Bölüm 67

Artık aramızda her şey bitti.

Onun üzgün yüzü, aramızdaki her şeyi bitirme kararı aldığımda bile gözlerimin önünden gitmiyordu. Köşe koltuğunda otururken gözyaşlarımı tutamadım. Tanrı bana acıdı, çünkü koltuğum amca ve teyzenin uzağındaydı ve yanımda kimse oturmuyordu. Sessizce ağlamaya devam ettim...