

Realm of the Chosen: A Reverse Harem Romance
Bella Moondragon · కొనసాగుతోంది · 331.4k పదాలు
పరిచయం
Princess Katrinetta gasped and nodded, her hand reaching out to stroke him.
He shifted on top of her, coming up onto his elbows so that she was straddled beneath him. His hips were wide, and the powerful muscles beneath her hands had her yearning for him more than ever. She rocked her lower body up in an attempt to meet him, never dreaming her fist time would be like this!
Why choose just one man when she can have them all?
Cassius is strong and bold.
Jate is passionate and loyal.
Reeve is mysterious and brave.
And then there's Eliason... the man she's loved since she was a young teen.
How can she pick just one?
Princess Katrinetta will be queen of Yewforia one day. At the age of 21, embarks upon her Choosing, a time when Representatives from every realm will travel to Castle Wrenbrook to prove to the princess they are worthy of her love. But as Kit gets to know the men, she realizes it will be impossible for her to only choose one of them to rule Yewforia with her.
When she discovers that her mother, Queen Rona, isn't just cruel to her, she's mistreating the citizens of the land, Kit and her men work together to stop her mother and her sinister plan.
Will Kit's plans to keep all seven of the men she loves and still become queen work?
Full of steamy bedroom scenes, Realm of the Chosen: A Reverse Harem Romance, is for mature readers.
అధ్యాయం 1
The west garden in the spring was Princess Katrinetta’s absolute favorite place to occupy her free time. Between her lessons and the hours she spent at court, those precious moments were few and far between. On the eve of her eighteenth birthday, she had found a few moments to scurry away. It had been difficult, particularly since her mother and the rest of the council members found it suitable to constantly school her on the upcoming ceremony. She couldn’t even bear to think of the name. Every time she did, a fluttering would stir inside of her stomach, like the beating of a thousand butterflies’ wings. It didn’t matter that her cousins and the other women who had already gone through similar proceedings assured her that ripple didn’t originate in her stomach but slightly lower in her abdomen. They said it wasn’t fear that made her insides stir; it was longing, but Princess Katrinetta knew her own anxiety when it reared its ugly head. The closer the day drew, the more she wished she could skip it entirely.
Sitting on her favorite marble bench between two perfectly manicured forest-green shrubs, she took in a rainbow of flowers. The tulips had always been her favorite, particularly the violet and blush ones, although today it was the rich crimson of the roses that caught her attention. The flower garden was the one place where she could rest assured her mother, Queen Rona (who bore the ridiculous title Empress of All the Lands East of the Galacial Mountains and Queen of the Provinces South of the Compazional Sea) would never seek her out. That wasn’t to say that she wouldn’t send someone else to find her wayward daughter out among the insects and other winged creatures. Knowing she’d have some time to compose herself, to secret away the smile and careless posture she wore whenever she visited here, before having the duty and expectations thrust upon her again, always made Kit head off to this place first whenever she had a moment or two.
Today, she watched a beautiful azure butterfly flutter about, its majestic wings grazing the tips of the flower petals as it darted between the tulips. She imagined what it might be like to have wings, to be free from the burdens of queendom and courtship. Would she dance among the flowers as the insect did now, or would she be carried away by a windstorm?
Her answer came quickly when a magpie swept down from the sky, catching the unassuming colorful creature in its sharp beak and downing it in one gulp. Kit watched in horror, her hand flying to cover her mouth as the beautiful bug was no more. If she had been in the butterfly’s place as she was imagining, she would be fluttering about in that magpie’s stomach now. She supposed the bird must be experiencing a similar sensation to the fierce flapping inside of her own gut. Kit felt as if she’d consumed a thousand creatures like the frail insect she’d just seen meet its demise.
“You’re such a gentle soul.”
The voice behind her was a familiar one. She didn’t even turn to look at him. Even if he hadn’t spoken, it wouldn’t have taken her long to realize he was standing there. Something about his scent, the mix of leather, a woodsy note like cedar, and his personal musk, always announced Eli’s presence and instantly brought a soothing smile to her face. This time, she had failed to notice his approach. Perhaps it was the slaughter of the hapless creature in front of her that caused her to miss him stepping between the bushes behind her. She took a deep breath now, hoping he didn’t realize it was his scent she was purposely filling her lungs with, as he sat down beside her, facing the other direction.
