บทนำ
เเต่เผอิญได้เจอเด็กผู้หญิง ม.ปลาย ท่าทางน่ารัก ตัวเล็ก สเป็คพี่ ตัวหอม ผมสวย
เเน่นอนว่าเขาหลงรักน้องคนสวยคนนี้ตั้งเเต่เเรกพบ
ขวดตั้งหน้าตั้งตาจีบ 'น้องมนต์' เเต่ด้วยความที่เป็นคนที่ค่อนข้างพิเศษ เขามันไม่เคยจีบผู้หญิง
เลยได้เเต่เข้าหาน้องเเบบกร่างๆ ติดห่ามจนทำสาวเจ้าถึงกับกลัว
สุดท้ายเขามันก็เเค่เด็กเกเรเต็มไปด้วยปัญหาคนหนึ่งที่พยายามจะจีบผู้หญิงในสังคมที่ดีกว่า
ขวดพาเธอไปมั่วสุมเสพกัญชาด้วยกันกับเเก๊งเพื่อน จนสุดท้ายก็โดนพ่อเธอเเจ้ง ตร. จับเข้าตาราง
สองปีต่อมาขวดได้กลับมาเจอกับน้องมนตร์อีกครั้ง เเต่มัน... ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
"ศักรินทร์สมัครใจจะมาทำงานให้หนูมนต์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป..."
เขากลับตัวกลับใจ เเละผกผันกลายมาเป็นบอดี้การ์ดของเธอ ในขณะที่อีกฝ่ายในวันนี้
คือคุณหนูหน้าใสที่พร้อมจะขยี้หัวใจของขวดให้เเหลกลาญ
บท 1
[พาร์ท : ตะขวด]
ร่างสูงใหญ่ในเสื้อช็อปสีเทาเข้มหยุดยืนอยู่หน้าป้ายที่ขึ้นว่า ‘BTS สำโรง’ พร้อมกับรุ่นน้องอีกสิบกว่าชีวิตในชุดเดียวกันยืนจังก้าจับกลุ่มกันอยู่ในโซนซื้อตั๋ว มือหยาบกร้านของชายหนุ่มที่มีทรงผมสกินเฮดสีทองสว่างกำของแข็งที่เหน็บในกางเกงรุ่นเก๋าเอาไว้แน่น กางเกงเก่า ใส่แบบไม่ซักจนเปื้อนฝุ่นในโรงรถเต็มไปหมด แต่นี่แหละคือความคลาสสิกของลูกผู้ชาย
ไม่ต้องถามว่าของแข็งที่ว่าคืออะไร มันไม่ใช่ฟ*วยอย่างแน่นอน
เขาแค่พกมีดสปาต้ายาวพอๆ กับหนึ่งศอกเท่านั้นเอง
“ไอ้เหี้ยเจ BTS ขึ้นไงวะ” ชายสกินเฮดผมทองหันกลับไปพูดแบบไม่มีหางเสียงกับ ‘เจ’ เพื่อนสนิทที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน เพราะว่านี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่เขาได้มีโอกาสขึ้นมาเหยียบบนสถานีรถไฟฟ้า เครื่องกดตั๋วอัตโนมัติที่ต้องกดผ่านหน้าจอไม่ทำให้เขาคุ้นชินกับความทันสมัยของมัน อาจเพราะขวดหลงใหลในยุค 70-80’ s “มึงไม่นั่งรถเมล์ไปวะ กูไม่เคยขึ้น BTS”
“ไอ้ห่านั่นมันอยู่สยาม ป่านนี้รถติดจะตายห่า ถ้าจะขึ้นรถเมล์ไปมึงคงถึงตอนสามทุ่มอ่ะ เอามั้ยล่ะไอ้ขวด” เพื่อนของเขาส่ายหัวอย่างระอา ‘ตะขวด’ หรือ ‘ขวด’ นั้นไม่เคยฟังใคร เขาที่เป็นเพื่อนที่สนิทกับมันที่สุดจึงจำเป็นต้องหาเส้นทางลัดที่ไวกว่า พอมาคิดๆ ดูแล้ว เจเองก็เบื่อนิสัยตามใจเพื่อนจนเคยตัวของตัวเองเหมือนกัน
เพราะตามใจมากมันถึงสันดานเสียแบบนี้
“แล้วถ้ายามแม่งตรวจจับมีดที่กูพกในกางเกงอ่ะ”
“เมียกูบอกมันขึ้น BTS บ่อย เดี๋ยวนี้ยามหละหลวม มึงไม่ต้องห่วงหรอก” อีกฝ่ายตบบ่าเขา เพราะช่วงหลังมานี้ น้องนิดหน่อย แฟนของเขาที่เรียกว่าเป็นสาวสวยติดแกลมนั้นขึ้นรถไฟฟ้าค่อนข้างบ่อย เพราะเจน Alpha ในเวลานี้ต้องไปที่สยามพารากัลป์เท่านั้น เธอเคยบอกเขาว่ายามค่อนข้างปล่อยปละละเลยไม่ค่อยได้สแกนตรวจโลหะเหมือนช่วงโควิดแล้ว “ก่อนห่วงเรื่องมีดกูว่ามึงห่วงรองตีนส้นเหล็กที่มึงใส่มาก่อน”
อีกฝ่ายว่าพลางพยักเพยิดไปทางรองเท้าหนังประจำสายอาชีพที่คนวงในมักรู้กัน ที่ทั้งหัวรองเท้าและส้นรองเท้าต่างทำด้วยโลหะแข็งชะงัดมันวาว ซึ่งมันจะมีผลเวลากระทืบคนให้เจ็บยิ่งกว่าโดนรองเท้าปกติทั่วไป
“ถ้ามึงอยากจะลองก็ได้นะ” ขวดยักคิ้วท้าทาย ก่อนที่จะหันไปมองพวกรุ่นน้องที่ยืนขวักไขว่ท่าทางไม่คุ้นชิน “พวกมึงมากี่คน”
“ยี่สิบ” เจกวาดสายตามองคร่าวๆ แล้วหันกลับมาพูดเรียบๆ “มึงกดทีเดียวเลย แล้วออกค่ารถให้ด้วย”
“ได้ วันนี้กูรวย” ขวดมักไถเงินกับรุ่นน้องสายอาชีพหัวอ่อน โดยเฉพาะเด็กเทคนิครุ่นใหม่แกะกล่อง เด็กรุ่นใหม่เดี๋ยวนี้พ่อแม่มีเงิน เขาไถมานิดๆ หน่อยๆ ก็ได้มาหลายพันแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนี้บ่อยนัก เพราะสมัยนี้มีรายการโหนกระสวยที่คอยเอาพวกคนไม่ดีเข้าไปย่ำยีผ่านสังคม เขาไม่อยากดังชั่วข้ามคืนและโดนด่าจนต้องปิดเฟสเหมือนวิทยาลัยอาชีวะที่เป็นข่าวเมื่อไม่กี่วันก่อน
เรียกได้ว่าเป็นตัวตึงตัวจี๊ดแห่งเทคนิกวิทยาลัยแถวนี้ก็ย่อมได้ เรียกได้ว่าเขานั้นเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางเพราะความหัวรุนแรง
“สยาม ยี่สิบคน” ขวดพูดกับพนักงานผู้ชายที่อยู่ในนั้นด้วยท่าทางสุดเปรี้ยวตีน LGBTQ+ หนุ่มก้มหน้าก้มตาคิดเงินส่งบัตรยี่สิบใบให้อย่างหวาดกลัว คนรอบข้างก็มองมาเพราะไม่อยากจะเข้าไปใกล้ อาจเพราะลักษณะของพวกเขานั้นไม่ต่างกับเด็กไม่รู้จักโต ดีแต่กร่างไปวันๆ ไม่มีหัวคิด
