การทรยศในบึง
KatVonBeck · Completato · 220.6k Parole
Introduzione
-- "ฉันรู้สึกถึงคู่ของเรา เจค ฉันสัมผัสได้ถึงเธอแต่กลิ่นของเธอจางมาก เธอกลัว เราต้องช่วยเธอ"
เอวี่ แอนดรูส์ เป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว ถูกทิ้งตั้งแต่ยังเป็นทารก เธอใช้ชีวิตทั้งชีวิตในบ้านอุปถัมภ์ที่นิวออร์ลีนส์ เธอถูกส่งตัวให้ตำรวจหลังจากเกิดมาและไม่มีความรู้เลยว่าใครคือพ่อแม่ของเธอ เธอไม่เคยรู้สึกว่าเธอเข้ากับใครได้ และเธอซ่อนตัวเองอยู่หลังเสื้อผ้าตัวใหญ่และใช้ผมปิดหน้าของเธอ สิ่งที่เธอต้องการในชีวิตคือการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับผู้หญิงที่เป็นแม่อุปถัมภ์ของเธอมา 8 ปี เอวี่จะจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมในอีกไม่ถึงสองสัปดาห์ โดยวันเกิดของเธอจะตรงกับวันหลังจากจบการศึกษา เธอตั้งตารอที่จะเห็นว่าบทต่อไปในชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไร เพราะประสบการณ์ในโรงเรียนมัธยมของเธอไม่ใช่เรื่องดี เธอถูกกลั่นแกล้งมาหลายปีตั้งแต่เริ่มเข้าโรงเรียนมัธยม และเธอปรารถนาความสงบที่เธอเชื่อว่าจะมาพร้อมกับการเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย เธอตื่นเต้นที่จะได้ไปเรียนมหาวิทยาลัยกับเพื่อนคนเดียวของเธอ เกรซี่ เธอรู้ว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไป แต่ไม่ใช่ในทางที่ดี อันตรายมาจากที่ที่ไม่คาดคิดโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า เอวี่จะต้องใช้สติปัญญาของเธอเพื่อพยายามหนีจากคนที่จับตัวเธอไป เธอจะถูกใช้เป็นเครื่องบูชามนุษย์โดยนักบวชวูดูที่เปลี่ยนพิธีเพราะเธอต้องการพรที่ใหญ่กว่าที่เธอเชื่อว่าสัตว์จะให้ได้ จะมีใครสามารถช่วยเอวี่จากคนที่ตั้งใจจะฆ่าเธอเพื่อรับรางวัลที่พวกเขาต้องการจากพระเจ้าได้หรือไม่? หรือเธอจะต้องตายอย่างโดดเดี่ยวและหวาดกลัว?
Capitolo 1
บทที่ 1
นิวออร์ลีนส์, หลุยเซียน่า
มุมมองของอีวี แอนดรูว์ส
ฉันรีบวิ่งไปที่ป้ายรถบัสตรงหัวมุมถนนขณะที่เห็นนักเรียนคนสุดท้ายกำลังเดินขึ้นบันได ฉันรู้อยู่แล้วว่าถ้าพวกเขาเห็นฉันมา พวกเขาจะรีบขึ้นไปนั่งให้เร็วขึ้น ฉันไม่ผิดหวังเลย แน่นอนว่าฉันได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมโรงเรียนลอยมาในอากาศขณะที่รถบัสเริ่มเคลื่อนตัวและแล่นไปตามถนนโดยไม่มีฉันอยู่บนนั้น
"เยี่ยมไปเลย" ฉันพึมพำเบาๆ ขณะพยายามคิดว่าจะไปโรงเรียนยังไงดีวันนี้ ฉันอยากเป็นเหมือนเด็กคนอื่นๆ ที่มีแม่หรือพ่อที่คอยเอาใจใส่และสามารถขับรถไปส่งที่โรงเรียนได้ แต่ฉันเป็นเด็กกำพร้ามาตั้งแต่เป็นทารก ฉันอาศัยอยู่กับแม่บุญธรรม เฮเลน ซึ่งเป็นคนที่ใจดีมาก แต่เธออายุเกือบ 64 ปีแล้ว และเธอคงไม่อยากทนกับการจราจรติดขัดที่โรงเรียนมัธยมปลาย ฉันรู้แล้วว่าตอนนี้ฉันจะต้องไปสายแน่ๆ และตัดสินใจที่จะรีบเร่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันพลาดรถบัสอย่างน้อยเดือนละหนึ่งหรือสองครั้ง ขอบคุณ "เพื่อนๆ" ที่นั่งรถบัสกับฉัน
