
Pułapka Asa
Eva Zahan · Zakończone · 150.9k słów
Wstęp
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Rozdział 1
Patrzyłam na dziewczynę przede mną, a jej nerwowe oczy za czarnymi oprawkami okularów również były skierowane na mnie. Niepewnie odgarnęłam zbłąkany kosmyk za ucho i przygryzłam wargę. Ona zrobiła to samo. Mrugnęłam, ona też.
"Skończyłaś już tę swoją bitwę na spojrzenia, Em?" Usłyszałam westchnienie za sobą. "Na miłość boską! Robisz to od pięciu minut! Już mnie przerażasz!"
Spojrzałam na moją najlepszą przyjaciółkę przez lustro. Z założonymi rękami na piersi, siedząc na krawędzi mojego łóżka, patrzyła na mnie z niezadowoleniem.
Moje oczy wróciły do odbicia. "Nie wiem, Beth. Myślisz, że on... on polubi mój wygląd?"
"Po tym, jak spędziłyśmy dwie godziny, żeby cię upiększyć? Tak, myślimy, że polubi twój wygląd. I nie odrzuci cię, gdy wyznasz mu swoją nieśmiertelną miłość," powiedziała moja druga najlepsza przyjaciółka, Casie, stojąc obok Beth.
Odrzuci. To słowo prześladuje mnie w snach od lat. Czekałam na ten dzień przez sześć lat. Dzień, kiedy powiedział mi te słowa. Czekałam od tamtej pory.
A jeśli odrzuci mnie dzisiaj... nie wiem, co zrobię.
flashback~
"Będziesz moim księciem, Ace? Chcę być twoją księżniczką," zapytałam najlepszego przyjaciela mojego brata, kiedy dał mi sukienkę Kopciuszka na moje dziewiąte urodziny.
Zaśmiał się z mojego głupiego pytania, prawie łamiąc mi serce. Ale kiedy zobaczył moją zasmuconą twarz, przykucnął przede mną, patrząc w moje turkusowe oczy swoimi burzowymi szarymi. "Jesteś moją księżniczką."
"Naprawdę?" Rozpromieniłam się jak choinka. "To znaczy, że się ze mną ożenisz?"
Przygryzł wargę, jego oczy błyszczały rozbawieniem. "Przepraszam, Różany Pączku! Ale nie mogę."
"Dlaczego nie?" Wydęłam wargi.
"Bo to nie jest odpowiedni czas. Jesteś jeszcze taka młoda."
"Kiedy więc będzie odpowiedni czas?" Spojrzałam na niego z ogromną nadzieją.
"Kiedy zamienisz się w kwitnącą różę z pączka róży."
Koniec flashbacku~
Czekałam na ten dzień, aby rozkwitnąć w różę. Wtedy nie wiedziałam, co to znaczy. Ale żeby pamiętać i zrozumieć, zapisałam te słowa w moim osobistym dzienniku.
A Casie mówiła, że w tym wieku jesteśmy już wystarczająco duże, żeby mieć chłopaka. No cóż, ona miała jednego już w wieku czternastu lat, a teraz, mając piętnaście, jest na czwartym.
Wiedziałam, że cokolwiek Ace powiedział tamtego dnia, było po to, żeby nie złamać serca naiwnemu dziewięciolatkowi. Ale nie obchodziło mnie to. Myślę, że byłam gotowa, żeby wyznać mu swoje uczucia dzisiaj. Naprawdę tym razem.
"Em, wyglądasz oszałamiająco! Chociaż wolałam twoje długie falowane włosy. Ale w porządku, to też ci pasuje," skomentowała Beth.
Obcięłam moje włosy do ramion i ujarzmiłam dzikie fale, prostując je. Tak jak Tess, moja siostra. Ona i mój brat, Tobias, byli bliźniakami. Więc oczywiście, Ace był też jej najlepszym przyjacielem. I kiedyś usłyszałam, jak mówił, że lubi włosy Tess. Więc zrobiłam swoje włosy takie jak jej. Chociaż jej były blond, a moje kasztanowe.
"Krótkie włosy są teraz w modzie. A Ace lubi je krótkie," odpowiedziałam, sprawdzając swoje manicured paznokcie. Tak jak Tess.
Tak jak wolał Ace.
Wszystkie jego dziewczyny były takie jak moja siostra. Piękne i eleganckie. Tak, byłam zazdrosna o nie. Ale one były tymczasowe. Kiedy będziemy razem, nie będzie nikogo innego w jego życiu oprócz mnie.
