Choisie par la Lune

Choisie par la Lune

izabella W · W trakcie · 350.6k słów

1.1k
Gorące
214.2k
Wyświetlenia
11.9k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

« Compagne ! » Mes yeux s'écarquillèrent alors que je me redressais pour regarder le gars qui était évidemment le roi. Ses yeux étaient fixés sur les miens alors qu'il commençait à avancer très rapidement. Oh super. Voilà pourquoi il me semblait familier, c'était le même gars que j'avais heurté une heure ou deux auparavant. Celui qui prétendait que j'étais sa compagne...

Oh... MERDE !


Dans un futur dystopique, c'est le cinquième anniversaire de la fin du monde tel que nous le connaissions. Une race de créatures surnaturelles se faisant appeler les lycanthropes a pris le contrôle et rien n'a été pareil depuis.

Chaque ville est divisée en deux districts, le district humain et le district des loups. Les humains sont désormais traités comme une minorité, tandis que les Lycans doivent être traités avec le plus grand respect, sous peine de subir des punitions publiques brutales. Pour Dylan, une fille de 17 ans, vivre dans ce nouveau monde est difficile. Ayant 12 ans lorsque les loups ont pris le pouvoir, elle a à la fois été témoin et victime de punitions publiques.

Les loups ont été dominateurs depuis le nouveau monde et si vous êtes trouvé comme étant la compagne de l'un d'eux, pour Dylan, c'est un sort pire que la mort. Alors, que se passe-t-il lorsqu'elle découvre qu'elle est non seulement la compagne d'un lycan, mais que ce lycan est le plus célèbre et le plus brutal de tous ?

Suivez Dylan dans son parcours tumultueux, affrontant la vie, l'amour et la perte.

Une nouvelle interprétation de l'histoire typique des loups. J'espère que vous l'apprécierez.

Avertissement, contenu mature.
Scènes de violence intense.
Scènes d'automutilation.
Scènes de viol.
Scènes de nature sexuellement explicite.
LISEZ À VOS PROPRES RISQUES.

Rozdział 1

Dylan POV.

CRAC !

"Argh !" Un petit cri de douleur s'échappa de ma bouche alors que je courais devant mon frère, juste à temps pour prendre le coup de fouet qui lui était initialement destiné.

"Ce garçon a complètement ignoré l'alpha de votre meute de district, écarte-toi." Un des guerriers de la meute tenait un long fouet épais dans sa main tout en me regardant, puis jetant un coup d'œil derrière lui pour regarder mon frère.

"Il a six ans. Il ne voulait pas..." Je fus interrompu par un autre craquement fort et une sensation de brûlure frappa ma joue. Ma main se porta à mon visage, et en inspectant la plaie, je remarquai une ligne de sang sur mes doigts. Mon visage saignait.

"Souhaites-tu que cela devienne une punition publique ? Je peux t'assurer que cela ne finira pas bien pour toi si tu ne t'écartes pas, humain." Je ne voulais pas subir une autre punition. La dernière remontait à presque deux mois, et il m'avait fallu des semaines pour guérir. Mon dos est déjà marqué à vie.

"Il ne voulait pas manquer de respect, il jouait simplement, s'il vous plaît. C'est un enfant, allez-vous vraiment..." Un autre craquement se fit entendre alors que le fouet s'abattait sur mon bras. Je grimaçai avant de voir le poing du lycan se connecter avec ma mâchoire.

Je trébuchai en arrière, crachant du sang de ma bouche, et je baissai la tête en signe de soumission, simplement pour sauver la vie de mon frère. Je sentis les petites mains de mon frère s'agripper au bas de mon haut, la peur envahissant ses yeux.

"Vers la cour !" Ma tête se redressa et mes yeux s'agrandirent.

"Rentre à la maison et verrouille les portes ! Reste avec maman !" Je murmurai avant de sentir des mains sur chaque bras, me traînant soudainement par deux loups. Je me retournai légèrement pour voir mon frère courir vers notre maison dans le district humain, un sourire apparut sur mon visage en sachant que mon frère était en sécurité. Peu après, la peur m'envahit alors que j'étais forcé de suivre. Beaucoup de gens commencèrent à me regarder alors que j'étais traîné vers la scène stupide dans la cour. Mes poignets furent attachés à un poteau et une lanière de cuir fut placée dans ma bouche pour mordre.

Les humains étaient toujours forcés de sortir de leurs maisons pour assister aux flagellations publiques, à notre grand désarroi. Même quand ce n'est pas vous qui recevez la punition, c'est presque aussi difficile à regarder.

