Les Frères Sauvages

Les Frères Sauvages

E.Dark · Zakończone · 210.9k słów

727
Gorące
1.1k
Wyświetlenia
308
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Attention Ce livre contient du contenu explicite
Ce livre peut se lire indépendamment, mais pour des raisons de contexte, il est suggéré de lire Fighting Spirit en premier, car il s'agit du deuxième livre de la série Fighting Spirit.
Celui qui a dit que les contes de fées durent éternellement raconte des conneries !
Suivant les traces de leurs parents, les frères et sœurs Rockwell partagent leurs vies secrètes alors que le passé vient les frapper "Royalement" en plein visage.
Une bête démoniaque hante Azalea "Lea" Rockwell dans ses rêves nocturnes, révélant des secrets cachés depuis des siècles et des défis alors qu'elle explore le surnaturel avec ses frères et sœurs. Attirés par la magie qui entoure la Nouvelle-Orléans, ils vivent des connexions spirituelles en découvrant des émotions cachées, des désirs et la reconnaissance de leurs véritables bêtes intérieures.
Suivez Nikola, Micah, Akai et Azalea, ainsi que les nouveaux membres de Demon Wolf, dans leurs aventures folles alors qu'ils se découvrent eux-mêmes et que des secrets se dévoilent pour ces "Frères et Sœurs Sauvages".

Rozdział 1

La brise fraîche du bayou caressait mon visage alors que je progressais lentement à travers le dense couvert d'arbres marécageux, sentant le sol humide et spongieux remonter entre mes orteils. Je riais silencieusement en suivant la pulsation étrange qui me menait plus profondément dans le marais. Traversant ce qui ressemblait à une barrière d'énergie, je me retrouvai soudainement entourée de montagnes sombres et acérées, avec des flammes rouges et orange rampant sur leurs flancs comme un brouillard enflammé.

Des grondements démoniaques retentirent du sommet de la montagne tandis que je me trouvais devant une immense porte noire semblable à du goudron. Les grondements devenaient plus forts alors que les portes émettaient un bruit de craquement, s'ouvrant pour révéler une grande silhouette noire, rôdant violemment autour de la grotte rougeoyante. Je restai figée, non par la peur, mais par une totale stupéfaction, intriguée par cette immense créature démoniaque qui me regardait avec de grands tourbillons de noirceur.

« Azalée. » prononça-t-elle d'une voix rauque et profonde en s'avançant vers moi, sentant le sol vibrer à chaque pas de son corps musclé et couvert de fourrure noire.

Les mots me manquaient alors que je restais bouche bée devant cette créature à la fois belle et effrayante, qui réduisait la distance entre nous, caressant doucement ma joue de sa main gigantesque et griffue.

De puissantes décharges électriques traversaient mon corps alors que je me retrouvais tourmentée par un plaisir pur.

Sa longue langue noire glissait sur mes lèvres humides et tremblantes, un gémissement fort s'échappant de mes lèvres, sentant son doigt griffu pénétrer mon sexe dégoulinant tandis que ma peau ivoire scintillait de sueur contre les teintes rouge et orange des flammes rampant sur les parois de la caverne. Mes muscles tremblaient, se contractant autour de son doigt massif tandis qu'il frottait lentement contre mon point G. Je me redressai brusquement dans mon lit, haletante, cherchant frénétiquement la créature qui venait de violer mon corps avec un désir sombre et lubrique.

« Notre temps viendra. » La voix rauque et profonde résonnait dans ma tête alors que je me glissais hors du lit.

Sentant la fraîcheur du sol en granit blanchâtre alors que j'entrais lentement dans la vaste salle de bain, recouverte du même granit blanchâtre avec une immense douche en verre, donnant sur le bayou qui s'éveillait en ce matin de février. Je me glissai sous les jets de la douche brûlante tandis que la douleur intense pulsait en moi.

« Pourquoi hantes-tu mes rêves ? » demandai-je silencieusement en frottant le bourgeon palpitant entre mes jambes, gémissant sous l'intense sensation qui refusait de s'apaiser sous mes doigts.

« Azalée. » Akai lia, provoquant un cri abrupt dans le lien.

« Ça va ? » Akai lia de nouveau, paniqué.

« Je vais bien, tu m'as juste surprise. » répondis-je en ouvrant lentement les yeux pour voir le soleil se lever au-dessus des arbres marécageux du bayou.

« D'accord, tu m'as inquiété un instant, le petit-déjeuner est prêt. » répondit Akai, en entendant de grands éclats de rire en arrière-plan.

« D'accord, je descends. » répondis-je en fermant le lien, me concentrant sur la douleur qui allait s'arrêter, même si cela signifiait que je devais marcher avec une foutue balle dans ma culotte.

En fouillant dans la table de chevet avec mes articles de toilette, je saisis mon ami en cas de besoin.

Le vibromasseur Thrusting Jack Rabbit que j'ai secrètement acheté, après avoir trouvé celui de maman dans leur chambre secrète, pendant qu'ils étaient partis pour un sommet royal international à Madrid.

Je sentis la puissance du vibromasseur prendre vie dans ma main alors que je m'appuyais contre la paroi froide en verre, glissant le puissant jouet dans mon centre humide et frémissant tandis que le stimulateur taquinait mon bouton en une boule frénétique de chaleur brute.

Des images de ma bête démoniaque envahissaient mes pensées alors que je sentais mon corps s'animer en vagues violentes de rage brûlante, criant dans l'enceinte humide de ma cabine en verre alors que je m'effondrais au sol, haletante, mes jus se mélangeant librement à l'eau de la douche, roulant sur mes muscles tendus du dos.

Me tenant sur des jambes tremblantes, je lavais mon corps, me sentant un peu détendue, mais pas entièrement satisfaite, alors que je rangeais mon ami dans sa housse soyeuse, enroulant mon corps ivoire dans la grande serviette grise.

« Azalée ? » La voix de maman résonna dans ma tête.

« Oui maman. J'arrive. » répondis-je en ricanant doucement en glissant dans mon placard, enfilant ma tenue matinale habituelle de shorts noirs, débardeur, et pieds nus comme maman s'habillait toujours pour le petit-déjeuner, avant de nous emmener nous entraîner.

« On est vraiment venues. » Sky rit dans l'ombre.

« Oh, la louve en chaleur se réveille. » Je ris en retour en sortant dans le couloir vers la grande salle à manger.

Des rires forts et des plaisanteries remplissaient le couloir de pierre massif alors que je glissais dans la salle à manger, trouvant toute la famille rassemblée autour de la grande table en noyer, chargée de tous les aliments possibles pour le petit-déjeuner.

« Bonjour Lea. » Tout le monde salua alors que je prenais place à côté d'Akai, en face de Nikola et Micah, souriant avec leurs beaux yeux bleus et un sourire malicieux.

« Quelqu'un a bien dormi ? » Micah lança en captant mon regard alors que je remplissais mon assiette de fruits et de bacon.

« Contrairement aux jumeaux tortionnaires. » répondis-je en les voyant me lancer des regards sévères.

« Maintenant, sœur, est-ce une façon de s'adresser à tes frères. » Nikola déclara plus qu'il ne demanda en me versant un verre de jus d'orange.

« Quoi ? C'est la vérité. Ne croyez pas que je n'ai pas entendu les glissements dans nos liens quand vous vous amusez avec n'importe qui, que vous ramenez au milieu de la nuit. » rétorquai-je alors qu'ils se lançaient un regard, me regardant avec des sourcils relevés.

Je levai mon verre vers eux en prenant une grande gorgée de mon jus d'orange.

« Contrairement au "Jack Rabbit" dont tout le monde est au courant. » Akai répliqua en me donnant un coup de coude avec un sourire joueur.

Je sentis mon visage devenir aussi rouge que mes cheveux, essayant de cacher mon visage des trois frères loups en chaleur avec qui je prenais le petit-déjeuner. Attrapant maman et nos deux pères dans un regard silencieux, sachant très bien qu'ils avaient eu leur plaisir matinal avant le petit-déjeuner.

« Léa ? » Celia m'interpella alors que je mordais dans mon bacon, savourant l'explosion de saveurs sur mes papilles.

« Oui, Celia. » répondis-je en jetant un coup d'œil à elle et Astoria, souriant avec des airs malicieux.

« Tout est arrangé. Nous avons réservé l'hôtel Bourbon Orleans rien que pour nous. Cette année va être épique. » Astoria s'enthousiasma en lien alors que je leur lançais un regard joyeux de "Oh oui".

« Qu'est-ce qu'on entend là ? » Micah parla sournoisement dans notre lien.

« Merde ! » nous avons tous exclamé en lançant des regards sévères à Nikola, Micah, et Akai.

« Quand allez-vous apprendre à bloquer vos liens, autour de nous ? » Akai rit sombrement alors que Nikola et Micah trinquaient leurs verres, attrapant le regard de maman et de notre père fixant nos regards explicites.

« Qu'est-ce que vous planifiez, les enfants ? » Papa JR parla calmement avec une pointe de curiosité dans sa voix.

« Je pense que ça a à voir avec l'hôtel Bourbon Orleans pour leurs célébrations anticipées de leurs dix-huit ans. » Papa Max répondit avec une teinte sombre dans sa voix.

« Adieu la vie privée. » Sky rit sombrement alors que nous étions tous un peu choqués.

« Ne vous inquiétez pas, nous savions ce que vous planifiiez depuis longtemps. C'est comme ça que vous avez réussi à avoir tout l'endroit pour vous. » Maman parla avec un regard de côté malicieux en buvant une gorgée de son jus d'orange.

« Bonjour mes chéris. » Tante Izzy s'exclama avec sa voix chantante.

« Bonjour Tante Izzy. » nous lui sourîmes tous alors qu'elle échangeait un regard étrange avec nos parents.

« Alors, quel genre de bêtises planifions-nous cette fois-ci ? » Oncle Desmond rit sombrement alors qu'il apparaissait derrière Tante Izzy, la prenant dans ses bras.

« Juste en train de dire aux enfants que nous savions pour le Mardi Gras et l'hôtel Bourbon. » Maman riait avec une teinte sinistre profonde.

« Est-ce qu'il y a quelque chose que nous pouvons vous cacher ? » Akai rit sombrement en buvant son jus d'orange, nous jetant un coup d'œil alors que nous nous frappions le front en silence.

« Dans cette maison. NON ! » Les adultes répondirent tous avec de grands sourires diaboliques alors que nous grognions sous notre souffle.

« Azalea. » La voix grave et rauque résonna dans ma tête.

Baissant les yeux sur mes genoux en faisant semblant de réfléchir, essayant de me concentrer sur la voix de ma bête désireuse.

« Bientôt, ma Princesse. » répondit-elle alors que je haletais, sentant ma culotte étouffer mon sexe alors qu'il palpitait avec sa voix grave et rauque.

« Excusez-moi, s'il vous plaît. » criai-je calmement en sortant par la porte arrière vers la forêt du sud, sentant ma peau bouillir de plaisir alors que les pattes blanches immaculées de Sky frappaient violemment le sol boueux, libérant toutes mes pensées et chaque once de frustration accumulée.

« Léa » La voix de maman me surprit, son magnifique lycan argenté apparut à ma droite alors que nous courions vers une clairière de bleuets sauvages et de lys araignées.