Zarumieniłam się na tę myśl.
Więc postanowiłam być jak one, czerpiąc inspirację od mojej siostry. Może wtedy mnie zauważy?
I dzisiejsza cała metamorfoza była dowodem. Ubrana jak Tess, uczesana jak Tess. Nawet podkradłam jej ulubione perfumy z jej pokoju.
"Czy ta sukienka nie jest za krótka, Casie?" Chociaż chciałam nosić coś jak Tess, czułam się w tym niekomfortowo. No cóż, ona wyglądała dobrze w tych obcisłych małych sukienkach. Miała dobre proporcje z przodu i z tyłu. Ja byłam płaska w obu miejscach. No cóż, piętnastolatka nie mogła mieć więcej.
"Nie jest! Masz ją na sobie i to jest ostateczne! Nie chcesz, żeby Ace cię zauważył?" Uniosła brew.
"Dobrze!" powiedziałam, biorąc głęboki wdech. Dalej, Em! Dasz radę!
"Ok, idziemy teraz! Inaczej przegapimy wielkie wejście twojego brata i siostry," zaćwierkała, wychodząc na zewnątrz.
Dziś były dziewiętnaste urodziny mojego starszego rodzeństwa. A każda okazja w rodzinie Huttonów była znana z wielkiego rozmachu. Nikt nie chciał przegapić tego wyjątkowego wydarzenia. Prawie połowa znanych rodzin była dziś zaproszona.
Kiedy wszyscy dotarliśmy do sali, nie mogłam przestać się kręcić. Moje dłonie były wilgotne, a serce waliło. Byłam zdenerwowana dzisiejszym spotkaniem z Ace'em. A moja zbyt krótka sukienka sprawiała, że czułam się jeszcze bardziej nieswojo.
W tłumie dostrzegłam tatę i mamę. Stali blisko siebie, jak zawsze. Zawsze musieli być blisko siebie. Nawet po dwudziestu latach małżeństwa byli tak szaleńczo zakochani w sobie.
I to dawało mi nadzieję. Czy ja i Ace będziemy kiedyś tacy...
"Emmy!" Głos mamy przerwał moje marzenia na jawie.
Uśmiechnęłam się i podeszłam do nich.
"O mój Boże! Spójrz na ciebie! Moja mała córeczka wygląda dziś tak pięknie!" zachwycała się, jej uśmiech był oślepiający.
"Naprawdę?" Zarumieniłam się.
"Oczywiście, kochanie! Powinnaś to robić częściej!"
Tata milczał. Nie wydawał się zadowolony z mojego stroju. Przeciwieństwo mojej natury.
"Nie podobała ci się suknia, którą ci kupiłem, księżniczko?" zapytał.
Podobała mi się. Bardzo. Ale Ace by jej nie polubił.
"Oczywiście, że mi się podobała, tato! Ale... nie mogłam znaleźć pasującej biżuterii," skłamałam.
Pokiwał głową.
Mama miała na twarzy znający uśmiech. Wiedziała, wszyscy wiedzieli o mojej fascynacji Achillesem Valencianem. Ale nie wiedzieli, że to było coś więcej niż tylko zwykłe zauroczenie.
Stał się moim księciem z bajki od dnia, kiedy wszedł do naszego domu z Tobisem, gdy miałam tylko siedem lat. Nadal pamiętałam ten dzień wyraźnie w moich niejasnych wspomnieniach. Ale dzień, w którym uratował mnie przed prześladowcami w szkole, stał się moim bohaterem. I z czasem stał się moim sercem.
Powstrzymałam się od zakrycia zarumienionych policzków.
Gdzie on był?
Rozejrzałam się. Powinien już tu być. W zeszłym miesiącu, kiedy graliśmy w szachy, obiecał mi, że będzie tu dziś wieczorem. I nigdy nie łamał swoich obietnic wobec mnie.
Kiedyś przychodził tu codziennie. Ale po tragedii, której jego rodzina doświadczyła rok temu, jego wizyty w naszym domu zmniejszyły się. Zmienił się. Beztroski, zabawny Ace zamienił się w zagubionego i zawsze złego Ace'a. Ale zawsze był dla mnie łagodny. Przyjeżdżał raz w miesiącu. I oczywiście, żeby grać ze mną w szachy.