ซึ่งนั่นก็ไม่ได้เกินจริงสักเท่าไหร่ หากแต่ขวดยังอยู่ในวัยคึกคะนองจนไม่รู้ความหมายของสายตาเหล่านั้น เขามักคิดว่าคนพวกนั้นจับเขาเป็นจุดสนใจเพราะความโดดเด่น โดยใช้ความมั่นใจแบบผิดๆ
เพราะเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ จนไม่เอาอ่าวเรื่องการเรียน ผลเกรดที่ไม่ได้สวยงามนักจึงทำให้พ่อของเขาตัดสินใจส่งขวดเข้าสายอาชีพตั้งแต่จบประถม เขาอยากให้ลูกมีงานมีการทำ ไม่ต้องเรียนไม่จบอย่างตัวเอง อย่างน้อยจบอุตสาหกรรมไปก็จะได้มีงานรองรับและเอาตัวรอดได้ (ถ้าเขาจบได้จริงน่ะนะ) แต่ยิ่งส่งเข้าสถานศึกษาที่มีคนหลายแบบมารวมตัวกัน และแน่นอนว่าส่วนใหญ่มีแต่เด็กผู้ชาย ขวดจึงถูกบ่มเพาะด้วยสภาพแวดล้อมรอบตัวให้เลือดร้อนตั้งแต่เยาว์วัย จนกลายเป็นตัวตั้งตัวตีในวิทยาลัยจนได้ขึ้นมาเป็นหัวหน้ากลุ่ม ได้แหวนรุ่นจากรุ่นพี่ด้วยความเสน่หาจากการต่อยตี ซึ่งแน่นอนว่านั่นไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจสักเท่าไหร่ในสายตาของครอบครัวเขา
ที่ส่งไปคือส่งไปเรียน แต่ดันไปตีกับคนอื่นซะงั้น
ทุกๆ วันขวดมักจะชวนรุ่นน้องโดดคาบสอนไปมีเรื่องเป็นประจำ บางครั้งได้ลงข่าวตามเพจข่าวในเฟสบุ้คด้วยประปราย แน่นอนว่าผู้คนที่แวะเวียนเข้ามาเสพข่าวก่นด่าพวกเขาอย่างไม่เหลือชิ้นดี หากแต่ขวดก็ไม่ได้สนใจ แม้เขาจะถูกตราหน้าว่าเป็นพวกไอ้เด็กเปรต และสังคมส่วนใหญ่หันหลังให้อย่างไม่ไยดีและจัดรวมพวกเขาอยู่ในหมวด ‘ขยะสังคม’
แต่แล้วยังไง? คนอย่างเขาไม่เอาเรื่องแค่นี้มาคิดให้ปวดหัวอยู่แล้ว
เหตการณ์ในวันนี้ที่ทำให้เขาต้องยกพวกเดินทางผ่านรถไฟฟ้า ก็เพราะ ‘ไอ้เต้’ อริอาชีวะอีกวิทยาลัยหนึ่งที่เหม็นขี้หน้ากับวิทยาลัยเขาอยู่เริ่มเคลื่อนไหว โพสต์กวนประสาทอ้อนบาทาลงในเฟส และท้าทายว่าจะไปยกพวกตีกับวิทยาลัยเขาให้จมดิน หากแต่เรื่องในตอนนั้นแทบไม่ได้อยู่ในเสี้ยวสมองของขวดเพราะเขากำลังติดแฟน
จนวันหนึ่ง...
ในวันที่ขวดโดนนอกใจ ไอ้เต้ก็โพสต์รูปเสื้อช็อปวิทยาลัยโดนจุดเผาโชว์ประจานลงเฟสบุ้คอีกครั้ง และนั่นทำให้เขาเลือดขึ้นหน้า
หยามหน้ากันเกินไป
ช็อปคือศักดิ์ศรี สตรีคือรางวัล แหวนรุ่นคือของหมั้น โจษจันต้องเป็นแค่วิทยาลัยเทคนิกของเขาเท่านั้น
แล้วคิดว่าเผาช็อปวิทยาลัยของเขาไป แล้วตัวตั้งตัวตีอย่างเขาจะทำยังไง?
