

Introduction
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Chapitre 1
Patrzyłam na dziewczynę przede mną, a jej nerwowe oczy za czarnymi oprawkami okularów również były skierowane na mnie. Niepewnie odgarnęłam zbłąkany kosmyk za ucho i przygryzłam wargę. Ona zrobiła to samo. Mrugnęłam, ona też.
"Skończyłaś już tę swoją bitwę na spojrzenia, Em?" Usłyszałam westchnienie za sobą. "Na miłość boską! Robisz to od pięciu minut! Już mnie przerażasz!"
Spojrzałam na moją najlepszą przyjaciółkę przez lustro. Z założonymi rękami na piersi, siedząc na krawędzi mojego łóżka, patrzyła na mnie z niezadowoleniem.
Moje oczy wróciły do odbicia. "Nie wiem, Beth. Myślisz, że on... on polubi mój wygląd?"
"Po tym, jak spędziłyśmy dwie godziny, żeby cię upiększyć? Tak, myślimy, że polubi twój wygląd. I nie odrzuci cię, gdy wyznasz mu swoją nieśmiertelną miłość," powiedziała moja druga najlepsza przyjaciółka, Casie, stojąc obok Beth.
Odrzuci. To słowo prześladuje mnie w snach od lat. Czekałam na ten dzień przez sześć lat. Dzień, kiedy powiedział mi te słowa. Czekałam od tamtej pory.
A jeśli odrzuci mnie dzisiaj... nie wiem, co zrobię.
flashback~
"Będziesz moim księciem, Ace? Chcę być twoją księżniczką," zapytałam najlepszego przyjaciela mojego brata, kiedy dał mi sukienkę Kopciuszka na moje dziewiąte urodziny.
Zaśmiał się z mojego głupiego pytania, prawie łamiąc mi serce. Ale kiedy zobaczył moją zasmuconą twarz, przykucnął przede mną, patrząc w moje turkusowe oczy swoimi burzowymi szarymi. "Jesteś moją księżniczką."
"Naprawdę?" Rozpromieniłam się jak choinka. "To znaczy, że się ze mną ożenisz?"
Przygryzł wargę, jego oczy błyszczały rozbawieniem. "Przepraszam, Różany Pączku! Ale nie mogę."
"Dlaczego nie?" Wydęłam wargi.
"Bo to nie jest odpowiedni czas. Jesteś jeszcze taka młoda."
"Kiedy więc będzie odpowiedni czas?" Spojrzałam na niego z ogromną nadzieją.
"Kiedy zamienisz się w kwitnącą różę z pączka róży."
Koniec flashbacku~
Czekałam na ten dzień, aby rozkwitnąć w różę. Wtedy nie wiedziałam, co to znaczy. Ale żeby pamiętać i zrozumieć, zapisałam te słowa w moim osobistym dzienniku.
A Casie mówiła, że w tym wieku jesteśmy już wystarczająco duże, żeby mieć chłopaka. No cóż, ona miała jednego już w wieku czternastu lat, a teraz, mając piętnaście, jest na czwartym.
Wiedziałam, że cokolwiek Ace powiedział tamtego dnia, było po to, żeby nie złamać serca naiwnemu dziewięciolatkowi. Ale nie obchodziło mnie to. Myślę, że byłam gotowa, żeby wyznać mu swoje uczucia dzisiaj. Naprawdę tym razem.
"Em, wyglądasz oszałamiająco! Chociaż wolałam twoje długie falowane włosy. Ale w porządku, to też ci pasuje," skomentowała Beth.
Obcięłam moje włosy do ramion i ujarzmiłam dzikie fale, prostując je. Tak jak Tess, moja siostra. Ona i mój brat, Tobias, byli bliźniakami. Więc oczywiście, Ace był też jej najlepszym przyjacielem. I kiedyś usłyszałam, jak mówił, że lubi włosy Tess. Więc zrobiłam swoje włosy takie jak jej. Chociaż jej były blond, a moje kasztanowe.
"Krótkie włosy są teraz w modzie. A Ace lubi je krótkie," odpowiedziałam, sprawdzając swoje manicured paznokcie. Tak jak Tess.
Tak jak wolał Ace.
Wszystkie jego dziewczyny były takie jak moja siostra. Piękne i eleganckie. Tak, byłam zazdrosna o nie. Ale one były tymczasowe. Kiedy będziemy razem, nie będzie nikogo innego w jego życiu oprócz mnie.
