Destinée au Lycan

Destinée au Lycan

Mhina Zhaq · Zakończone · 110.7k słów

744
Gorące
2.5k
Wyświetlenia
733
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Il ne la voulait que pour son corps jusqu'à ce qu'il tombe amoureux de son âme.

Ashlyn Ambrosia, la fille de Khalid Ambrosia, est une hybride vampire faible qui ne se comporte pas comme telle. Incapable de tirer du sang d'une âme vivante et incapable de tuer. Elle a été moquée pour cela par sa propre famille aussi. Son monde s'effondre lorsqu'elle est enlevée par l'adversaire le plus détesté de son Clan...

Lucifer Saunron est un alpha lycan impitoyable de la meute Nightwing, connu pour son courage, ses compétences en guerre et un goût insatiable pour les femmes. Dans la longue querelle entre les lycans et les vampires et la bataille qui s'ensuit, à son plus grand déplaisir, il est destiné à la fille du roi des vampires.
Il la prend comme maîtresse, s'opposant à ce que propose la déesse de la lune...

Avec une vie remplie de secrets et de mystères qu'Ashlyn découvrirait, serait-elle capable de supporter son enfer alors qu'il lutte contre son démon intérieur malgré sa cruauté ?

Rozdział 1

Le point de vue d'Ashlyn

Dehors, dans l'air froid, à travers la fenêtre, je regardais Lucifer se battre avec un membre de sa meute tandis que les autres membres observaient. Depuis le jour où j'ai été amenée ici, j'ai compris que c'était pour montrer à quel point l'alpha était fort et comment il pouvait facilement vaincre ses ennemis.

Le combat ne dura pas longtemps, car Lucifer jeta son adversaire au sol et le paralysa. Les autres spectateurs l'acclamèrent et le portèrent en chantant son surnom.

"Lucifer ! Le chien de l'enfer !" Ils continuaient de chanter.

Je me retirai de la fenêtre et soupirai. J'espérais et priais qu'il m'oublie ce soir. J'espérais que sa victoire occuperait ses pensées, mais j'avais tort. Quelques minutes plus tard, l'image même de mes pensées entra tranquillement dans ma chambre.

"Tourne-toi." Lucifer me commanda de sa voix d'alpha mâle et sans beaucoup de résistance, j'obéis, me dirigeant vers le lit, le visage tourné loin de lui. Lucifer Saunron est l'alpha mâle des lycans et mon propriétaire.

Il m'avait ordonné de me retourner pour satisfaire ses désirs sexuels et ensuite être débarrassé de moi. C'était une vie à laquelle je commençais à m'habituer. Il ne tarda pas à me ravager et à se donner du plaisir. Il m'embrassa brutalement alors que je le sentais se libérer en moi.

Avec deux coups de plus, il se retira de moi et me repoussa. J'ai failli me cogner la tête contre la table de chevet. Je ne pris pas la peine de lever les yeux vers lui. Je savais déjà l'expression qu'il aurait sur son visage. Une expression de dégoût. Il était toujours dégoûté de moi après le sexe. Le sexe était le seul moment où il était moins hostile. Que dis-je ? Même au lit, il était un brute ! Je n'étais rien d'autre que son esclave sexuelle. Sa pute, et ce n'était pas ce que j'étais avant, mais j'ai accepté le fait que c'était ma nouvelle vie.

Je me recroquevillai sur le lit, les cheveux couvrant mon visage, et j'entendis la porte claquer. Il était parti. Je repoussai les mèches de cheveux autour de mon visage et pour la première fois depuis le début de cette agression, je ne versai pas une seule larme ce soir.

Je me levai du lit et allai me laver dans la salle de bain, laissant l'eau couler sur ma peau. Peu importe combien j'essayais, son toucher resterait à jamais imprimé sur ma peau. Quelques minutes plus tard, je sortis de la salle de bain et enfilai une simple chemise de nuit. Je ramassai celle qu'il avait jetée plus tôt et la rangeai. Puis j'entendis le tonnerre gronder dans le ciel alors que le vent soufflait à travers les rideaux. Je m'approchai de la fenêtre, me perdant dans l'obscurité alors que la pluie tombait.

