Łamanie zasad

Isadora

Rozejrzałam się po strefie VIP, obserwując wszystkich świetnie się bawiących, w tym moich przyjaciół, i na mojej twarzy pojawił się szczery uśmiech. To był mój pierwszy raz, kiedy podróżowałam z przyjaciółmi i naprawdę zanurzyłam się w karnawałowej atmosferze.

Kiedy głośne bity dudniły z platformy, głos przebił się przez hałas.

"Isadora!" Głos mojej przyjaciółki Jennifer wyróżniał się.

Podeszłam bliżej, żeby lepiej usłyszeć, a ona wskazała głową, gdzie powinnam spojrzeć. Podążyłam za jej spojrzeniem i nie mogłam uwierzyć w to, co zobaczyłam.

"Profesor Lucchese?!" Mój głos zdradził moje zaskoczenie.

"Trudno uwierzyć, nawet widząc to na własne oczy," potwierdziła to, co myślałam.

Wymieniłyśmy głupkowaty uśmiech, całkowicie pochłonięte sytuacją. Lucchese jest jednym z naszych profesorów na uniwersytecie. Zajęcia z ekonomii stały się o wiele ciekawsze, odkąd przejął je, i nie opuściłam ani jednego. Ciągle podziwiałam mężczyznę po drugiej stronie strefy VIP, kusząc się, by zrobić pierwszy krok.

Jednak naszą uwagę odwrócili inni przyjaciele, którzy dołączyli do nas, rozdając drinki i wciągając nas do zabawy.

Wszyscy studiujemy na tym samym uniwersytecie. W tym roku postanowiliśmy razem doświadczyć karnawału w Salvadorze, w tym ja, moja najlepsza przyjaciółka Jennifer, Benny i Johnny. To był pierwszy dzień świętowania, a my byliśmy zachwyceni zaraźliwą energią wydarzenia.

Spojrzałam ponownie w stronę profesora i napotkałam zielone oczy Lucchese, które były utkwione we mnie. Zawsze uśmiechał się w sposób, który wstrząsał mną do głębi, sprawiając, że moje nogi drżały. Było to surrealistyczne widzieć poważnego, statecznego profesora z uczelni tutaj, w środku karnawału w Salvadorze.

Tańcząc i bawiąc się z przyjaciółmi, ciągle spoglądałam na profesora, starając się utrzymać kontakt wzrokowy i przekazać zainteresowanie, które do niego czułam. Za każdym razem, gdy nasze oczy się spotykały, nowa fala emocji ogarniała mnie, wypełniając mnie mieszanką niepokoju i ekscytacji. Doskonale wiedziałam, co to znaczy, ale znalezienie odwagi, by działać, było zupełnie innym wyzwaniem.

Lucchese jest oszałamiającym mężczyzną, i obawiałam się, że może zdać sobie sprawę, jak bardzo jego spojrzenie na mnie wpływa. Poza tym, że był wysoki i dobrze zbudowany, jego uśmiech mógłby sprawić, że każda kobieta zakochałaby się w nim po uszy, nie mówiąc już o mnie, która na każdym wykładzie prawie śliniła się na jego widok.

Miał opaloną skórę, zielone oczy i czarne włosy – kombinacja, która sprawiłaby, że każda aktywna seksualnie kobieta zemdlałaby, zwłaszcza ja, która ledwo mogłam się skupić na jego wykładach. Podczas gdy on wydawał się zrelaksowany, ciesząc się atmosferą z drinkiem w ręku, ja byłam pochłonięta grzesznymi myślami, nie mogąc oderwać oczu od tego wspaniale wykreowanego wzoru męskiej doskonałości.

Rozważając swoje szanse, zdecydowałam, że kto nie ryzykuje, ten nie ma. Nie byliśmy na uniwersytecie. Tutaj nie był moim profesorem, a ja nie byłam jego studentką. Byłam w pełni świadoma swojej urody, i choć mogłam brakować doświadczenia w flirtowaniu, wiedziałam, jak wykorzystać swój urok. Zaczęłam utrzymywać kontakt wzrokowy z profesorem przy każdej okazji, starając się przekazać, że jestem bardzo zainteresowana poznaniem go bliżej – znacznie bliżej.

Krótko odwróciłam wzrok od profesora, który do tej pory nie zrobił nic, by mnie zachęcić, i dopiero wtedy zauważyłam, że Jennifer całuje się z Johnny'm. Wszyscy opieraliśmy się o przednią barierkę strefy VIP, a oni dawali pokaz swoich gorących pocałunków, splątanych języków i ręki Johnny'ego, która bezczelnie wędrowała po ciele Jennifer.

Studiujemy razem od prawie dwóch lat, i nigdy wcześniej nie wykazywali zainteresowania sobą nawzajem. Wyglądało na to, że to się zmieniło, a teraz ja będę tą, która zostanie na lodzie, zwłaszcza że Benny również był w romantycznym nastroju z dziewczyną stojącą tuż obok mnie.

Znowu szukałam profesora Lucchese, przeszukując tłum, ale tym razem nie mogłam go znaleźć. Szukałam wszędzie, obawiając się, że on też mógł znaleźć kogoś do spędzenia nocy.