จริงๆ แล้ว คนขับรถบัสควรจะเห็นฉันได้ ฉันอยู่ห่างจากรถบัสแค่ประมาณ 500 ฟุตเท่านั้น แต่พวกที่ชอบแกล้งฉันชอบเล่นเกมนี้ ฉันเห็นว่าพวกเขาทำให้คนขับเสียสมาธิไม่ได้มองรอบๆ และเห็นฉันด้วยการทะเลาะกันเล่นๆ ฉันเห็นอันธพาลตัวใหญ่ที่สุดของฉัน เพรสตัน แลนดรี ตบเพื่อนสนิทของเขา ทรูแมน บรูสซาร์ด ฉันเห็นคนขับมองขึ้นไปที่กระจกใหญ่เหนือศีรษะและตะโกนให้พวกเขาสงบลง ฉันเห็นทรินิตี้ น้องสาวของเพรสตัน ยิ้มให้ฉันทางหน้าต่างขณะที่รถบัสทิ้งฉันไว้ เธออายุน้อยกว่าพวกเราหนึ่งปี แต่เธอก็ใจร้ายและน่าเกลียดกับฉันเหมือนกับที่เพรสตันเป็น
ฉันไม่เคยทำอะไรให้พวกเขาเลย แต่พวกเขาเกลียดฉันตั้งแต่ฉันมาอยู่กับเฮเลนตอนอายุ 10 ขวบ เพรสตันและทรินิตี้อาศัยอยู่บ้านติดกับเรา และทุกครั้งที่พวกเขาสามารถสร้างปัญหาให้ฉันได้ พวกเขาก็พร้อมที่จะทำ เฮเลนเคยไปคุยกับพ่อแม่ของพวกเขาหลายครั้ง แต่พฤติกรรมของพวกเขาก็ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ ฉันขอให้เธอเลิกเข้าไปช่วยฉัน ฉันรู้ว่ามันจะยังคงดำเนินต่อไปจนกว่าฉันจะสามารถออกไปจากที่นี่ได้ เฮเลนสนับสนุนฉันอย่างดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ แต่ฉันรู้ว่าพวกเขาจะไม่มีวันหยุด เฮเลนบอกฉันว่าหลังจากที่ฉันอายุครบ 18 ปีในเดือนหน้า เธอจะยังคงอนุญาตให้ฉันอาศัยอยู่กับเธอต่อไปในขณะที่ฉันไปเรียนมหาวิทยาลัย เธอพยายามช่วยฉันอย่างเต็มที่ เพราะเธอรู้สึกไม่ดีแทนฉัน เธอเป็นผู้สนับสนุนหลักของฉันในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา ฉันปล่อยให้ความคิดล่องลอยไปเรื่อยๆ ขณะที่พยายามเดินเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ไปทางโรงเรียน
ฉันจะต้องใช้ Jazzy Pass เพื่อขึ้นรถรางสักคัน ไม่งั้นฉันจะสายมาก ฉันยังคงรีบเดินไปยังป้ายรถรางถัดไปเมื่อได้ยินเสียงแตรดังขึ้นข้างหลัง แม้จะรู้ว่าไม่น่าจะเป็นเสียงแตรที่ดังให้ฉัน ฉันก็หยุดและหันไปมอง ฉันตกใจที่เห็นรถมัสแตงสีดำคันที่คุ้นเคยแล่นมาจอดข้างๆ ฉัน และหน้าต่างเลื่อนลง ทำไมเขาถึงบีบแตรใส่ฉัน? ฉันไม่ได้อยู่ใกล้ถนนเลย เขาควรจะขับผ่านไปเลย เพราะฉันจะไม่ยอมรับการติดรถไปกับเขาแน่นอน
"เฮ้ เอเวลิน นายพลาดรถบัสอีกแล้วเหรอ? ฉันให้ไปส่งได้นะถ้านายอยากไป" ฉันได้ยินเสียงเรตต์ โคลแมน เพื่อนร่วมชั้นตะโกนเรียกฉัน ฉันพยายามไม่แสดงความประหลาดใจออกมาทางสีหน้า แต่ไม่ว่าฉันจะสายแค่ไหน ฉันจะไม่ยอมรับข้อเสนอให้เขาไปส่งที่โรงเรียนเด็ดขาด ฉันมีปัญหาพอแล้วกับการหลบหน้าฮิลลารี่แฟนของเขา ถ้าเธอเห็นฉันอยู่ในรถของเขา เธอจะไม่ปล่อยฉันไปง่ายๆ แน่ การได้ไปถึงโรงเรียนตรงเวลาไม่คุ้มค่ากับความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นหากรับข้อเสนอนี้ ฉันหันหลังให้เขาและเดินต่อไปยังป้ายรถราง
