ถูกรังแกโดยพี่เลี้ยงสามแฝดจากกองทัพเรือ
Nina GoGo · Completato · 340.1k Parole
Introduzione
แล้วก็มีชายหนุ่มสามคนที่สูงใหญ่และมีกล้ามเนื้อแข็งแรงเข้ามานั่งที่โต๊ะด้วย ฉันไม่สงสัยเลยว่าพวกเขาคือพี่ชายต่างแม่ของฉัน พวกเขาดูเหมือนพ่อของพวกเขาเป๊ะ
ฉันอ้าปากค้าง หดตัวด้วยความกลัวเมื่อจำได้ว่าฉันเคยเจอพวกเขาที่ไหน ควินน์ แจ็ค และจอห์น สามแฝดที่ทำให้ชีวิตมัธยมของฉันเป็นนรก
ฉันคงโง่มากถ้าฉันจะชอบพวกเขาที่เคยรังแกฉันและทำเหมือนฉันไม่มีค่าอะไร
ตอนนี้พวกเขาดูต่างจากหมาป่าในฝันของฉัน พวกเขากำลังเล่นบทพี่ชายที่อ่อนโยน
ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาอยู่ในกองทัพเรือ และฉันต้องยอมรับว่านั่นเป็นที่ที่เหมาะกับพวกเขา ฉันหวังว่าพวกเขาจะเจอคนที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาและสามารถเอาคืนพวกเขาได้ เหมือนที่พวกเขาเคยรังแกฉัน
Capitolo 1
มีอา
แรกเริ่ม พวกเขาเป็นเด็กหนุ่มที่มีแววตาเจ้าเล่ห์และกำลังล้อเลียนฉัน ฉันรู้จักแววตาซุกซนนั่นดี เคยเห็นมาก่อน แววตาของพวกเขาทำให้ฉันขนลุกซู่
ฉันค่อยๆ ถอยหลัง เคลื่อนตัวออกห่างจากพวกเขาจนแผ่นหลังชนตู้ล็อกเกอร์ ฉันหายใจสะดุดเมื่อทั้งสามก้าวเข้ามา ล้อมฉันเป็นรูปครึ่งวงกลม ฉันรู้สึกถึงแผ่นหลังที่แนบกับไม้แข็งของล็อกเกอร์และครางออกมาขณะจ้องมองพวกเขา รู้ว่าตัวเองถูกกับดัก
ไม่มีทางให้ฉันหนีได้เลย ฉันได้เรียนรู้จากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ว่าพวกเขาแข็งแรงกว่าฉันและฉันไม่สามารถวิ่งผ่านพวกเขาไปได้ ฉันติดอยู่ในทางตันและฉันเกลียดมัน
พวกเขาดูเหมือนจะรู้ดี ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายด้วยความขบขัน
"เลิกต่อต้านเสียทีเถอะ มีอา" หนึ่งในนั้นหัวเราะคิกคัก เสียงของเขาทำให้ฉันหงุดหงิด "เธอเป็นของพวกเรา เธอหนีไม่ได้หรอกนอกจากพวกเราจะปล่อย"
"และพวกเราไม่มีความตั้งใจจะปล่อยด้วย" อีกคนหัวเราะ
ฉันฮึดฮัด ฉันไม่ได้เป็นของใครทั้งนั้น และแน่นอนว่าไม่ใช่พวกอันธพาลแบบพวกนี้ ฉันบอกพวกเขาไปตรงๆ แบบนั้น
ฉันถ่มน้ำลายใส่พวกเขา ดวงตาของฉันกวาดมองหาจุดอ่อนในการจัดวางตัวของพวกเขาที่ฉันอาจใช้หลบหนีได้
"ฉันไม่ใช่ของพวกนาย"
ทั้งสามเริ่มหัวเราะ เสียงหัวเราะดังก้องจากท้องที่ส่งความหนาวสั่นผ่านตัวฉัน ฉันกลืนความกลัวที่กำลังก่อตัวในปากและพยายามทำหน้าเฉยชา ฉันจะไม่ให้พวกเขาเห็นว่าฉันกลัว ฉันรู้มากพอเกี่ยวกับพวกอันธพาลว่าพวกเขากินความกลัวเป็นอาหาร ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเขาเติบโตจากความกลัวของฉัน
คนแรกที่พูดขยับเข้ามาใกล้ฉัน ดวงตาของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของฉัน "ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องทำให้เธอเชื่อว่าพวกเราจริงจังแค่ไหน"
พวกเขาเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าและเข้ามาหาฉัน พวกมันดูดุร้ายและจู่ๆ ก็อ้าปากเผยให้เห็นเขี้ยวแหลมคม เสียงคำรามคล้ายสัตว์ป่าดังก้อง ทำให้ฉันสั่นเทิ้มพิงล็อกเกอร์
ฉันตื่นขึ้นมา ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อรู้ตัวว่าอยู่ในห้องนอนของฉัน
ฉันสูดปากเมื่อลุกจากเตียง ฉันเบื่อที่ต้องฝันเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฝันร้ายนี้หลอกหลอนฉันมาตลอดสี่ปีที่ผ่านมา
ฉันดูนาฬิกาข้างเตียงและสังเกตว่าเหลืออีกแค่ห้านาทีก่อนนาฬิกาปลุกจะดัง ไม่จำเป็นต้องอยู่บนเตียงต่อแล้ว ฉันลงไปข้างล่างที่แม่ของฉันอยู่ ท่านตื่นแล้วและกำลังทำอาหารเช้า
วันนี้เป็นวันสำคัญสำหรับฉันและยิ่งสำคัญกว่านั้นสำหรับแม่ ฉันผลักความหนาวเย็นจากฝันร้ายออกไปจากความคิด ฉันจะไม่ปล่อยให้มันทำลายวันของฉัน
วันนี้เป็นพิธีรับปริญญาของฉันจากวิทยาลัย และฉันต้องยอมรับว่าฉันตื่นเต้นมาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่ฉันก็มาถึงจุดนี้ได้ พ่อของฉันเสียชีวิตเมื่อห้าปีที่แล้วตอนที่ฉันอยู่มัธยมปลาย และฉันคิดว่านั่นเป็นจุดจบของโลกสำหรับฉัน แม่ของฉันไม่เคยทำงานในชีวิตและไม่เก่งเรื่องการแบกรับภาระทางการเงิน
ฉันไม่ได้ผ่านมัธยมปลายมาอย่างง่ายดาย ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและฉันอยู่บนขอบของหน้าผา
แม่ของฉันมาจากตระกูลผู้ดี แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะสูญเสียสถานะและความมั่งคั่งไปแล้วก็ตาม เธอถูกตามใจตั้งแต่เด็กและไม่เคยต้องทำอะไร ทำงาน หรือกังวลเกี่ยวกับอะไรเลย เธอเป็นภาระแต่มันไม่รู้สึกแบบนั้นเพราะพ่อของฉันทำงานได้ดี เขาทะนุถนอมภรรยาและไม่ปล่อยให้แม้แต่เล็บของเธอมีรอยขีดข่วน
ทุกอย่างยากลำบากเมื่อพ่อเสียชีวิต แม่และฉันถูกโยนเข้าสู่ความเป็นจริงที่โหดร้าย เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับตัวเองและต้องใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะยอมรับว่าชีวิตไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เธอใช้มรดกทั้งหมดที่พ่อทิ้งไว้ให้ และฉันไม่ต้องให้ใครมาบอกก็รู้ว่าฉันต้องโตเร็วๆ
ฉันต้องดูแลทั้งสองคนและยังต้องทำงานเพื่อให้ตัวเองผ่านมัธยมปลายและวิทยาลัย ฉันดีใจที่ในที่สุดฉันก็ทำความฝันให้เป็นจริงได้ และแม้แต่ฝันร้ายที่เกิดซ้ำๆ ก็ไม่สามารถทำลายวันของฉันได้
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ แม่" ฉันพูดขณะเดินไปที่ครัวที่แม่อยู่
ขอบคุณพระเจ้าที่พ่อเป็นเจ้าของบ้านและไม่ได้เช่าอยู่ ไม่อย่างนั้นเราคงไร้ที่อยู่ตอนที่เขาเสียชีวิต ฉันมองไปรอบๆ รู้สึกถึงความทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามาในสมองและกะพริบตาไล่น้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา
ฉันคิดถึงพ่อและหวังว่าเขาจะอยู่ที่นี่กับเรา ฉันแกล้งทำเป็นเข้มแข็งเพื่อแม่ เธอเปราะบางและอาจเริ่มร้องไห้ถ้าสังเกตเห็นประกายน้ำตาในดวงตาของฉัน เธอเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถไปเรียนที่ไกลๆ ได้ ฉันไม่อยากเรียน จัดการกับงานพาร์ทไทม์ทั้งหมดของฉัน และยังต้องกังวลว่าเธอกำลังหาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองหรือเปล่า
"อรุณสวัสดิ์จ้ะ ที่รัก" เธอยิ้มขณะวางจานแพนเค้กตรงหน้าฉัน
ฉันนั่งที่โต๊ะ ยิ้มให้เธอ "ขอบคุณค่ะ แม่"
แม่เปลี่ยนไปมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่ได้ทำงานมากนัก แต่เธอได้เรียนรู้ที่จะทำอาหารตอนที่เราไม่มีเงินจ้างแม่บ้านเหมือนแต่ก่อน
"เตรียมตัวกันเถอะ ลูกคงไม่อยากไปสายในวันรับปริญญาของตัวเองหรอกนะ"
ฉันกวาดสายตามองหาแม่ในหอประชุมขณะก้าวขึ้นเวทีเมื่อได้ยินชื่อตัวเอง ฉันเห็นแม่กำลังคุยกับผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งข้างๆ และดูเหมือนเธอจะไม่ได้รู้สึกอะไร แม่เป็นผู้หญิงที่สวยและมีบุคลิกร่าเริง ผู้ชายมักจะถูกดึงดูดเข้าหาเธอโดยธรรมชาติ แต่เธอดูเหมือนจะไม่สนใจพวกเขา ฉันนับไม่ถ้วนจำนวนผู้ชายที่พยายามเข้าใกล้เธอแต่เธอปฏิเสธไปตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันไม่โทษเธอหรอก ฉันสงสัยว่าจะมีผู้ชายคนไหนอีกที่จะเป็นเหมือนพ่อสำหรับเธอได้
ฉันเดินตรงไปที่ห้องนอนทันทีที่เรากลับถึงบ้านตอนห้าโมงเย็น ฉันเหนื่อยและต้องการพักผ่อน ฉันเป็นบัณฑิตแล้วและต้องเริ่มคิดว่าอยากจะทำงานที่ไหน ฉันมีข้อเสนองานสองที่แล้ว และการสัมภาษณ์จะมีขึ้นในสัปดาห์หน้า
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันได้ยินเสียงเคาะที่ประตูห้องนอน "เข้ามาได้" ฉันพูดกับแม่
ฉันรู้สึกโล่งใจที่เห็นเธอ ฉันกำลังจะไปหาเธอพอดี
"เราจะกินอะไรกันคืนนี้เหรอคะแม่" ฉันถามเธอ
ฉันมีเงินติดตัวอยู่บ้าง และสามารถวิ่งไปตลาดอย่างรวดเร็วได้ถ้าเราไม่มีของที่บ้าน
"คืนนี้เราไม่ทำอาหารกินนะ"
ฉันยิ้ม "แม่จะเลี้ยงฉลองรับปริญญาเหรอคะ" ฉันหน้าแดง "แม่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอกนะคะ"
เธอส่ายหน้าและยิ้มให้ฉัน "แม่กำลังจะแต่งงาน"
ฉันนั่งอยู่ตรงนั้นเงียบงันด้วยความตกใจ "อะไรนะ!" ฉันอุทานหลังจากผ่านไปสองสามนาที แม่ล้อฉันเล่นใช่ไหม
"แม่คะ?" ฉันจ้องมองเธอด้วยความไม่อยากเชื่อ
"ใช่จ้ะลูกรัก แม่อยากให้ลูกได้เจอเขา เขาก็อยากเจอลูกเหมือนกัน แม่คบกับเขามาหลายเดือนแล้ว แต่แม่อยากให้ลูกเรียนจบก่อนที่จะบอกลูก"
ฉันไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เธอกำลังบอกฉัน ฉันคิดว่าฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับแม่ ฉันไม่รู้ว่าเธอจะเก็บความลับแบบนี้จากฉัน
เธอพูดต่อ "เราจะไปกินข้าวที่บ้านเขา เตรียมตัวให้พร้อมภายในหนึ่งชั่วโมงนะ" เธอพูดและเดินจากไป
แค่นั้นเองเหรอ? ฉันมองตามร่างที่เดินจากไปของเธอด้วยความไม่อยากเชื่อ หลังจากที่เธอออกไปแล้ว ฉันก็เริ่มประหม่า กังวลว่าควรจะใส่อะไรดี มีคำแนะนำไหมว่าควรใส่อะไรเมื่อต้องไปพบคนรักของแม่
