AMOUREUSE DE MON DEMI-FRÈRE

AMOUREUSE DE MON DEMI-FRÈRE

zainnyalpha · Zakończone · 243.7k słów

214
Gorące
37.1k
Wyświetlenia
2.1k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Ses yeux verts se plissèrent alors qu'il me tirait contre lui, "Où d'autre t'a-t-il touchée ?" Sa voix se durcit et je frissonnai.
"Arrête, il..."
Il pressa ses lèvres contre les miennes avant que je ne puisse terminer ma phrase.
"Tu es trempée pour moi, bébé. Ressens-tu cela pour lui aussi ? Son toucher te rend-il aussi mouillée ?" Il grogna et je pouvais sentir la colère dans sa voix.
"Écoute-moi bien, petite souris." Sa voix était froide, ses yeux verts perçaient les miens avec une intensité qui me fit trembler.
"Tu es à moi, rien qu'à moi." Il mordilla mon lobe d'oreille, son souffle chaud contre ma peau. "Ne laisse personne d'autre te toucher, d'accord ?"
Nous ne devrions pas faire ça. Il ne m'aimait pas et je n'étais qu'une fille parmi tant d'autres prises dans sa toile. Pire encore, il était mon demi-frère.


L'amour est tout sauf prévisible...

Ryan Jenkins est le séducteur ultime de l'école et le capitaine de l'équipe de basket, avec un charme qui fait fondre les filles. Hanté par une tragédie de son passé, il voit l'amour comme un jeu - un jeu où les cœurs ne sont que des jouets à manipuler. Il a passé sa vie à éviter tout ce qui ressemble à l'amour. Mais lorsque son père se remarie, il se retrouve soudainement face à un nouveau défi - sa demi-sœur. Être en sa proximité éveille en lui quelque chose qu'il n'a jamais ressenti, une étincelle dangereuse qui menace de détruire le monde qu'il a construit.

Violet Blake est la gentille fille typique - une élève modèle, une timide rat de bibliothèque, et totalement inexpérimentée en matière d'amour. Emménager avec sa mère et sa nouvelle famille recomposée devait être un nouveau départ. Elle ne s'attendait pas à ce que son demi-frère soit Ryan Jenkins, le garçon le plus populaire et séduisant de l'école. À chaque interaction, Ryan la met sur les nerfs, la laissant lutter pour protéger son cœur. Plus elle essaie de s'éloigner, plus elle tombe amoureuse de la seule personne qu'elle sait qu'elle ne devrait pas désirer...

Rozdział 1

VIOLET

La cloche finale sonna, signalant la fin de la journée scolaire à Golden Elite. Je quittai immédiatement la salle de classe aux côtés de ma meilleure amie, Ashley, ressentant un immense soulagement. Les cours de Mme Hawke avaient toujours été insupportablement ennuyeux et les dernières heures semblaient s'éterniser.

« Dieu merci, c'est fini », lâcha Ashley en expirant bruyamment, tout en s'étirant alors que nous traversions les couloirs.

« Je suis surprise de ne pas m'être endormie là-dedans », m'exclamai-je. « Je suis super épuisée, j'espère vraiment que le bus n'est pas encore plein sinon on va devoir attendre une éternité. »

Ashley s'arrêta, fronçant les sourcils. « Attends, on prend le bus ? Hors de question ! Je pensais que tu avais pris ta voiture. Allez, Vi ! » dit-elle, presque en criant.

« Je suis en probation, tu le sais déjà, je ne peux pas conduire tant que mon médecin ne me l'a pas permis. »

Elle poussa un soupir déçu. Je savais qu'elle m'aurait forcée à venir à l'école en voiture si je lui avais dit ce matin. Parfois, l'influence d'Ashley me mettait dans des situations délicates. J'avais toujours du mal à lui dire non, et bien que je m'amusais souvent, je me retrouvais dans des situations que je préférais éviter. Maman me tuerait avant que les migraines qui m'empêchaient de conduire ne le fassent si je sortais la voiture du garage.

Ashley et moi sommes diamétralement opposées. Alors qu'elle est extravertie et se lie facilement avec les gens, je suis plus réservée et introvertie. Elle prenait souvent ma défense et j'avais toujours admiré sa confiance. Parfois, je souhaitais être comme elle, mais à chaque fois que j'essayais, c'était comme si je me dépouillais d'une partie de moi-même. J'avais fini par accepter que l'introversion faisait simplement partie de moi.

« J'espère sincèrement ne pas croiser Liam dans le bus. Je pourrais être obligée de lui couper son engin », fulmina Ashley, me faisant éclater de rire. Liam était l'ex-petit ami d'Ashley. Ils s'étaient séparés trois semaines auparavant après que Liam l'ait trompée avec une blonde.

« On avait dit qu'on ne parlerait plus de lui. Tu as dit que tu étais déjà passée à autre chose », la taquinai-je en la poussant légèrement, mais elle me lança un regard noir.

« Bien sûr que je suis passée à autre chose, mais ça ne veut pas dire que je ne veux pas qu'il souffre un peu. Comment puis-je le faire payer ? »

Et c'était une question à laquelle je ne pouvais pas répondre. Je n'avais jamais été en couple, je ne savais donc pas par où commencer. C'était étrange, car l'influence d'Ashley s'était manifestée de nombreuses façons en moi, mais en matière d'amour, j'étais une page blanche. C'était un domaine où je ne suivais pas son exemple.

Comme si l'univers cherchait à m'épargner d'avoir à répondre, un murmure fort éclata dans la foule. Le bruit devint plus intense, attirant l'attention de tout le monde dans le couloir. Ashley et moi échangeâmes des regards perplexes.

« Qu'est-ce qui se passe ? » demanda-t-elle, sa curiosité piquée.

Je me hissai sur la pointe des pieds pour essayer de voir par-dessus les têtes des élèves qui se rassemblaient à l'entrée. Le bourdonnement des conversations devint plus intense et il était clair que quelque chose de significatif se produisait.

« Oh là là, il est de retour », s'exclama quelqu'un.

« Je n'arrive pas à y croire... il a été absent pendant deux semaines », ajouta un autre.

Les élèves poussaient des cris d'excitation, murmurant entre eux.

Qu'est-ce qui se passe ?

Ashley me tira à travers la foule. Nous nous frayâmes un chemin parmi les élèves, essayant d'apercevoir ce qui causait cette agitation. En approchant de l'avant du bâtiment, un souffle échappa des lèvres d'Ashley.

« Oh mon Dieu... » murmura-t-elle. Et puis je le vis...

Grand.

Yeux verts émeraude.

Cheveux blonds parfaitement ébouriffés.

Il était là—Ryan Jenkins, le playboy le plus populaire de l'école. Une star du basket et le garçon le plus célèbre de notre classe. Il avait été absent pendant deux semaines, et des rumeurs circulaient sur un gros problème familial. Certains spéculaient même qu'il avait pris l'avion.

« Il est de retour ! » s'écria Ashley en tirant sur mon bras.

Je faillis rire de son enthousiasme. Certes, il était attirant, mais fallait-il vraiment que tout le monde s'extasie ainsi ? Je ne comprenais pas pourquoi les gens l'admiraient autant, compte tenu de sa réputation de briseur de cœurs. Vouloir un garçon est une chose, mais soupirer après quelqu'un qui aime manifestement briser des cœurs me semblait insensé.

Les yeux de Ryan parcouraient la foule, comme s'il cherchait quelque chose. Lorsqu'ils croisèrent les miens, je ressentis un choc de surprise. Son regard était intense, presque perçant, et je sentis mes joues rougir. Il y eut une expression fugace et indéchiffrable dans ses yeux avant qu'il ne détourne rapidement son attention ailleurs. Je laissai échapper un souffle dont je ne savais pas que je le retenais.

« Wow, je vais faire comme si je ne l'avais pas vu te regarder », dit Ashley en me serrant violemment l'épaule.

J'étais abasourdie. « N-Non, que veux-tu dire ? Il ne l'a pas fait. Ça devait être une coïncidence. Pourquoi me regarderait-il ? Je suis probablement la dernière personne qu'il remarquerait dans toute cette école. »

Ashley murmura quelque chose à voix basse—des mots que je ne saisis pas tout à fait, mais je pouvais dire qu'elle ne lâchait pas l'affaire.