He waited for her to tilt her head toward him before he said anything else. Kit leaned in his direction, not even sure what she could say. He was right—she was a gentle soul, so much so that her mother often questioned how she could possibly be her own child. But her aunts and the other council members confirmed it time and again—they had been there at her Birthing Ceremony, after all. And they would be there at the other ceremony, just the day after tomorrow, as well. At the thought, Kit tasted bile rising up in the back of her throat, wondering how she could possibly get through it. It didn’t matter how many of her family members had already lived through the experience; thoughts of the royal physician, Mikali, touching her in such a personal way, his crooked fingers probing before he entered her, made her feel light headed and queasy.
The commander of her guard missed nothing. His emerald eyes narrowed slightly with concern as he studied her face. Even if he hadn’t known her since she was a toddler, he was insightful to say the least. He would say it was his duty to know everything, to notice every nuance, but Kit had had other commanders and knew Eli’s gift was special. It was but one of many talents the handsome man seated next to her had been blessed with. She always felt safer, less troubled whenever he was nearby. They had been friends for as long as she could remember, and she often let her mind wander to what might be if only the laws of the realm were not so complex and completely in opposition to what she would’ve decided for herself if she was ever given the choice.
“Kit, you’re troubled,” he said, the softness of his voice not matching the imperviousness of his royal uniform. He wasn’t wearing the chainmail that often accompanied the rest of the official outfit—gray trousers with a purple streak down the side, a matching gray tunic and jerkin, heavy boots, and his sword always in its scabbard within easy reach—but he still looked just as official. The patch at his shoulder proclaimed he had ultimate responsibility for keeping the princess safe, and she couldn’t think of another man more capable of doing so. Nor could she pull her eyes away from his lips as he spoke. He hadn’t shaved recently, and the light brown stubble that graced his chin and his upper lip made him even more attractive than usual. A different sort of stirring began inside of her, more in line with what her family members proclaimed she should be feeling in anticipation of her upcoming ceremony. She could certainly differentiate between the two.
Kit brushed her long, dark brown hair over her shoulder. She’d worn it down today, despite her mother’s insistence that it always be up; she’d have to remedy that shortly, before she headed to the throne room to meet with the matriarch. Her thoughts caught in her mind for a moment as she stared into Eli’s eyes, trying to come up with the correct words to voice her concerns without sounding like a small child. Everyone knew that in the Realm of Yewforia all noblewomen must go through the Proem Ceremony before beginning their three-year-long Exploration. Admitting aloud that she was fearful would make her seem foolish, or in her mother’s assessment, weak. Even though Eli knew her better than anyone else, there was no reason to put her faults on display.
It was evident as he took her in that he could see right through her. “Kit, I can only imagine how you must feel. You have to be anxious thinking about what is to come. But before the ceremony, you still have your ball tomorrow night. It’ll be a splendid affair. All of your friends and family will be there to celebrate with you. Surely, you can find a way to focus on that, can’t you?”
Kit fought to find the correct words to express herself but was only capable of producing a nod. The thin pearl tiara she wore shifted slightly, and she reached with an unsteady hand to keep it in place. Finally, she managed to mutter, “I can. I think.” She smoothed the skirt of her flowing pink gown and resituated herself.
His smile was easy and made her feel comforted even with one foot in the fire. Her life had been fairly uneventful to this point, despite her mother’s overbearing nature. She’d never faced a true hardship of any sort--yet. In the moments when she had become distraught over something now so unimportant she couldn’t even remember what might have caused her distress, Eli had been there for her, to comfort and guide her. Other than a three year stint in the nearby province of Eastbury, followed in quick succession by another two years spent in far off Ironton, Eliason Goedwig had served the court in some capacity or another, coming to his current position when Kit turned fifteen and was allowed to choose her own commander. She hadn’t hesitated to promote him. After all, he’d already risen to the rank of captain in the queen’s army and had spent all of that time away from Castle Wrenbrook serving the realm. Her mother hadn’t opposed the choice, which had been a surprise at the time, but there were constant reminders that Queen Rona could always pull him back into her own service should she wish to do so.