ฉันประหม่าตลอดทางไปยังสถานที่นัดพบ ฉันสงสัยว่าเขาจะเป็นคนแบบไหน ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนและไม่ได้เตรียมตัวเองทางอารมณ์ การแจ้งล่วงหน้าหนึ่งชั่วโมงที่แม่ให้ฉันนั้นสั้นเกินไป บางทีฉันอาจจะต้องการเวลาสักปี
ชายคนหนึ่งโบกมือและเดินเข้ามาหาพวกเราเมื่อเราเดินเข้าไปในร้านอาหาร และฉันก็อุทานเมื่อเห็นเขา เขาเป็นคนเดียวกับที่แม่หัวเราะด้วยเมื่อตอนรับปริญญาของฉัน เธอเชิญเขามา ฉันไม่อยากเชื่อว่ามันอยู่ตรงหน้าฉันและฉันไม่รู้
เขาดูแข็งแรงมีใบหน้าที่ดูหยาบกร้าน และฉันก็ไม่แปลกใจ แม่บอกฉันระหว่างทางมาที่นี่ว่าเขาเป็นทหารเกษียณ เขาสูง มีกล้ามเนื้อที่เห็นชัดเจน และมีออร่าที่บ่งบอกถึงความมีอำนาจรอบตัวเขา
ฉันกลืนน้ำลาย นั่นไม่ได้ช่วยให้ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย ฉันรู้สึกกลัวการปรากฏตัวของเขาและฉันมองไปที่แม่ สงสัยว่าทำไมเธอถึงไม่รู้สึกแบบนั้น เธอดูบอบบางเมื่อเทียบกับรูปลักษณ์ที่ดูแข็งแกร่งของเขา
"สวัสดีจ้ะ ที่รัก" เขายิ้มเมื่อเห็นแม่ของฉัน จูบเธอเบาๆ ที่ริมฝีปาก
ฉันปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาหล่อและดูเหมือนจะชอบเธอ ดวงตาของเขาเปล่งประกายเหมือนที่พ่อเคยมองแม่
เขาหันมาทางฉัน "คุณต้องเป็นเมียแน่ๆ ยินดีที่ได้พบนะ"
ฉันพยักหน้า "สวัสดีค่ะ คุณ"
เขาหัวเราะ "คุณเหรอ? โอ้ อย่าทำให้ผมรู้สึกแก่สิ คุณเรียกผมว่าอัลเบิร์ตก็ได้ถ้าการเรียกผมว่าพ่อมันมากเกินไปสำหรับคุณ" เขาพูดพร้อมกับขยิบตา
ฉันรู้สึกผ่อนคลาย เขาดูอบอุ่นแม้จะมีรูปลักษณ์ที่แข็งแกร่ง ฉันเข้าใจได้ว่าทำไมแม่ถึงชอบเขา ตลอดทั้งคืนที่ผ่านไปและฉันสังเกตเขากับแม่ ฉันปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาหลงรักกันอย่างลึกซึ้ง
ฉันดีใจให้กับเธอ เขาดูเหมือนคนที่ฉันสามารถชอบได้เช่นกัน ฉันดีใจที่เธอจะไม่เหงาเมื่อฉันเริ่มทำงานและมีชีวิตที่ยุ่งขึ้น
Ultimi capitoli
#207 207-สิ้นสุด
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#206 206
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#205 205
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#204 204
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#203 203
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#202 202
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#201 201
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#200 200
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#199 199
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025#198 198
Ultimo aggiornamento: 3/27/2025
Potrebbe piacerti 😍
Inseguendo la Sua Luna Senza Lupo
"Per favore, smettila Sebastian," implorai, ma lui continuò senza pietà.
