

The Wolfless Luna Abandoned at Birth
Rosalind Claire · W trakcie · 152.0k słów
Wstęp
Growing more excited, he roughly pulled my leg up around his hip, trapping me. I felt my body no longer belonged to me, as if my soul were floating above, looking down at this nightmare.
"Won't be too hard to possess you." He thrust harder. "Fuck, Elsa. I'm going to fuck you until you learn your place, understand?"
Deep within the territory of the werewolf pack, 18-year-old Elsa is the eternal shame of her family. During the coming-of-age ceremony, she failed to awaken the werewolf spirit within her. When the entire pack regards her as a defective being and bullies her, working part-time at a coffee shop and saving money becomes her only hope to escape from this living hell. However, an abrupt order from her father pushes her towards a werewolf gathering, and it is there that she has a forbidden encounter that will turn her destiny upside down.
Can the wolfless she-wolf escape from the ferocious wolf pack and find a new life?
Rozdział 1
【Elsa POV】
Steam spiraled from the espresso machine as I wiped it down, my movements careful and controlled in the cramped space behind the counter. My fingers traced the edge of the metal, catching a droplet of water before it could fall. Outside Kafebonor, the early spring thaw sent rivulets of melting snow down the sidewalks of Ljusviken, but inside, the warmth and rich aroma of freshly ground beans created a sanctuary from the harshness of the Nordic wilderness.
Linnea bumped her hip against mine as she restocked cups beside me, her blonde hair pulled into a messy bun that somehow still looked stylish. Her cheeks flushed with excitement as she leaned in close.
"Come out with me tonight," she whispered, eyes sparkling as she glanced over her shoulder to make sure our manager wasn't listening. "There's an amazing electronic music festival in Helsinki tonight. DJ Nordlys is headlining—you know, the one we listened to last week?"
I shook my head, shoulders tensing as I scrubbed harder at a stubborn coffee stain. "Can't. Father wants me home right after work." My voice dropped to barely audible.
"Always 'Father wants' this and 'Father says' that," Linnea groaned, dramatically throwing her head back. She set down a stack of cups with more force than necessary. "God, Elsa, you're twenty years old! When was the last time you did something for yourself?"
Her fingers drummed impatiently on the countertop as she waited for my answer. When none came, she sighed and brushed a strand of hair from my face.
"You should move out," she said, her voice softening. "We could get an apartment together, enjoy Finland's nightlife during the long nights. I've been looking at places in Granudden. Affordable, close to transit."
I glanced up at her, a fleeting smile crossing my lips before fading. "If I could, I would. You know that." My eyes darted to the growing line of humans at the counter, their impatient shuffling growing louder. "Shouldn't you be refilling our cup supply? Dinner rush is about to hit."
Linnea reached out and squeezed my arm, her touch lingering. "Fine, fine—" She grabbed the empty tray and backed away, pointing a finger at me. "But I still think one night of telling him to fuck off wouldn't hurt. Maybe it would teach your parents you're an adult and they can't control you with those ancient Nordic family traditions."
I busied myself with the coffee grounds, shoulders hunched forward as Linnea mercifully dropped the subject.
If only she knew. My name is Elsa Graberg—wolfless, weak, the shame of the Graberg family. I had nothing but this job, my savings, and dreams of escape. My father, Beta of the Svartskogens Pack, only allowed me to work because he'd grown tired of seeing me around the house. Most of my paycheck went to gas and payments on my beat-up Volvo—my only means of independence.
My family had loved me once, before they discovered what I was—or rather, what I wasn't. On my twentieth birthday, when my wolf should have emerged, there was nothing. No second consciousness, no primal power surging through my veins. Just empty, ordinary me.
Father had dragged me deep into the cold Swedish forests of central Sweden after that, leaving me naked, foodless, and shelterless.
"The Nordic cold will bring out what you desire most," he'd said before leaving me. "Your wolf."
It didn't.
Three days later, they found me half-frozen but stubbornly alive. That was when the scar on my neck appeared—a crescent moon shape. No one could explain it, and no one particularly cared to try.