Nous nous transformâmes toutes les deux, nous affalant au milieu des masses de bleuets et de lys. Le corps de maman marqué par les cicatrices de sa vie passée alors qu'elle captura ma joue, la caressant doucement en regardant dans mes yeux jade perçants.

« Lea, qu'est-ce qui te tracasse ? » demanda Maman en s'allongeant, traçant son doigt le long du pétale d'un iris qui se drapait délicatement sur son visage.

« Maman, pour être honnête, je n'en ai absolument aucune foutue idée. » J'ai soupiré profondément en regardant le ciel d'un bleu poudreux intense, danser sensuellement avec les grands flocons blancs de nuages.

« Parle-moi, chérie. Tu sais que je suis très compréhensive. » Maman répondit alors que ses yeux dorés brillaient contre le voile de fleurs bleues et blanches.

« Puis-je te montrer à la place ? » demandai-je en sachant que ma mère avait ce genre de pouvoir.

Elle hocha la tête en tendant sa main délicate et bronzée pour que je puisse partager avec elle ce qui me hantait dans mes rêves. Des éclairs de ma bête démoniaque et lubrique firent frémir mon corps d'excitation alors que je regardais le visage de ma mère se tordre de plaisir, avec un sourcil curieusement levé.

« Nom de Dieu ! Je comprends pourquoi tu es de mauvaise humeur. » Maman rit légèrement en se penchant vers moi.

« Je sais que c'est difficile parce que ton Lycan ne s'est pas réveillé comme tes frères et sœurs, mais je pense que cette bête, qui est un puissant Lycan, t'appelle pour une raison. » Maman parla prudemment en se levant lentement, époussetant les traces d'iris et de lys tout en me tendant la main.

« Je sais exactement ce que tu ressens. J'étais comme ça quand ton père JR était à son sommet, quand je suis arrivée la première fois. Aborde-le lentement et suis ce que ton cœur te dit. » Maman parla doucement alors que nous marchions à travers le bayou en riant, nous transformant en route vers le manoir.

« Va profiter de ta semaine loin. Amuse-toi, vis un peu mais sois prudente. Je sais que tes frères s'amusent, mais seulement s'amusent. Tes pères et moi savons que vous êtes tous encore vierges. » Maman rit avec la voix de Kyou alors que nous atteignions le côté sud du manoir.

« Maman ! » m'exclamai-je en levant un sourcil.

« Quoi, c'est un truc de loup. » Maman rit alors que nous enfilions des t-shirts en entrant dans la cuisine pour attraper des bouteilles d'eau avant de nous asseoir à l'îlot.

« Penses-tu que je suis en danger ? » demandai-je doucement en regardant son visage traverser ses pensées.

« Si je pensais que tu étais en danger, je t'aurais dit de rester loin de ce que cette bête veut. » Maman parla sévèrement en se levant.

« C'est pourquoi je fais tellement confiance à Kyou et Moon, ils voient des choses que nous ne pouvons pas. » Maman rit sombrement en posant un baiser sur mon front.

« Maintenant, va ! Prépare-toi, le convoi part dans trente minutes. » Maman rit en se pavanant dans le couloir, fredonnant son air classique « Le Chasseur ».

« Convoi ? » demandai-je à haute voix alors qu'elle levait la main.

« Oui, tes pères et moi avons loué une maison privée pour le Mardi Gras. » Maman rit bruyamment en disparaissant dans leur chambre.

« SUPER ! » Sky hurla de rire.

« Tu ne me le dis pas deux fois. » répondis-je alors que des images de mes parents en extase sexuelle me faisaient frissonner.

Merci, souvenirs d'enfance de maman chevauchant Papa Max, pendant que Papa JR la prenait par derrière. BEURK...

Chassant cette image de ma tête, je pris mon sac de voyage, emballant tout ce dont j'avais besoin pour notre semaine de fête sur Bourbon Street.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.4k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

539.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

473.7k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

353.4k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

356.3k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

495.1k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

389.2k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.