"Non eri neanche brava in quello. Ogni volta che ero dentro di te, immaginavo Aurora. Ogni volta che finivo, era il suo volto che vedevo. Non eri niente di speciale—solo facile. Ti ho usata come la puttana senza lupo che sei."
Chiusi gli occhi, lacrime calde mi scesero lungo le guance. Mi lasciai cadere, frantumandomi completamente.
Come la figlia indesiderata senza lupo della Famiglia Sterling, Thea ha passato tutta la sua vita trattata come un'estranea. Quando un incidente la costringe a sposare Sebastian Ashworth, l'Alfa del branco più potente di Moon Bay, crede ingenuamente che l'amore e la dedizione possano bastare a superare il suo "difetto."
Sette anni dopo, il loro matrimonio finisce in divorzio, lasciando Thea solo con il loro figlio Leo e un lavoro come insegnante in una scuola di un territorio neutrale. Proprio quando inizia a ricostruire la sua vita, l'assassinio di suo padre la riporta nel mondo da cui aveva cercato di fuggire. Ora deve affrontare la rinata storia d'amore del suo ex-marito con la sua perfetta sorella Aurora, misteriosi attacchi che prendono di mira la sua vita, e un'inaspettata attrazione per Kane, un poliziotto con i suoi segreti.
Ma quando un esperimento con l'aconito minaccia entrambi i Branchi e mette in pericolo tutti coloro che ama, Thea si trova a dover scegliere tra proteggere suo figlio e affrontare un passato che non ha mai compreso appieno. Essere senza lupo una volta l'ha resa un'emarginata - potrebbe ora essere la chiave per la sua sopravvivenza? E mentre Sebastian mostra un lato protettivo inusuale, Thea deve decidere: può fidarsi dell'uomo che una volta l'ha respinta, o rischiare tutto aprendo il suo cuore a qualcuno di nuovo?
Gioco del Destino
Quando Finlay la trova, sta vivendo tra gli umani. Lui è affascinato dalla lupa testarda che rifiuta di riconoscere la sua esistenza. Lei potrebbe non essere la sua compagna, ma lui vuole che faccia parte del suo branco, lupa latente o meno.
Amie non può resistere all'Alfa che entra nella sua vita e la trascina di nuovo nella vita del branco. Non solo si ritrova più felice di quanto non sia stata da molto tempo, ma la sua lupa finalmente si manifesta. Finlay non è il suo compagno, ma diventa il suo migliore amico. Insieme agli altri lupi di rango nel branco, lavorano per creare il miglior e più forte branco.
Quando è il momento dei giochi del branco, l'evento che decide il rango dei branchi per i prossimi dieci anni, Amie deve affrontare il suo vecchio branco. Quando vede l'uomo che l'ha rifiutata per la prima volta in dieci anni, tutto ciò che pensava di sapere viene stravolto. Amie e Finlay devono adattarsi alla nuova realtà e trovare una strada per il loro branco. Ma il colpo di scena li dividerà?
Il cucciolo del principe Lycan
—
Quando Violet Hastings inizia il suo primo anno alla Starlight Shifters Academy, desidera solo due cose: onorare l'eredità di sua madre diventando una guaritrice esperta per il suo branco e superare l'accademia senza che nessuno la chiami strana per la sua condizione oculare.
Le cose prendono una svolta drammatica quando scopre che Kylan, l'arrogante erede al trono dei Lycan che le ha reso la vita un inferno dal momento in cui si sono incontrati, è il suo compagno.
Kylan, noto per la sua personalità fredda e i suoi modi crudeli, è tutt'altro che entusiasta. Rifiuta di accettare Violet come sua compagna, ma non vuole nemmeno rifiutarla. Invece, la vede come la sua cucciola ed è determinato a rendere la sua vita ancora più infernale.
