uit. Wanneer ik zeker weet dat ze niet terugkomt, kom ik uit mijn schuilplaats en doorzoek haar kamer.
"Ik wist het," roep ik als ik een vers gebruikte zwangerschapstest vind. "Ze is zwanger."
Er vormt zich snel een plan in mijn hoofd en ik bel Rick, de rijke zakenman die Tanya adoreert. Het is tijd om een nieuwe deal te sluiten.
Marco’s POV
"Stop gewoon, Manuel," grom ik naar mijn innerlijke wolf. Hij zeurt al dertig minuten over waarom ik het meisje heb laten gaan zonder enige vorm van contactinformatie van haar te krijgen.
"Waarom moet ik het weten?" vraag ik.
"Omdat ze een aardig meisje is," hoor ik Manuel’s stem, of beter gezegd, voel ik Manuel’s stem.
Manuel is mijn innerlijke wolf en mijn trouwste metgezel. Vanaf het moment dat hij zich manifesteerde, zijn we onafscheidelijk en delen we alles. Hoewel hij een beetje onafhankelijk van mij is geworden, delen we bijna dezelfde gevoelens, emoties en gedachten. Zijn kleine onafhankelijkheid betekent dat hij zoveel kan zeuren als hij wil, wat precies is wat hij op dit moment doet.
Omdat Manuel een deel van mij is, kan ik zijn gedachten horen alsof hij tegen me praat, hoewel er geen stem is. Hij kan ook mijn gedachten horen, maar soms spreek ik hardop.
"Je bent altijd koud en angstaanjagend," blijft Manuel mompelen. "Als je zo doorgaat, eindig je waarschijnlijk alleen."
"Alleen?" Ik ben geamuseerd. "Ik heb jou."
"Je weet wat ik bedoel," Manuel spot, of beter gezegd, ik stel me voor dat hij spot. "Je moet warm zijn en jezelf openstellen voor mensen. Je bent altijd als een muur van ijs die niemand kan doordringen, terwijl Eric een bundel van vreugde en warmte is. Dat is waarschijnlijk waarom Lily..."
"Manuel," spot ik.
"Oeps, sorry," Manuel stopt plotseling met mompelen, zich realiserend dat ik nog steeds erg gevoelig ben over dat specifieke onderwerp. Hij is van zijn stuk gebracht door zijn overvloed aan woorden en hoest een paar keer om het te verdoezelen, "Aan de andere kant, ik heb Lily nooit echt gemogen, ook al is ze je voorbestemde partner. Lily leek altijd een vreemde energie om zich heen te hebben waar ik me niet prettig bij voelde. Dus ik ben best blij dat ze niet meer bij je is."
"Ben je dat?" Ik lach, verrast dat Manuel zo'n grote interesse heeft in mijn liefdesleven.
"Wat de perfecte reden is om vrienden te maken met dit nieuwe onschuldige meisje," dringt Manuel aan. "Ook al is ze zwak en heeft ze geen wolf, er is iets anders aan haar. Ze is speciaal, uniek; ik kan het voelen, en ik mag dit meisje liever."
Manuel heeft gelijk. Toen ik bij haar was, voelde ik een sterke, onverklaarbare connectie tussen ons. Ik weet niet waarom ik deze speciale connectie voel terwijl het duidelijk is dat Lily, niet zij, mijn voorbestemde partner is.
"Lily is weg, man," gaat Manuel verder. "Je moet verder gaan met je leven. Waarom verkennen we de roedel niet? Wie weet, misschien komen we het meisje tegen."
"Je bent te luidruchtig," ik ben onverschillig tegenover Manuel’s gepassioneerde toespraak. "Ik had niet eens door dat ik hier al twee weken was. Ik denk dat het tijd is om terug te gaan naar de hoofdstad, maar ik zou een kijkje kunnen nemen in deze roedel; en niet omdat jij het hebt genoemd."
“Natuurlijk,” lacht Manuel, en ik kan duidelijk het sarcasme in zijn stem horen.
Ik zucht en negeer zijn sarcasme. Ik sta op en neem een douche; trek nette kleren aan en stap naar buiten. Het is verfrissend om de frisse lucht in te ademen en de zon op mijn huid te voelen, dus maak ik een wandeling door de stad.
Om de een of andere reden word ik aangetrokken door een mooie parfumerie aan het einde van een straat. Misschien komt het omdat Lily een uitstekende parfumeur is, waardoor ik uit gewoonte meer aandacht besteed aan parfumerieën, en zelfs nu kan ik dat niet loslaten.
Ik loop de winkel binnen, en deze staat vol met verschillende parfums, maar wanneer ik flesje na flesje ruik, frons ik mijn wenkbrauwen. De meeste parfums in de winkel ruiken erg vergelijkbaar met de parfums die Lily heeft ontworpen. Echter, die parfums ontworpen door Lily zouden niet beschikbaar moeten zijn voor openbare verkoop. Hoe kan deze winkel deze parfums hebben?