Zarumieniłam się na tę myśl.
Więc postanowiłam być jak one, czerpiąc inspirację od mojej siostry. Może wtedy mnie zauważy?
I dzisiejsza cała metamorfoza była dowodem. Ubrana jak Tess, uczesana jak Tess. Nawet podkradłam jej ulubione perfumy z jej pokoju.
"Czy ta sukienka nie jest za krótka, Casie?" Chociaż chciałam nosić coś jak Tess, czułam się w tym niekomfortowo. No cóż, ona wyglądała dobrze w tych obcisłych małych sukienkach. Miała dobre proporcje z przodu i z tyłu. Ja byłam płaska w obu miejscach. No cóż, piętnastolatka nie mogła mieć więcej.
"Nie jest! Masz ją na sobie i to jest ostateczne! Nie chcesz, żeby Ace cię zauważył?" Uniosła brew.
"Dobrze!" powiedziałam, biorąc głęboki wdech. Dalej, Em! Dasz radę!
"Ok, idziemy teraz! Inaczej przegapimy wielkie wejście twojego brata i siostry," zaćwierkała, wychodząc na zewnątrz.
Dziś były dziewiętnaste urodziny mojego starszego rodzeństwa. A każda okazja w rodzinie Huttonów była znana z wielkiego rozmachu. Nikt nie chciał przegapić tego wyjątkowego wydarzenia. Prawie połowa znanych rodzin była dziś zaproszona.
Kiedy wszyscy dotarliśmy do sali, nie mogłam przestać się kręcić. Moje dłonie były wilgotne, a serce waliło. Byłam zdenerwowana dzisiejszym spotkaniem z Ace'em. A moja zbyt krótka sukienka sprawiała, że czułam się jeszcze bardziej nieswojo.
W tłumie dostrzegłam tatę i mamę. Stali blisko siebie, jak zawsze. Zawsze musieli być blisko siebie. Nawet po dwudziestu latach małżeństwa byli tak szaleńczo zakochani w sobie.
I to dawało mi nadzieję. Czy ja i Ace będziemy kiedyś tacy...
"Emmy!" Głos mamy przerwał moje marzenia na jawie.
Uśmiechnęłam się i podeszłam do nich.
"O mój Boże! Spójrz na ciebie! Moja mała córeczka wygląda dziś tak pięknie!" zachwycała się, jej uśmiech był oślepiający.
"Naprawdę?" Zarumieniłam się.
"Oczywiście, kochanie! Powinnaś to robić częściej!"
Tata milczał. Nie wydawał się zadowolony z mojego stroju. Przeciwieństwo mojej natury.
"Nie podobała ci się suknia, którą ci kupiłem, księżniczko?" zapytał.
Podobała mi się. Bardzo. Ale Ace by jej nie polubił.
"Oczywiście, że mi się podobała, tato! Ale... nie mogłam znaleźć pasującej biżuterii," skłamałam.
Pokiwał głową.
Mama miała na twarzy znający uśmiech. Wiedziała, wszyscy wiedzieli o mojej fascynacji Achillesem Valencianem. Ale nie wiedzieli, że to było coś więcej niż tylko zwykłe zauroczenie.
Stał się moim księciem z bajki od dnia, kiedy wszedł do naszego domu z Tobisem, gdy miałam tylko siedem lat. Nadal pamiętałam ten dzień wyraźnie w moich niejasnych wspomnieniach. Ale dzień, w którym uratował mnie przed prześladowcami w szkole, stał się moim bohaterem. I z czasem stał się moim sercem.
Powstrzymałam się od zakrycia zarumienionych policzków.
Gdzie on był?
Rozejrzałam się. Powinien już tu być. W zeszłym miesiącu, kiedy graliśmy w szachy, obiecał mi, że będzie tu dziś wieczorem. I nigdy nie łamał swoich obietnic wobec mnie.
Kiedyś przychodził tu codziennie. Ale po tragedii, której jego rodzina doświadczyła rok temu, jego wizyty w naszym domu zmniejszyły się. Zmienił się. Beztroski, zabawny Ace zamienił się w zagubionego i zawsze złego Ace'a. Ale zawsze był dla mnie łagodny. Przyjeżdżał raz w miesiącu. I oczywiście, żeby grać ze mną w szachy.
Tłum wiwatował, gdy Tess i Tobias schodzili po schodach w dramatyczny sposób z reflektorem skierowanym na nich. W różowej sukience sięgającej do połowy uda, Tess wyglądała jak prawdziwa wróżka, a Tobias dobrze prezentował się w czarnym smokingu. Uśmiechali się do kamer i wszystkich, gdy ich grupa przyjaciół klaskała i gwizdała głośno.
Ale nadal nie było śladu Ace'a.
Przepraszając, bezcelowo krążyłam wśród ludzi.
Gdzie jesteś?
"Ojej!"
Zderzając się z twardą klatką piersiową, cofnęłam się. Para rąk objęła mnie w talii.
"Przepraszam..." Spojrzałam w górę i zaniemówiłam.
Burzowe szare oczy patrzyły na mnie. Jego gęste zarosty zniknęły, ukazując wyrazistą szczękę. Czarne jak smoła włosy były zaczesane do tyłu, a pierścień na jego prawym łuku brwiowym dziś zniknął. Chociaż pod jego pięknymi oczami były ciemne cienie, a on schudł od ostatniego razu, nadal wyglądał oszałamiająco.
"Różo?" Jego czoło zmarszczyło się, gdy postawił mnie na nogi. Jego oczy przebiegały w górę i w dół mojego ciała, a jego usta zacisnęły się. "Co masz na sobie?" Grecki akcent w jego głosie był głęboki.
I to się działo zawsze, gdy był zły.
Moje oczy się rozszerzyły. Czy nie podobał mu się mój wygląd?
"Uh, dlaczego? Nie wyglądam dobrze?" Przygryzłam wargę. "Myślałam, że ci się spodoba."
Jego zmarszczki pogłębiły się, gdy patrzył na moje włosy i mocny makijaż. Ale potem potrząsnął głową. "Nie potrzebujesz mojej aprobaty w niczym, Emerald. To twój wybór, co chcesz nosić." Po tych słowach odszedł.
Serce mi zamarło.
Spojrzałam na siebie. Czy coś było nie tak z moim wyglądem? Dlaczego był taki odległy?
Taki był odkąd zmarł jego ojciec. Nasze rodziny nie były ze sobą bardzo blisko, zawsze woleli swoją prywatność. Nikt tak naprawdę nie wiedział, co się stało z jego tatą. Ale cokolwiek to było, zmieniło mojego Ace'a drastycznie. I sprawiło, że moje serce bolało dla niego.
Biegnąc na górę, przebrałam się w białą suknię, którą przyniósł mi tata, i zmyłam makijaż. Gdy byłam zadowolona z nowego, neutralnego wyglądu, zeszłam z powrotem na dół.
Ignorując uniesione brwi Casie i Beth, poszłam znowu szukać Ace'a.
Mój brat i siostra byli zajęci rozmową ze swoimi przyjaciółmi, ale jego tam nie było.
"Hej, Em!" zawołał Tobias.
Uśmiechając się, podeszłam do nich.
"Nie zapominasz o czymś, mała siostrzyczko?"
Śmiejąc się, mocno go przytuliłam. "Wszystkiego najlepszego!"
Podniósł mnie z ziemi, wywołując u mnie pisk. "Gdzie jest mój prezent?" zapytał, gdy mnie postawił.
Tobias uwielbiał swoje urodzinowe prezenty ode mnie. Właściwie, uwielbiał czerwony aksamitny tort, który mu upiekłam, odkąd doskonaliłam swoje umiejętności pieczenia. I tak samo Ace.
"Dostaniesz go po imprezie. Jest w lodówce," odpowiedziałam, na chwilę zerkając na tłum.
I tam był, stojąc w kącie, obok stołu. Z drinkiem w ręku, wyglądał na pogrążonego w myślach.
"Wszystkiego najlepszego!" Obejmując Tess, złożyłam jej życzenia.
"Dzięki!" Odciągnęła się. "Przebrałaś się?" Jej oczy przesuwały się po mojej sukni.
Mark, chłopak z ich grupy, klepnął Ace'a po plecach, witając go. Ale on go zignorował. A kiedy Mark sięgnął po szklankę w jego ręce, Ace rzucił mu ostre spojrzenie, zmuszając go do wycofania się.
"Uh, tak! Ta sukienka była trochę niewygodna," powiedziałam nieobecnie. Moje oczy utkwione były w nim. "Zaraz wrócę."
Gdy chciałam się ruszyć, złapała mnie za ramię i odciągnęła na bok, z dala od słuchu swoich przyjaciół. "Zamierzasz się dzisiaj wyznać, prawda?"
Wydałam z siebie zaskoczony jęk. Skąd wiedziała?
"Nie," powiedziała ostrym tonem. "Tylko się zranisz."
Marszcząc brwi, wyrwałam ramię z jej uścisku. "Skąd wiesz? Kto wie, może on też mnie lubi."
"Nie bądź głupia, Em! Tylko dlatego, że jest dla ciebie miły, nie znaczy, że ma jakieś uczucia do ciebie." Jej głos był surowy. "I obie wiemy, że traktuje cię tylko jak siostrę, nie kochankę. Więc nie zawstydzaj go swoją głupotą. Już jest wystarczająco zmartwiony swoimi własnymi problemami."
Jej słowa zabolały. Zawsze bałam się, że jego dobroć wobec mnie może być tylko braterską miłością. Ale głęboko w sercu czułam, że jest coś więcej. Może to głupie i bezsensowne, ale moje serce mówiło mi, żeby nie tracić nadziei.
Nie dowiem się, dopóki go nie skonfrontuję, prawda?
"Nie zawstydzę go. I nie wiesz wszystkiego. Więc dlaczego nie pójdziesz i nie będziesz cieszyć się swoją imprezą, a mnie zostawisz w spokoju?" Mój ton dorównał jej.
Jej niebieskie oczy błysnęły. "Trzymaj się od niego z daleka, Emerald. On nie jest dla ciebie."
Teraz mój gniew wybuchł. "Zrobię, co tylko zechcę, Tess. To nie twoja sprawa! Więc zostaw mnie w spokoju!" Odwracając się na pięcie, ruszyłam w stronę, gdzie stał Ace.
Gdy podeszłam bliżej, wzięłam głęboki oddech i wygładziłam włosy. Nikt mnie dziś nie powstrzyma przed wyznaniem swoich uczuć.
"Hej!" Mój głos wyszedł cichy, pewność siebie zniknęła w powietrzu. Nerwowość rozkwitła w moim brzuchu.
Jego szare oczy uniosły się na moje. Tym razem jego spojrzenie nie wyrażało niechęci. Ale nie było też radości. Były po prostu zimne.
Był naprawdę w złym humorze. Czy powinnam to zrobić dzisiaj? Ale zdobycie się na odwagę zajęło mi tyle czasu. Nie wiedziałam, czy będę miała tyle odwagi w przyszłości.
"Nie zagrasz dziś ze mną w szachy, Ace? Czekałam na kolejny mecz."
Może po grze jego humor się poprawi?
Zastanowił się przez chwilę, a potem skinął głową. "Tak, brzmi dobrze. Ta impreza i tak mnie nudzi."
Uśmiech rozciągnął się na mojej twarzy. "Dobrze, zaraz przygotuję planszę. W bibliotece, jak zwykle?"
Skinął głową, popijając. "Zaraz tam będę."
Nie mogąc powstrzymać ekscytacji, rzuciłam mu się na szyję i mocno go przytuliłam. Jego egzotyczny zapach z nutą dymu sprawił, że poczułam zawroty głowy. "Będę na ciebie czekać."
Mój nagły akt zaskoczył go, stał sztywny. Jego dotyk na moich plecach był prawie niewyczuwalny. Wciągając głęboko powietrze, odsunął mnie za ramiona. Jego usta były w prostej linii, kiedy powiedział: "Idź!"
Skinęłam głową i pospieszyłam do naszej małej biblioteki, aby przygotować planszę do gry. Ledwo mogłam powstrzymać się od tańca. W końcu miałam mu powiedzieć.
Powiedzieć, że go kocham.
Minęło dziesięć minut, a jego wciąż nie było. Potem zrobiło się dwadzieścia. I nadal nie było po nim śladu. Nawet przegapiłam krojenie tortu, żeby nie musiał czekać, gdyby tu przyszedł.
Powiedział, że zaraz będzie.
Westchnęłam, wstałam i zeszłam z powrotem na dół. Impreza trwała w najlepsze. Większość starszych już się wycofała na noc, a pozostali tylko młodsi, tańczący i pijący dziko.
Zauważyłam Cassie tańczącą z moim bratem, a Beth piła z jakimiś dziewczynami. Ale jego nigdzie nie widziałam. Głośna muzyka i ostry zapach alkoholu prawie sprawiły, że miałam odruch wymiotny.
Gdzie on jest?
Przedzierając się przez półpijane tłumy, podeszłam do balkonu. Ale jego tam też nie było. Czy zapomniał o naszej grze i już wyszedł?
Ale on nigdy nie zapomina o naszej grze.
Westchnęłam z rozczarowaniem i postanowiłam wrócić do swojego pokoju. Może innego dnia.
Kiedy już miałam się odwrócić, usłyszałam coś. Jakieś dziwne dźwięki. Nie weszłam jeszcze całkiem na balkon, stałam w drzwiach.
Z ciekawością powoli weszłam do środka i spojrzałam w prawo.
Zamarłam.
Serce stanęło mi w piersi, a oddech ugrzązł w gardle. Ręce drżały mi po bokach, gdy patrzyłam na widok przed sobą.
Jego ręce były mocno owinięte wokół jej talii, a jej wokół jego szyi; jedna ręka ciągnęła go za włosy, gdy ich usta pracowały na sobie w namiętnym pocałunku. Nie było między nimi ani centymetra przestrzeni.
Każde ich jęknięcie i westchnienie uderzało w moje serce jak tysiące noży, rozbijając je na miliony kawałków. Nogi się pode mną uginały, łzy spływały mi z oczu.
Jego ręce wędrowały po jej ciele, przyciągając ją jeszcze bliżej. Serce ścisnęło mi się tak mocno, że musiałam chwycić się za pierś. Szloch groził wydostaniem się z moich ust, ale zakryłam je ręką i uciekłam.
Biegłam i biegłam, aż znalazłam się w swoim pokoju. Zamykając za sobą drzwi, wydałam z siebie bolesny szloch. Łzy oślepiały mnie, a ręka wciąż trzymała się za bolącą pierś.
Czułam, jak moje wnętrze się rozpada, rozpadając się na nieodwracalne kawałki.
Słyszałam, jak moi najlepsi przyjaciele pukają do drzwi, ich zatroskane głosy docierały do moich uszu. Ale nie mogłam mówić, nie mogłam się ruszyć. Wszystko, co mogłam zrobić, to leżeć na podłodze w ciemnym pokoju i płakać.
Wizje ich splątanych ramion przewijały się w mojej głowie raz po raz, sprawiając, że bolało jeszcze bardziej.
On nie wiedział, ale ona tak. Jej zdrada tylko nasiliła ból. Zdradę innych można tolerować, ale zdrady ukochanych nie.
Jak mogła mi to zrobić? Jak?
Leżałam na zimnej podłodze przez całą noc, tuląc swoje serce, opłakując stratę mojej miłości.
Miłości, którą zabrała mi moja własna siostra.
A.N- Książka jest dziełem fikcji. Wszystkie imiona, postacie, zdarzenia i miejsca są wytworami wyobraźni autora. Nie mają one wpływu na rzeczywiste życie. Wszelkie podobieństwo do osób żyjących lub zmarłych czy wydarzeń jest całkowicie przypadkowe.
Derniers chapitres
#78 Rozdział bonusowy - część 2
Dernière mise à jour: 3/13/2025#77 Rozdział bonusowy - część 1
Dernière mise à jour: 3/13/2025#76 Epilog - część 2
Dernière mise à jour: 3/13/2025#75 Epilog - część 1
Dernière mise à jour: 3/13/2025#74 Zazdrosny grecki bóg
Dernière mise à jour: 3/13/2025#73 Plan główny
Dernière mise à jour: 3/13/2025#72 Ciekawość zabiła kota
Dernière mise à jour: 3/13/2025#71 On umiera...
Dernière mise à jour: 3/13/2025#70 Zakazane miejsce
Dernière mise à jour: 3/13/2025#69 Jeden w dół
Dernière mise à jour: 3/13/2025
Vous pourriez aimer 😍
Chant du cœur
Je paraissais forte, et mon loup était absolument magnifique.
Je regardai vers l'endroit où ma sœur était assise, et elle et le reste de sa bande affichaient une fureur jalouse sur leurs visages. Puis je levai les yeux vers mes parents, qui fixaient ma photo avec des regards qui auraient pu mettre le feu à n'importe quoi.
Je leur lançai un sourire narquois avant de me tourner vers mon adversaire, tout le reste disparaissant sauf ce qui se trouvait ici sur cette plateforme. J'enlevai ma jupe et mon cardigan. Debout en débardeur et capris, je me mis en position de combat et attendis le signal pour commencer -- Pour me battre, pour prouver, et ne plus me cacher.
Ça allait être amusant. Pensai-je, un sourire aux lèvres.
Ce livre "Chant du Cœur" contient deux livres "Chant du Cœur du Loup-Garou" et "Chant du Cœur de la Sorcière"
Public Mature Seulement : Contient un langage mature, du sexe, des abus et de la violence
Parfait Salaud
"Dis-moi que tu ne l'as pas baisé," exigea-t-il entre ses dents serrées.
"Va te faire foutre, espèce de salaud !" répliquai-je, essayant de me libérer.
"Dis-le !" grogna-t-il, me saisissant le menton d'une main.
"Tu me prends pour une pute ?"
"Est-ce que c'est un non ?"
"Va en enfer !"
"Bien. C'est tout ce que je voulais savoir," dit-il en tirant sur mon soutien-gorge de sport noir d'une main, exposant mes seins et envoyant une décharge d'adrénaline à travers mon corps.
"Qu'est-ce que tu fais, bordel ?" haletai-je alors qu'il fixait mes seins avec un sourire satisfait.
Il fit glisser un doigt sur l'une des marques qu'il avait laissées juste en dessous de l'un de mes tétons.
Le salaud admirait les marques qu'il m'avait laissées ?
"Enroule tes jambes autour de moi," ordonna-t-il.
Il se pencha juste assez pour prendre mon sein dans sa bouche, suçant fort mon téton. Je mordis ma lèvre inférieure pour étouffer un gémissement alors qu'il mordait, me faisant cambrer la poitrine vers lui.
"Je vais lâcher tes mains. Ne t'avise pas de m'arrêter."
✽
Salaud. Arrogant. Complètement irrésistible. Le genre exact d'homme avec lequel Ellie avait juré de ne plus jamais s'impliquer. Mais quand le frère de sa meilleure amie revient en ville, elle se retrouve dangereusement proche de succomber à ses désirs les plus fous.
Elle est agaçante, intelligente, sexy, complètement folle—et elle rend Ethan Morgan fou aussi.
Ce qui avait commencé comme un simple jeu le hante maintenant. Il ne peut pas la sortir de sa tête—mais il ne laissera plus jamais personne entrer dans son cœur.
Cicatrices
Amélie n'a jamais voulu qu'une vie simple, loin des projecteurs de sa lignée Alpha. Elle pensait l'avoir trouvée lorsqu'elle rencontra son premier compagnon. Après des années ensemble, son compagnon n'était pas l'homme qu'il prétendait être. Amélie est forcée de réaliser le Rituel de Rejet pour se libérer. Sa liberté a un prix, celui d'une vilaine cicatrice noire.
"Rien ! Il n'y a rien ! Ramenez-la !" je crie de toutes mes forces. Je savais avant même qu'il ne dise quoi que ce soit. Je l'ai sentie dans mon cœur dire adieu et lâcher prise. À ce moment-là, une douleur inimaginable a irradié jusqu'à mon âme.
L'Alpha Gideon Alios perd sa compagne, le jour qui aurait dû être le plus heureux de sa vie, la naissance de ses jumeaux. Gideon n'a pas le temps de pleurer, laissé sans compagne, seul, et père célibataire de deux filles nouveau-nées. Gideon ne laisse jamais paraître sa tristesse, car cela montrerait de la faiblesse, et il est l'Alpha de la Garde Durit, l'armée et le bras investigatif du Conseil ; il n'a pas le temps pour la faiblesse.
Amélie Ashwood et Gideon Alios sont deux loups-garous brisés que le destin a entremêlés. Est-ce leur seconde chance en amour, ou leur première ? Alors que ces deux compagnons destinés se rapprochent, des complots sinistres prennent vie autour d'eux. Comment vont-ils s'unir pour protéger ce qu'ils jugent le plus précieux ?
Réclamée par les Meilleurs Amis de mon Frère
IL Y AURA DES SCÈNES DE SEXE MM, MF ET MFMM
À 22 ans, Alyssa Bennett retourne dans sa petite ville natale, fuyant son mari violent avec leur fille de sept mois, Zuri. Incapable de contacter son frère, elle se tourne à contrecœur vers les meilleurs amis de celui-ci pour obtenir de l'aide, malgré leur passé de harcèlement envers elle. King, l'exécuteur de la bande de motards de son frère, les Crimson Reapers, est déterminé à la briser. Nikolai veut la revendiquer pour lui-même, et Mason, toujours le suiveur, est simplement heureux de faire partie de l'action. Alors qu'Alyssa navigue dans les dynamiques dangereuses des amis de son frère, elle doit trouver un moyen de se protéger, elle et Zuri, tout en découvrant des secrets sombres qui pourraient tout changer.
Une meute à eux
Roi des Enfers
Cependant, un jour fatidique, le Roi des Enfers est apparu devant moi et m'a sauvée des griffes du fils du plus puissant chef de la Mafia. Avec ses yeux bleu profond fixés sur les miens, il a parlé doucement : "Sephie... diminutif de Perséphone... Reine des Enfers. Enfin, je t'ai trouvée." Confuse par ses paroles, j'ai balbutié une question, "P..pardon ? Qu'est-ce que cela signifie ?"
Mais il s'est contenté de me sourire et a écarté mes cheveux de mon visage avec des doigts délicats : "Tu es en sécurité maintenant."
Sephie, nommée d'après la Reine des Enfers, Perséphone, découvre rapidement comment elle est destinée à remplir le rôle de son homonyme. Adrik est le Roi des Enfers, le chef de tous les chefs dans la ville qu'il dirige.
Elle était une fille apparemment normale, avec un travail normal jusqu'à ce que tout change une nuit lorsqu'il a franchi la porte d'entrée et que sa vie a changé brusquement. Maintenant, elle se retrouve du mauvais côté des hommes puissants, mais sous la protection du plus puissant d'entre eux.
La Compagne Humaine du Roi Alpha
"J'ai attendu neuf ans pour toi. Cela fait presque une décennie que je ressens ce vide en moi. Une partie de moi a commencé à se demander si tu n'existais pas ou si tu étais déjà morte. Et puis je t'ai trouvée, juste chez moi."
Il utilisa une de ses mains pour caresser ma joue et des frissons éclatèrent partout.
"J'ai passé assez de temps sans toi et je ne laisserai rien nous séparer. Ni les autres loups, ni mon père ivre qui se maintient à peine depuis vingt ans, ni ta famille – et même pas toi."
Clark Bellevue a passé toute sa vie comme la seule humaine dans la meute de loups - littéralement. Il y a dix-huit ans, Clark est née d'une brève liaison entre l'un des Alphas les plus puissants du monde et une femme humaine. Malgré le fait de vivre avec son père et ses demi-frères et sœurs loups-garous, Clark n'a jamais eu l'impression d'appartenir vraiment au monde des loups-garous. Mais alors que Clark prévoit de quitter définitivement le monde des loups-garous, sa vie est bouleversée par son âme sœur : le prochain Roi Alpha, Griffin Bardot. Griffin attend depuis des années la chance de rencontrer son âme sœur, et il n'est pas prêt à la laisser partir de sitôt. Peu importe à quel point Clark essaie de fuir son destin ou son âme sœur - Griffin a l'intention de la garder, quoi qu'il ait à faire ou qui se mette en travers de son chemin.
Mon Patron Dominant
M. Sutton et moi n'avons eu qu'une relation professionnelle. Il me donne des ordres, et j'écoute. Mais tout cela est sur le point de changer. Il a besoin d'une cavalière pour un mariage familial et m'a choisie comme cible. J'aurais pu et dû dire non, mais que puis-je faire d'autre quand il menace mon emploi ?
C'est en acceptant ce service que ma vie entière a changé. Nous avons passé plus de temps ensemble en dehors du travail, ce qui a transformé notre relation. Je le vois sous un autre jour, et lui aussi me voit différemment.
Je sais qu'il est mal de s'impliquer avec mon patron. J'essaie de lutter contre cela mais j'échoue. Ce n'est que du sexe. Quel mal cela pourrait-il faire ? Je ne pouvais pas être plus dans l'erreur car ce qui commence comme du simple sexe prend une direction que je n'aurais jamais pu imaginer.
Mon patron n'est pas seulement dominant au travail mais dans tous les aspects de sa vie. J'ai entendu parler des relations Dom/sub, mais ce n'est pas quelque chose à laquelle j'avais beaucoup réfléchi. Alors que les choses s'intensifient entre M. Sutton et moi, il me demande de devenir sa soumise. Comment devient-on une telle chose sans expérience ni désir de l'être ? Ce sera un défi pour lui et pour moi car je n'aime pas qu'on me dise quoi faire en dehors du travail.
Je ne m'attendais pas à ce que la seule chose dont je ne savais rien soit la même chose qui m'ouvrirait un monde totalement nouveau et incroyable.
Je suis sa Luna sans loup
Ethan émettait aussi des rugissements profonds à mon oreille : 'Putain... Je vais jouir... !!!' Son impact devenait plus intense et nos corps continuaient à produire des bruits de claquement.
"Je t'en prie !! Ethan !!"
En tant que guerrière la plus forte de ma meute, j'ai été trahie par ceux en qui j'avais le plus confiance, ma sœur et mon meilleur ami. J'ai été droguée, violée et bannie de ma famille et de ma meute. J'ai perdu mon loup, mon honneur et suis devenue une paria—portant un enfant que je n'avais jamais demandé.
Six années de survie acharnée m'ont transformée en combattante professionnelle, alimentée par la rage et le chagrin. Une convocation arrive de l'héritier Alpha redoutable, Ethan, me demandant de revenir en tant qu'instructrice de combat sans loup pour la même meute qui m'avait autrefois bannie.
Je pensais pouvoir ignorer leurs chuchotements et leurs regards, mais quand je vois les yeux vert émeraude d'Ethan—les mêmes que ceux de mon fils—mon monde bascule.
Le Loup et la Fée
Se sentant rejetée et humiliée, Lucia décida de partir. Le seul problème était que, malgré le fait qu'il ne la voulait pas, Kaden refusait de la laisser partir. Il affirmait qu'il préfèrerait mourir plutôt que de la voir s'éloigner.
Un homme mystérieux qui avait fait irruption dans sa vie devint son compagnon de seconde chance. Sera-t-il assez fort pour la protéger du comportement irrationnel de Kaden ? Est-il vraiment une meilleure option ? Lucia trouvera-t-elle l'acceptation dans son nouveau foyer ?
Le Piège d'As
Jusqu'à ce que, sept ans plus tard, elle doive revenir dans sa ville natale après avoir terminé ses études universitaires. L'endroit où réside maintenant le milliardaire au cœur de pierre, pour qui son cœur mort battait autrefois.
Marqué par son passé, Achille Valencian était devenu l'homme que tout le monde craignait. Les brûlures de sa vie avaient rempli son cœur d'une obscurité sans fond. Et la seule lumière qui l'avait maintenu sain d'esprit, c'était son Bouton de Rose. Une fille aux taches de rousseur et aux yeux turquoise qu'il avait adorée toute sa vie. La petite sœur de son meilleur ami.
Après des années de distance, lorsque le moment est enfin venu de capturer sa lumière dans son territoire, Achille Valencian jouera son jeu. Un jeu pour revendiquer ce qui lui appartient.
Émeraude sera-t-elle capable de distinguer les flammes de l'amour et du désir, et les charmes de la vague qui l'avait autrefois submergée pour garder son cœur en sécurité ? Ou laissera-t-elle le diable l'attirer dans son piège ? Car personne n'a jamais pu échapper à ses jeux. Il obtient toujours ce qu'il veut. Et ce jeu s'appelle...
Le piège d'As.
Sauver Tragédie
"Q-Quoi ?" je balbutie.
Je prends une profonde inspiration, essayant de calmer mes mains tremblantes alors que je saisis d'abord les ciseaux.
Je passe mes doigts dans ses mèches sombres, sentant leur épaisseur et leur poids. Les brins s'enroulent autour de mes doigts comme des créatures vivantes, comme s'ils étaient des extensions de son pouvoir.
Ses yeux me transpercent, leur intensité verte perçant mon âme. C'est comme s'il pouvait voir à travers chacune de mes pensées et désirs, exposant la crudité en moi.
Chaque mèche qui tombe au sol ressemble à un morceau de son identité qui se détache, révélant une facette de lui qu'il garde cachée du monde.
Je sens ses mains remonter le long de mes cuisses pour soudainement tenir mes hanches, me faisant tressaillir sous son toucher...
"Tu trembles." Il commente nonchalamment, alors que je me racle la gorge et maudis mentalement mes joues rougissantes.
Tragedy se retrouve entre les mains du fils de son Alpha, revenu des guerres pour trouver sa compagne - qui se trouve être elle !
En tant que louve nouvellement rejetée, elle se voit bannie de sa meute. Elle s'enfuit précipitamment et monte à bord d'un mystérieux train de marchandises dans l'espoir de survivre. Elle ignore encore que cette décision la plongera dans un périple périlleux rempli de dangers, d'incertitudes, et d'une confrontation avec l'Alpha le plus puissant du monde...
Lisez à vos risques et périls !