105

TREVER: Jestem szczęśliwy, że się uspokoiła i przestała płakać. Siedzi teraz na moich kolanach, podczas gdy łączy się z ojcem. Po prostu czekam, nie będę ich pospieszać, bo wiem, że dzieje się coś ważnego i nie chcę zepsuć tej chwili. Po tym, jak zapytała nas, czy chcemy pojechać z nią do chatki, by...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie