148: Onu tanıyorsun.

Killian'ın bakış açısı

Çenem yere düştü. Onları, birbirlerine mutlulukla bakarken izlerken tek kelime bile edemedim. Bir noktada, sanki benim varlığımın tamamen farkında değillermiş gibi görünüyordu.

“Affedersiniz, ne? Onu baba diye mi çağırdığını duydum?” Kelimeler boğazımda düğümlendi, onlar...