In fact, Kit was shocked Eli was still sitting here beside her and that Queen Rona in all her power and wisdom hadn’t seen fit to send him away to some distant land to fight an unnamed foe.
It was obvious by the rules and proceedings of the Choosing Eli served no true threat to Her Majesty, however, and sometimes Kit thought he was allowed to stay only to torment her because her mother knew he was always just out of reach.
“You can find a way to focus on the ball,” Eli assured her, bringing Kit back to the present. His smile was more confident than she would’ve been able to muster, should she even try. “I am certain you can. Don’t worry about the Proem. It will only be a moment, and then, it will all be over, and you’re free to enjoy your Exploration as you see fit.”
చివరి అధ్యాయాలు
#241 Chapter 241
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#240 Chapter 240
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#239 Chapter 239
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#238 Chapter 238
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#237 Chapter 237
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#236 Chapter 236
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#235 Chapter 235
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#234 Chapter 234
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#233 Chapter 233
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025#232 Chapter 232
చివరి అప్డేట్: 1/7/2025
మీకు నచ్చవచ్చు 😍
Pinagpala ng mga Bilyonaryo Matapos Malinlang
Si Emily at ang kanyang bilyonaryong asawa ay nasa isang kasunduang kasal; umaasa siyang makuha ang kanyang pagmamahal sa pamamagitan ng pagsisikap. Gayunpaman, nang dumating ang kanyang asawa kasama ang isang buntis na babae, nawalan siya ng pag-asa. Matapos siyang palayasin, ang walang matirahang si Emily ay kinuha ng isang misteryosong bilyonaryo. Sino siya? Paano niya kilala si Emily? Ang mas mahalaga, buntis si Emily.
Hindi Mo Ako Mababawi
Sa araw ng kasal ni Nathaniel sa kanyang unang pag-ibig, nasangkot si Aurelia sa isang aksidente sa sasakyan, at ang kambal sa kanyang sinapupunan ay nawalan ng tibok ng puso.
Mula sa sandaling iyon, binago ni Aurelia ang lahat ng kanyang impormasyon sa pakikipag-ugnayan at tuluyang iniwan ang mundo ni Nathaniel.
Pagkaraan, iniwan ni Nathaniel ang kanyang bagong asawa at hinanap sa buong mundo ang isang babaeng nagngangalang Aurelia.
Sa araw ng kanilang muling pagkikita, sinukol niya si Aurelia sa loob ng kanyang sasakyan at nagmakaawa, "Aurelia, bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon, please!"
(Lubos kong inirerekomenda ang isang nakakaakit na libro na hindi ko mabitawan sa loob ng tatlong araw at gabi. Napaka-engaging at dapat basahin. Ang pamagat ng libro ay "Easy Divorce, Hard Remarriage." Maaari mo itong mahanap sa pamamagitan ng paghahanap sa search bar.)
Nakikipaglaro sa Apoy
“Mag-uusap tayo nang kaunti mamaya, okay?” Hindi ako makapagsalita, nakatitig lang ako sa kanya ng malalaki ang mga mata habang ang puso ko'y parang mababaliw sa bilis ng tibok. Sana hindi ako ang habol niya.
Nakilala ni Althaia ang mapanganib na boss ng mafia, si Damiano, na nahumaling sa kanyang malalaking inosenteng berdeng mga mata at hindi siya maalis sa isip. Matagal nang itinago si Althaia mula sa mapanganib na demonyo. Ngunit dinala siya ng tadhana sa kanya. Sa pagkakataong ito, hinding-hindi na niya papayagang umalis si Althaia.
Ang Kanyang Munting Bulaklak
“Nakatakas ka sa akin minsan, Flora,” sabi niya. “Hindi na mauulit. Akin ka.”
Hinigpitan niya ang hawak sa aking leeg. “Sabihin mo.”
“Akin ako,” hirap kong sabi. Palagi naman akong sa kanya.
Si Flora at Felix, biglang nagkahiwalay at muling nagkita sa kakaibang pagkakataon. Hindi niya alam kung ano ang nangyari. May mga lihim siyang itinatago, at mga pangakong kailangang tuparin.