Tłum wiwatował, gdy Tess i Tobias schodzili po schodach w dramatyczny sposób z reflektorem skierowanym na nich. W różowej sukience sięgającej do połowy uda, Tess wyglądała jak prawdziwa wróżka, a Tobias dobrze prezentował się w czarnym smokingu. Uśmiechali się do kamer i wszystkich, gdy ich grupa przyjaciół klaskała i gwizdała głośno.
Ale nadal nie było śladu Ace'a.
Przepraszając, bezcelowo krążyłam wśród ludzi.
Gdzie jesteś?
"Ojej!"
Zderzając się z twardą klatką piersiową, cofnęłam się. Para rąk objęła mnie w talii.
"Przepraszam..." Spojrzałam w górę i zaniemówiłam.
Burzowe szare oczy patrzyły na mnie. Jego gęste zarosty zniknęły, ukazując wyrazistą szczękę. Czarne jak smoła włosy były zaczesane do tyłu, a pierścień na jego prawym łuku brwiowym dziś zniknął. Chociaż pod jego pięknymi oczami były ciemne cienie, a on schudł od ostatniego razu, nadal wyglądał oszałamiająco.
"Różo?" Jego czoło zmarszczyło się, gdy postawił mnie na nogi. Jego oczy przebiegały w górę i w dół mojego ciała, a jego usta zacisnęły się. "Co masz na sobie?" Grecki akcent w jego głosie był głęboki.
I to się działo zawsze, gdy był zły.
Moje oczy się rozszerzyły. Czy nie podobał mu się mój wygląd?
"Uh, dlaczego? Nie wyglądam dobrze?" Przygryzłam wargę. "Myślałam, że ci się spodoba."
Jego zmarszczki pogłębiły się, gdy patrzył na moje włosy i mocny makijaż. Ale potem potrząsnął głową. "Nie potrzebujesz mojej aprobaty w niczym, Emerald. To twój wybór, co chcesz nosić." Po tych słowach odszedł.
Serce mi zamarło.
Spojrzałam na siebie. Czy coś było nie tak z moim wyglądem? Dlaczego był taki odległy?
Taki był odkąd zmarł jego ojciec. Nasze rodziny nie były ze sobą bardzo blisko, zawsze woleli swoją prywatność. Nikt tak naprawdę nie wiedział, co się stało z jego tatą. Ale cokolwiek to było, zmieniło mojego Ace'a drastycznie. I sprawiło, że moje serce bolało dla niego.
Biegnąc na górę, przebrałam się w białą suknię, którą przyniósł mi tata, i zmyłam makijaż. Gdy byłam zadowolona z nowego, neutralnego wyglądu, zeszłam z powrotem na dół.
Ignorując uniesione brwi Casie i Beth, poszłam znowu szukać Ace'a.
Mój brat i siostra byli zajęci rozmową ze swoimi przyjaciółmi, ale jego tam nie było.
"Hej, Em!" zawołał Tobias.
Uśmiechając się, podeszłam do nich.
"Nie zapominasz o czymś, mała siostrzyczko?"
Śmiejąc się, mocno go przytuliłam. "Wszystkiego najlepszego!"
Podniósł mnie z ziemi, wywołując u mnie pisk. "Gdzie jest mój prezent?" zapytał, gdy mnie postawił.
Tobias uwielbiał swoje urodzinowe prezenty ode mnie. Właściwie, uwielbiał czerwony aksamitny tort, który mu upiekłam, odkąd doskonaliłam swoje umiejętności pieczenia. I tak samo Ace.
"Dostaniesz go po imprezie. Jest w lodówce," odpowiedziałam, na chwilę zerkając na tłum.
I tam był, stojąc w kącie, obok stołu. Z drinkiem w ręku, wyglądał na pogrążonego w myślach.
"Wszystkiego najlepszego!" Obejmując Tess, złożyłam jej życzenia.
"Dzięki!" Odciągnęła się. "Przebrałaś się?" Jej oczy przesuwały się po mojej sukni.
Mark, chłopak z ich grupy, klepnął Ace'a po plecach, witając go. Ale on go zignorował. A kiedy Mark sięgnął po szklankę w jego ręce, Ace rzucił mu ostre spojrzenie, zmuszając go do wycofania się.
"Uh, tak! Ta sukienka była trochę niewygodna," powiedziałam nieobecnie. Moje oczy utkwione były w nim. "Zaraz wrócę."
Gdy chciałam się ruszyć, złapała mnie za ramię i odciągnęła na bok, z dala od słuchu swoich przyjaciół. "Zamierzasz się dzisiaj wyznać, prawda?"