Ryan s'avança dans notre direction, ses deux amis le suivant de près. En marchant, il repoussa quelques mèches de cheveux de son front et les glissa derrière son oreille, révélant son visage entier et frappant. Je devais admettre que mes pensées précédentes sur son charme exagéré étaient totalement fausses. Il y avait des hommes séduisants, et puis il y avait Ryan Jenkins.

Il quitta bientôt le couloir, et les bavardages commencèrent à s'estomper.

Enfin.

"On peut y aller maintenant ?" demandai-je à Ashley, qui regardait encore avec envie la sortie du couloir où Ryan avait disparu.

"Ashley !" Je claquai des doigts devant son visage, et elle sursauta légèrement.

"Désolée, quoi ?" murmura-t-elle, secouant sa torpeur.

"Il ne t'a même pas remarquée. Cela devrait suffire à te dire que le bus est déjà parti, et qu'on devra attendre le prochain," lâchai-je.

"Je viens de me faire briser le cœur. Maintenant, je ne peux même plus admirer d'autres gars. C'est tellement injuste," bouda-t-elle.

"Tu es incroyable," dis-je en la traînant vers l'arrêt de bus.

Heureusement, le bus n'était pas encore plein, et nous avons réussi à monter. Nous avons trouvé des sièges et nous nous sommes installées, la conversation entre nous tombant dans un silence tendu.

"J'ai vu comment il te regardait tout à l'heure," dit soudainement Ashley, rompant le silence.

"Attends, quoi ? On en est encore là ?" arquai-je un sourcil.

"Je pense qu'il pourrait t'aimer," dit-elle à voix basse, les yeux grands ouverts d'excitation.

Je réprimai un rire. "Tu plaisantes, n'est-ce pas ? Ce n'est pas parce qu'un gars m'a regardée qu'il m'aime. Il n'a probablement même pas remarqué qu'il m'a regardée."

"Tu vois, tu as admis qu'il t'a regardée," dit Ashley bruyamment, attirant les regards curieux des autres élèves dans le bus.

"Sérieusement, Ash, baisse d'un ton. Je ne veux pas finir sur la liste noire d'Evelyn," chuchotai-je.

Evelyn était la capitaine de l'équipe de pom-pom girls et, selon les rumeurs, elle était la petite amie de Ryan. J'avais rejeté cela comme des commérages, mais étant donné leur proximité fréquente, cela semblait plausible.

"Elle n'est même pas sa petite amie, c'est évident. Regarde juste comment Ryan agit autour d'elle. Comme si elle lui pompait la vie. Cette fille se force tellement sur lui," dit Ashley, l'irritation claire dans sa voix.

"Bon, assez parlé de ça. Ça te dit de traîner un peu avant de rentrer ?" demanda-t-elle, me lançant ce regard innocent auquel je ne pouvais pas résister.

"Je ne peux pas aujourd'hui. Maman m'a dit de rentrer directement après l'école. Elle a dit qu'elle avait quelque chose d'important à me dire," répondis-je.

"Oh," articula-t-elle, mais je pouvais voir qu'elle était mécontente.

"Une autre fois, alors ?"

Je hochai la tête, lui offrant un petit sourire d'excuse. Le reste du trajet en bus se déroula en silence.

Je savais que quelque chose n'allait pas dès que j'ai franchi le seuil de la maison. Une voiture étrange était garée dans l'allée. Au début, je haussai les épaules, supposant que Maman avait peut-être un visiteur. Mais en entrant par la porte d'entrée, un parfum fort et inconnu m'accueillit, se mêlant à l'odeur des biscuits fraîchement cuits.

"Maman ?" appelai-je. Je jetai un coup d'œil autour de moi et remarquai que le salon était plus rangé que d'habitude, avec des fleurs fraîches dans un vase sur la table basse.

J'entendis des bavardages indistincts venant du salon—la voix de Maman et celle d'un homme. Ils discutaient de quelque chose, mais les mots étaient indistincts. Mon cœur commença à battre plus vite alors que je m'approchais du salon. Une fois arrivée, la scène devant moi me coupa le souffle. Maman était avec un homme inconnu, et ils ne faisaient pas que parler. Ils s'embrassaient.

Maman me remarqua immédiatement et se détacha de lui, le visage rougi par un mélange d'embarras et de surprise.

"Tu es là, ma chérie," dit-elle maladroitement.

