

Contes de fées érotiques tordus
Shandy Kent · W trakcie · 66.6k słów
Wstęp
⚠️ PERSONNE DE MOINS DE 18 ANS NE DEVRAIT LIRE CECI. CES HISTOIRES CONTIENNENT UN LANGAGE GROSSIER, DES SCÈNES SEXUELLES EXPLICITES ET DE LA CONSOMMATION D'ALCOOL/DROGUES. CECI EST UN LIVRE POUR ADULTES. ⚠️
Rozdział 1
Ruby déballa la boîte avec précaution, en faisant particulièrement attention aux figurines fragiles que sa grand-mère lui avait offertes il y a des années. Maintenant que sa précieuse mamie était partie, elles avaient encore plus de valeur à ses yeux.
Elle les plaça délicatement sur le meuble en acajou antique qui se trouvait dans le chalet qu'elle avait hérité après le récent décès de sa grand-mère. Ruby avait toujours aimé venir ici pour passer du temps avec sa mamie adorée. Le chalet était entouré d'une telle beauté qu'il ne manquait jamais de lui couper le souffle. Elle avait passé d'innombrables heures à explorer les bois et autant de temps assise sur les rochers à regarder une petite cascade qui n'était pas très loin de la maison.
Sa mamie l'avait toujours appelée "Petite Rouge", à cause de ses cheveux blond fraise, et bientôt tout le monde avait commencé à l'appeler par ce petit surnom. Mon Dieu, comme sa mamie lui manquait. Jamais elle n'avait manqué de traiter Rouge avec tant de chaleur, d'amour et de gentillesse.
Ruby fredonnait un air en dansant autour, essuyant les meubles et tous les trésors à l'intérieur qui lui appartenaient maintenant, tandis que de doux souvenirs remplissaient ses pensées, la faisant sourire.
En nettoyant, Ruby eut la sensation la plus étrange d'être observée. C'était si fort que les poils se dressèrent sur sa nuque. Elle se figea, écoutant attentivement, ses yeux se dirigeant vers les fenêtres, mais elle ne vit rien.
"Peut-être que c'est juste moi," se dit-elle en entrant dans la cuisine pour se préparer quelque chose à manger. Ruby s'affala sur le canapé avec son croque-monsieur et un paquet de chips, allumant la télé.
Elle regarda une émission de crime effrayante et fut un peu effrayée en écoutant comment quelqu'un s'était introduit chez une femme pendant qu'elle dormait, la violant et la tuant violemment. Elle changea rapidement de chaîne pour quelque chose d'un peu plus joyeux... "Les k-dramas!" s'exclama-t-elle.
Une heure passa et ses paupières commencèrent à devenir lourdes. Ruby s'allongea, se couvrant d'une petite couverture sur le canapé et s'endormit.
Le jeune homme se tenait près de la fenêtre, regardant la belle et sexy jeune femme s'endormir sur le canapé. La vieille dame qui vivait ici avant lui avait toujours parlé de sa charmante petite-fille et lui avait même montré des photos d'elle. Il avait déjà une fascination pour cette fille et avait juré qu'il la ferait sienne.
Il fantasait sur la façon dont il la façonnerait exactement comme il le voulait et dont il avait besoin pour satisfaire son appétit sexuel vorace. Elle n'avait aucune idée de ce qui l'attendait. Elle était même plus que ce à quoi il s'attendait et était très satisfait de son corps voluptueux et bien proportionné.
Il pouvait déjà sentir l'excitation monter en lui rien qu'en la regardant allongée là. Il fantasmait sur sa réaction si elle se réveillait en le sentant la toucher. Non... non, il ne pouvait pas faire ça. Mais les pensées de la tenir fermement pendant qu'elle se tordait sous lui en gémissant et en pleurnichant le rendaient fou.
Il espérait pouvoir contrôler ses désirs ardents autour d'elle lorsqu'il reviendrait plus tard pour se présenter comme son voisin.
Une heure plus tard, Ruby se réveilla en entendant frapper à sa porte. Essuyant le sommeil de ses yeux et bâillant, elle se leva du canapé. Elle aperçut un jeune homme debout avec un sac à la main. Ruby ouvrit la porte à un homme asiatique extraordinairement beau et grand.
"Bonjour... puis-je vous aider ?" demanda-t-elle, fixant ses yeux sensuels et plissés.
"Salut... je suis... je suis ton voisin, je m'appelle Jack et je voulais venir te souhaiter la bienvenue. Je connaissais bien ta grand-mère Opal. Je la visitais souvent et j'ai été attristé d'apprendre son récent décès."
Il parlait avec compassion.
