ความสุขสุดขีดในโลกมนุษย์

"อ๊ะ...อืม..."

เสียงครางเซ็กซี่แว่วออกมาจากห้อง หญิงสาวบนเตียงสั่นไหวทรวงอกอวบอิ่มสีชมพูอ่อนส่วนบน ร่างกระตุกเป็นจังหวะ ขาทั้งสองบีบเข้าหากันแน่น หายใจถี่รัวไม่หยุด

ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ทั้งร่างราวกับกุ้งต้มสุกสีแดง

หญิงสาวพยายามระงับความร้อนผ่าวในร่างกาย ฟันขบริมฝีปากล่างแน่น บังคับตัวเองไม่ให้ส่งเสียงร้อง

แต่ดวงตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์คู่นั้นไม่อาจยับยั้งได้ น้ำตาไหลรินจากหางตาไม่หยุด

"อืม...อืม..."

เสียงครางหวานในลำคอดังต่อเนื่อง ทำเอาผมหน้าแดงหูแดง ในอกรู้สึกราวกับมีอุ้งเล็บแมวเล็กๆ กำลังข่วนอยู่ ทำให้ผมรู้สึกทรมานไม่น้อย

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่ภาพที่ชวนหวามไหวแต่อย่างใด

ความจริงแล้ว ผมแค่กำลังช่วยแม่ทายาเท่านั้นเอง

แม่ของผมอายุสี่สิบกว่าแล้วแต่ยังดูสาวเฉียว เธอหย่ากับพ่อผมมาหลายปีแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอเลี้ยงดูผมซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวอยู่กันสองคน

ก่อนหย่า แม่ผมเป็นคนค่อนข้างเรียบร้อย ไม่เคยมีพฤติกรรมที่เกินเลย

แต่ช่วงนี้ ผมสังเกตเห็นว่าแม่ดูแปลกไป

เธอเปิดเผยมากขึ้น ช่วงหลังๆ มักสวมเสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้นบางๆ เดินไปมาในบ้าน ไม่สนใจผมซึ่งเป็นลูกชายที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

ที่ผมกำลังทายาให้แม่ตอนนี้ ก็เพราะเมื่อครู่เธอสวมเสื้อผ้าบางๆ ออกไปตากผ้า แล้วพลาดตกจากที่สูง ทำให้ขาและหลังมีรอยแดง เจ็บจนน้ำตาคลอ

ตอนนี้ เธอนอนอยู่บนเตียง ผมนั่งยองๆ อยู่ปลายเท้า ถือยาทาให้เธอ

ต้องยอมรับว่า หลังจากหย่า แม่ผมดูดีขึ้นอย่างก้าวกระโดด ไม่เหมือนกับภาพแม่บ้านหน้าตาหมองคล้ำแต่ก่อน ตอนนี้ทั้งคนดูสดใส อ่อนเยาว์ลงหลายปี

แม้อายุจะสี่สิบกว่าแล้ว แต่ยังดูเหมือนสาวน้อย ผิวพรรณนุ่มนวลมาก

ผมประคองเท้าเล็กเรียวของเธอ ถอนหายใจพลางพูดว่า "บอกแล้วไงว่าอย่าขึ้นไป รอให้ผมทำก็ได้ รีบร้อนอะไรขนาดนั้น"

แม่มองผมอย่างน่าสงสาร ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา "แม่แค่อยากช่วยแบ่งเบาภาระลูกไง ไม่งั้นรอลูกกลับจากทำงานมาเก็บ จะเหนื่อยแย่"

คำพูดนี้ทำให้ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ส่ายหน้า ปล่อยให้เธอทำตามใจ

หลังจากทายาจุดสุดท้ายเสร็จ ผมวางเท้าเล็กที่ทำให้จิตใจผมวอกแวกลง หันหน้าหนี ไม่กล้ามองรูปร่างงดงามของแม่อีก

ทุกครั้งในสถานการณ์แบบนี้ ผมรู้สึกว่าตัวเองช่างไม่ใช่มนุษย์เลย

จะไปคิดอะไรกับแม่ตัวเองได้อย่างไร?

แต่พูดตามตรง ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่า ในขณะที่ผมพยายามอย่างมากที่จะอดทน ไม่ให้ตัวเองจินตนาการเกี่ยวกับแม่ แต่กลับมีคนคิดไม่ดีกับแม่ผมเสียแล้ว

และคนๆ นั้นคือเพื่อนสมัยเด็กของผม โจวทง!

แม่ของโจวทงชื่อเจ้าถิง เป็นเพื่อนสนิทของแม่ผม

เจ้าถิงก็เป็นหญิงโสด ทั้งสองสนิทกันมาก มักอยู่ด้วยกันตลอด ทำให้ผมกับโจวทงเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก

แม่สวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ลุกขึ้นจากเตียงด้วยท่าทางน่าสงสาร สวมรองเท้าแตะแล้วเดินออกไปข้างนอก

"แม่จะไปไหนครับ?"

"แม่จะไปหาป้าเจ้าของลูก เจ็บจะตายอยู่แล้ว ไปคุยกับเธอหน่อย"

แม่พูดเหมือนเด็กสาว ผมไม่ได้สนใจอะไรมาก

เปิดทางให้เธอเดินผ่านไป ปล่อยให้เธอไปตามใจ