ก็แค่คิดที่จะแทงมันสักแผลให้พอเจ็บลิ้นปี่ ตะลุมบอนทั้งกลุ่มมันให้กระดูกหักสักซี่สองซี่ ให้ไปนอนโรงบาลเล่นๆ สักอาทิตย์นึง ในข้อหาที่บังอาจมาหยามหน้าเขาในตอนที่กำลังอกหักและเฮิร์ทหนักอย่างถึงขีดสุด
เมื่อกดบัตรได้พวกเขาจึงเดินออกันขึ้นไปบนชานชาลา ยามที่ตรวจความเรียบร้อยอยู่แถวนั้นดูจับตามองกลุ่มนี้เป็นพิเศษ อาจเพราะดูท่าทางน่าจะชอบแหกกฎมากกว่าบุคคลทั่วไป หากแต่กลุ่มของขวดกลับไม่มีใครเดินล้ำเส้นเหลืองไปเลยสักนิด
แต่เพราะพวกมียี่สิบกว่าชีวิตก็เลยเหมือนเด็กกร่างมายึดรถไฟ ขวดที่ก้าวเข้ามาในรถไฟฟ้ากำมีดปลายแหลมยาว 15 นิ้วข้างในกางเกงยีนส์ตัวโปรดพร้อมกับเดาะลิ้น เขามีวิธีใส่มันอย่างชำนาญเพื่อซ่อนจากสายตาของผู้คน แม้ว่ามีดนั่นจะยาวมาก แต่ไม่เคยเฉียดบาดเข้าเนื้อขาของเขา
เมื่อเหลือบไปเห็นว่าผู้คนต่างมองเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ขวดที่แสนภาคภูมิใจจึงหันไปยักคิ้วให้เจ
“กูมันเท่ที่สุด เห็นยัง” เขาออกปากชื่นชมตัวเองทั้งที่ความจริงผู้คนมองมาที่เขาเพราะรังเกียจไม่อยากเข้าใกล้ต่างหาก เจที่หมั่นไส้เลยชูนิ้วกลางให้
“เมียเก่ายังดูแลไม่ได้ นับประสาอะไรกับเสื้อช็อปที่โดนเผา”
“ไอ้ควาย” อีกฝ่ายสบถด่าในทันที เรื่องของแฟนเก่า อย่ามาจี้ปมกัน มันไม่เท่พอ ผู้ชายอย่างเขาไม่เสียน้ำตาให้ผู้หญิงเฮงซวยอยู่แล้ว “เพราะมีไอ้หน้าโง่ที่ไหนเข้าไปในถิ่นมันนั่นแหละว่ะ ไม่ก็ไอ้เหี้ยนั่นแม่งอ่อนด๋อยเกินไป เสื้อช็อปตัวเดียวยังดูแลไม่ได้”
“กูไม่เกี่ยว ไม่ต้องมาด่ากู”
“ไอ้ควาย” ขวดด่าเขาซ้ำอีกหน อาจเพราะหมั่นไส้เพื่อนที่กวนบาทา ก่อนที่จะได้ยินเหมือนรถไฟถึงสถานีอุดมสุข พร้อมๆ กับที่สายตาสะดุดอยู่กับคู่รักในชุดนักเรียนคู่นึงที่เดินเข้ามาหลังจากที่ประตูเลื่อนฝั่งที่เขายืนท้าวแขนอยู่
ไม่เชิงแฟน แต่เด็กผู้หญิงอ่ะ
น่ารักชิบหาย
“ไอ้เจ มึงดูเด็กคนนั้นดิ” ความเลือดร้อนลดลงเกือบครึ่ง ขวดเริ่มเบนความสนใจไปที่เด็กผู้หญิงในชุดนักเรียนคนนั้น แทบลืมความหงุดหงิดงุ่นง่านเมื่อก่อนหน้านี้ที่มีต่อไอ้เต้จนหมดสิ้น เด็กหนุ่มตบหัวเจให้หันไปดูในจังหวะที่พวกนั้นก้าวเข้ามาในอีกชานชาลาหนึ่ง “น่าจิ้ม”
“เอาเรื่องเมียเก่ามึงให้รอดก่อน” เจมองตามไปยังรูปร่างบอบบาง ผิวขาวอมชมพู แขนขาเรียวสวยและผมยาวสีดำสนิทแถมดูเงางามยังกับทำซาลอนมาทุกวัน น้องสาวในชุดนักเรียนกระโปรงฟ้ากับไทค์สีเดียวกันที่ดูทรงคุณหนูนิดๆ นั้นน่ารักจนทำให้หลง “แต่น่ารักจริง”
“กูไม่ชอบยึดติด ไอ้โบว์มันก็แค่แฟนเก่าที่นอกใจกูเพราะโง่ มันไม่เลือกผู้ชายเท่ๆ อย่างกูเอง” ขวดยักไหล่ พูดแล้วก็เคืองไม่หาย เพราะผู้ชายที่แฟนเก่าของเขาเลือกมันคือเด็กติดยาที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอะไร “พอดีของกูมันร้อน กูจะสอยเด็กนานาชาติ”
