Rienville

Rienville

Leviathan · Zakończone · 360.6k słów

728
Gorące
20k
Wyświetlenia
750
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Ceci est l'histoire de cinq amis proches qui rejoignent ensemble un club échangiste. Avertissement : 21+

"Oh merde, Lucia, ça va. Ça suffit !"

"De quoi tu parles ? Tu n'as pas à penser à quoi que ce soit, profite juste !"

Lucia s'assit sur les genoux de Chris après avoir confirmé que leurs corps étaient maintenant connectés. Lucia remua les hanches et demanda à Chris de lui serrer la poitrine.

"Oh..." Le doux soupir de Lucia fit perdre la tête à Chris encore plus. Il la serra fort dans ses bras, l'embrassa sur les lèvres et prit le contrôle du jeu.

La secousse soudaine surprit Lucia, elle répondit au baiser de Chris et joua avec sa langue. Ses mains embrassèrent cet homme. C'était une sensation étrange, elle avait pensé auparavant qu'elle et Chris n'en arriveraient jamais là.

Lucia força Chris à enlever tous les vêtements qui étaient attachés à son corps. Elle voulait que Chris les rejoigne, elle savait que Bryan, Pierre et Léo ne pouvaient plus attendre. Ils allaient certainement la dominer comme avant et si Chris ne décidait pas de se joindre à eux bientôt, il n'aurait plus aucune chance.

"Tu veux nous rejoindre ?" Lucia murmura à l'oreille de Chris.

"Oui, je veux !"

Lucia se leva des genoux de Chris et prit sa main, le conduisant là où Léo, Bryan et Pierre les attendaient.


Après avoir survécu une nouvelle fois à une tentative de suicide, Lucia rêve de son enfance et de la façon dont sa vie a changé.

Elle écrivit une lettre de promesse à elle-même et retourna à Lancaster, où elle est née et a grandi, espérant trouver le bonheur qu'elle n'avait jamais eu depuis qu'elle avait quitté sa ville natale.

Lors de la réunion des anciens élèves du lycée, Lucia retrouva ses quatre meilleurs amis d'enfance, Bryan, Chris, Pierre et Léo. Les cinq étaient voisins et amis de la maternelle au lycée. Cependant, pendant les vacances d'été au lycée, Lucia et sa famille déménagèrent en Louisiane sans dire au revoir.

Bryan, le garçon riche et arrogant, Chris, le rat de bibliothèque timide et geek, Pierre, calme et sage, et Léo, le fauteur de troubles. Lucia ? Elle est la leader d'un groupe appelé 'Nothingville Troop', du nom de la rue où ils vivent.

La réunion les rapproche à nouveau en se remémorant leur passé drôle et mémorable. Jusqu'à l'histoire d'amour des cinq amis qui étaient autrefois inséparables.

Rozdział 1

« Alors ? Tu es d'accord ? » demanda Bryan, parmi les quatre garçons, c'était lui qui semblait le plus excité.

« Je... je suis confus, mais Lucia, si elle découvrait qu'on faisait ça, elle serait furieuse. » répondit Chris avec hésitation. Il semblait être le seul à ne pas être d'accord avec ce genre de pari ridicule.

« Pourquoi ? Tu as peur ? On est déjà au collège, alors ça n'a pas d'importance. C'est le mieux qu'on puisse faire pour elle de toute façon ! » dit Leo avec un air désinvolte, retenant un rire.

Quant à Pierre ? Il restait silencieux et se voyait forcé de se lancer dans ce pari étrange. Comme l'avait dit Chris, si Lucia découvrait ce qu'ils faisaient, elle se mettrait certainement en colère et les frapperait un par un.

« Pierre, qu'en penses-tu ? » demanda Bryan, qui avait besoin de l'avis de la personne la plus posée et calme du groupe.

« Pour moi, c'est à vous de voir. Après tout, on fait ça pour elle aussi, si à la fin elle découvre et se met en colère. Eh bien, on n'aura qu'à abandonner ! »

« C'est vrai, ce n'est pas la première ni la deuxième fois qu'on se fait taper. Nos corps doivent être habitués à recevoir ces coups mortels ! » dit Leo, l'idiot qui prenait joyeusement les coups de Lucia la 'Monstre'.

« Moi, je ne veux pas me faire frapper. » se plaignit Chris, le seul normal du groupe qui se plaignait toujours des coups.

« Hahaha... qu'est-ce qu'on fait vraiment ? » Leo éclata de rire en voyant le ridicule de leur situation. « Si Lucia nous frappe, et si on se défendait ? On est des garçons et quatre en plus, on devrait pouvoir la battre facilement ! » continua Leo.

« T'es stupide, hein ? Même à quatre, on n'est pas sûrs de la battre. Tu te souviens pas de ce qui s'est passé pendant les vacances d'été il y a deux ans ? Qu'est-ce qui s'est passé quand on a affronté Lucia ? Mon visage était en miettes et toi ? Ton nez saignait, non ? » dit Bryan, se remémorant les mauvais et douloureux souvenirs de cette époque.

Après avoir rappelé cet incident terrible, les quatre soupirèrent en pensant la même chose, « Pourquoi cette fille monstre est-elle si forte ? » Rien que de la regarder dans les yeux pouvait effrayer son adversaire. Il semblait que les rumeurs selon lesquelles Lucia était une descendante des Yakuza étaient vraies.

« Quand sa mère était enceinte, qu'est-ce qu'elle mangeait ? Pourquoi sa fille est-elle si forte ? » murmura Bryan avec un regard pensif, tandis que les trois autres hochaient simplement la tête en signe d'accord.

« Très bien, c'est décidé, on fait le pari maintenant. Le perdant épousera Lucia quand elle sera grande, » déclara Bryan.

