Alfaen og hans Panter Mage
roanna hinks · Zakończone · 272.5k słów
Wstęp
Han griber mig om taljen og presser sine læber hårdt mod mine.
Hans tunge glider uden besvær ind i min mund og knepper min mund med sin tunge. Han drejer os, så vi er på vej mod noget, mens han stadig glider sin tunge i min mund.
For fanden, det føles så godt.
Jeg har ønsket ham, siden han kom hjem igen.
Jeg bliver smækket hårdt mod et træ, han løfter mig op ved taljen. Jeg vikler mine ben omkring ham. Jeg har ikke noget undertøj på under denne kjole, jeg ville kneppes af ham i aften, og det bliver jeg. Han forlader min mund og begynder at kysse ned ad min hals, jeg kan mærke en hånd bevæge sig mod min fisse, og han stikker en finger ind. Jeg er våd, han brummer ind i mig. Han går efter sin lynlås, trækker sine bukser og boxershorts ned, så de er på hans lår, og han fortsætter med at suge og kysse min hals. Jeg kan mærke hans hårde pik under mig, han er virkelig stor og hård. Han trækker sig tilbage og stiller sin pik op med min drivvåde fisse. Han støder hårdt ind.
Panter-skifteren Izzy har en så sjælden kraft, at den forstærkes med hver følelse, hun har. Men hun har været igennem så meget de sidste 10 år. Hun blev forladt af sin varulvefar og måtte håndtere sin mors død. Hendes tante Kat tog hende derefter ind, og de måtte flytte meget rundt gennem årene efter en tragisk tid. Nu vil Kat have, at Izzy skal blive hos hende i den by, hun forlod for ti år siden. Da hun ankommer, kommer alt frem i lyset. Hemmeligheder og alt fra fortiden kommer til hende på én gang, og hun skal håndtere sin skæbnebestemte mage, Alfaen Blake.
Rozdział 1
IZZY POV
Jeg havde aldrig troet, at jeg ville møde ham.
Jeg stiger af bussen, mens solen brænder ned på mig. Vejret her er ulideligt varmt. Der er ingen brise. Jeg ønsker, jeg var hjemme eller et af de mange steder, jeg har kaldt hjem på det seneste. Jeg hentede min kuffert fra chaufføren, som havde stirret på mig de sidste par minutter, med et hint af tristhed over, at han havde vigtigere ting at gøre. Jeg gav ham mit bedste smil og greb min kuffert fra ham og vendte mig væk.
Jeg går hen mod busstationen, som er mindre, end jeg husker. Jeg begynder at kigge efter min tante i menneskemængden.
Jeg har flyttet meget rundt, virkelig meget. Først med min mor, men da hun døde, flyttede jeg rundt med min tante, som tog mig ind med sin partner og datter. Jeg flyttede rundt for at slippe væk fra dem, der var efter mig.
Jeg kigger rundt på stationen efter min tante, som var insisterende på, at jeg skulle komme tilbage hertil.
Jeg ville ønske, jeg vidste hvorfor, for denne by bringer altid dårlige minder frem, især når HAN er her. Jeg nævner aldrig hans navn. Han forlod mig og min mor, da jeg var 10 år gammel. Jeg måtte se hende få sit hjerte knust hver eneste dag. Han gad aldrig være der for mig, han var for optaget af at være forelsket og involveret i sin flok til at huske den datter, han havde.
Jeg undrer mig virkelig over, hvorfor min tante ville have mig tilbage hertil, men jeg ved, hun har slået sig ned her med Alice, min kusine. Jeg sagde til hende, at det skulle være liv eller død, for at jeg skulle tilbage til denne by, tættere på ham. Og denne by bliver mit levende helvede, det ved jeg.
“IZZY, HEROVRE” hører jeg min tante råbe, jeg kigger til venstre, og der står hun og hopper op og ned for at få min opmærksomhed. Jeg smiler til hende og begynder at gå over til hende.