“มึงมันเหี้ยเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ” เจผู้ที่อุทิศตัวให้นิดหน่อยเพียงคนเดียวถึงกับรับไม่ได้ในความหน้าตัวเมียของอีกฝ่าย ส่ายหน้าเป็นพัลวันอย่างชินชากับสันดานของเพื่อนตัวเอง แล้วเหลียวหลังกลับไปมองอีกครั้ง “แต่น้องมันมากับแฟน ดูแล้วอายุไม่ถึงสิบแปดด้วยซ้ำมั้ง มึงแน่ใจ?”
เขาแค่นหัวเราะ ตบบ่าเพื่อนแล้วบอกมันทางสายตาว่า ‘ถึงมีแฟนแล้ว แต่พอดีว่ากูชอบ กูก็จะเอาว่ะไอ้สัส’
บทล่าสุด
#31 บทที่ 31 เยว่ซินคนใหม่ จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#30 บทที่ 30 หนามยอกใจ จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#29 บทที่ 29 ทรยศ จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#28 บทที่ 28 ไม่ใช่ผู้ชายทั่วไปที่ใครเขาบอกว่าแสนดี จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#27 บทที่ 27 กำจัดวัชพืช จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#26 บทที่ 26 BELIEVE ME? จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#25 บทที่ 25 THINKING ABOUT U จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#24 บทที่ 24 JEALOUSY จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#23 บทที่ 23 100 เหตุผล จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025#22 บทที่ 22 ข้ามศพไปก่อน จบตอน
อัปเดตล่าสุด: 12/5/2025
คุณอาจชอบ 😍
รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์
ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่
กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว
โซ่สวาทร้อนรัก
“มันเรื่องของฉัน ตัวฉันของฉันนมก็นมของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”
“ก็สิทธ์ของความเป็นผัวคนแรกของคุณไง นมคุณน่ะเป็นของผม ทั้งตัวคุณก็เป็นของผม...เข้าใจไหม? ”
คาเรน เซนโดริก อายุ 32 ปี
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกา-อาหรับ ที่มีบุคลิกสุขุมเยือกเย็น เจ้าเล่ห์แสนกล และยังเป็นCEO บริษัทไอทีอินเตอร์เนชั่นกรุ๊ปชื่อดังในอเมริกาที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก ในแต่ละวันจะมีสาวๆมาคอยปนเปรอสวาทให้เขาในทุกค่ำคืน และในที่สุดเขาก็จัดการเหยื่อสาวผิดคน เพราะคิดว่าเธอคือคนที่ลูกน้องหามา จึงใช้เงินปิดปากเธอให้จบเรื่อง แต่ใครจะคิดว่าเขาต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง
ทับทิม รินลดา ชลวัตร อายุ 25 ปี
สาวแว่นช่างเพ้อ ที่มีความสามารถรอบด้าน พ่วงด้วยวาจาอันจัดจ้านไม่ยอมใคร จนถูกคัดเลือกให้ไปดูงานที่ดูไบ ต้องมาเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสาวสวยสุดมั่นสำหรับงานครั้งนี้ แต่พอไปถึงเธอกลับถูกซาตาน พรากพรหมจรรย์ไปตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง และซาตานคนนั้นก็ดันเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอทำงานอยู่ แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อต้องเจอกับเขาอีกครั้ง
ลิขิตรักนายสุดหื่น
เรื่องย่อ....
“คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…”
“ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…”
“ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…”
“หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…”
“อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้”
“ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ”
“อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….”
ขย่มรักมาเฟีย
"ความทรงจำบ้าบออะไรของคุณ ฉันไม่อยากจะทบทวนอะไรทั้งนั้น ออกไปห่างๆฉันเลยนะ...อื้อ...ปล่อยฉันสิ ไอ้มาเฟียบ้า...จะมายุ่งกับฉันทำไมห้ะ!...."
"ไม่ยุ่งกับเมีย...แล้วจะให้ไปยุ่งกับหมาแมวที่ไหนล่ะหึ...ไม่ได้เจอตั้งนาน...คิดถึงดุ้นของผมไหม...อยากจะอม...อยากจะเลียเหมือนที่เคยทำหรือเปล่า...."
"ไม่....ถ้าคุณเสี้ยนมากนักก็ไปเอากับผู้หญิงของคุณสิ..ผู้หญิงพวกนั้นเขาเต็มใจทำให้คุณแบบถึงอกถึงใจ คุณจะมาบีบบังคับฉันให้เสียแรงทำไม"
"ก็ผู้หญิงพวกนั้นมันไม่ตื่นเต้นเหมือนกับคุณนิ....ผมชอบใช้แรง...โดยเฉพาะกับคุณ....ชอบเยแรงๆ....ตอกแบบจุกๆ และที่สำคัญผมชอบตอนที่คุณครางเหมือนคนกำลังจะตายตอนที่ผมกำลังเอาคุณ"
"ใครโดนคุณเอาก็ต้องครางเหมือนจะตายกันทั้งนั้นแหละ ใหญ่เกินบ้านเกินเมืองซะขนาดนั้น ไปผู้หญิงเอาพวกนั้นไป อย่ามายุ่งกับฉัน...อื้อ...ปล่อยฉันสิ"
"ทำไมชอบไล่ให้ผมไปเอาคนอื่นนักหึ....ไม่เข้าใจเหรอว่าผมจะเอาคุณ....ผมชอบหอยฟิตๆของคุณมากกว่า...ผมหลง...ผมคลั่งไคล้...และผมก็อยากจะได้มันอีก...หลายๆครั้ง....ซ้ำแล้วซ้ำเล่า....จนกว่าหอยน้อยๆของคุณมันจะรับไม่ไหว...อืม....ไม่ได้เอามานานแล้ว....คุณให้ใครมาซ้ำรอยผมหรือเปล่า...."
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
เมียขัดดอก
"คุณหมอคะฉันขอร้องล่ะคุณหมอช่วยแม่ฉันด้วยเถอะนะ" หญิงสาวขอร้องอ้อนวอนถึงขั้นยกมือขึ้นมากราบไหว้
"ทางเราช่วยได้เท่าที่ช่วยจริงๆ" ถ้าเขาทำแบบนั้น โรงพยาบาลของเขาอาจจะถูกฟ้องได้ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีเลย และมันก็ไม่คุ้มกับการเสี่ยง
"ฉันขอร้องล่ะค่ะ จะให้กราบเท้าฉันก็ยอม"
"คุณอย่าทำแบบนี้เลย"เขารีบพยุงร่างของหญิงสาวที่กำลังจะคุกเข่าลงตรงหน้าให้กลับขึ้นมายืนใหม่อีกครั้ง
"คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันเคยเรียนหมอมาค่ะ ฉันคงพอช่วยงานคุณได้ไม่มากก็น้อย" เพราะเธอเคยเรียนมาด้านนี้ก็เลยรู้ว่าใครที่สามารถจะช่วยแม่ของเธอได้ และก็รู้ด้วยว่ามันเสี่ยงมากถ้าจะทำแบบนี้
"คุณก็เคยเรียนหมอมา คุณก็คงจะรู้ผมคงช่วยไม่ได้"
"ถ้าเปลี่ยนจากช่วยงานเป็นเอาร่างกายของฉันแลกเปลี่ยนได้ไหมคะ"
"คุณพูดอะไร"
"ถ้าคุณหมอยอมช่วยผ่าตัดให้แม่ฉันฉันจะยอมมอบร่างกายให้คุณค่ะ" เธอมีคนที่จะมาบริจาคอวัยวะแล้ว เหลือแค่การผ่าตัดเท่านั้น..
BAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
หนุ่มหล่อ ลูกชายมาเฟียตระกูลใหญ่ผู้เย็นชาไร้ความรู้สึก เขาถูกผู้หญิงหลายคนตราหน้าว่าไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นเพราะความหล่อก็ยังมีผู้หญิงอีกมายมายที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา
แต่มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารังเกียจและไม่อยากเจอหน้าถึงแม้เธอจะพยายามเท่าไรก็ไม่มีวันมีค่าในสายตาของเขา
“อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!”
มิลิน
เธอถูกคนที่ตัวเองแอบรักมาตั้งแต่เด็กรังเกียจเพียงเพราะเขาคิดว่าแม่เธอคือเมียน้อยของพ่อเขา ถึงแม้เขาจะไม่สนใจใยดีอะไรเธอเลย แต่เธอก็ยังรักเขาหมดหัวใจ
ทั้งที่คิดว่าหากยอมยกร่างกายให้เขาแล้วจะได้ความรักกลับคืนมา แต่สุดท้ายก็ได้เพียงความเกลียดชัง
อุ้มท้องหนี สามีคลั่ง!
ฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง ฉันสามารถให้กำเนิดลูกคนนี้และเลี้ยงดูเขาให้เติบโตขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว!
ฉันเป็นผู้หญิงที่ใจดำ หลังจากหย่ากันไป อดีตสามีก็มาสำนึกผิด คุกเข่าอ้อนวอนขอคืนดี แต่ฉันก็ปฏิเสธไปอย่างเลือดเย็น!
ฉันเป็นผู้หญิงที่เจ้าคิดเจ้าแค้น ชู้รักของสามีฉัน...นังเมียน้อยนั่น ฉันจะทำให้นางต้องชดใช้อย่างสาสม...
(ขอแนะนำสุดยอดนิยายที่ทำเอาฉันติดงอมแงม อ่านรวดเดียวสามวันสามคืนจนวางไม่ลง สนุกเข้มข้นจนหยุดไม่ได้ ห้ามพลาดเด็ดขาด! ชื่อเรื่องคือ 《แต่งเข้าบ้านเศรษฐี อดีตสามีคลั่งรัก》 ไปที่ช่องค้นหาแล้วพิมพ์ชื่อเรื่องได้เลย)
คืนเดียว...ที่หัวใจถูกขโมยโดยซีอีโอ
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันรีบแต่งตัวและหนีออกมา แต่กลับต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อไปถึงบริษัทแล้วพบว่าผู้ชายที่ฉันนอนด้วยเมื่อคืนกลับเป็น CEO คนใหม่...
(ขอแนะนำนิยายสนุกๆ ที่ทำเอาฉันติดงอมแงม อ่านรวดเดียวสามวันสามคืนจนวางไม่ลงเลยค่ะ เนื้อเรื่องน่าติดตามสุดๆ ห้ามพลาดเด็ดขาด ชื่อเรื่องคือ 《โอกาสครั้งที่สอง: แต่งงานกับมหาเศรษฐี》 สามารถค้นหาชื่อเรื่องนี้ได้ในช่องค้นหาเลยค่ะ)
เพอร์เฟค บาสทาร์ด
"ไปตายซะ, ไอ้ลูกหมา!" ฉันตะโกนกลับ, พยายามดิ้นให้หลุด
"พูดมา!" เขาคำราม, ใช้มือข้างหนึ่งจับคางของฉัน
"นายคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงง่ายเหรอ?"
"งั้นก็ไม่ใช่สินะ?"
"ไปลงนรกซะ!"
"ดี, นั่นแหละที่ฉันอยากได้ยิน," เขาพูด, ยกเสื้อสีดำของฉันขึ้นด้วยมือข้างหนึ่ง, เผยให้เห็นหน้าอกของฉันและทำให้ร่างกายของฉันเต็มไปด้วยอะดรีนาลีน
"นายทำบ้าอะไรเนี่ย?" ฉันหอบหายใจขณะที่เขาจ้องมองหน้าอกของฉันด้วยรอยยิ้มพอใจ
เขาใช้นิ้วลูบไปที่รอยที่เขาทิ้งไว้ใต้หัวนมของฉัน
ไอ้สารเลวกำลังชื่นชมรอยที่เขาทำไว้บนตัวฉันเหรอ?