Mon esprit tourbillonnait de confusion. Que se passait-il ? Maman embrassait un homme. Mon regard se tourna vers l'étranger. Il semblait être dans la quarantaine, avec des cheveux grisonnants soigneusement peignés en arrière et un air distingué.

Mon esprit était en ébullition de questions tandis que je me tournais vers maman.

"Que se passe-t-il ?" demandai-je, essayant de garder ma voix stable.

Maman se leva et s'approcha de moi.

"Je t'ai dit ce matin que j'avais quelque chose d'important à te dire," commença-t-elle, sa voix tremblant légèrement. Elle jeta un coup d'œil rapide à l'homme, qui lui offrit un bref sourire. Je vis les joues de Maman rougir davantage. Mon estomac se noua de dégoût.

Que se passait-il ? Qui était cet homme ?

"Violet..." continua Maman, tendant la main pour glisser une mèche de cheveux derrière mon oreille. "Je voulais te dire cela depuis un moment maintenant." Elle prit une profonde inspiration. "Je vais me marier, Violet. Et cet homme ici présent va devenir ton beau-père."

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

524.2k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

448.5k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

341.6k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Czterech albo Martwych

Czterech albo Martwych

1.2m Wyświetlenia · W trakcie · G O A
"Emma Grace?"
"Tak."
"Przykro mi to mówić, ale on nie przeżył." Lekarz patrzy na mnie ze współczuciem.
"D-dziękuję." Mówię z drżącym oddechem.
Mój ojciec nie żył, a człowiek, który go zabił, stał tuż obok mnie w tej chwili. Oczywiście, nie mogłam nikomu tego powiedzieć, bo zostałabym uznana za współwinną za samo wiedzenie, co się stało, i nic nie zrobienie. Miałam osiemnaście lat i mogłam trafić do więzienia, jeśli prawda kiedykolwiek wyszłaby na jaw.
Niedawno próbowałam przetrwać ostatni rok liceum i na zawsze opuścić to miasto, ale teraz nie mam pojęcia, co zrobię. Byłam prawie wolna, a teraz mogłabym mieć szczęście, jeśli przetrwam kolejny dzień bez całkowitego załamania mojego życia.
"Jesteś z nami, teraz i na zawsze." Jego gorący oddech szeptał mi do ucha, wywołując dreszcz na moim kręgosłupie.
Mieli mnie teraz w swoim mocnym uścisku, a moje życie zależało od nich. Jak doszło do tego punktu, trudno powiedzieć, ale oto byłam... sierota... z krwią na rękach... dosłownie.


Piekło na ziemi to jedyny sposób, w jaki mogę opisać życie, które przeżyłam.
Każdego dnia tracąc kawałek swojej duszy, nie tylko przez mojego ojca, ale także przez czterech chłopaków zwanych Ciemnymi Aniołami i ich zwolenników.
Byłam dręczona przez trzy lata, co było wszystkim, co mogłam znieść, i bez nikogo po mojej stronie wiedziałam, co muszę zrobić... muszę się wydostać jedynym sposobem, jaki znam. Śmierć oznacza spokój, ale rzeczy nigdy nie są takie proste, zwłaszcza gdy ci sami chłopcy, którzy doprowadzili mnie na skraj, są tymi, którzy ratują mi życie.
Dają mi coś, czego nigdy nie myślałam, że będzie możliwe... zemstę podaną na zimno. Stworzyli potwora i jestem gotowa spalić cały świat.

Treści dla dorosłych! Wzmianki o narkotykach, przemocy, samobójstwie. Zalecane 18+. Reverse Harem, od prześladowcy do kochanka.
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

336.4k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

371.3k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!

Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!

616.7k Wyświetlenia · W trakcie · Heidi Judith
Zdradzona przez mojego chłopaka i przyrodnią siostrę. Tak właśnie moje życie zamieniło się w chaos. Moja macocha zadała ostateczny cios—sprzedając mnie spadkobiercy rodziny Pierce, mężczyźnie w stanie wegetatywnym, aby uratować nasz upadający biznes.

Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.

Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.

"Wyjdź!!"

To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

453.3k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Szczenię Księcia Lykanów

Szczenię Księcia Lykanów

393.8k Wyświetlenia · W trakcie · chavontheauthor
„Jesteś moja, mały szczeniaku,” warknął Kylan przy mojej szyi.
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”


Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.

Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.

Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.

Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Uwiedzenie mojego mafijnego przyrodniego brata

Uwiedzenie mojego mafijnego przyrodniego brata

295.7k Wyświetlenia · W trakcie · Hazel Morris
W najciemniejszym dniu mojego życia spotkałam bardzo przystojnego mężczyznę w barze na ulicy w Nowym Jorku, który miał naprawdę urocze mięśnie klatki piersiowej do dotykania. Spędziliśmy razem niezapomnianą noc pełną namiętności, ale to był tylko jednorazowy romans i nawet nie znałam jego imienia.
Kiedy wróciłam do Los Angeles i wznowiłam swoją karierę jako lekarz, zostałam zmuszona do uczestnictwa w ślubie mojej adopcyjnej matki — i tam był on. Mój przyrodni brat okazał się moim partnerem z jednorazowej przygody!
Moje serce prawie przestało bić.
Rodzina mojego ojczyma to potężna i bogata dynastia w LA, uwikłana w sieć skomplikowanych interesów i owiana tajemnicą, w tym ciemnymi, brutalnymi podtekstami.
Chcę trzymać się z dala od kogokolwiek z tej tradycyjnej włoskiej mafijnej rodziny.
Ale mój przyrodni brat nie pozwala mi odejść!
Mimo moich starań, by trzymać się z daleka, on teraz wrócił do LA, zarządzając interesami swojej rodziny z bezwzględną skutecznością. Jest niebezpiecznym połączeniem zimnej kalkulacji i niezaprzeczalnego uroku, wciągając mnie w sieć przeznaczenia, z której nie mogę się uwolnić.
Instynktownie chcę trzymać się z dala od niebezpieczeństwa, z dala od niego, ale los pcha mnie do niego raz za razem, a ja jestem silnie uzależniona od niego wbrew swojej woli. Jak będzie wyglądać nasza przyszłość?
Przeczytaj książkę.
Krwistoczerwona miłość

Krwistoczerwona miłość

386k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
„Składasz propozycję?”
„Uważaj, Charmeze, bawisz się ogniem, który spali cię na popiół.”
Była jedną z najlepszych kelnerek, które obsługiwały ich podczas czwartkowych spotkań. On jest szefem mafii i wampirem.
Lubił mieć ją na swoich kolanach. Była miękka i zaokrąglona we wszystkich właściwych miejscach. Lubił to za bardzo, co stało się jasne, gdy Millard zawołał ją do siebie. Instynkt Vidara kazał mu zaprotestować, zatrzymać ją na swoich kolanach.
Wziął głęboki oddech i wciągnął kolejny raz jej zapach. Przypisałby swoje zachowanie tej nocy długiemu okresowi bez kobiety, a może i mężczyzny. Może jego ciało mówiło mu, że nadszedł czas na jakieś zdeprawowane zachowanie. Ale nie z kelnerką. Wszystkie jego instynkty mówiły mu, że to skończy się źle.


Praca w „Czerwonej Damie” była zbawieniem, którego Charlie potrzebowała. Pieniądze były dobre, a ona lubiła swojego szefa. Jedyną rzeczą, od której trzymała się z daleka, był czwartkowy klub. Tajemnicza grupa przystojnych mężczyzn, którzy przychodzili co czwartek, aby grać w karty w tylnej sali. Aż do dnia, kiedy nie miała wyboru. W momencie, gdy spojrzała na Vidara i jego hipnotyzujące lodowato-niebieskie oczy, uznała go za nieodpartego. Nie pomagało, że był wszędzie, oferując jej rzeczy, których pragnęła, i rzeczy, o których nie myślała, że ich chce, ale potrzebowała.
Vidar wiedział, że przepadł w momencie, gdy zobaczył Charlie. Każdy jego instynkt mówił mu, żeby uczynić ją swoją. Ale były zasady, a inni go obserwowali.
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!

Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!

224.5k Wyświetlenia · Zakończone · Amelia Hart
Moja złośliwa przyrodnia siostra zagroziła życiu mojego brata, zmuszając mnie do poślubienia mężczyzny, o którym krążyły plotki, że jest niewyobrażalnie brzydki. Nie miałam wyboru i musiałam się zgodzić.
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!