Come se non bastasse affrontare le torture di Kylan, Violet inizia a scoprire segreti sul suo passato che cambiano tutto ciò che pensava di sapere. Da dove viene veramente? Qual è il segreto dietro i suoi occhi? E tutta la sua vita è stata una menzogna?
La Gravidanza Segreta dell'Ex-Moglie del Miliardario
Il giorno in cui ho ricevuto i risultati del test di gravidanza, Sean mi ha chiesto il divorzio.
"Divorziamo. Christina è tornata."
“So che sei arrabbiata,” mormorò. “Lascia che ti faccia perdonare.”
Le sue mani trovarono la mia vita, calde e implacabili, scivolando lungo la curva della mia schiena per afferrare il mio sedere.
Lo respinsi contro il petto, debolmente, la mia determinazione si sgretolava mentre mi spingeva indietro sul letto.
“Sei uno stronzo,” sussurrai, anche se lo sentivo avvicinarsi, la punta di lui sfiorando il mio ingresso.
Poi il telefono squillò—acuto, insistente—tirandoci fuori dalla nebbia.
Era Christina.
Così scomparvi, portando un segreto che speravo mio marito non avrebbe mai scoperto.
Il Mio Capo Dominante
Il signor Sutton e io abbiamo avuto solo un rapporto di lavoro. Lui mi comanda, e io ascolto. Ma tutto questo sta per cambiare. Ha bisogno di un accompagnatore per un matrimonio di famiglia e ha scelto me come bersaglio. Avrei potuto e dovuto dire di no, ma cosa posso fare quando minaccia il mio lavoro?
Accettare quel favore ha cambiato tutta la mia vita. Abbiamo passato più tempo insieme fuori dal lavoro, il che ha cambiato il nostro rapporto. Lo vedo sotto una luce diversa, e lui vede me in un'altra.
So che è sbagliato coinvolgersi con il proprio capo. Cerco di combatterlo ma fallisco. È solo sesso. Che male potrebbe fare? Non potrei essere più in errore perché ciò che inizia come solo sesso cambia direzione in un modo che non avrei mai immaginato.
Il mio capo non è dominante solo al lavoro, ma in tutti gli aspetti della sua vita. Ho sentito parlare del rapporto Dom/sub, ma non è qualcosa a cui ho mai pensato molto. Man mano che le cose si scaldano tra me e il signor Sutton, mi viene chiesto di diventare la sua sottomessa. Come si diventa una cosa del genere senza esperienza o desiderio di esserlo? Sarà una sfida per entrambi perché non sono brava a farmi dire cosa fare fuori dal lavoro.
Non mi sarei mai aspettata che l'unica cosa di cui non sapevo nulla sarebbe stata la stessa cosa che mi avrebbe aperto un mondo completamente nuovo.
Innamorata dell'Amico di Papà
"Montami, Angelo." Comanda, ansimando, guidando i miei fianchi.
"Mettimelo dentro, per favore..." Imploro, mordendogli la spalla, cercando di controllare la sensazione di piacere che sta prendendo il sopravvento sul mio corpo più intensamente di qualsiasi orgasmo che abbia mai provato da sola. Sta solo strofinando il suo cazzo su di me, e la sensazione è migliore di qualsiasi cosa io sia riuscita a fare da sola.
"Stai zitta." Dice rauco, affondando ancora di più le dita nei miei fianchi, guidando il modo in cui cavalco il suo grembo rapidamente, facendo scivolare la mia entrata bagnata e facendo strofinare il mio clitoride contro la sua erezione.
"Ah, Julian..." Il suo nome mi sfugge con un gemito forte, e lui solleva i miei fianchi con estrema facilità e mi tira giù di nuovo, facendo un suono vuoto che mi fa mordere le labbra. Potevo sentire come la punta del suo cazzo incontrava pericolosamente la mia entrata...
Angelee decide di liberarsi e fare tutto ciò che vuole, incluso perdere la verginità dopo aver sorpreso il suo ragazzo di quattro anni a letto con la sua migliore amica nel suo appartamento. Ma chi potrebbe essere la scelta migliore, se non il migliore amico di suo padre, un uomo di successo e un convinto scapolo?