"Ravie de te rencontrer... Jack... entre, je t'en prie." répondit-elle avec hésitation, incertaine si laisser entrer un étranger si rapidement était une bonne idée. Elle ne voulait cependant pas paraître impolie, puisqu'il semblait sincère et connaissait bien sa grand-mère. Si sa grand-mère le connaissait, alors il devait être un gentil garçon.
"Entre, je t'en prie... veux-tu du thé ou de l'eau ? J'ai aussi du café." demanda-t-elle poliment.
"Du café serait très bien," répondit-il avec un sourire innocent et carré, sachant que cela la mettrait à l'aise. "Oh et voici, j'ai apporté des muffins aux pépites de chocolat pour toi," il lui tendit le sac.
"Merci Jack, c'est vraiment gentil de ta part. Tu sais, tu ressembles exactement au gars qui chante dans ce groupe coréen." Elle s'arrêta et réfléchit quelques secondes. "Ah, je ne me souviens plus de leur nom... mais tu lui ressembles exactement. Même ta voix est similaire." Elle parlait avec une douceur qui lui donnait envie de la dévorer.
"Oui, on me le dit souvent et je sais exactement de qui tu parles." Il chanta quelques mesures de "singularly."
Un large sourire se dessina sur ses lèvres en l'écoutant. "Ahhh, tu sonnes comme lui aussi. Suis-moi et je vais nous préparer du café." Elle marcha devant lui tandis qu'il léchait ses lèvres en regardant ses hanches se balancer. Son cul bien rond tremblait à chaque pas, à son grand plaisir. Il voulait tellement la saisir et se presser fort contre ce beau derrière rebondi.
Calme-toi... calme-toi ou tu vas tout gâcher, pensa-t-il, enfonçant ses mains tremblantes dans ses poches, tandis que des pensées obscènes traversaient son esprit.
Il avait besoin de se libérer, de la remplir au maximum et il savait qu'il en avait les moyens.
"Ton nom est Ruby... ou du moins c'est ce que ta grand-mère m'a dit." dit-il rapidement, en la regardant préparer le café.
"Oui... elle m'appelait Rouge. Mais mon vrai nom est Ruby," dit-elle en lui souriant largement, comme si elle l'invitait avec ses lèvres roses pleines.
"Puis-je utiliser vos toilettes, s'il vous plaît ?" demanda-t-il d'un ton plutôt pressé.
"Oui bien sûr... je suppose que tu sais où elles sont." répondit gentiment Ruby en pointant vers le couloir.
"Mhmm, je le sais certainement." Il fit un petit bruit avec ses lèvres, puis se tourna en se précipitant loin d'elle avant de perdre tout contrôle. Jack se tenait dans la salle de bain, jetant de l'eau froide sur son visage brûlant. Sa respiration était haletante.
"Je dois me calmer." répétait-il doucement à lui-même, prenant de lentes et profondes inspirations.
Il commençait à se calmer des envies démesurées qui luttaient pour éclater à la surface. Il se ressaisit, prit une profonde inspiration et marcha lentement pour rejoindre la magnifique jeune femme qui l'attendait dans la cuisine.
Ruby était assise en sirotant son café lorsqu'il revint tranquillement dans la petite cuisine pour la rejoindre.
"Je t'ai versé une tasse et voici la crème et le sucre si tu en veux." Elle sourit, levant les yeux vers son visage séduisant, un léger sourire en coin sur les lèvres alors qu'elle tenait la tasse à sa bouche pour le cacher.
"Alors... Jack, parle-moi de toi." dit-elle en ajoutant un petit hum à la fin de sa phrase.
Il se lécha les lèvres en la fixant, envoyant un frisson surprenant dans son abdomen, la forçant à croiser fermement les jambes.
"Eh bien... j'ai vécu ici dans ces montagnes pendant les cinq dernières années. Je suis venu de Corée où je suis aussi né. J'ai connu ta grand-mère pendant quelques-unes de ces années avant qu'elle ne décède. Elle est en fait devenue comme une grand-mère pour moi, après avoir perdu la mienne." termina-t-il, prenant une grande gorgée de café, son regard sensuel ne quittant jamais le sien.
"Et toi ?" demanda-t-il en mordillant sa lèvre.
"Ahhh, ma vie est plutôt ennuyeuse, je suis sûre que cela ne t'intéresserait pas du tout." Ruby leva les yeux avec un petit sourire sur ses lèvres pleines.
"Veux-tu plus de café ?" demanda-t-elle en se levant et en faisant quelques pas vers la cafetière.
