Chords of a Fated Love
clairejsurvey97 · W trakcie · 53.9k słów
Wstęp
Years later, Aria’s life revolves around quiet days in her hometown and nights spent penning untold stories. Liam, now 29, is a rock star whose fame spans continents, his songs setting hearts ablaze. But behind the glamour lies a man haunted by what he lost—a muse who gave his music its soul.
When Liam’s tour brings him back to the town they once called home, fate composes a new verse. An unexpected meeting reopens old wounds, and the chemistry between them ignites like the first chords of a song. But can they overcome the discord of their past? Can Aria trust a man whose world is so different from her own? And can Liam prove that fame hasn’t extinguished the flame he still carries for her?
Rozdział 1
The afternoon sunlight spilled through the window of the small café, painting golden streaks on Aria Benson’s journal. She stared at the empty page, her pen poised in the air, motionless. The words that usually came easily to her seemed to have taken a vacation. With a sigh, she pushed her hair out of her face, smudging a dot of ink onto her cheek in the process.
“Writer’s block again?” Maggie Thompson slid into the seat across from her, clutching a caramel latte in one hand and a tattered paperback in the other. Her sharp green eyes sparkled with playful judgment.
“It’s not writer’s block,” Aria mumbled, avoiding her best friend’s smirk. “It’s… creative hibernation.”
“Sure, let’s call it that,” Maggie teased. She glanced at the untouched croissant on Aria’s plate. “Seriously, though. You’ve been staring at that page for the last twenty minutes. Do I need to start prodding you with inspiration?”
Aria rolled her eyes, but a small smile tugged at her lips. “It’s not that easy, Maggie. My brain feels like it’s stuck in quicksand. Every time I try to pull an idea out, it just… sinks.”
“Maybe you need a change of scenery. Or, better yet, a change of pace. When’s the last time you left this town for something fun?” Maggie asked, leaning forward.
Aria waved her pen vaguely in the air. “Define fun.”
“Exactly my point,” Maggie shot back.
Aria tried to laugh, but her voice cracked under the weight of a lingering melancholy. It wasn’t just the rejection letters piling up at her apartment. It wasn’t just the monotony of balancing part-time teaching and late nights writing. Deep down, she knew what was haunting her. Or rather, who.
Liam Carlisle.
The thought of his name alone sent a ripple through her chest, stirring emotions she’d buried for years. She didn’t want to admit how often she thought about him, how many nights she’d lain awake wondering what might have been.
“Earth to Aria?” Maggie waved her hand in front of her face, snapping her out of the trance. “You disappeared there for a second.”
“Sorry,” Aria muttered, setting her pen down. “I’m just tired, I guess.”
Maggie studied her carefully, her teasing demeanor softening. “Look, whatever’s going on, you don’t have to carry it alone. I know you’re good at playing the ‘I’m fine’ card, but I can see through it. If you ever want to talk, you know where to find me.”
Aria nodded, grateful but unwilling to dive into the tangled mess of her feelings just yet.
Later that evening, Aria trudged home through the crisp autumn air, her messenger bag digging into her shoulder. She kicked at a stray leaf on the sidewalk, her thoughts swirling in an endless loop of self-doubt and longing.
When she entered her apartment, the familiar warmth of the space did little to comfort her. She tossed her bag onto the couch and collapsed beside it, staring blankly at the ceiling.
Her phone buzzed on the coffee table. She reached for it lazily, expecting another email from a publisher with the same polite rejection she’d grown used to. Instead, it was Maggie again.
Maggie: “Turn on the radio. Now.”
Aria frowned but reached for the small radio on the kitchen counter. She twisted the dial until the station Maggie always recommended crackled to life.
“…and here’s the latest single from rock legend Liam Carlisle, titled Falling Back to You.”
The moment the first chord played, Aria froze. The melody was hauntingly familiar, like a dream she couldn’t quite remember. As Liam’s voice poured through the speakers, rich and raw, her heart clenched.
The lyrics hit her like a tidal wave:
“I chased the stars, but they burned too bright,
The only warmth I found was in your light…”
She sank into the chair, her hands trembling. It couldn’t be. The words were too personal, too specific. She felt as if he’d reached across the years, directly into her soul, and pulled her feelings into the open.
The song played on repeat in her head all night, even as she tried to push it away. When sleep finally claimed her, it brought dreams she’d long tried to forget. Dreams of a younger Aria, laughing in the glow of fairy lights at a college party, her hand intertwined with Liam’s as they danced.
The next day, she walked into her classroom at the local college with heavy eyes and an even heavier heart. Her students, a small group of aspiring writers, were already seated, their notebooks open.
“Morning,” she said, setting her bag on the desk and pulling out a stack of papers. “Today, we’re going to talk about the importance of vulnerability in storytelling.”
As she spoke, she caught herself glancing out the window, her thoughts drifting to Liam. What was he doing now? Did he even remember her?
Across the country, Liam Carlisle was pacing the length of his sprawling hotel suite, his hands buried in his hair. The song had been a risk, a confession wrapped in melody. He’d written it during a particularly lonely night on tour, the memory of Aria too strong to ignore.
His manager’s voice broke through his thoughts. “It’s a hit, Liam. Fans are eating it up. You’ll want to include it in the setlist for the next show.”
Liam nodded absently, staring out the window at the city lights. None of it mattered if she didn’t hear it.
The universe, however, had plans.
A week later, at a charity gala neither of them wanted to attend, their paths crossed again. Aria was there as a favor to Maggie, who had begged her to step in as a guest speaker. Liam was there to support a friend’s foundation, though he felt out of place in the sea of glittering gowns and tuxedos.
Their eyes met across the room, and time seemed to stop.
Liam’s breath caught in his throat. She was even more beautiful than he remembered, her auburn hair catching the light, her hazel eyes filled with a mixture of surprise and caution.
Aria’s heart pounded as he approached. The years melted away, leaving only the boy she once knew and the man he had become.
“Aria,” he said softly, his voice carrying the weight of a thousand unspoken words.
“Liam,” she replied, her voice steady despite the storm brewing inside her.
Neither of them knew it yet, but this moment would be the start of a new chapter in their lives—one filled with hope, heartbreak, and the chance to rewrite their story.
Ostatnie Rozdziały
#55 Epilogue
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#54 54
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#53 53
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#52 52
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#51 51
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#50 50
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#49 49
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#48 48
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#47 47
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#46 46
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
（Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami）
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