Wydałam z siebie zaskoczony jęk. Skąd wiedziała?
"Nie," powiedziała ostrym tonem. "Tylko się zranisz."
Marszcząc brwi, wyrwałam ramię z jej uścisku. "Skąd wiesz? Kto wie, może on też mnie lubi."
"Nie bądź głupia, Em! Tylko dlatego, że jest dla ciebie miły, nie znaczy, że ma jakieś uczucia do ciebie." Jej głos był surowy. "I obie wiemy, że traktuje cię tylko jak siostrę, nie kochankę. Więc nie zawstydzaj go swoją głupotą. Już jest wystarczająco zmartwiony swoimi własnymi problemami."
Jej słowa zabolały. Zawsze bałam się, że jego dobroć wobec mnie może być tylko braterską miłością. Ale głęboko w sercu czułam, że jest coś więcej. Może to głupie i bezsensowne, ale moje serce mówiło mi, żeby nie tracić nadziei.
Nie dowiem się, dopóki go nie skonfrontuję, prawda?
"Nie zawstydzę go. I nie wiesz wszystkiego. Więc dlaczego nie pójdziesz i nie będziesz cieszyć się swoją imprezą, a mnie zostawisz w spokoju?" Mój ton dorównał jej.
Jej niebieskie oczy błysnęły. "Trzymaj się od niego z daleka, Emerald. On nie jest dla ciebie."
Teraz mój gniew wybuchł. "Zrobię, co tylko zechcę, Tess. To nie twoja sprawa! Więc zostaw mnie w spokoju!" Odwracając się na pięcie, ruszyłam w stronę, gdzie stał Ace.
Gdy podeszłam bliżej, wzięłam głęboki oddech i wygładziłam włosy. Nikt mnie dziś nie powstrzyma przed wyznaniem swoich uczuć.
"Hej!" Mój głos wyszedł cichy, pewność siebie zniknęła w powietrzu. Nerwowość rozkwitła w moim brzuchu.
Jego szare oczy uniosły się na moje. Tym razem jego spojrzenie nie wyrażało niechęci. Ale nie było też radości. Były po prostu zimne.
Był naprawdę w złym humorze. Czy powinnam to zrobić dzisiaj? Ale zdobycie się na odwagę zajęło mi tyle czasu. Nie wiedziałam, czy będę miała tyle odwagi w przyszłości.
"Nie zagrasz dziś ze mną w szachy, Ace? Czekałam na kolejny mecz."
Może po grze jego humor się poprawi?
Zastanowił się przez chwilę, a potem skinął głową. "Tak, brzmi dobrze. Ta impreza i tak mnie nudzi."
Uśmiech rozciągnął się na mojej twarzy. "Dobrze, zaraz przygotuję planszę. W bibliotece, jak zwykle?"
Skinął głową, popijając. "Zaraz tam będę."
Nie mogąc powstrzymać ekscytacji, rzuciłam mu się na szyję i mocno go przytuliłam. Jego egzotyczny zapach z nutą dymu sprawił, że poczułam zawroty głowy. "Będę na ciebie czekać."
Mój nagły akt zaskoczył go, stał sztywny. Jego dotyk na moich plecach był prawie niewyczuwalny. Wciągając głęboko powietrze, odsunął mnie za ramiona. Jego usta były w prostej linii, kiedy powiedział: "Idź!"
Skinęłam głową i pospieszyłam do naszej małej biblioteki, aby przygotować planszę do gry. Ledwo mogłam powstrzymać się od tańca. W końcu miałam mu powiedzieć.
Powiedzieć, że go kocham.
Minęło dziesięć minut, a jego wciąż nie było. Potem zrobiło się dwadzieścia. I nadal nie było po nim śladu. Nawet przegapiłam krojenie tortu, żeby nie musiał czekać, gdyby tu przyszedł.
Powiedział, że zaraz będzie.
Westchnęłam, wstałam i zeszłam z powrotem na dół. Impreza trwała w najlepsze. Większość starszych już się wycofała na noc, a pozostali tylko młodsi, tańczący i pijący dziko.
Zauważyłam Cassie tańczącą z moim bratem, a Beth piła z jakimiś dziewczynami. Ale jego nigdzie nie widziałam. Głośna muzyka i ostry zapach alkoholu prawie sprawiły, że miałam odruch wymiotny.
Gdzie on jest?
