BÖLÜM YETMİŞ

Alex.

Çocuklar Elisabeth ile birlikte ayrılıyor ve ben hastanenin bekleme odasında kalıyorum. O lanet olası sandalyede oturmaktan sırtım gerçekten ağrıyor, bazı kadınlar yanımdan geçip bana arzulayarak bakıyorlar. Evet, eğer bağlı olmasaydım, bu bakışları sevebilirdim. Ancak, bazen böyle bakıldıkla...