Captured By The Mafia
snowqueencel · Zakończone · 97.4k słów
Wstęp
Not until her eighteenth birthday comes. She's about to go home when, suddenly, a black van stops right in front of her. Before she could even escape, a group of men came out and took her away. The next thing she knew was that she would arrive in a familiar mansion, and when she finally met the one who planned it all, the realization hit her hard. A mafia boss captured her. Much to her surprise, he even had the pair of shoes that she had lost before.
Rozdział 1
Nathalia's POV
"That's all for today. Class is dismissed."
My classmates quickly stood up and hurriedly left as soon as our last professor left the room. Some of them were even pushing each other at the door, seeming eager to go home. I couldn't help but laugh as I organized my belongings.
I was taken aback when I felt a tap on my right shoulder. Madeline's smiling face greeted me when I turned around.
"Your debut is coming up soon, girl! I'm sure Uncle Edwin and Auntie Marcel will prepare for it extravagantly! I'm so excited already!" she squealed.
I just shook my head while smiling. "That's not going to happen."
She suddenly stopped, her forehead creasing. "Huh?"
I shrugged. "I already talked to them about it. Just so you know, I want my birthday this time to be simple and private. I'll only invite a few guests, and there won't be a big party like you expect."
I slung my handbag over my right shoulder and stood up. It was only then that I noticed we were the only ones left in the classroom.
"Let's go!" I said to her.
She followed me with a pout on her face.
I was sure that our three other friends, Harold, Albert, and Damon, had already beaten us to the cafeteria to eat. They often get hungry, but I never quite understood where they put all the food they consumed.
"Are you serious about this? I can't believe you convinced your parents. Knowing them, I'm sure they have already planned something special for your special day," she said with a tinge of regret in her voice.
I winced at her words. Indeed, my parents loved to surprise me. In the past, they always went all out to prepare for my birthday celebration.
They invited many guests, some of whom were their business partners. The parties were often held at a resort, hotel, restaurant, or one of their grand function halls.
But I want this year to be different. Yes, my parents own a large hotel chain, but I don't want them to spend a lot of money just because of me.
Because I am not their real child.
This is a part of my identity that no one knows, not even my friends. It's better that way to avoid questions and issues.
Over the years, Mom and Dad never had another child. I understand why they lavish me with almost everything. Other people understand it too, as they often say that I am their only child.
They are one of the reasons why I am excited to finish my studies. I only have two years left, and finally, I'll be able to help their business. It's one way for me to show my gratitude to them.
"At first, it was really challenging to convince them. It took me a lot of effort just for them to say yes," I admitted.
That's true. They gave me a lot of conditions before they agreed.
She let out a sigh, causing me to glare at her. She quickly raised both hands in surrender.
"Okay. If that's what you want. We don't mind whether your birthday celebration is extravagant or simple. But I guess we're included among the few guests, right?" she asked hesitantly.
I briefly stopped walking to give her a disapproving look. "Of course! What kind of question is that?"
I don't know if it was just my imagination, but sadness seemed to have passed through her eyes, quickly replaced by joy.
"It's nothing. I just want to confirm. I don't want to assume that we're invited."
I lightly hit her on the arm. "You're really crazy!"
Both of us just laughed before continuing our walk.
We stopped as we reached the locker area. I was about to open my locker when Madeline excused herself, saying she'd just go to the restroom. I didn't say anything and simply nodded in response.
When I finally opened my locker, I furrowed my brow as I noticed a white envelope placed on top of my book there.
I noticed that the top of the envelope was blank, without anything written on it. Though curious, I picked it up and opened it without hesitation. Inside was a folded white piece of paper, which I quickly read.
Advance happy 18th birthday, Nath. I can't wait to see you soon.
My forehead furrowed even more after reading it. I checked the back of the paper and the envelope, hoping to find some clue about who it might be from.
But there was nothing else written, just that message.
I tried to remember if I had a friend or someone I knew well that I hadn't seen in a long time.
But I couldn't think of anyone.
I just shrugged and decided to hide it in my bag. Perhaps one of my classmates was just messing with me because they had nothing better to do. I couldn't say if it was a secret admirer or something else, as it was the only time I received such a letter. Besides, no one has ever courted me. Some have attempted to, but for reasons I couldn't quite figure out, things never progressed.
I was about to close the locker door after placing some of my belongings there when I noticed something else resting on top of my book.
My heart pounded with nervousness as I reached for that object.
A black rose.
My hand trembled as I took it, and I closed the locker door without thinking. I started walking slowly, my attention fixed on the black rose.
However, because I was slightly looking down, I didn't notice that I was about to collide with someone, causing me to accidentally drop the rose I was holding.
"Sorry!" I said, about to pick up the fallen flower when he quickly reached it before I could.
"Interesting," I heard him mutter before he handed me the black rose. "Here."
I was taken aback, almost holding my breath as I took the rose from him. But at that moment, my attention wasn't on the flower but on the man standing before me.
He's wearing a black hat, tuxedo, and shades, so I couldn't make out his entire face.
I was about to say something when he walked past me, leaving me with no choice but to follow him with my gaze.
But I gasped and almost jumped in surprise when someone suddenly tapped my shoulder from behind.
"Let's go. They're waiting for us already."
I turned around abruptly, and once again, Mads' smiling face greeted me. It seemed like there was no moment when this girl wasn't smiling.
I quickly recovered from my surprise.
"Okay."
I quickly hid the black rose inside my bag. I don't know why, but I had a feeling that something unsettling might happen in the coming days.
Adding to my thoughts was the familiarity of the man I bumped into earlier. For some reason, his presence intimidated me.
Just who the hell is he?
Ostatnie Rozdziały
#69 Chapter 69
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#68 Chapter 68
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#67 Chapter 67
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#66 Chapter 66
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#65 Chapter 65
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#64 Chapter 64
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#63 Chapter 63
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#62 Chapter 62
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#61 Chapter 61
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#60 Chapter 60
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
（Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami）
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