Przedzierając się przez półpijane tłumy, podeszłam do balkonu. Ale jego tam też nie było. Czy zapomniał o naszej grze i już wyszedł?
Ale on nigdy nie zapomina o naszej grze.
Westchnęłam z rozczarowaniem i postanowiłam wrócić do swojego pokoju. Może innego dnia.
Kiedy już miałam się odwrócić, usłyszałam coś. Jakieś dziwne dźwięki. Nie weszłam jeszcze całkiem na balkon, stałam w drzwiach.
Z ciekawością powoli weszłam do środka i spojrzałam w prawo.
Zamarłam.
Serce stanęło mi w piersi, a oddech ugrzązł w gardle. Ręce drżały mi po bokach, gdy patrzyłam na widok przed sobą.
Jego ręce były mocno owinięte wokół jej talii, a jej wokół jego szyi; jedna ręka ciągnęła go za włosy, gdy ich usta pracowały na sobie w namiętnym pocałunku. Nie było między nimi ani centymetra przestrzeni.
Każde ich jęknięcie i westchnienie uderzało w moje serce jak tysiące noży, rozbijając je na miliony kawałków. Nogi się pode mną uginały, łzy spływały mi z oczu.
Jego ręce wędrowały po jej ciele, przyciągając ją jeszcze bliżej. Serce ścisnęło mi się tak mocno, że musiałam chwycić się za pierś. Szloch groził wydostaniem się z moich ust, ale zakryłam je ręką i uciekłam.
Biegłam i biegłam, aż znalazłam się w swoim pokoju. Zamykając za sobą drzwi, wydałam z siebie bolesny szloch. Łzy oślepiały mnie, a ręka wciąż trzymała się za bolącą pierś.
Czułam, jak moje wnętrze się rozpada, rozpadając się na nieodwracalne kawałki.
Słyszałam, jak moi najlepsi przyjaciele pukają do drzwi, ich zatroskane głosy docierały do moich uszu. Ale nie mogłam mówić, nie mogłam się ruszyć. Wszystko, co mogłam zrobić, to leżeć na podłodze w ciemnym pokoju i płakać.
Wizje ich splątanych ramion przewijały się w mojej głowie raz po raz, sprawiając, że bolało jeszcze bardziej.
On nie wiedział, ale ona tak. Jej zdrada tylko nasiliła ból. Zdradę innych można tolerować, ale zdrady ukochanych nie.
Jak mogła mi to zrobić? Jak?
Leżałam na zimnej podłodze przez całą noc, tuląc swoje serce, opłakując stratę mojej miłości.
Miłości, którą zabrała mi moja własna siostra.
A.N- Książka jest dziełem fikcji. Wszystkie imiona, postacie, zdarzenia i miejsca są wytworami wyobraźni autora. Nie mają one wpływu na rzeczywiste życie. Wszelkie podobieństwo do osób żyjących lub zmarłych czy wydarzeń jest całkowicie przypadkowe.
Ostatnie Rozdziały
#78 Rozdział bonusowy - część 2
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#77 Rozdział bonusowy - część 1
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#76 Epilog - część 2
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#75 Epilog - część 1
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#74 Zazdrosny grecki bóg
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#73 Plan główny
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#72 Ciekawość zabiła kota
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#71 On umiera...
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#70 Zakazane miejsce
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025#69 Jeden w dół
Ostatnia Aktualizacja: 3/13/2025
Może Ci się spodobać 😍
Uderzyłam mojego narzeczonego—poślubiłam jego miliardowego wroga
Technicznie rzecz biorąc, Rhys Granger był teraz moim narzeczonym – miliarder, zabójczo przystojny, chodzący mokry sen Wall Street. Moi rodzice wepchnęli mnie w to zaręczyny po tym, jak Catherine zniknęła, i szczerze mówiąc? Nie miałam nic przeciwko. Podkochiwałam się w Rhysie od lat. To była moja szansa, prawda? Moja kolej, by być wybraną?
Błędnie.
Pewnej nocy uderzył mnie. Przez kubek. Głupi, wyszczerbiony, brzydki kubek, który moja siostra dała mu lata temu. Wtedy mnie olśniło – on mnie nie kochał. Nawet mnie nie widział. Byłam tylko ciepłym ciałem zastępującym kobietę, którą naprawdę chciał. I najwyraźniej nie byłam warta nawet tyle, co podrasowana filiżanka do kawy.