Dès que les lycans pensaient avoir assez de spectateurs, mon bourreau fit pousser ses griffes et déchira mon haut en lambeaux, montrant mon dos déjà cicatrisé à la foule. Une lanière de cuir fut placée dans ma bouche pour que je morde et j'entendis quelques exclamations de surprise de certains humains qui me reconnaissaient, alors que le premier coup tombait.

Après le vingtième coup, je tremblais de manière incontrôlable, la douleur dans mon dos était presque insupportable, et je savais sans même regarder que du sang coulait de chaque coupure. Quinze était le nombre habituel de coups pour les punitions, je ne comprenais donc pas pourquoi j'en recevais plus.

Après le vingt-neuvième coup, je tombai sur mes bras. J'étais épuisé, en douleur et physiquement vidé. J'avais pris le double de la quantité donnée lors d'une punition régulière, et je ne comprenais pas pourquoi. Le dernier coup résonna dans l'air et un grognement audible s'échappa de ma bouche alors que je laissai tomber la lanière de cuir que je mordais, sur le sol.

Mes mains furent relâchées et mon corps s'effondra instantanément sur le sol, du sang gouttant légèrement sur la petite scène qui avait été installée.

Il y a une chose que je devrais expliquer, les loups ne se soucient pas de la nudité. Ils se promènent souvent sans rien porter du tout. Lorsqu'ils se transforment, leurs vêtements se déchirent et ils prennent la forme d'un loup, avec de la fourrure, des queues, tout le tralala. Naturellement, avec leurs vêtements détruits, lorsqu'ils reprennent forme humaine, ils sont toujours complètement nus. Donc, me retrouver torse nu était devenu la norme de nos jours.

Je gisais sur la scène, haletant en essayant de couvrir mon torse exposé quand je sentis un pied s'enfoncer dans mon dos maltraité.

"Voilà ce qui arrive quand tu oublies ta place, les loups sont faits pour être l'espèce supérieure, et tu nous montreras du respect en tout temps. EST-CE CLAIR ?" Quelques murmures de "oui" se firent entendre avant que mes cheveux ne soient attrapés et que je sois jeté hors de la scène. Mes bras nus raclèrent le sol et le sang se mit à couler de la plaie.

Personne ne bougea pour m'aider jusqu'à ce que tous les loups soient descendus de la scène, de peur d'être les prochains. Je sentis un manteau chaud être placé sur mon dos ensanglanté et je fus aidé à me relever par deux hommes.

"DYLAN !?" Ma tête fatiguée se tourna vers mon meilleur ami, Nick Kiwal. "Qu'est-ce que tu as fait ?" J'étais toujours tenu par les deux hommes qui m'aidaient lorsque je lui parlai.

"Freddie." Je murmurai, trop fatigué pour parler, encore moins pour faire autre chose. Il me regarda simplement et hocha la tête.

Maintenant que tout cela est dit, permettez-moi de me présenter, je m'appelle Dylan Riley et j'ai 17 ans. Mes cheveux sont brun foncé, presque noirs, et mes yeux sont d'un simple marron. Je mesure environ 1m68 et je suis lycéen. Mon petit frère, Freddie, a 6 ans et je le trouve souvent dans des situations difficiles, d'où la raison pour laquelle je dois l'aider.

Mon père a été tué par LEUR espèce, il y a presque 5 ans, lorsqu'ils ont réussi à prendre le contrôle. Quand les lycans ont réussi à pénétrer notre ville, mon père s'est levé avec quelques personnes du quartier pour défendre notre mode de vie, ce fut futile, pour dire le moins. Nous avons perdu beaucoup de gens et j'ai vu mon père être déchiqueté par deux loups complètement transformés, j'ai fini par lui tirer dessus pour arrêter ses souffrances avant qu'ils ne me traînent dans la cour. J'étais la première personne à recevoir les coups de fouet de la ville quand j'avais 12 ans ! Les loups ont été assez stricts avec moi depuis ce jour.

Bref, revenons à mon histoire.

"Est-ce que Freddie va bien ?" Je hochai faiblement la tête vers Nick avant de presque m'effondrer. Les hommes qui me tenaient me conduisirent rapidement chez l'infirmière humaine de la ville, Sheila, qui débarrassa rapidement sa table pendant que les deux hommes me posaient dessus, ventre contre la table.

Elle retira doucement le manteau de mon dos avant de pousser un cri de surprise et de se précipiter pour rassembler du matériel. Quelques grognements de douleur sortirent de ma bouche alors que la douleur cessait soudainement d'être engourdie, je tremblais de choc lorsque Julia revint.

"Je vais administrer un anesthésiant." Je ressentis une douleur aiguë dans l'omoplate avant que mon dos ne devienne complètement engourdi et que le monde ne devienne noir.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

896.3k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.4k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

539.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

473.7k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

389.2k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.