203 - Amelie Petit

Amélie Petit

Czułam, że Tom martwi się tym, co dzieje się przy stoliku obok nas. Na szczęście Jacques siedział tyłem do nas i nie mógł nas zobaczyć.

Ale blondynka o niebieskich oczach i przerażającym spojrzeniu, jak u Jacquesa, nie odrywała ode mnie wzroku. Zaczynało mnie to denerwować, a Toma zwł...