"ไม่เป็นไรขอบคุณนะ ฉันโอเค นายไปเถอะเรตต์ ไม่งั้นนายจะสายด้วย" ฉันตะโกนตอบเขาและเดินต่อไป ฉันได้ยินเสียงเครื่องยนต์ขณะที่เขายังคงขับรถช้าๆ เคียงข้างฉัน ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรกับฉัน ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่จะทำให้ฉันยอมขึ้นรถคันนั้นกับเขาโดยสมัครใจ
"แน่ใจเหรอ? เพราะฉันได้ยินมาว่าเราจะมีสอบคาบแรกนะ ถ้าเธอพลาดมัน จะไม่กระทบเกรดเฉลี่ยเธอหรือไง?" ฉันได้ยินรอยยิ้มในน้ำเสียงเขาขณะที่ตะโกนบอกฉัน ฉันหยุดเดินและมองไปที่เขา เขาดูจริงจัง และครูลาร์คินก็ขึ้นชื่อเรื่องแกล้งพวกเราแบบนี้ ฉันเดาว่าเขาพูดถูก เพราะไม่รู้ทำไมเขากับกลุ่มของเขามักจะได้รับการบอกให้อ่านหนังสือล่วงหน้าก่อนสอบใหญ่เสมอ ฉันรู้ว่าเป็นเพราะโค้ชของพวกเขากดดันเพื่อให้พวกเขาอยู่ในทีมต่อไปได้ ฉันเดาว่าเขาพูดถูก มันฟังดูเหมือนสิ่งที่ครูจะทำ เรามีเวลาเรียนอีกสามสัปดาห์ และมีการสอบอีกสองครั้งก่อนจบ เธอไม่สามารถจัดสอบในสัปดาห์สุดท้ายได้ เพราะพวกเราเป็นนักเรียนปีสุดท้าย และเกรดทั้งหมดต้องส่งแล้ว ไหล่ของฉันตกลงเมื่อยอมแพ้ ฉันเห็นเขายิ้มกว้างขณะที่เขาจอดรถเพื่อให้ฉันขึ้น
ฉันได้ยินเสียงประตูปลดล็อก และฉันเปิดมันเพื่อเข้าไป แต่ฉันไม่ได้ดีใจเลย เรายังห่างจากโรงเรียนสองไมล์ ฉันน่าจะทันเวลา ฉันคาดเข็มขัดนิรภัย และฉันได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ของเขาขณะที่ฉันทำ เขาไม่ได้คาดเข็มขัด แต่ฉันไม่ไว้ใจเขาและความสามารถในการขับรถของเขาเลย ฉันนั่งพิงเบาะขณะที่เขาเลื่อนกระจกขึ้นและเข้าเกียร์ ฉันรู้สึกปลอดภัยเพราะฟิล์มกระจกช่วยบังไม่ให้ใครเห็นฉัน ฉันรู้สึกอยากขอให้เขาปล่อยฉันลงจากรถก่อนถึงโรงเรียน ฉันไม่ต้องการปัญหาเพิ่มจากแฟนสาวขี้หึงของเขาในช่วงใกล้จบการศึกษาแบบนี้
"เอ่อ เรตต์ ถ้าไม่รังเกียจ นายจะจอดรถและปล่อยฉันลงก่อนถึงโรงเรียนได้ไหม" ฉันถามเขาเบาๆ ฉันพยายามระวังไม่ให้เขาโกรธฉัน ฉันไม่สามารถพลาดการสอบครั้งนี้ได้ เพราะเกรดเฉลี่ยเป็นสิ่งที่ฉันต้องรักษาไว้ ทุนการศึกษาของฉันขึ้นอยู่กับมัน และฉันไม่สามารถสูญเสียมันได้ ฉันก็ไม่อยากต้องหลบหน้าฮิลลารี่ในอีกสามสัปดาห์ข้างหน้าเช่นกัน ฉันรู้ดีว่าถ้าเธอหาฉันไม่เจอที่โรงเรียน เธอจะมาที่ที่ทำงานของฉันเพื่อพยายามทำให้ฉันเสียใจ ฉันเบื่อกับเรื่องพวกนั้นด้วย แต่ฉันไม่สามารถควบคุมเรื่องตลกโง่ๆ ที่เธออยากทำได้ ฉันจะหางานใหม่เมื่อเริ่มเรียนมหาวิทยาลัย แต่ตอนนี้และในช่วงฤดูร้อน ฉันแค่ไม่ต้องการความวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นจากการทำให้ฮิลลารี่โกรธ และการที่ฉันมาถึงพร้อมกับเขาจะทำให้เป็นแบบนั้นแน่นอน