Julian è abituato ad avere avventure e storie di una notte. Più di questo, non si è mai impegnato con nessuno, né ha mai avuto il cuore conquistato. E questo lo renderebbe il candidato ideale... se fosse disposto ad accettare la richiesta di Angelee. Tuttavia, lei è determinata a convincerlo, anche se significa sedurlo e confondergli completamente la testa. ... "Angelee?" Mi guarda confuso, forse la mia espressione è confusa. Ma apro solo le labbra, dicendo lentamente, "Julian, voglio che mi scopi."
Valutazione: 18+
Bastardo Perfetto
"Dimmi che non l'hai scopato," ordinò tra i denti stretti.
"Vaffanculo, figlio di puttana!" sbottai, cercando di liberarmi.
"Dillo!" ringhiò, afferrandomi il mento con una mano.
"Pensi che sia una troia?"
"È un no?"
"Vai all'inferno!"
"Bene. Era tutto ciò che dovevo sapere," disse, tirando su il mio reggiseno sportivo nero con una mano, esponendo i miei seni e mandando una scarica di adrenalina attraverso il mio corpo.
"Che diavolo stai facendo?" ansimai mentre fissava i miei seni con un sorriso soddisfatto.
Passò un dito su uno dei segni che aveva lasciato appena sotto uno dei miei capezzoli.
Il bastardo stava ammirando i segni che aveva lasciato su di me?
"Avvolgi le gambe intorno a me," ordinò.
Si chinò abbastanza da prendere il mio seno in bocca, succhiando forte il mio capezzolo. Mi morsi il labbro inferiore per soffocare un gemito mentre lui mordeva, facendomi inarcare il petto verso di lui.
"Lascio andare le tue mani. Non osare fermarmi."
✽
Bastardo. Arrogante. Completamente irresistibile. Il tipo esatto di uomo con cui Ellie aveva giurato di non avere mai più a che fare. Ma quando il fratello della sua migliore amica torna in città, si ritrova pericolosamente vicina a cedere ai suoi desideri più sfrenati.
Lei è irritante, intelligente, sexy, completamente pazza—e sta facendo impazzire anche Ethan Morgan.
Quello che era iniziato come un semplice gioco ora lo perseguita. Non riesce a togliersela dalla testa—ma non permetterà mai più a nessuno di entrare nel suo cuore.
Il Branco: Regola Numero 1 - Niente Compagni
"Lasciami andare," piagnucolo, il mio corpo tremante di desiderio. "Non voglio che tu mi tocchi."
Cado in avanti sul letto, poi mi giro per fissarlo. I tatuaggi scuri sulle spalle scolpite di Domonic tremano e si espandono con il respiro affannoso del suo petto. Il suo sorriso profondo e fossetta è pieno di arroganza mentre si allunga dietro di sé per chiudere a chiave la porta.
Mordendosi il labbro, si avvicina a me, la mano che va alla cucitura dei pantaloni e al rigonfiamento che si sta ingrossando lì.
"Sei sicura che non vuoi che ti tocchi?" Sussurra, sciogliendo il nodo e infilando una mano dentro. "Perché giuro su Dio, è tutto ciò che ho voluto fare. Ogni singolo giorno dal momento in cui sei entrata nel nostro bar e ho sentito il tuo profumo perfetto dall'altra parte della stanza."
Nuova al mondo dei mutaforma, Draven è un'umana in fuga. Una ragazza bellissima che nessuno poteva proteggere. Domonic è il freddo Alfa del Branco del Lupo Rosso. Una fratellanza di dodici lupi che vivono secondo dodici regole. Regole che hanno giurato di NON infrangere MAI.
Soprattutto - Regola Numero Uno - Niente Compagne
Quando Draven incontra Domonic, sa che lei è la sua compagna, ma Draven non ha idea di cosa sia una compagna, sa solo che si è innamorata di un mutaforma. Un Alfa che le spezzerà il cuore per farla andare via. Promettendo a se stessa che non lo perdonerà mai, scompare.
Ma non sa del bambino che porta in grembo o che nel momento in cui è partita, Domonic ha deciso che le regole sono fatte per essere infrante - e ora riuscirà mai a trovarla di nuovo? Lo perdonerà?
Divorziami Prima Che La Morte Mi Prenda, CEO
La mia mano istintivamente si posò sullo stomaco. "Quindi... è davvero andato?"