Więc uderzyłam go z powrotem, rzuciłam go i przygotowałam się na katastrofę – moich rodziców tracących rozum, Rhysa rzucającego miliarderską furię, jego przerażającą rodzinę knującą moją przedwczesną śmierć.
Oczywiście, potrzebowałam alkoholu. Dużo alkoholu.
I wtedy pojawił się on.
Wysoki, niebezpieczny, niesprawiedliwie przystojny. Taki mężczyzna, który sprawia, że chcesz grzeszyć tylko przez jego istnienie. Spotkałam go tylko raz wcześniej, a tej nocy akurat był w tym samym barze co ja, pijana i pełna litości dla siebie. Więc zrobiłam jedyną logiczną rzecz: zaciągnęłam go do pokoju hotelowego i zerwałam z niego ubrania.
To było lekkomyślne. To było głupie. To było zupełnie nierozsądne.
Ale było też: Najlepszy. Seks. W. Moim. Życiu.
I, jak się okazało, najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęłam.
Bo mój jednonocny romans nie był po prostu jakimś przypadkowym facetem. Był bogatszy od Rhysa, potężniejszy od całej mojej rodziny i zdecydowanie bardziej niebezpieczny, niż powinnam się bawić.
I teraz, nie zamierza mnie puścić.
Zakochana w bracie mojego chłopaka z marynarki
"Co jest ze mną nie tak?
Dlaczego jego obecność sprawia, że czuję się jakby moja skóra była zbyt ciasna, jakbym nosiła sweter o dwa rozmiary za mały?
To tylko nowość, mówię sobie stanowczo.
To tylko nieznajomość kogoś nowego w przestrzeni, która zawsze była bezpieczna.
Przyzwyczaję się.
Muszę.
To brat mojego chłopaka.
To rodzina Tylera.
Nie pozwolę, żeby jedno zimne spojrzenie to zniszczyło.
**
Jako baletnica, moje życie wygląda idealnie—stypendium, główna rola, słodki chłopak Tyler. Aż do momentu, gdy Tyler pokazuje swoje prawdziwe oblicze, a jego starszy brat, Asher, wraca do domu.
Asher to weteran Marynarki z bliznami po bitwach i zerową cierpliwością. Nazywa mnie "księżniczką" jakby to była obelga. Nie mogę go znieść.
Kiedy kontuzja kostki zmusza mnie do rekonwalescencji w domku nad jeziorem rodziny Tylera, utknęłam z obydwoma braćmi. Co zaczyna się jako wzajemna nienawiść, powoli przeradza się w coś zakazanego.
Zakochuję się w bracie mojego chłopaka.
**
Nienawidzę dziewczyn takich jak ona.
Rozpieszczonych.
Delikatnych.
A jednak—
Jednak.
Obraz jej stojącej w drzwiach, ściskającej sweter mocniej wokół wąskich ramion, próbującej uśmiechać się przez niezręczność, nie opuszcza mnie.
Ani wspomnienie Tylera. Zostawiającego ją tutaj bez chwili zastanowienia.
Nie powinno mnie to obchodzić.
Nie obchodzi mnie to.
To nie mój problem, że Tyler jest idiotą.
To nie moja sprawa, jeśli jakaś rozpieszczona mała księżniczka musi wracać do domu po ciemku.
Nie jestem tu, żeby kogokolwiek ratować.
Szczególnie nie jej.
Szczególnie nie kogoś takiego jak ona.
Ona nie jest moim problemem.
I do diabła, upewnię się, że nigdy nim nie będzie.
Ale kiedy moje oczy padły na jej usta, chciałem, żeby była moja.
Zacznij Od Nowa
© 2020-2021 Val Sims. Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej powieści nie może być reprodukowana, dystrybuowana ani transmitowana w jakiejkolwiek formie ani za pomocą jakichkolwiek środków, w tym fotokopii, nagrywania lub innych metod elektronicznych czy mechanicznych, bez uprzedniej pisemnej zgody autora i wydawców.
Związana Kontraktem z Alfą
William — mój niesamowicie przystojny, bogaty narzeczony wilkołak, przeznaczony na Deltę — miał być mój na zawsze. Po pięciu latach razem, byłam gotowa stanąć na ślubnym kobiercu i odebrać swoje szczęśliwe zakończenie.
Zamiast tego, znalazłam go z nią. I ich synem.
Zdradzona, bez pracy i tonąca w rachunkach za leczenie mojego ojca, osiągnęłam dno głębiej, niż kiedykolwiek mogłam sobie wyobrazić. Kiedy myślałam, że straciłam wszystko, zbawienie przyszło w formie najbardziej niebezpiecznego mężczyzny, jakiego kiedykolwiek spotkałam.