Jeg går langsomt hen til hende, mens mine sanser er på højeste beredskab, da jeg kan mærke, at mange mennesker på stationen kigger på mig og undrer sig over, hvem eller hvad jeg er. Byen, min tante er flyttet til, er en varulveby. Der er nogle få mennesker her, og min tante har fortalt mig, at de ved det. Der er mindst to flokke, der bor i udkanten af byen på modsatte sider. En af dem er HANS flok. De ser ud til at bevæge sig frit rundt i byen. Det bliver interessant at være en katteformskifter her.
“Tante,” siger jeg smilende, da jeg kommer tættere på hende. Jeg ved, hun hader, at jeg kalder hende det, da hendes ansigt ændrer sig, så snart hun hører mig sige det. “Izzy, du ved, jeg hader det ord så meget,” siger hun, men jeg ved, hun er glad for at se mig. “Undskyld, Kat,” siger jeg smilende og trækker hende ind i et kram.
“Hvordan var rejsen?” spørger hun, mens hun tager min taske fra mig, mens jeg trækker min kuffert bag os, da vi går mod udgangen.
“Den var okay, jeg måtte tage en flyvetur først og derefter med bus de sidste 12 timer. Der var nogle få stop undervejs, hvor jeg kunne strække benene, men det gjorde mig ikke noget, jeg er vant til det, og jeg dobbelttjekkede også, at ingen fulgte efter mig,” siger jeg, men jeg bemærker busschaufføren, der udveksler nøgler med en anden chauffør, men begge kigger direkte på mig.
Jeg sukker.
“Hvis én person mere bliver ved med at stirre på os, sværger jeg, at jeg river deres struber ud,” siger Puna, min katte-modpart. Vi er en panterformskifter, min mor var en, og det er Alice og Kat også.
“Hvorfor stirrer alle på mig?” siger jeg og føler mig utilpas, hvilket får Puna til at træde frem for at kigge rundt på alle.
Kat kigger rundt og ser op på mig med et smil. “Nå, det er ikke hver dag, en smuk, 20-årig pige kommer til denne by.”
Jeg fniser. “Ja, selvfølgelig, der må være flere piger her, men du ved, hvad jeg mener,” siger jeg, da jeg bemærker to gamle damer stirre, men da de indser, at jeg kigger direkte på dem, flytter de deres øjne et andet sted hen. Den ene ser ud til at være i tankeforbindelse med nogen.
“Jeg vædder på, at det er for at fortælle deres Alfa, at der er kommet en ny,” siger Puna og strækker sig og lægger sig tilbage i mit hoved med et gab.
Kat kigger nysgerrigt på mig. “Du skal være forsigtig, når Puna kommer tættere på, dine øjne skifter farve en smule,” siger hun hviskende og prøver at sikre sig, at ingen kan høre hende. “Vi taler mere i bilen,” siger hun, mens hun leder mig ud til parkeringspladsen.
Vi forlader busstationen og går mod døren til parkeringspladsen.
Vi er på vej gennem parkeringspladsen til hendes lille Honda, der venter på os, da en Mustang trækker op lige foran hendes bil. Kat kigger på bilen og sukker. “En Alfa for meget, vær sød, Izzy,” siger hun mellem sammenbidte tænder, da en mand stiger ud af bilen, kigger på os og derefter åbner bagdøren, og ud stiger to unge mænd, der ser ud til at være på min alder.
En af dem kommer tættere på, og hans duft rammer mig med det samme. Duften er bekendt for mig. Hvor har jeg... så går det op for mig, hvorfra, og jeg lader en lille knurren slippe ud.
Jeg kender den duft.
Han er ikke min far, men han har en lignende duft som ham. Dette må være hans søn.
Ostatnie Rozdziały
#167 Epilog
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#166 Kapitel 166
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#165 Kapitel 165
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#164 Kapitel 164
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#163 Kapitel 163 ALPHA- OG LUNA-CEREMONI (DEL 3)
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#162 Kapitel 162 ALPHA- OG LUNA-CEREMONI (DEL 2)
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#161 Kapitel 161 ALPHA- OG LUNA-CEREMONI (DEL 1)
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#160 Kapitel 160 TRE UGER SENERE (DEL 2)
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#159 Kapitel 159 TRE UGER SENERE (DEL 1)
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#158 Kapitel 158
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
（Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami）
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