« J'espère que ce ne sera pas moi qui perdrai. Je ne veux pas épouser une femme si rude et féroce ! » dit Leo.

« Très bien, c'est parti ! » Bryan commença à lancer les dés.

Ils pariaient en jouant au légendaire jeu des serpents et des échelles. Pendant 30 minutes tendues, remplies de prières et d'espoir. Finalement, le tour décisif fut mené à bien, le gagnant était Pierre, tandis que le perdant était Chris.

« Je ne veux pas, je ne veux pas- » gémit Chris en réalisant la dure réalité qui l'attendait dans le futur. Pourquoi la figure la plus timide et la plus faible comme lui devait-elle épouser une fille rude et impolie comme Lucia ?

« Hahaha... j'ai survécu, ouais ! » Leo s'exclama de joie malgré la menace qui mettait sa vie en danger.

« Hahaha... alors, félicitations à Chris, tu seras le mari de Lucia un jour. N'oublie pas de nous inviter à ton mariage, d'accord ? » se moqua Bryan, son cœur se sentant immensément soulagé.

« Je ne veux pas ! Pourquoi devrais-je ? » Chris pleurait, il ne voulait vraiment pas de ça. Même s'il était contre ce pari dès le début car il savait dès le départ qu'il allait perdre.

"Allez, Chris, remonte le moral !" Pierre tapota l'épaule de Chris qui avait l'air pitoyable, tandis que Chris continuait de se lamenter sur son sort.

"Eh, qu'est-ce que vous faites ?" La figure qu'ils redoutaient enfin apparut, et au mauvais moment.

Lucia se tenait les mains sur les hanches, regardant ses quatre amis qui méritaient plus d'être appelés ses subordonnés ou ses suiveurs. Les quatre se levèrent immédiatement, tandis que Bryan était occupé à cacher le jeu de serpents et échelles et un morceau de papier de pari comme signe de leur accord.

"Qu'est-ce que vous faites ? Qu'est-ce que vous cachez derrière votre dos ?" demanda Lucia. Elle s'approcha des quatre garçons qui étaient alignés avec des visages terrifiés.

"On jouait juste un peu, hein, pas vrai ?" dit Bryan, puis il se tourna vers ses trois amis du même sort.

"Ouais, c'est ça !" répondirent-ils en chœur en affichant un faux sourire.

"Qu'est-ce que vous cachez ? Je veux voir !"

"Non-non, c'est juste un jeu de serpents et échelles." dit Bryan en esquivant. Il cachait toujours le jeu et le papier d'accord derrière son dos.

"D'accord, je veux voir ! Dépêchez-vous et donnez-le-moi !" Cette Lucia têtue ne serait pas satisfaite tant qu'elle n'aurait pas obtenu ce qu'elle voulait.

"M-m-m-mais-"

"Dépêchez-vous et donnez-le-moi... !" Lucia prit immédiatement de force le jeu de serpents et échelles et le papier que Bryan avait caché.

"Nous sommes morts !" pensèrent-ils tous en sueur froide.

"Quel est ce papier ?" Lucia lut le papier que Bryan avait désespérément essayé de cacher.

Un morceau de papier blanc stipulant que ceux qui ont signé acceptent de faire un pari et que la partie perdante doit épouser Lucia quand elle sera grande. Ils avaient tous les quatre signé, et le nom de la partie perdante, Chris.

"Qu'est-ce que c'est ?" Lucia semblait agacée jusqu'à froisser le papier dans sa main.

"C-c-c-c'est, on peut expliquer !" dit Leo.

"Un pari ? Vous m'avez mise en pari ? Insolents ! Vous voulez mourir, hein ?" L'aura monstrueuse de Lucia se dégageait, son visage était complètement sinistre.

Les quatre garçons tremblaient de peur et reculaient lentement pour éviter la crise de Lucia.

"Je vais vous tuer tous... !" cria Lucia. Elle avait le poing prêt à s'abattre sur le visage de Bryan.

"Lu-Lucia, attends une minute ! Écoute d'abord ! On l'a fait pour toi, on s'inquiétait tous pour toi !" dit Bryan, essayant d'expliquer.

"Inquiétés pour moi ?"

"Oui ! On s'inquiétait pour toi. On a entendu Depney et ses amies se moquer de toi, elles disaient qu'aucun homme ne voudrait t'épouser. Alors, on a fait ça pour qu'un jour tu puisses leur montrer que tu peux aussi te marier et vivre heureuse."

Lucia resta silencieuse, la tête baissée. Elle était vraiment très en colère et agacée d'entendre ça. Comment pouvaient-ils faire cette chose stupide pour elle ?

"Vous avez fait tout ça pour moi ?"

"Oui, c'est vrai !"

"Vous pensez que ça me rend heureuse ? Je déteste ça ! Vous quatre êtes aussi stupides qu'elles ! Vous prenez des décisions comme ça sans penser à mes sentiments ! Vous êtes tous des idiots ! Imbéciles ! Vous êtes tous stupides !" cria Lucia. Elle s'enfuit immédiatement, laissant ceux qui restaient figés.

"Lucia pleure ?" C'est ce qu'ils pensèrent, ils étaient amis depuis l'âge de cinq ans, mais jamais ils n'avaient vu la fille pleurer.

"Elle pleure ?"

"Tu l'as vue aussi ?"

"Oui, je l'ai vue !"

"Je ne l'ai jamais vue pleurer tout ce temps !"

"Moi non plus ! En fait, Lucia est vraiment une fille, hein ?"


Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

924.7k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

538.5k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

673.2k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

472.4k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

352.3k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

355.2k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

492.8k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

388.3k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.