"ทำไม? เธอก็ออกตอนฉันจอดรถได้นี่? ฉันไม่เห็นว่ามันมีปัญหาอะไร แถมฉันยังช่วยเธออยู่แล้ว เธอจะทำให้ฉันไปสายด้วยการจอดแล้วออกตรงนี้แทนที่จะไปโรงเรียนเลย" เร็ตต์บอกฉันพร้อมรอยยิ้มเยาะ เขารู้ดีว่าทำไมฉันถึงลังเลที่จะไปถึงโรงเรียนพร้อมกับเขา เธอมักจะรอเขาที่โรงเรียนเสมอ ถ้าเธอไม่ได้รถใหม่เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อเดือนที่แล้ว เธอก็คงยังนั่งรถไปกับเขาอยู่ แต่เธอได้รับเมอร์เซเดสซีคลาสอายุสองปีของแม่เธอ เพราะแม่ของเธออัพเกรดไปใช้อีคลาสรุ่นใหม่ ทั้งโรงเรียนรู้ว่ามีที่จอดรถหลายช่องที่คุณไม่ควรไปจอด และสองในนั้นเป็นของเร็ตต์กับฮิลลารี่
ฉันหลับตาเพื่อไม่ให้กลอกตาให้เขาเห็น ฉันคิดถูกแล้ว วันนี้มันจะเป็นวันที่แย่มากๆ ทำไมเฮเลนต้องหยุดฉันเพื่อเตือนเรื่องที่เธอบอกฉันไปแล้วเมื่อคืนด้วย ความจำของเธอแย่ลงจริงๆ และเธอลืมไปจริงๆ ว่าเธอบอกฉันไปแล้ว ฉันควรจะบอกเธอว่าฉันรับทราบแล้วและรีบออกไป แต่นั่นจะเป็นการเสียมารยาทมาก การรู้ตอนนี้ว่าฉันพลาดรถบัสเพราะความพยายามที่จะไม่ทำตัวไม่ดีกับเธอหรือทำให้เธอไม่สบายใจ ทำให้ฉันตกอยู่ในสถานการณ์ที่แย่
ฉันได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาหัวเราะกับสีหน้าไม่พอใจของฉัน ทำไม? ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้? ฉันเป็นคนดี ไม่รบกวนใคร และอยู่กับตัวเอง ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องนี้ มันไม่ยุติธรรมเลย ฉันจะไม่ยอมลดตัวไปขอร้องให้เขาหยุดตอนนี้ ฉันอยากจะเตะตัวเองที่เข้ามาติดกับดักนี้ ฉันรู้ว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเขาทำลายวันของฉันด้วยมือเดียว และเขากำลังรอดูการแสดงตอนที่เราไปถึงด้วย ไม่นานนักที่จะไปถึงโรงเรียนระยะทาง 2 ไมล์ เขาจอดรถข้างๆ ฮิลลารี่ที่กำลังทาลิปสติกในกระจกบังแดด เธอหันมาพร้อมรอยยิ้มเพื่อส่งจูบให้เร็ตต์ตอนที่ฉันเปิดประตูและพยายามรีบหนีไปจากพวกเขา
"เธอมาทำอะไรในรถกับแฟนฉัน? แปลกจังที่ฉันไม่ทันสังเกตตอนที่เขาขับมาทั้งที่รถเอียงไปทางฝั่งเธอทั้งคัน เร็ตต์ เธอคิดอะไรอยู่? เธอจะทำให้เธอดูแย่แค่ด้วยการอยู่ในรถกับเธอ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงคิดว่ามันโอเค" ฮิลลารี่พูดเสียงดังขณะที่เธอออกจากรถ ฉันพยายามหนีไปจากพวกเขาทั้งคู่ และโชคดีที่เร็ตต์ยื่นแขนออกมาให้ฮิลลารี่ซุกตัวเข้าไป
"มีสอบคาบแรก และฉันรู้ว่าเธอต้องไปเข้าเรียน เธอพลาดรถบัสอีกแล้ว" ฉันได้ยินเร็ตต์บอกเธอในความพยายามที่จะทำให้เธอใจเย็นลง มันไม่ได้ผลหรอก เพื่อนสนิทสองคนของเธออยู่ในรถกับเธอ และแอมเบอร์ ลินน์กับลิซ่าก็ออกมาพร้อมกับเธอ พวกเธอทั้งคู่เดินตามหลังฉันมาติดๆ พวกเธอรอจนกว่าเราจะถึงจุดอับสายตาก่อนที่จะลงมือ และทันทีที่ฉันเริ่มเดินขึ้นบันได ฉันรู้สึกถึงแรงผลัก ด้วยความแรงของมัน ฉันต้องรีบใช้มือทั้งสองข้างเพื่อไม่ให้ล้มหน้าคะมำลงบนบันได ฉันรู้ว่าการมาที่นี่วันนี้กับเร็ตต์เป็นทางเลือกที่ผิด ฉันรู้สึกได้ถึงความแสบร้อนที่มือจากการถูกบันไดปูนบาด
ฉันรอให้พวกเธอเดินผ่านไปพร้อมเสียงหัวเราะ แล้วจึงลุกขึ้น ฉันรู้ดีว่าไม่ควรลุกขึ้นขณะที่พวกเธออยู่ใกล้ๆ ฉันเรียนรู้บทเรียนนี้มาแล้วอย่างเจ็บปวด มือขวาของฉันกำลังเลือดออก แต่ถ้านี่เป็นสิ่งที่แย่ที่สุด ก็คงไม่เป็นไร ฉันพยายามทรงตัวและเห็นเร็ตต์มองมาด้วยความเป็นห่วง เขาต้องรู้ว่าเพื่อนตัวเล็กๆ ของแฟนเขาทำแบบนี้กับฉัน ฉันไม่ได้ซุ่มซ่าม ไม่ว่าพวกเธอจะพูดอะไรก็ตาม ทุกครั้งที่ฉันล้ม มันเป็นเพราะความช่วยเหลือของพวกเธอเสมอ เขาก้าวมาหาฉันตอนที่ฮิลลารี่หยุดเขาไว้
"เธอไม่เป็นไรหรอก เร็ตต์ เธอต้องรีบไปเข้าเรียนก่อนจะสายอยู่แล้ว ไปเดินไปส่งฉันที่ห้องเรียนสิที่รัก" ฮิลลารี่บอกเขา และสายตาที่เธอจ้องมาทำให้ฉันรู้ว่าสามสัปดาห์ข้างหน้าจะไม่มีความสนุกใดๆ สำหรับฉัน ฉันถอนหายใจขณะที่รีบไปเข้าเรียน ฉันพลาดการสอบครั้งนี้ไม่ได้ และฉันไม่อยากมีปัญหา ฉันเสี่ยงนั่งรถมากับเขาเพราะไม่อยากไปสาย ดังนั้นฉันต้องมั่นใจว่าฉันไปถึงก่อนกริ่งสุดท้าย เร็ตต์ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ ไม่ว่าเขาจะมาเมื่อไหร่ เขาจะไม่มีปัญหา เขาแค่ต้องมั่นใจว่าเขาทำข้อสอบเสร็จให้ดีที่สุดเท่าที่เขาทำได้ เขาฉลาดพอสมควรสำหรับนักกีฬา และมันเป็นวิชาแคลคูลัสขั้นสูง ฉันได้ยินว่าตอนนี้เขาได้เกรดเฉลี่ย C และฉันรู้ว่าเขาต้องการเกรดที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อรักษาทุนการศึกษาของเขา
ครอบครัวของเขามีเงิน ดังนั้นทุนการศึกษาของเขาจึงไม่สำคัญกับเขาเท่ากับฉัน เขาไม่เคยรู้จักความขาดแคลนในชีวิต ฉันพยายามกดความอิจฉาที่เขามีพ่อแม่ทั้งสองคน เขาได้รับความรักและการดูแลตลอดชีวิตของเขา ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับครอบครัวของฉันเลย ฉันเป็นเด็กกำพร้า ฉันถูกทิ้งไว้นอกสถานีตำรวจหลังจากที่ฉันเกิดไม่นาน พวกเขารู้ว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ที่นั่น ดังนั้นพวกเขาจึงปกปิดตัวเองเพื่อปกป้องตัวตน ฉันถูกบอกว่าในวิดีโอ คุณไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงที่ทิ้งฉันไว้ สิ่งเดียวที่พวกเขารู้คือความจริงที่ว่าพวกเขาสูง ฉันต่อสู้กับน้ำตาแห่งความคับข้องใจขณะที่มุ่งหน้าไปเข้าเรียน ฉันไม่มีเวลามานั่งสงสารตัวเองตอนนี้ ฉันรู้อยู่แล้วว่าฉันมีเป้าหมายบนหลังที่ใหญ่กว่าที่ฉันมีอยู่แล้ว ฉันต้องปล่อยวาง และมุ่งเน้นไปที่การสอบแบบไม่บอกล่วงหน้านี้ การออกไปและได้งานที่ดีคือสิ่งที่สำคัญสำหรับฉันตอนนี้ ไม่ใช่ดราม่าโรงเรียนมัธยมที่โง่เขลาพวกนี้ ฉันจะดีใจที่ได้ออกไปจากที่นี่เมื่อถึงเวลา
Ultimi capitoli
#101 บทสรุป
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#100 วันแต่งงาน
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#99 จุดจบของวิกตอเรีย
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#98 จะไม่ยอมแพ้
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#97 ออล ฟอลส์ อพาร์ท
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#96 เซอร์ไพรส์!
