Księga 2: Rozdział 15

Heidi

Jego pazury były długie i zakrzywione. Miały lśniący połysk, podobnie jak pazury dziadka. Spojrzała na niego, a on skinął głową. „Ach, byłbym bardziej zaciekły. Synu, masz dobrą głowę na karku, godną tytułu Ziemskiego.” Powiedział, wstając. Żaden z wilków nie wstał, dopóki nie zrobił tego Alfa...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie