Rozdział 15

[Perspektywa Amelii]

Siedzę w swoim łóżku w szpitalu wilkołaków już od godziny, Owen siedzi obok mnie, ale nie zamieniliśmy ani słowa. Chciałam go zapytać, co się stało i dlaczego nic nie pamiętam, ale fakt, że byłam przed chwilą zupełnie naga przed nim, sprawia, że trudno mi na niego spojrzeć. On ...