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#95 แผน
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#94 ไม่ยอมแพ้
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#93 การนัดหมายเป็นไปได้ดี
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025#92 จะไม่เกิดขึ้น
Ultimo aggiornamento: 3/26/2025
Potrebbe piacerti 😍
La trappola di Ace
Fino a sette anni dopo, quando deve tornare nella sua città natale dopo aver finito l'università. Il luogo dove ora risiede il freddo e spietato miliardario, per il quale il suo cuore morto una volta batteva.
Segnato dal suo passato, Achilles Valencian era diventato l'uomo che tutti temevano. Le bruciature della sua vita avevano riempito il suo cuore di un'oscurità senza fondo. E l'unica luce che lo aveva mantenuto sano di mente era la sua Rosebud. Una ragazza con le lentiggini e gli occhi turchesi che aveva adorato per tutta la vita. La sorellina del suo migliore amico.
Dopo anni di distanza, quando finalmente è giunto il momento di catturare la sua luce nel suo territorio, Achilles Valencian giocherà la sua partita. Una partita per reclamare ciò che è suo.
Emerald sarà in grado di distinguere le fiamme dell'amore e del desiderio, e i fascini dell'onda che una volta l'aveva travolta per mantenere il suo cuore al sicuro? O lascerà che il diavolo la attiri nella sua trappola? Perché nessuno è mai riuscito a sfuggire ai suoi giochi. Lui ottiene ciò che vuole. E questo gioco si chiama...
La trappola di Ace.
Innamorata dell'Amico di Papà
"Montami, Angelo." Comanda, ansimando, guidando i miei fianchi.
"Mettimelo dentro, per favore..." Imploro, mordendogli la spalla, cercando di controllare la sensazione di piacere che sta prendendo il sopravvento sul mio corpo più intensamente di qualsiasi orgasmo che abbia mai provato da sola. Sta solo strofinando il suo cazzo su di me, e la sensazione è migliore di qualsiasi cosa io sia riuscita a fare da sola.
"Stai zitta." Dice rauco, affondando ancora di più le dita nei miei fianchi, guidando il modo in cui cavalco il suo grembo rapidamente, facendo scivolare la mia entrata bagnata e facendo strofinare il mio clitoride contro la sua erezione.
"Ah, Julian..." Il suo nome mi sfugge con un gemito forte, e lui solleva i miei fianchi con estrema facilità e mi tira giù di nuovo, facendo un suono vuoto che mi fa mordere le labbra. Potevo sentire come la punta del suo cazzo incontrava pericolosamente la mia entrata...
Angelee decide di liberarsi e fare tutto ciò che vuole, incluso perdere la verginità dopo aver sorpreso il suo ragazzo di quattro anni a letto con la sua migliore amica nel suo appartamento. Ma chi potrebbe essere la scelta migliore, se non il migliore amico di suo padre, un uomo di successo e un convinto scapolo?
Julian è abituato ad avere avventure e storie di una notte. Più di questo, non si è mai impegnato con nessuno, né ha mai avuto il cuore conquistato. E questo lo renderebbe il candidato ideale... se fosse disposto ad accettare la richiesta di Angelee. Tuttavia, lei è determinata a convincerlo, anche se significa sedurlo e confondergli completamente la testa. ... "Angelee?" Mi guarda confuso, forse la mia espressione è confusa. Ma apro solo le labbra, dicendo lentamente, "Julian, voglio che mi scopi."
Valutazione: 18+
Canto del Cuore
Sembravo forte, e il mio lupo era assolutamente magnifico.
Guardai dove era seduta mia sorella e lei e il resto della sua comitiva avevano facce piene di furia gelosa. Poi guardai in alto, dove erano i miei genitori, e stavano fissando la mia foto con uno sguardo che avrebbe potuto incendiare tutto.
Sorrisi beffardamente, poi mi voltai per affrontare il mio avversario, tutto il resto svanì tranne ciò che era qui su questa piattaforma. Tolsi la gonna e il cardigan. In piedi solo con la mia canotta e i capri, mi misi in posizione di combattimento e aspettai il segnale per iniziare -- Per combattere, per dimostrare, e per non nascondermi più.
Questo sarebbe stato divertente. Pensai, con un sorriso sul volto.
Questo libro "Heartsong" contiene due libri "Il Canto del Cuore del Lupo Mannaro" e "Il Canto del Cuore della Strega"
Solo per un pubblico maturo: contiene linguaggio esplicito, sesso, abusi e violenza
Il Branco: Regola Numero 1 - Niente Compagni
"Lasciami andare," piagnucolo, il mio corpo tremante di desiderio. "Non voglio che tu mi tocchi."