Ngunit nagbabago na ang mga bagay. Paparating na ang pagtataksil.
Nabigo siyang protektahan siya noon. Hindi na niya hahayaang mangyari ulit iyon.
(Ang seryeng "His Little Flower" ay binubuo ng dalawang kwento, sana magustuhan ninyo.)
Perpektong Bastardo
"Putang ina mo rin, hayop ka!" sagot ko, pilit na kumakawala.
"Sabihin mo!" umungol siya, gamit ang isang kamay para hawakan ang aking baba.
"Akala mo ba pokpok ako?"
"Kaya hindi mo siya kinantot?"
"Putang ina mo!"
"Mabuti. Iyan lang ang kailangan kong marinig," sabi niya, itinaas ang aking itim na pang-itaas gamit ang isang kamay, inilantad ang aking mga suso at nagdulot ng bugso ng adrenaline sa aking katawan.
"Anong ginagawa mo?" hingal ko habang nakatitig siya sa aking mga suso na may ngiting tagumpay.
Dumaan ang kanyang daliri sa isa sa mga marka na iniwan niya sa ilalim ng isa sa aking mga utong.
Ang hayop na ito, pinagmamasdan pa ang mga marka na iniwan niya sa akin?
"Ibalot mo ang mga binti mo sa akin," utos niya.
Yumuko siya ng sapat para isubo ang aking suso, sinisipsip ng mariin ang isang utong. Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang isang ungol habang kinagat niya ito, dahilan para iarko ko ang aking dibdib patungo sa kanya.
"Pakakawalan ko ang mga kamay mo; huwag na huwag kang susubok na pigilan ako."
Hayop, mayabang, at lubos na hindi mapigilan, ang eksaktong uri ng lalaki na ipinangako ni Ellie na hindi na niya muling papatulan. Pero nang bumalik ang kapatid ng kanyang kaibigan sa lungsod, natagpuan niya ang sarili na mapanganib na malapit sa pagsuko sa kanyang pinakamalalalim na pagnanasa.
Nakakainis, matalino, mainit, lubos na baliw, at pinapaligaya rin niya si Ethan Morgan.
Ang nagsimula bilang isang simpleng laro ay ngayon nagpapahirap sa kanya. Hindi niya maalis sa isip si Ellie, pero hindi na niya papayagan ang sinuman na makapasok muli sa kanyang puso.
Kahit na pareho silang lumalaban ng buong lakas laban sa nag-aalab na atraksyon na ito, magagawa kaya nilang pigilan ang kanilang mga sarili?
Ang Aking Dating Asawa ay Isang Mahiwagang Boss
Sabi niya, "Bumalik na siya. Magdiborsyo na tayo. Kunin mo na ang gusto mo."
Pagkatapos ng dalawang taon ng kasal, hindi na maikakaila ni Daphne Murphy ang katotohanan na hindi na siya mahal ni Charles, at malinaw na kapag ang nakaraang relasyon ay nagdudulot ng emosyonal na sakit, apektado ang kasalukuyang relasyon.
Hindi nakipagtalo si Daphne, pinili niyang pagpalain ang mag-asawa at inilatag ang kanyang mga kondisyon.
"Gusto ko ang pinakamahal mong limited-edition na sports car."
"Sige."
"Isang villa sa labas ng siyudad."
"Okay."
"Hatiin natin ang bilyon-bilyong dolyar na kinita natin sa loob ng dalawang taon ng kasal."
"?"
Ina-update ang libro ng isang kabanata kada linggo.
Lihim na Pagtataksil: Nahulog ang Aking Asawa sa Aking Ama
Maaga pa lang ay pumanaw na ang aking ina, at ang aking mabait at matatag na ama ang siyang nag-aalaga sa aking mga anak sa bahay. Maraming beses ko nang sinubukan ang iba't ibang remedyo upang maibalik ang normal na erectile function, ngunit lahat ay walang bisa. Isang araw, habang nagba-browse sa internet, aksidente kong nahanap ang isang adult na literatura tungkol sa isang biyenan at manugang, na agad na nagbigay sa akin ng kakaibang kasiyahan at pagnanasa.
Habang nakahiga sa tabi ng aking mahimbing na natutulog na asawa, sinimulan kong ilagay ang kanyang imahe sa karakter ng manugang sa kwento, na nagbigay sa akin ng matinding pagnanasa. Natuklasan ko pa na ang pag-iisip na kasama ng aking ama ang aking asawa habang nagpapaligaya sa sarili ay mas kasiya-siya kaysa sa pagiging intimate sa kanya. Napagtanto kong aksidenteng nabuksan ko ang kahon ni Pandora, at alam kong wala nang balikan mula sa bagong tuklas na ito at hindi mapigilang kasiyahan...
Apat o Patay
"Oo."
"Pasensya na, pero hindi na siya umabot." Sabi ng doktor habang nagbibigay ng simpatikong tingin sa akin.
"Sa-salamat." Sabi ko nang nanginginig ang hininga.
Patay na ang aking ama, at ang taong pumatay sa kanya ay nakatayo mismo sa tabi ko sa mga sandaling ito. Siyempre, wala akong magagawa kundi itago ito dahil baka ituring akong kasabwat sa pag-alam ng nangyari at walang ginawa. Ako'y labing-walo at maaaring makulong kung lumabas ang katotohanan.
Hindi pa matagal na panahon ang nakalipas, sinusubukan ko lang tapusin ang huling taon ko sa high school at makaalis sa bayang ito, pero ngayon wala akong ideya kung ano ang gagawin ko. Halos malaya na ako, at ngayon, maswerte na akong makaraos ng isang araw nang hindi tuluyang gumuho ang buhay ko.
"Kasama ka na namin, ngayon at magpakailanman." Ang mainit niyang hininga ay bumulong sa aking tainga na nagdulot ng panginginig sa aking gulugod.
Hawak na nila ako sa mahigpit na pagkakahawak at nakasalalay ang buhay ko sa kanila. Paano umabot sa ganitong punto, mahirap sabihin, pero narito ako...isang ulila...na may dugo sa aking mga kamay...literal.
Impiyerno sa lupa ang tanging paraan para ilarawan ang buhay na aking naranasan.
Ang bawat bahagi ng aking kaluluwa ay hinuhubaran araw-araw hindi lamang ng aking ama kundi ng apat na lalaki na tinatawag na The Dark Angels at ng kanilang mga tagasunod.
Tatlong taon ng pahirap ang kaya kong tiisin at walang kakampi, alam ko na kung ano ang dapat kong gawin...kailangan kong makaalis sa tanging paraan na alam ko, ang kamatayan ay nangangahulugang kapayapaan pero hindi kailanman ganoon kadali, lalo na kapag ang mismong mga lalaking nagtulak sa akin sa bingit ay ang mga nagligtas ng aking buhay.
Binigyan nila ako ng isang bagay na hindi ko akalaing posible...paghihiganti na inihain ng patay. Nilikha nila ang isang halimaw at handa na akong sunugin ang mundo.
Mature content! May mga banggit ng droga, karahasan, pagpapakamatay. 18+ ang inirerekomenda. Reverse Harem, bully-to-lover.
Ang Obsesyon ng Bully
"Hindi... Hindi ako sa'yo," nauutal kong sabi.
Lalong dumilim ang tingin niya sa sinabi ko.
"Subukan mong ulitin 'yan," sabi niya habang lumalapit nang may pagbabanta.
Binuksan ko ang bibig ko pero walang lumabas na salita, at sa susunod na sandali, nakadikit na ako sa pagitan niya at ng pader.
Nanginginig ang katawan ko sa kanyang mapang-aping tingin.
"Iyo ka sa akin... Ang katawan mo... Ang kaluluwa mo... Masisiyahan akong markahan ka muli... at muli," bulong niya, habang bahagyang kumakagat ang kanyang mga ngipin sa leeg ko.
Paano ako napunta sa ganitong sitwasyon, wala na bang paraan para makaalis?
Nabasag na niya ako... Kinuha na niya ang pagkabirhen ko... Ano pa ba ang gusto niya sa akin?
Si Graciela Evans ay isang karaniwang nerd na nagsusumikap sa high school, ang tanging hiling niya ay magkaroon ng magandang buhay. Ano ang mangyayari kapag siya ang naging target ng kilalang bad boy ng kanilang paaralan...
