BÖLÜM 58

ARGON

Babamın odasında ağladığımı gördüğüne inanamıyorum. Bunu izlediğini bilmek o kadar utanç verici ki.

"Lan!" Yüzümü ovaladım, o utanç duygusunu silmeye çalışarak. Ama bunun bu kadar kolay olacağını düşünmek kendimi kandırmak olurdu.

"En azından sadece o gördü. Hizmetçilerim görseydi, rezil ol...