Damien Sterling — przyszły Alfa Srebrnego Księżycowego Cienia i bezwzględny CEO Sterling Group — przesunął kontrakt po biurku z drapieżną gracją.
„Podpisz to, mała łani, a dam ci wszystko, czego pragnie twoje serce. Bogactwo. Władzę. Zemstę. Ale zrozum to — w chwili, gdy przyłożysz pióro do papieru, stajesz się moja. Ciałem, duszą i wszystkim pomiędzy.”
Powinnam była uciec. Zamiast tego, podpisałam swoje imię i przypieczętowałam swój los.
Teraz należę do Alfy. I on pokaże mi, jak dzika może być miłość.
Zakazane pragnienie króla Lykanów
Te słowa spłynęły okrutnie z ust mojego przeznaczonego-MOJEGO PARTNERA.
Odebrał mi niewinność, odrzucił mnie, dźgnął, a potem kazał zabić w naszą noc poślubną. Straciłam swoją wilczycę, pozostawiona w okrutnym świecie, by znosić ból sama...
Ale tej nocy moje życie przybrało inny obrót - obrót, który wciągnął mnie do najgorszego piekła możliwego.
Jednego momentu byłam dziedziczką mojego stada, a następnego - niewolnicą bezwzględnego Króla Lykanów, który był na skraju obłędu...
Zimny.
Śmiertelny.
Bez litości.
Jego obecność była samym piekłem.
Jego imię szeptem terroru.
Przyrzekł, że jestem jego, pożądana przez jego bestię; by zaspokoić, nawet jeśli miałoby to mnie złamać
Teraz, uwięziona w jego dominującym świecie, muszę przetrwać mroczne uściski Króla, który miał mnie owiniętą wokół palca.
Jednak w tej mrocznej rzeczywistości kryje się pierwotny los...
Kontraktowa Żona Prezesa
Po Romansie: W Ramionach Miliardera
W moje urodziny zabrał ją na wakacje. Na naszą rocznicę przyprowadził ją do naszego domu i kochał się z nią w naszym łóżku...
Zrozpaczona, podstępem zmusiłam go do podpisania papierów rozwodowych.
George pozostał obojętny, przekonany, że nigdy go nie opuszczę.
Jego oszustwa trwały aż do dnia, kiedy rozwód został sfinalizowany. Rzuciłam mu papiery w twarz: "George Capulet, od tej chwili wynoś się z mojego życia!"
Dopiero wtedy panika zalała jego oczy, gdy błagał mnie, żebym została.
Kiedy jego telefony zalały mój telefon później tej nocy, to nie ja odebrałam, ale mój nowy chłopak Julian.
"Nie wiesz," zaśmiał się Julian do słuchawki, "że porządny były chłopak powinien być cichy jak grób?"
George zgrzytał zębami: "Daj mi ją do telefonu!"
"Obawiam się, że to niemożliwe."
Julian delikatnie pocałował moje śpiące ciało wtulone w niego. "Jest wykończona. Właśnie zasnęła."
Narzeczona Wojennego Boga Alpha
Jednak Aleksander jasno określił swoją decyzję przed całym światem: „Evelyn jest jedyną kobietą, którą kiedykolwiek poślubię.”
Bez Wilka, Przeznaczone Spotkania
Rue, niegdyś najdzielniejsza wojowniczka Krwawego Czerwonego Stada, doznaje bolesnej zdrady ze strony najbliższego przyjaciela, a przeznaczona jednorazowa noc zmienia jej ścieżkę. Została wygnana z watahy przez własnego ojca. 6 lat później, gdy ataki łotrów narastają, Rue zostaje wezwana z powrotem do swojego burzliwego świata, teraz w towarzystwie uroczego małego chłopca.
Wśród tego chaosu, Travis, potężny dziedzic najpotężniejszej watahy w Ameryce Północnej, ma za zadanie szkolić wojowników do walki z zagrożeniem ze strony łotrów. Gdy ich drogi w końcu się krzyżują, Travis jest zdumiony, gdy dowiaduje się, że Rue, obiecana mu, jest już matką.
Nawiedzony przez dawną miłość, Travis zmaga się z sprzecznymi emocjami, gdy nawiguję swoją rosnącą więź z niezłomną i niezależną Rue. Czy Rue przezwycięży swoją przeszłość, aby objąć nową przyszłość? Jakie decyzje podejmą w wilkołaczym świecie, gdzie pasja i obowiązek zderzają się w wirze przeznaczenia?