"เอาขามาพันรอบตัวฉัน," เขาสั่ง
เขาก้มลงพอที่จะเอาหน้าอกของฉันเข้าปาก, ดูดหัวนมอย่างแรง ฉันกัดริมฝีปากล่างเพื่อกลั้นเสียงครางขณะที่เขากัดลง, ทำให้ฉันแอ่นหน้าอกเข้าหาเขา
"ฉันจะปล่อยมือเธอ; อย่าคิดจะหยุดฉันเชียว"
ไอ้สารเลว, หยิ่งยโส, และน่าหลงใหลอย่างที่สุด, ชายประเภทที่เอลลี่สาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวอีก แต่เมื่อพี่ชายของเพื่อนกลับมาที่เมือง, เธอก็พบว่าตัวเองใกล้จะยอมแพ้ต่อความปรารถนาที่รุนแรงที่สุดของเธอ
เธอน่ารำคาญ, ฉลาด, เซ็กซี่, บ้าสุดๆ, และเธอกำลังทำให้อีธาน มอร์แกนคลั่งไคล้เช่นกัน
สิ่งที่เริ่มต้นเป็นเกมง่ายๆ ตอนนี้กลับทรมานเขา เขาไม่สามารถเอาเธอออกจากหัวได้, แต่เขาจะไม่ยอมให้ใครเข้ามาในหัวใจของเขาอีก
แม้ว่าทั้งคู่จะต่อสู้สุดกำลังกับแรงดึงดูดที่ร้อนแรงนี้, พวกเขาจะสามารถต้านทานได้หรือไม่?
เจ้าสาวตัวแทนของราชาอัลฟ่า
ฉันรู้สึกพ่ายแพ้เมื่อฉันนอนอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งของราชาอัลฟ่า เขากดตัวลงมาหนักหน่วง น้ำตาเปื้อนใบหน้าของฉันและเขามองไปรอบๆ ใบหน้าของฉันด้วยความสงสัย เขาหยุดนิ่งไปนาน หายใจหอบและตัวสั่น
เมื่อครู่เขาฉีกชุดแต่งงานที่สั่งตัดพิเศษของฉันออกจากร่างกายผอมบางของฉันและฉีกมันเป็นชิ้นๆ ฉันสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเขากดฉันลงบนเตียงของเขา จูบทุกจุดบนร่างกายของฉันและกัดจนฉันเลือดออก
สายตาสีฟ้าเข้มของเขาดูดุร้ายและในขณะนั้นฉันกลัวชีวิตของฉันจริงๆ ฉันกลัวว่าคืนวันแต่งงานของฉันจะเป็นจุดจบของชีวิตฉันทั้งหมด
ความทรงจำของวันนั้นเข้ามาในใจฉันขณะที่ฉันคิดกับตัวเองว่า "ฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง?"
เพื่อช่วยน้องชายของเธอ ฮันนาห์ถูกบังคับให้แทนที่เอมี่ พี่สาวต่างแม่ของเธอในงานแต่งงานที่จัดขึ้น ต้องแต่งงานกับราชาอัลฟ่าผู้โหดร้าย ปีเตอร์ เธอไม่รู้เลยว่ามีอันตรายมากมายรอเธออยู่
อัลฟ่าปีเตอร์ ชายที่หยิ่งยโส เย็นชา และแข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรหมาป่า เขายอมรับการแต่งงานนี้เพราะเขาต้องการหาคู่แท้ของเขา ตามคำทำนาย มีเพียงคู่แท้ของเขาเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาจากความโกรธบ้าคลั่งได้ เขาไม่รู้เลยว่าในไม่ช้าเขาจะพบว่าตัวเองตกหลุมรักกับเด็กสาวโอเมก้าคนนี้