Czując, jak mój entuzjazm na pierwszy dzień karnawału zaczyna słabnąć, nagle poczułam, jak ktoś obejmuje mnie od tyłu, i natychmiast się spięłam. Mimo że wypiłam kilka drinków, nie byłam typem osoby, która pozwalała komukolwiek zbliżyć się do siebie w taki sposób.

Próbowałam się odwrócić, żeby zobaczyć, kto mnie tak intymnie trzymał, ale zapach, który mnie otaczał, napełnił mnie nadzieją, zanim jeszcze zdążyłam to zrobić. To był ten sam zapach, który zawsze nosił profesor Lucchese. Moje serce zaczęło bić szybciej, ale nie mogłam potwierdzić, że to on, ponieważ delikatnie przytrzymał moją głowę, uniemożliwiając mi odwrócenie się.

Rozważałam, czy się nie odsunąć, ale wtedy pochylił się i przyłożył usta do mojego ucha, jakby chciał coś powiedzieć. Samo uczucie jego ust muskających mój płatek ucha wywołało dreszcze przechodzące przez całe moje ciało.

„Bawisz się dobrze?” zapytał.

Nie mogłam się pomylić co do tego głosu — głębokiego, zmysłowego, tego samego, który zawsze budził we mnie coś podczas jego wykładów.

„Lucchese?” wykrztusiłam, ledwo powstrzymując ekscytację.

„A kto inny?”

Nie mogłam w to uwierzyć, gdy zaczął delikatnie całować moją szyję, zanim zdążyłam się otrząsnąć z zaskoczenia. Ale te doznania szybko mnie przytłoczyły, i poddałam się im. Jego pocałunki przerodziły się w delikatne gryzienie płatka ucha, zostawiając mnie całkowicie na łasce pożądania.

Choć fantazjowałam o tej sytuacji, było prawie niemożliwe, aby pogodzić obraz tego namiętnego mężczyzny, całującego mnie tak prowokacyjnie na środku karnawału, z poważnym i wymagającym profesorem Lucchese z uniwersytetu. A jednak tu był, doprowadzając mnie do szaleństwa z pożądania, i nie miałam zamiaru go powstrzymywać.

„Nie mogę już ci się oprzeć,” wyszeptał, jego usta nigdy nie opuszczając mojej skóry.

Jego pocałunki stały się bardziej namiętne, na przemian z lekkimi ugryzieniami, i zaczęłam się zastanawiać, czy to nie jest sen. To było zbyt dobre, aby było prawdziwe. Mimo to poddałam się chwili, pozwalając, aby te doznania całkowicie mnie pochłonęły.

Pomimo że od chwili, gdy go zobaczyłam w strefie VIP, nie mogłam uwierzyć, że mam szansę z najbardziej atrakcyjnym — i surowym — profesorem na uniwersytecie. Ale okazało się, że całkowicie się myliłam.

„Wciąż nie mogę uwierzyć, że to się dzieje,” przyznałam, nie mogąc się powstrzymać.

„Co powiesz na to, żebyśmy po prostu cieszyli się tymi chwilami i zapomnieli o wszystkich powodach, dla których nie powinniśmy tego robić?” zaproponował, z uśmiechem, który był równie czarujący jak jego twarz.

Jego słowa miały sens. Byłam jego studentką, a on był dwa razy starszy ode mnie. Ale to wszystko nie miało znaczenia. Nie zamierzałam pozwolić, aby cokolwiek powstrzymało mnie przed delektowaniem się tą nocą z nim.

„No więc,” zażartowałam, odciągając się lekko i wyciągając rękę jak do formalnego przedstawienia się, „Nie sądzę, żebyśmy się właściwie poznali… Jestem Isadora.”

„A ja Matteo,” odpowiedział, grając dalej. „Miło cię poznać, Isadoro.”

Ledwo skończył mówić, a już przyciągnął mnie z powrotem do swoich ramion, zdobywając moje usta w gorącym pocałunku.

„Chcę więcej,” powiedziałam, wciąż czując się niespełniona i pragnąc go.

Te skradzione chwile wśród tłumu nie wystarczały, aby ugasić pożądanie, które czułam do mojego profesora. Potrzebowałam znacznie więcej.

„Chcę spędzić z tobą noc. Obiecuję, że warto będzie czekać,” wyszeptał Matteo do mojego ucha, jego ciepły oddech wywołując dreszcze na moim kręgosłupie.

„Nie mam co do tego wątpliwości,” odpowiedziałam, moje serce bijące z ekscytacji, gdy pociągnął mnie na parkiet.

Nasze ciała poruszały się w idealnej synchronizacji, nasze ręce badały nawzajem swoje kontury, jakby próbując zapamiętać każdy zakręt.

W miarę jak noc postępowała, muzyka stawała się głośniejsza, a nasze tańce coraz bardziej nieskrępowane. Matteo i ja nie byliśmy wyjątkiem, odrzucając wszelkie wahania, gdy poruszaliśmy się razem. To była strona niego, której nigdy nie widziałam w klasie — zrelaksowana, beztroska i pełna życia.

W pewnym momencie Matteo nachylił się blisko mnie, jego usta muskając moje ucho.

„Co powiesz na to, żebyśmy poszli do mojego mieszkania?” zapytał, jego głos zmysłowy, zostawiając mnie bez słów.