Zabawa z Ogniem
„Wkrótce sobie porozmawiamy, dobrze?” Nie mogłam mówić, tylko wpatrywałam się w niego szeroko otwartymi oczami, podczas gdy moje serce biło jak oszalałe. Mogłam tylko mieć nadzieję, że to nie mnie szukał.
Althaia spotyka niebezpiecznego szefa mafii, Damiana, który zostaje zauroczony jej dużymi, niewinnymi zielonymi oczami i nie może przestać o niej myśleć. Althaia była ukrywana przed tym niebezpiecznym diabłem. Jednak los przyprowadził go do niej. Tym razem nie pozwoli jej już odejść.
Moja Oznaczona Luna
„Tak.”
Wypuszcza powietrze, podnosi rękę i ponownie uderza mnie w nagi tyłek... mocniej niż wcześniej. Dyszę pod wpływem uderzenia. Boli, ale jest to takie gorące i seksowne.
„Zrobisz to ponownie?”
„Nie.”
„Nie, co?”
„Nie, Panie.”
„Dobra dziewczynka,” przybliża swoje usta, by pocałować moje pośladki, jednocześnie delikatnie je głaszcząc.
„Teraz cię przelecę,” sadza mnie na swoich kolanach w pozycji okrakiem. Nasze spojrzenia się krzyżują. Jego długie palce znajdują drogę do mojego wejścia i wślizgują się do środka.
„Jesteś mokra dla mnie, maleńka,” mówi z zadowoleniem. Rusza palcami w tę i z powrotem, sprawiając, że jęczę z rozkoszy.
„Hmm,” Ale nagle, jego palce znikają. Krzyczę, gdy moje ciało tęskni za jego dotykiem. Zmienia naszą pozycję w sekundę, tak że jestem pod nim. Oddycham płytko, a moje zmysły są rozproszone, oczekując jego twardości we mnie. Uczucie jest niesamowite.
„Proszę,” błagam. Chcę go. Potrzebuję tego tak bardzo.
„Więc jak chcesz dojść, maleńka?” szepcze.
O, bogini!
Życie Apphii jest ciężkie, od złego traktowania przez członków jej stada, po brutalne odrzucenie przez jej partnera. Jest sama. Pobita w surową noc, spotyka swojego drugiego szansowego partnera, potężnego, niebezpiecznego Lykańskiego Alfę, i cóż, czeka ją jazda życia. Jednak wszystko się komplikuje, gdy odkrywa, że nie jest zwykłym wilkiem. Dręczona zagrożeniem dla swojego życia, Apphia nie ma wyboru, musi stawić czoła swoim lękom. Czy Apphia będzie w stanie pokonać zło, które zagraża jej życiu i w końcu będzie szczęśliwa ze swoim partnerem? Śledź, aby dowiedzieć się więcej.
Ostrzeżenie: Treści dla dorosłych
Accardi
Jej kolana się ugięły i gdyby nie jego uchwyt na jej biodrze, upadłaby. Wsunął swoje kolano między jej uda jako dodatkowe wsparcie, na wypadek gdyby potrzebował rąk gdzie indziej.
"Czego chcesz?" zapytała.
Jego usta musnęły jej szyję, a ona jęknęła, gdy przyjemność, którą przyniosły jego usta, rozlała się między jej nogami.
"Twojego imienia," wyszeptał. "Twojego prawdziwego imienia."
"Dlaczego to takie ważne?" zapytała, po raz pierwszy ujawniając, że jego przypuszczenie było trafne.
Zaśmiał się cicho przy jej obojczyku. "Żebym wiedział, jakie imię wykrzyczeć, gdy znów w ciebie wejdę."
Genevieve przegrywa zakład, na którego spłatę nie może sobie pozwolić. W ramach kompromisu zgadza się przekonać dowolnego mężczyznę, którego wybierze jej przeciwnik, aby poszedł z nią do domu tej nocy. Nie zdaje sobie sprawy, że mężczyzna, którego wskaże przyjaciółka jej siostry, siedzący samotnie przy barze, nie zadowoli się tylko jedną nocą z nią. Nie, Matteo Accardi, Don jednej z największych gangów w Nowym Jorku, nie robi jednonocnych przygód. Nie z nią.