"Text me when you get home," Linnea insisted as we stood in the parking lot after our shift. She hugged her jacket tighter against the chill of the spring night, her breath forming small clouds in the air. She stomped her boots against the wet pavement, refusing to leave until I was safely in my car.
"Your lips are turning blue," I said, fishing my keys from my pocket with trembling fingers. "You don't have to wait. What if you break down somewhere?" I asked, guilt twisting in my stomach. I'd never told her I was a werewolf—a defective one, but still.
Linnea's nose wrinkled as she laughed, the sound echoing across the nearly empty parking lot. "Then I'd call you, obviously." She stepped forward, and grabbed both my hands in hers.
"I worry about you, Elsa," she said, her voice dropping to a serious tone. Her eyes searched mine. "Those bruises last month weren't from 'falling down stairs.' I'm not stupid."
I looked away, my hair falling forward to shield my face. "It's complicated."
She squeezed my hand, her grip firm and uncompromising. "You would help me. So I help you. That's what friends do." She tapped my car door with her knuckles. "Now get in before we both freeze to death out here."
Linnea thought I came from a normal human family that neglected and abused me. I'd had to stop her from calling the authorities more than once, especially when I showed up with fresh bruises. Social services getting involved would be catastrophic.
My only hope lay in finding my fated mate—the one guaranteed escape from my family and Pack. But what if I didn't have one? What if life in a new Pack would be just as miserable?
The lights of the commercial district faded behind me as I drove through the quiet Ljusviken community. My fingers tapped nervously on the steering wheel, keeping time with the radio's soft folk melody. I adjusted the rearview mirror, checking that no one followed me, an instinct born from years of vigilance.
As I turned onto the unlit rural Swedish roads, I rolled down the window a crack. The cold air hit my face, carrying the scent of wet earth and pine. Towering spruces and pines seemed darker now with the spring melt, looming like sentinels on both sides, their branches swaying slightly in the wind.
"Just twenty more minutes," I murmured to myself, eyes constantly scanning the treeline. "Twenty minutes and I'm home."
The night was darker than usual. The moon provided little illumination through the cloud cover.
My headlights cut through the darkness, illuminating patches of half-melted snow and muddy road ahead. I leaned forward, squinting at something in the distance.
A massive shape burst across my headlights, a blur of fur and muscle.
"No!" I gasped, recognizing the silhouette immediately—a werewolf in shifted form.
I slammed the brakes, my knuckles white against the wheel. My car skidded on the muddy, half-frozen road, tires losing their grip. The seatbelt cut into my chest as the vehicle spun. My head smacked against the steering wheel, stars exploding behind my eyes, and I bit my tongue. The metallic taste of blood filled my mouth, warm and coppery.
The car lurched to a stop, half in a ditch. I sat stunned for a moment, heart pounding in my ears like a drum. My hands shook as I tried to insert the key again, missing the ignition twice before succeeding.
"Please, please, please," I begged, turning the key. Heart hammering against my ribs, I tried to restart the engine. It whined pathetically.
At the edge of the spruce forest, two eerie yellow points of light watched me.
Prey. Cornered. Weak.
These thoughts weren't from a wolf inside me—I had none. They were simply the brutal truth. As wolfless, I was the Pack's punching bag, lowest in the ancient werewolf hierarchy. A favorite pastime of young wolves was hunting the wolfless through the vast forests.
They couldn't attack humans—that would violate Varglag—but me? I was fair game.
I had planned to go home tonight because, despite the beatings, at least my parents would call the Pack healer if things got too bad. Now I sat like a snow hare on the Nordic plains, waiting for the wolf's jaws to close.
The yellow eyes blinked once, then began moving closer. Slowly. Deliberately.
Ostatnie Rozdziały
#138 Chapter 138
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#137 Chapter 137
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#136 Chapter 136
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#135 Chapter 135
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#134 Chapter 134
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#133 Chapter 133
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#132 Chapter 132
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#131 Chapter 131
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#130 Chapter 130
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#129 Chapter 129
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?