Si Hayden McAndrew.
May utang siya sa kanya, at sisiguraduhin niyang mababayaran ito.
Walang kulang kahit isang sentimo.
Nahulog sa Kaibigan ni Daddy
"Sakyan mo ako, Angel." Utos niya, hinihingal, ginagabayan ang aking balakang.
"Ipasok mo sa akin, please..." Pakiusap ko, kinakagat ang kanyang balikat, sinusubukang kontrolin ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan na mas matindi pa kaysa sa anumang orgasm na naranasan ko mag-isa. Kinikiskis lang niya ang kanyang ari sa akin, at ang sensasyon ay mas maganda kaysa sa anumang nagawa ko sa sarili ko.
"Tumahimik ka." Sabi niya nang paos, mas idiniin pa ang kanyang mga daliri sa aking balakang, ginagabayan ang paraan ng pagsakay ko sa kanyang kandungan nang mabilis, dumudulas ang aking basang lagusan at nagiging sanhi ng pagkiskis ng aking tinggil sa kanyang matigas na ari.
"Hah, Julian..." Ang pangalan niya ay lumabas kasabay ng isang malakas na ungol, at iniangat niya ang aking balakang nang may matinding kadalian at ibinaba ulit, na nagdulot ng tunog na nagpatigil sa akin. Ramdam ko kung paano ang dulo ng kanyang ari ay mapanganib na tumama sa aking lagusan...
Nagpasya si Angelee na palayain ang sarili at gawin ang anumang gusto niya, kabilang na ang pagkawala ng kanyang pagkabirhen matapos mahuli ang kanyang nobyo ng apat na taon na natutulog kasama ang kanyang matalik na kaibigan sa kanyang apartment. Pero sino pa ba ang pinakamagandang pagpipilian, kundi ang matalik na kaibigan ng kanyang ama, isang matagumpay na lalaki at isang kilalang binata?
Sanay si Julian sa mga fling at one-night stand. Higit pa roon, hindi pa siya kailanman naging committed sa kahit sino, o nakuha ang kanyang puso. At iyon ang magpapasok sa kanya bilang pinakamahusay na kandidato... kung handa siyang tanggapin ang kahilingan ni Angelee. Gayunpaman, determinado siyang kumbinsihin siya, kahit na nangangahulugan ito ng pang-aakit sa kanya at pagkalito sa kanyang isipan. ... "Angelee?" Tumingin siya sa akin nang may pagkalito, marahil ang aking ekspresyon ay naguguluhan. Ngunit binuksan ko lang ang aking mga labi, dahan-dahang sinasabi, "Julian, gusto kong kantutin mo ako."
Rating: 18+
Pag-ibig ni Lita para sa Alpha
"SINO ang gumawa nito sa kanya?!" tanong ni Andres muli, habang nakatitig pa rin sa babae.
Ang kanyang mga sugat ay nagdidilim sa bawat minutong lumilipas.
Ang kanyang balat ay tila mas maputla kumpara sa malalim na kayumanggi at lila.
"Tinawagan ko na ang doktor. Sa tingin mo ba ay may internal bleeding?"
Tinanong ni Stace si Alex pero nakatingin pa rin kay Lita, "Ayos naman siya, ibig kong sabihin, naguguluhan at may pasa pero ayos lang, alam mo na. Tapos bigla na lang, nawalan siya ng malay. Wala kaming magawa para gisingin siya..."
"MAKIKITANONG LANG, SINO ANG GUMAWA NITO SA KANYA?!"
Namula ng malalim ang mga mata ni Cole, "Hindi mo dapat pinakikialaman! Siya ba ang kapareha mo ngayon?!"
"Kita mo, iyon ang ibig kong sabihin, kung siya ang nagpoprotekta sa kanya, baka hindi ito nangyari," sigaw ni Stace, itinaas ang mga kamay sa ere.
"Stacey Ramos, igalang mo ang iyong Alpha, malinaw ba?"
Umungol si Alex, ang kanyang mga mata'y malamig na asul na nakatitig sa kanya.
Tahimik siyang tumango.