Dan, tot mijn grotere verbazing, ruik ik een bekende geur. Het is in het begin zwak, maar wordt sterker met elke ademhaling. Het is Lily’s geur die ik op dat meisje rook. Ik volg de geur naar een klein flesje parfum dat aan het einde van de kast hangt. Ik ben behoorlijk verrast dat hun geuren exact identiek zijn.
“Oh,” een man komt nonchalant naar me toe. “Welkom in Malik’s Parfumerie. Ik ben Malik. Ruik je iets wat je bevalt?”
“Kun je me vertellen wie de ontwerper van dit parfum is?” vraag ik, terwijl ik naar het kleine flesje parfum staar.
“Dat is Tanya. Ze is een perfecte parfumeur in onze winkel,” antwoordt Malik. “Maar ik ben bang dat het niet te koop is. Ik heb het per ongeluk op de plank gehangen. Maar ze heeft bijna alle parfums in deze winkel gemaakt en je kunt je keuze maken.”
Ik staar vrij intens naar het parfum en hij moet denken dat ik Tanya’s werk erg waardeer. Dat is waarschijnlijk waarom hij zich gedwongen voelt om me te vertellen hoe getalenteerd en geweldig Tanya is. Hij prijst haar met extreme enthousiasme en vertelt me haar verhaal.
“Ze is een kind van een draagmoeder, dus niet veel mensen mogen haar, maar dat weerhoudt haar er niet van om gelukkig en behulpzaam te zijn voor iedereen om haar heen.”
Mijn lichaam verstijft lichtjes wanneer Malik dit noemt. Ze is ook een kind van een draagmoeder?
“Clara!” roept Malik naar een meisje aan de andere kant van de winkel. “Waar is Tanya? Ik heb haar niet gezien toen ik terugkwam.”
“Ze lijkt ziek,” antwoordt Clara. “Ze is sinds vanmorgen aan het overgeven. Als je het mij vraagt, zou ik zeggen dat ze zwanger is.”
“Dat is onmogelijk,” lacht Malik. “Ze is een maagd.”
Mijn blik verschuift meteen van het parfum naar Clara en Malik. Hoewel ik zou willen dat het niet waar was, hoor ik Clara duidelijk en begrijp ik wat het betekent. Mijn stem wordt kouder als ik spreek, “Waar woont ze?”
Tanya’s POV
Hoewel ik het resultaat zie, kan ik het niet geloven, laat staan accepteren. Hoe kan ik zwanger zijn? Het is onmogelijk. Ik storm snel de badkamer uit en stop de teststrip in mijn kast. Ik heb frisse lucht nodig om mijn hoofd leeg te maken, dus storm ik het huis uit en maak een wandeling.
Ik kan mijn slechte lot nauwelijks geloven. Het lijkt alsof het universum erop uit is om mijn leven nog ellendiger te maken dan het al was. Iedereen gelooft nog steeds dat ik met Brandon ben, en dan blijk ik zwanger te zijn. Brandon zal de zwangerschap uiteraard ontkennen met Alina als getuige.
“Wat zou er dan van mij worden?”
Na een uur doelloos rondlopen, besluit ik terug naar huis te gaan en het van me af te slapen. Het kan een nachtmerrie zijn die verdwijnt wanneer ik wakker word. Ik loop terug naar huis en weet meteen dat er iets mis is. Richard, Maya, Alina en Brandon zitten op de bank, duidelijk op mij te wachten. Alina heeft een koude, sluwe glimlach op haar gezicht terwijl Brandon me niet eens aankijkt; en ik weet dat ik in serieuze problemen zit.
“Zou je dit willen uitleggen?” zegt Maya, terwijl ze de zwangerschapstest op tafel gooit.
Mijn ogen worden groot als ik naar de strip staar die twee dikke lijnen toont. Mijn eerste instinct is om te liegen, maar ik weet dat het zinloos is. Iedereen zal er doorheen zien.
“Ik denk dat je stilte boekdelen spreekt,” snauwt Alina naar me. “Je hebt Brandon verraden en die nacht met Rick geslapen. Je hebt het gewoon sluw verborgen gehouden.”
“We hebben afspraken gemaakt met Rick,” kondigt Maya aan. “Hij heeft ermee ingestemd om je als minnares te houden en je van schaamte te redden.”
“Wat?” kreun ik ongelovig.
Hoewel er geen bewijs is, kent iedereen de verhalen. Rick is een seksuele pervert wiens minnaressen zijn seksuele eisen nooit kunnen bijhouden. Het gerucht gaat dat de meeste van zijn minnaressen verdwijnen, of beter gezegd, sterven, na een paar maanden omdat ze zijn perverse seksuele eisen niet kunnen bijhouden.
“Papa, alsjeblieft,” huil ik, niet in staat te geloven dat mijn familie dit mij aandoet. “Stuur me niet naar Rick. Ik zal sterven.”
“Je lot is bezegeld,” antwoordt mijn vader, zijn stem koud en boos.
“Vader, ik…” net als ik verder wil smeken bij mijn vader, onderbreekt een scherpe klop op de deur me.
