Capturée par l'Alpha

Capturée par l'Alpha

Raina Lori · Zakończone · 114.3k słów

1.1k
Gorące
79.4k
Wyświetlenia
3.3k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Il ricana, "si réceptive, bébé ? Ton corps est si impatient de m'avoir, hein ? Pourtant, tu n'arrêtais pas de me refuser alors que ton corps sait à qui il appartient, si loyal."

Je ne peux pas contrôler la réaction de mon corps. Je suis piégée avec cette bête d'homme.

Mon Dieu, s'il te plaît, aide-moi.

"Ne t'inquiète pas, je vais prendre soin de toi, belle," il inclina ma tête et m'embrassa avec passion.

Après avoir eu le cœur brisé par le beau gosse du campus, Sandra s'est noyée dans la misère jusqu'à la nuit de la Saint-Valentin où elle a rencontré un inconnu et s'est abandonnée à lui. Quand l'effet de l'alcool s'est dissipé, elle s'est enfuie sans se retourner. Elle pensait que c'était une aventure d'un soir, mais elle allait avoir la plus grande surprise de sa vie. Lorsque l'inconnu est réapparu en la kidnappant en plein jour, elle a su qu'elle était coincée, mais l'endroit dépassait son imagination. L'homme qu'elle pensait pouvoir oublier après cette passion brûlante n'était pas quelqu'un d'ordinaire, mais le grand méchant alpha du clan des loups-garous ? Que ferait-elle quand l'alpha la réclamerait pour lui ?

Rozdział 1

POV de Sandra

Bar de Nuit, Paris...

"Joyeuse Saint-Valentin"

Je poussai le verre de cocktail vers le barman et lui fis signe d'en préparer un autre avec mon doigt. Le gars blond sourit avant de préparer un nouveau mélange. Les cris de joie me firent lever les yeux au ciel alors que j'essayais de me concentrer sur le dos de l'homme devant moi.

"Hey, tu essaies de te saouler ce soir ?"

Je tournai mon attention vers Cat, c'est-à-dire Catrina, ma meilleure amie et bien sûr ma seule amie, "on n'est pas là pour boire ?" Je haussai les épaules. "Les cocktails ça va — moins d'alcool je veux dire."

Elle leva les yeux au ciel avant de commander son verre. Elle jeta un coup d'œil vers la zone de musique puis se concentra de nouveau sur moi. "Combien de verres as-tu déjà pris ?"

"Oh... euh... Quatre ?" Je fronçai les sourcils. En fait, j'avais perdu le compte. Je ne savais même plus combien de verres j'avais déjà terminés. Le barman offrit le nouveau verre. Le liquide bleu dans le verre rendit ma vision floue. Suis-je déjà ivre ?

"Tu as commandé un Angelo Azzurro ? Fille, c'est fort," j'entendis Cat dire mais mes yeux restaient fixés sur le verre. "Hey, tu n'as pas le droit de faire un autre verre, d'accord ?" dit-elle encore.

Je fronçai les sourcils en me tournant vers elle mais je la trouvai en train de regarder le blond avec un regard d'avertissement. "Qu'est-ce que tu fais ? Il ne fait que servir ses clients."

Cat se tourna vers moi, "et je pense que tu es affectée par la boisson. Sandra, allez, ne me dis pas que tu penses encore à lui."

Je secouai la tête. "Il n'y a pas de 'lui', d'accord ? J'en ai déjà marre de lui. En plus, je vois clairement qu'il est plus qu'heureux en ce moment. Tu ne l'entends pas, crier à pleins poumons, presque à se casser la poitrine." Je saisis le verre et bus le liquide.

"Oh là là, ça suffit ?" Cat arracha le verre de ma main avant que je puisse finir la boisson. J'essayai de reprendre le verre mais elle le poussa loin.

"Ce n'est que le cinquième, ça ne va pas me tuer," je roulai des yeux, frustrée.

"Arrête de te faire du mal. Tu n'as pas l'habitude de boire. Depuis quand as-tu commencé à t'accoutumer à l'alcool ?" Elle me gronda sans raison.

"Ne t'inquiète pas, ces boissons ont un faible pourcentage d'alcool," répondit le barman blond sur le côté.

"Tu vois, tu te faisais du souci pour rien. Puis-je avoir un autre verre ?" Je souris au barman.

"Hors de question," dit Cat, presque en criant.

"Wow, on dirait que vous deux vous amusez bien ?" Une voix aiguë cria derrière nous.

"Pas maintenant," grogna Cat. Je tournai mon corps pour regarder le couple qui s'avançait vers nous. La femme avait les cheveux roux et une peau claire, et sa robe couleur chair moulait son corps comme une seconde peau. Et à ses côtés, l'homme aux cheveux noirs, grand et musclé, vêtu d'un t-shirt et d'un jean. Ce sont le célèbre couple du campus, Liam et Shaelyn.

"Qu'est-ce qui se passe ? Vous êtes surprises ?" Shaelyn sourit en serrant le bras de Liam. Je dois dire qu'elle est jolie, un vrai bébé sexy pour faire baver les garçons. En plus, sa mère est une femme d'affaires bien connue. Et elle, fille unique, bénéficie de tous les avantages d'être riche. Mes yeux se dirigèrent vers leurs mains entremêlées.

"Les boissons gratuites sont toujours sur la liste," répondis-je, en déplaçant mes yeux vers le comptoir.

Shaelyn rit, "oh allez Sandra, tu n'as pas besoin de faire semblant. Je sais que tu es triste parce que..." Elle s'arrêta. "Mais à qui la faute ? L'amour, c'est comme ça. Liam n'a d'yeux que pour moi. Il a essayé tu sais, mais il n'a pas pu au final..." Elle soupira, feignant un air triste. "Ne sois pas jalouse, d'accord ?"

Je serrai les poings, m'abstenant de lui casser la figure maquillée. Elle a raison de me narguer et je ne peux même pas la blâmer. Comment pourrais-je quand la cause de cette douleur et de cette souffrance est la personne à ses côtés. Je ne pourrais jamais oublier le jour où il m'a blessée à n'en plus finir. Mon esprit s'embrouilla avec les souvenirs du passé qui me revinrent soudainement.

Liam était le gars le plus sexy de l'université. Beaucoup de filles mouraient d'envie d'avoir une chance de sortir avec lui. Et j'étais l'une d'elles. Je ne suis pas comme les autres, à porter des tenues sexy, à exhiber mon corps et mes courbes, mais au lieu de cela, je porte une simple jupe jusqu'aux genoux avec une chemise simple et mes lunettes rondes. Mais la chose la plus étrange, ce sont mes cheveux bleus. Je n'ai jamais utilisé de couleur mais c'est naturel. Même si je ne les aime pas, je ne peux rien y faire. Parfois, avoir ces cheveux bleus m'agace vraiment, car ils deviennent le centre d'attention.

Je me souviens encore des jours où mon rêve de longue date s'est soudainement transformé en cendres.

Je choisis de ne pas prêter attention aux regards qui se posaient sur moi et me dirigeai vers le vestiaire. Je vis Cat qui rangeait des affaires dans son casier.

"Hey," dis-je en avançant.

"J'allais t'appeler, où étais-tu ?" Elle sourit en me voyant.

"Bibliothèque" haussai-je les épaules. Catrina était la seule à me parler sans juger ma tenue. Elle ne posait jamais de questions ni ne demandait quoi que ce soit, et c'est ce que j'appréciais chez elle. Pas de compromis, juste un lien d'amitié pur.

"Comment s'est passé ton rendez-vous avec Liam?" Elle sourit, presque en taquinant.

"Ta gueule" rougis-je.

Elle me poussa du coude, "allez, raconte-moi. Tu sors avec le mec le plus canon et tu ne dis rien. Vous vous êtes embrassés?"

Mes yeux s'écarquillèrent et je la fusillai du regard, "qu'est-ce que tu racontes? Tu es trop!"

"Quoi? C'est courant lors des rendez-vous, non?" Elle fronça les sourcils.

Je rigolai, "tu vas trop loin là." Je secouai la tête. "En fait, je ne sais pas moi-même. Je n'aurais jamais pensé qu'il me demanderait un rendez-vous. Je veux dire, il est célèbre sur le campus et regarde-moi, une vraie nerd."

Elle leva les yeux au ciel, "qu'est-ce que ça a à voir avec les rendez-vous? Il va sortir avec ta robe ou ton maquillage?"

Je ris, "les mecs canons ne préfèrent-ils pas les filles sexy?" Je le dis mais quelque chose me serrait le cœur. En vérité, je ne voulais pas que Liam me voie de cette manière. Je voulais qu'il m'aime pour ce que je suis. Mais n'a-t-il pas déjà demandé un rendez-vous? Il n'a pas posé de questions sur mes vêtements ou quoi que ce soit, il a juste souri et demandé une soirée.

"Ne sois pas trop dure avec toi-même. Tu penses trop," Cat ferma son casier puis se tourna vers moi, "où t'a-t-il emmenée pour le rendez-vous?"

"Euh..." je mordis mes lèvres, "il... m'a emmenée dans un restaurant et c'était incroyable. Je n'avais jamais eu de rendez-vous ni même rêvé d'en avoir, donc la première fois assise avec lui était un peu spéciale." Je sentis mes joues rougir à nouveau.

"Oh là là, tu rougis déjà," elle rit. "Je suis tellement heureuse pour toi ma fille. Les autres filles du campus sont tellement jalouses de toi."

J'ouvris mon casier et y plaçai quelques livres avant de fermer la porte, "c'est presque l'heure du cours, tu n'y vas pas?"

"J'ai un devoir à rendre. Je dois d'abord trouver mon partenaire puis le soumettre."

Je hochai la tête, "alors à plus tard?"

Elle rit, "oui, attends-moi à la cafétéria."

Je hochai la tête, "d'accord, je dois y aller."

Je la quittai puis me dirigeai vers ma salle de classe. Je marchais quand j'entendis des rires au coin. Peut-être des gars? Je secouai la tête et voulus passer, mais les mots suivants me figèrent sur place.

"Je dois dire, tu es un vrai séducteur mec," j'entendis une voix masculine rugir de rire, "pour tromper quelqu'un à ce point. Espèce de salaud, tu profites de ton joli visage."

Je restai là à écouter. Pourquoi avais-je soudainement ressenti une douleur dans la poitrine? Ce devait être juste des gars parlant de choses aléatoires, non?

"Allez, qui peut résister au sourire charmant de Liam? Les autres filles meurent d'envie de se rapprocher de lui. Sans parler de cette nerd," puis un autre rire.

Je m'appuyai contre le mur en sentant mon souffle se bloquer, me rendant suffocante. Ils parlent de moi, n'est-ce pas? Pourquoi?

"Laisse tomber, j'ai gagné le pari, n'oublie pas le prix dont on a parlé," puis j'entendis la voix de Liam qui me fit frémir. Lui? Pourquoi? Il a joué avec moi? Il m'a manipulée comme une poupée autour de son doigt. Comment a-t-il pu me faire ça?

"Ouais, tu as gaspillé assez d'argent en l'emmenant à un rendez-vous?" demanda une autre voix. "J'ai vu comment elle regardait autour du restaurant avec émerveillement. On dirait qu'elle n'a jamais eu de rendez-vous."

"Qui prendrait une nerd comme elle pour un rendez-vous? T'es fou?" dit un autre homme. "Mec, je te plains d'avoir enduré ce moment. Tu aurais pu l'emmener dans un endroit bon marché, je parie qu'elle n'aurait même pas fait de différence," puis ils rirent à nouveau.

Je fermai les yeux lorsque la douleur dans mon cœur commença à brûler. Tout cela faisait partie de leurs plans. Ils pariaient sur moi comme un jouet. Ils n'ont jamais pensé à ce que les autres pourraient ressentir, et pourtant, ils m'ont jouée pour des imbéciles. J'étais définitivement la plus grande idiote de penser...

"Fermez-la, je ne veux plus en parler. Sortir avec elle pendant une semaine, c'est assez. Maintenant, vous les gars..." La voix de Liam s'estompa lorsqu'il se tourna soudainement vers ma direction. Je sortis et regardai le groupe de gars devant moi. Ils riaient et se moquaient de moi dans mon dos comme si je n'étais pas un être humain mais un jouet pour eux.

Ils s'arrêtèrent et me regardèrent avec de grands yeux. Liam serra les lèvres en une fine ligne. Il n'y avait aucune émotion sur son visage, ce qui me blessa encore plus. Il ne regrettait même pas. Vraiment? Je serrai les poings et grinçai des dents. Je pensais qu'il était différent, mais encore une fois, c'était ma faute de penser ainsi.

"Merci pour cette leçon, je m'en souviendrai toujours," dis-je avec des dents serrées avant de me retourner et de me diriger vers ma classe.

Ce jour-là, j'ai appris une leçon, une leçon qui m'a marqué pour toute une vie. Je ne pense pas que je pourrais jamais voir Liam de la même manière.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

817.7k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

913.9k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

661.8k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

523.5k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

447.4k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

370.4k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.