"Il suo corpo indebolito dal cancro non può sostenere la gravidanza. Dobbiamo interromperla, presto," dice il dottore.
Dopo l'intervento, LUI si presentò. "Audrey Sinclair! Come osi prendere questa decisione senza consultarmi?"
Volevo riversare il mio dolore, sentire il suo abbraccio. Ma quando vidi la DONNA accanto a lui, rinunciai.
Senza esitazione, se ne andò con quella donna "fragile". Quel tipo di tenerezza, non l'ho mai sentita.
Tuttavia, non mi importa più di questo dato che non ho più nulla - il mio bambino, il mio amore, e persino... la mia vita.
Audrey Sinclair, una povera donna, si innamorò di un uomo che non avrebbe dovuto. Blake Parker, il miliardario più potente di New York, ha tutto ciò che un uomo potrebbe sognare - soldi, potere, influenza - ma una cosa manca: non la ama.
Cinque anni di amore non corrisposto. Tre anni di matrimonio segreto. Una diagnosi che le lascia tre mesi di vita.
Quando la star di Hollywood ritorna dall'Europa, Audrey Sinclair sa che è il momento di porre fine al suo matrimonio senza amore. Ma non capisce - se non la ama, perché ha rifiutato quando lei ha proposto il divorzio? Perché la sta torturando durante questi ultimi tre mesi di vita?
Mentre il tempo scivola via come sabbia in una clessidra, Audrey deve scegliere: morire come signora Parker, o vivere i suoi ultimi giorni in libertà.
Il Lupo e la Fata
Sentendosi rifiutata e umiliata, Lucia decise di andarsene. L'unico problema era che, nonostante non la volesse, Kaden rifiutava di lasciarla andare. Affermava che avrebbe preferito morire piuttosto che vederla andarsene.
Un uomo misterioso che è entrato nella sua vita è diventato il suo compagno di seconda possibilità, sarà abbastanza forte da proteggerla dal comportamento irrazionale di Kaden? È davvero una scelta migliore? Lucia troverà accettazione nella sua nuova casa?
Cicatrici
Amelie ha sempre desiderato vivere una vita semplice, lontana dai riflettori della sua discendenza Alpha. Pensava di averlo trovato quando incontrò il suo primo compagno. Dopo anni insieme, il suo compagno non era l'uomo che diceva di essere. Amelie è costretta a eseguire il Rituale di Rifiuto per liberarsi. La sua libertà ha un prezzo, uno dei quali è una brutta cicatrice nera.
"Niente! Non c'è niente! Riportatela indietro!" urlo con ogni parte del mio essere. Sapevo già prima che lui dicesse qualcosa. Sentii nel mio cuore che lei diceva addio e si lasciava andare. In quel momento, un dolore inimmaginabile irradiò fino al mio nucleo.
L'Alpha Gideon Alios perde la sua compagna, nel giorno che dovrebbe essere il più felice della sua vita, la nascita dei suoi gemelli. Gideon non ha tempo per piangere, rimasto senza compagna, solo, e un neo-padre single di due figlie neonate. Gideon non lascia mai trasparire la sua tristezza, poiché sarebbe un segno di debolezza, e lui è l'Alpha della Guardia Durit, l'esercito e il braccio investigativo del Consiglio; non ha tempo per la debolezza.
Amelie Ashwood e Gideon Alios sono due lupi mannari spezzati che il destino ha intrecciato insieme. Questa è la loro seconda possibilità di amore, o è la prima? Mentre questi due compagni predestinati si uniscono, complotti sinistri prendono vita intorno a loro. Come faranno a unirsi per proteggere ciò che ritengono più prezioso?
Non Provocare la Luna
Sto per compiere diciotto anni, compagno o no, nessuno fermerà il mio piano. L'indipendenza è l'unica cosa che ho sempre desiderato. Ma più di un uomo sembra pensare di avere voce in capitolo sul mio futuro.
Il mio fuoco è sempre stato la mia forza... e la mia maledizione. Ho pagato il prezzo per essere inflessibile. Ma non mi fermerò. Non fino a quando sarò libera. La vera domanda è—quanto posso sopportare ancora prima di spezzarmi?