Cado in avanti sul letto, poi mi giro per fissarlo. I tatuaggi scuri sulle spalle scolpite di Domonic tremano e si espandono con il respiro affannoso del suo petto. Il suo sorriso profondo e fossetta è pieno di arroganza mentre si allunga dietro di sé per chiudere a chiave la porta.
Mordendosi il labbro, si avvicina a me, la mano che va alla cucitura dei pantaloni e al rigonfiamento che si sta ingrossando lì.
"Sei sicura che non vuoi che ti tocchi?" Sussurra, sciogliendo il nodo e infilando una mano dentro. "Perché giuro su Dio, è tutto ciò che ho voluto fare. Ogni singolo giorno dal momento in cui sei entrata nel nostro bar e ho sentito il tuo profumo perfetto dall'altra parte della stanza."
Nuova al mondo dei mutaforma, Draven è un'umana in fuga. Una ragazza bellissima che nessuno poteva proteggere. Domonic è il freddo Alfa del Branco del Lupo Rosso. Una fratellanza di dodici lupi che vivono secondo dodici regole. Regole che hanno giurato di NON infrangere MAI.
Soprattutto - Regola Numero Uno - Niente Compagne
Quando Draven incontra Domonic, sa che lei è la sua compagna, ma Draven non ha idea di cosa sia una compagna, sa solo che si è innamorata di un mutaforma. Un Alfa che le spezzerà il cuore per farla andare via. Promettendo a se stessa che non lo perdonerà mai, scompare.
Ma non sa del bambino che porta in grembo o che nel momento in cui è partita, Domonic ha deciso che le regole sono fatte per essere infrante - e ora riuscirà mai a trovarla di nuovo? Lo perdonerà?
Il Lupo e la Fata
Sentendosi rifiutata e umiliata, Lucia decise di andarsene. L'unico problema era che, nonostante non la volesse, Kaden rifiutava di lasciarla andare. Affermava che avrebbe preferito morire piuttosto che vederla andarsene.
Un uomo misterioso che è entrato nella sua vita è diventato il suo compagno di seconda possibilità, sarà abbastanza forte da proteggerla dal comportamento irrazionale di Kaden? È davvero una scelta migliore? Lucia troverà accettazione nella sua nuova casa?
Cicatrici
Amelie ha sempre desiderato vivere una vita semplice, lontana dai riflettori della sua discendenza Alpha. Pensava di averlo trovato quando incontrò il suo primo compagno. Dopo anni insieme, il suo compagno non era l'uomo che diceva di essere. Amelie è costretta a eseguire il Rituale di Rifiuto per liberarsi. La sua libertà ha un prezzo, uno dei quali è una brutta cicatrice nera.
"Niente! Non c'è niente! Riportatela indietro!" urlo con ogni parte del mio essere. Sapevo già prima che lui dicesse qualcosa. Sentii nel mio cuore che lei diceva addio e si lasciava andare. In quel momento, un dolore inimmaginabile irradiò fino al mio nucleo.
L'Alpha Gideon Alios perde la sua compagna, nel giorno che dovrebbe essere il più felice della sua vita, la nascita dei suoi gemelli. Gideon non ha tempo per piangere, rimasto senza compagna, solo, e un neo-padre single di due figlie neonate. Gideon non lascia mai trasparire la sua tristezza, poiché sarebbe un segno di debolezza, e lui è l'Alpha della Guardia Durit, l'esercito e il braccio investigativo del Consiglio; non ha tempo per la debolezza.
Amelie Ashwood e Gideon Alios sono due lupi mannari spezzati che il destino ha intrecciato insieme. Questa è la loro seconda possibilità di amore, o è la prima? Mentre questi due compagni predestinati si uniscono, complotti sinistri prendono vita intorno a loro. Come faranno a unirsi per proteggere ciò che ritengono più prezioso?
Il Principe Senza Compagna
"Sei la mia compagna."
"Compagna scelta." Gli ricordo. Ho imparato che c'è una differenza molto netta tra le due. Una connessione con una compagna predestinata, creata dalla dea della luna stessa, è qualcosa di così innegabile e puro.
O almeno così ho sentito dire.
Il suo forte ringhio risuona nella stanza e vibra attraverso il mio corpo quando mi tira verso di lui. Le sue braccia sono come spesse sbarre di metallo che mi imprigionano. I suoi occhi oscillano tra l'ambra chiara e il nero.
"Non mi importa. Tu. Sei. La. Mia. Compagna."
"Ma—"
Mi tiene il mento tra due dita, costringendomi a guardarlo e zittendomi efficacemente.
"Non stai ascoltando?"
——————
Vogliono che io diventi la compagna del loro principe ereditario. Io, una semplice umana, accoppiata con un mostro spietato!