"Oui, bien sûr." répondit-il en la regardant marcher lentement vers la cafetière posée sur le plan de travail. Ruby se pencha pour ramasser un gant de cuisine qu'elle avait laissé tomber par terre. Il avait une vue complète de ses fesses dans les petits shorts en coton duveteux qu'elle portait, alors qu'il laissait sa tête tomber sur le côté en fixant son derrière parfaitement arrondi.
"Oh et je suis très intéressé par ta vie ennuyeuse." dit-il alors qu'une bosse commençait à se former dans son jean en regardant ces shorts remonter plus haut dans sa fente, dévoilant un peu de ses joues glorieuses à ses yeux avides.
Jouait-elle avec lui ? Si oui... il était prêt pour tous les jeux auxquels elle voulait participer. Il sourit d'un air diabolique.
Ruby se tenait sur la pointe des pieds près de la marmite, ouvrant le placard au-dessus pour essayer d'atteindre un sac de sucre, tandis qu'il se levait rapidement de sa chaise et s'approchait derrière elle, posant sa tasse sur le comptoir. Elle pouvait sentir la chaleur émanant de sa proximité, ce qui envoyait des décharges électriques à travers son corps, la faisant légèrement tressaillir.
"Tiens...laisse-moi t'aider." Il tendit la main au-dessus d'elle alors qu'elle se reculait involontairement contre son entrejambe, sentant la grosse bosse contre le haut de ses fesses. Elle prit une inspiration brusque et silencieuse. Mon Dieu...la sensation d'être proche de cet inconnu était pour le moins étrange. Son corps frissonnait au moindre contact de cet homme.
Une douleur lancinante tiraillait son centre, envoyant des pulsations tourbillonnantes de chaleur turbulente se libérer et la serrer sans pitié.
"Merci." Dit-elle poliment d'une voix tremblante, essayant de cacher le fait qu'il la faisait réagir de façons qu'elle n'avait jamais expérimentées auparavant, même sa voix profonde prononçant son nom provoquait une tempête de vibrations réchauffantes dans des endroits secrets, faisant languir son ressort principal.
Ils retournèrent tous les deux à la petite table.
"Parle-moi de cette vie ennuyeuse, tu penses que je ne m'intéresse pas, Ruby," laissa-t-il son nom rouler lentement.
"Eh bien... J'ai quitté la ville il y a une semaine pour venir ici. Je travaillais avec mon père dans notre petite entreprise familiale avant de venir ici, et c'est ici que je compte rester un moment. Tu vois, c'est ennuyeux, je te l'avais dit." Répondit-elle en riant un peu puis en renversant la tête en arrière en fredonnant, ses bras se levant pour frotter l'arrière de son cou anxieusement alors que ses yeux se baissaient vers ses tétons durcis qui se voyaient clairement à travers le t-shirt blanc qu'elle portait.
Elle mordit sa lèvre inférieure la tenant dans sa bouche, le fixant alors qu'il faisait lentement tourner son doigt autour du bord de sa tasse, sa bouche légèrement entrouverte, sa langue glissant entre ses lèvres d'un côté à l'autre.
Ses yeux brillants et ombragés se levèrent de ses seins pour la fixer comme si elle était un repas succulent qu'il allait bientôt dévorer.
Ruby était presque perdue dans les yeux de cet homme, comme s'ils étaient des galaxies tourbillonnantes l'attirant dans leurs profondeurs. Elle détourna rapidement les yeux, se levant précipitamment pour aller au réfrigérateur, sortant un gâteau.
"Gâteau?!" Annonça-t-elle en le tenant en l'air, essayant de paraître impassible. Cet homme irrésistible l'attirait de plus en plus dans un piège auquel elle ne pouvait résister, peu importe à quel point elle essayait de nier sa faim grandissante pour lui.
"Mmm...ça a l'air absolument divin." Exprima-t-il en se frottant les lèvres humides avec ses doigts, la fixant avec une luxure brûlante dans ses yeux.
Ostatnie Rozdziały
#32 Little Red et le mauvais garçon ~ Partie 4 ~ Les conséquences
Ostatnia Aktualizacja: 4/24/2025#31 💋 Little Red et le Bad Boy 💋 Partie 3
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#30 Little Red et le mauvais garçon ~ Conséquences ~ Partie 2
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#29 Little Red & The Bad Boy *Conséquences *
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#28 Fin de la quatrième partie de The Three Prigs
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#27 Les Trois Prigs, partie 3
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#26 Les Trois Prigs ~Partie 3~
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#25 Les Trois Prigs ~Partie 2~
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#24 Les Trois Prigs ~Partie 1~
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#23 ~La Belle ou une Bête~Partie 9 *Fin*
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025
Może Ci się spodobać 😍
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.