Bahagyang ibinaba rin ni Andres ang kanyang ulo, nagpapakita ng pagsunod, "Siyempre hindi siya ang kapareha ko, Alpha, ngunit..."
"Ngunit ano, Delta?!"
"Sa ngayon, hindi mo pa siya tinatanggihan. Iyon ay magpapakilala sa kanya bilang ating Luna..."
Matapos ang biglaang pagkamatay ng kanyang kapatid, sinimulan ni Lita ang kanyang buhay at lumipat sa Stanford, CA, ang huling lugar na tinirhan ng kanyang kapatid. Desperado siyang putulin ang ugnayan sa kanyang nakakalason na pamilya at sa kanyang nakakalason na ex, na sumunod sa kanya hanggang Cali. Nilalamon ng pagkakasala at natatalo sa kanyang laban sa depresyon, nagpasya si Lita na sumali sa parehong fight club na sinalihan ng kanyang kapatid. Naghahanap siya ng pagtakas ngunit ang natagpuan niya ay nagbago ng kanyang buhay nang magsimulang magbago ang mga lalaki sa mga lobo. (Mature content & erotica) Sundan ang manunulat sa Instagram @the_unlikelyoptimist
Ang Kapatid ng Aking Kaibigan
Nararamdaman ko siya sa likod ko. Nakikita ko siyang nakatayo roon, tulad ng pagkakatanda ko sa kanya.
"Ano ang pangalan mo?"
Grabe, hindi niya alam na ako ito. Nagdesisyon akong kunin ang pagkakataong ito para sa sarili ko.
"Tessa, ikaw?"
"Anthony, gusto mo bang pumunta sa ibang lugar?"
Hindi ko na kailangang pag-isipan ito; gusto ko ito. Lagi kong gustong siya ang maging una ko, at mukhang matutupad na ang hiling ko.
Lagi akong naaakit sa kanya. Hindi niya ako nakita ng maraming taon. Sinundan ko siya palabas ng club, ang club niya. Bigla siyang huminto.
Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad kami palabas ng pinto. Sa simpleng hawak na iyon, lalo kong ginusto siya. Pagkalabas namin, isinandal niya ako sa pader at hinalikan ako. Ang halik niya ay tulad ng pinangarap ko; nang sipsipin at kagatin niya ang ibabang labi ko, pakiramdam ko ay narating ko na ang langit. Bahagya siyang lumayo sa akin.
"Walang makakakita, ligtas ka sa akin."
Ipinagpatuloy niya ang paghalik sa mga labi ko; pagkatapos, ang mainit at masarap niyang bibig ay nasa utong ko na.
"Diyos ko"
Ang isa niyang kamay ay natagpuan ang daan papunta sa pagitan ng mga hita ko. Nang ipasok niya ang dalawang daliri niya sa akin, isang mahina at malibog na ungol ang lumabas sa mga labi ko.
"Ang sikip mo, parang ikaw ay ginawa para sa akin..."
Huminto siya at tiningnan ako, alam ko ang tingin na iyon, natatandaan ko iyon bilang ang tingin niya kapag nag-iisip. Nang huminto ang kotse, hinawakan niya ang kamay ko at bumaba, dinala niya ako patungo sa tila isang pribadong elevator. Nakatayo lang siya roon at tinitingnan ako.
"Birhen ka pa ba? Sabihin mo sa akin na mali ako; sabihin mo na hindi ka na."
"Oo, birhen pa ako..."
Si Anthony ang tanging lalaking gusto ko pero hindi ko makuha, siya ang matalik na kaibigan ng kapatid ko. Bukod pa roon, lagi niya akong tinitingnan bilang isang nakakainis na bata.
Ano ang gagawin mo kapag ang posibilidad na makuha ang lalaking matagal mo nang gusto ay nasa harap mo? Kukuhanin mo ba ang pagkakataon o hahayaan mo itong mawala? Kinuha ni Callie ang pagkakataon, ngunit kasama nito ang problema, sakit ng puso, at selos. Guguho ang mundo niya, pero ang matalik na kaibigan ng kapatid niya ang pangunahing layunin niya at balak niyang makuha ito sa kahit anong paraan.