Siamo stati in guerra con i lupi mannari per anni. Ho visto molti dei miei amici e familiari morire sotto gli artigli dei lupi mannari. Posso essere piccola e debole, ma ora i lupi stanno tornando per la mia casa e non posso restare a guardare senza fare nulla.
Posso proteggerli, ma per farlo dovrò accettare le richieste del mio nemico. Credono che farò quello che dicono, perché ho paura e onestamente, sono terrorizzata. Vivere con i mostri dei miei incubi, chi non lo sarebbe?
Tuttavia, non volterò mai le spalle al mio popolo, anche se non sopravviverò a questo.
E il principe ereditario? Causare distruzione e disperazione scorre nel suo sangue. Probabilmente è anche peggio degli altri.
Giusto?
——————
Avviso: questa storia contiene linguaggio esplicito, violenza, omicidio e sesso.
L'Omega: Accoppiata ai Quattro
"Sì, lo sono," Alex sorrise. Ora ero intrappolata tra loro, il mio cuore batteva così veloce che mi sembrava di svenire.
"Lasciatemi in pace!" urlai e cercai di scappare. Ma ero intrappolata. Prima che me ne rendessi conto, Austin schiacciò le sue labbra contro le mie. La mia mente quasi esplose. Non avevo mai baciato nessuno prima.
Sentii Alex, che era dietro di me, infilare la mano sotto il mio petto, coprendo il mio seno con la sua grande mano mentre gemeva. Lottai con tutte le mie forze.
Cosa stava succedendo? Perché lo stavano facendo? Non mi odiavano?
Stormi, un tempo un'omega che nessuno voleva, si trovò al centro di una storia tessuta dalla dea della luna. Quattro lupi famigerati per le loro bravate da cattivi ragazzi e suoi bulli, erano destinati a essere i suoi compagni.
Il Suo Piccolo Fiore
"Sei scappata da me una volta, Flora," dice. "Mai più. Sei mia."
Stringe la presa sul mio collo. "Dillo."
"Sono tua," riesco a dire a fatica. Lo sono sempre stata.
Flora e Felix, separati improvvisamente e riuniti di nuovo in circostanze strane. Lui non sa cosa sia mai successo. Lei ha segreti da nascondere e promesse da mantenere.
Ma le cose stanno cambiando. Il tradimento è in arrivo.
Non è riuscito a proteggerla una volta. Non permetterà che accada di nuovo.
(La serie "Il suo piccolo fiore" consiste di due storie, spero vi piacciano.)
Re del Sottosuolo
Tuttavia, un giorno fatidico, il Re degli Inferi apparve davanti a me e mi salvò dalle grinfie del figlio del più potente boss della Mafia. Con i suoi occhi blu profondi fissi nei miei, parlò dolcemente: "Sephie... diminutivo di Persefone... Regina degli Inferi. Finalmente ti ho trovata." Confusa dalle sue parole, balbettai una domanda, "P..perdono? Cosa significa?"
Ma lui si limitò a sorridermi e a spostarmi i capelli dal viso con dita gentili: "Ora sei al sicuro."
Sephie, chiamata così in onore della Regina degli Inferi, Persefone, sta rapidamente scoprendo come è destinata a ricoprire il ruolo del suo omonimo. Adrik è il Re degli Inferi, il capo di tutti i capi nella città che governa.
Era una ragazza apparentemente normale, con un lavoro normale, fino a quando tutto cambiò una notte quando lui varcò la porta d'ingresso e la sua vita cambiò bruscamente. Ora, si trova dalla parte sbagliata di uomini potenti, ma sotto la protezione del più potente tra loro.
Una Regina di Ghiaccio in vendita
Alice è una diciottenne, bellissima pattinatrice artistica. La sua carriera sta per raggiungere l'apice quando il suo crudele patrigno la vende a una famiglia ricca, i Sullivan, per diventare la moglie del loro figlio più giovane. Alice presume che ci sia una ragione per cui un uomo affascinante voglia sposare una ragazza strana, specialmente se la famiglia fa parte di una nota organizzazione criminale. Riuscirà a trovare il modo di sciogliere i cuori di ghiaccio, per lasciarla andare? O riuscirà a scappare prima che sia troppo tardi?
Non Provocare la Luna
Sto per compiere diciotto anni, compagno o no, nessuno fermerà il mio piano. L'indipendenza è l'unica cosa che ho sempre desiderato. Ma più di un uomo sembra pensare di avere voce in capitolo sul mio futuro.
Il mio fuoco è sempre stato la mia forza... e la mia maledizione. Ho pagato il prezzo per essere inflessibile. Ma non mi fermerò. Non fino a quando sarò libera. La vera domanda è—quanto posso sopportare ancora prima di spezzarmi?