Le tonnerre qui grondait dans le ciel me donna des frissons et je frissonnai un peu de peur. Pourtant, je ne bougeai pas de la fenêtre. Je continuai à regarder à travers le rideau et observai les grosses gouttes de pluie cascader sur le carreau de la fenêtre.

Cette même nuit me rappelait la nuit où je me sentis trahie par ma famille. Surtout mon père, dont je pensais qu'il ferait n'importe quoi pour se débarrasser de moi. Cette même nuit, j'ai vécu ce que je pensais être le destin le plus brutal de ma vie. Un destin que j'aurais fait n'importe quoi pour changer dans le passé. Un destin que j'aurais préféré être pendue plutôt que de vivre avec.

L'obscurité a toujours semblé être l'endroit où je trouve du réconfort et de l'apaisement. Je passais des nuits à me remémorer dans le noir et à pleurer la plupart du temps. Il me consolait tout le temps. J'en suis venue à aimer l'obscurité plus que la lumière. Peut-être que c'était l'un des avantages d'être un vampire. Mais j'en doutais. Je commençais à penser que je trouvais l'obscurité exubérante lorsque mon destin décida de changer.

Je souris. Bonjour obscurité, ma vieille amie, je suis venue encore une fois converser avec toi. Le vent froid et silencieux qui passait près de moi comme toujours lorsque je voulais me confier m'assurait qu'il m'écoutait.

Par où commencer ? J'ai toujours commencé par mon nom. Parfois, je sens qu'il oublie et que je dois lui rappeler ou peut-être me rappeler qui j'étais. Obscurité, mon amie, je suis Ashlyn Ambrosia et voici mon histoire.

Je ne suis pas une fille typique. Je suis un vampire, née dans une famille de vampires maîtres qui peuvent contrôler n'importe qui lié à eux ou même par un serment de sang. Les vampires ne procréent pas, mais j'étais d'une toute autre espèce. Je suis un hybride. Mon père, en partie vampire et en partie loup-garou.

Ma mère était humaine jusqu'à ce qu'il la transforme après la naissance de mon petit frère. Dans une ville où les vampires règnent, il était facile de vivre et de révéler les monstres en nous. Les terrains de chasse n'étaient pas très loin de chez nous, mais je n'étais pas du genre à chasser. Toute ma vie, j'ai eu peur d'ôter la vie aux gens. J'étais le seul faible de ma famille et mes frères et sœurs en profitaient pour se moquer de moi. J'étais le clown de la famille, celui dont on se moquait le plus souvent.

Ce n'était pas une situation agréable pour moi car je finissais toujours par pleurer, ce qui les faisait se moquer de moi encore plus. Une fois, j'ai essayé de faire de mon mieux pendant une chasse, mais je n'ai pas pu. Même la vue du sang ou son odeur ne m'intoxiquaient pas comme eux, ni les pulsations rapides ou les battements de cœur ne me touchaient.

C'était juste une de mes expériences. Une fois encore, un humain déjà mordu m'a été amené avec du sang qui coulait de son cou. Mes yeux sont devenus rouges, mes canines se sont allongées. La bête en moi menaçait de surgir et je m'y attendais, mais elle s'est dégonflée. Je n'ai pas pu la dévorer comme tout le monde faisait avec leur repas, au lieu de cela, je me suis enfui, incapable de mener à bien la tâche devant moi et depuis lors, mes frères ne m'ont pas laissé tranquille. Mes parents participaient parfois à leurs moqueries et parfois les réprimandaient.

Père disait toujours, "Les vampires n'ont pas peur de tuer, pas plus que les loups." Et tout le monde était d'accord avec lui, y compris mère. Parfois, je me demandais si elle avait vraiment été humaine avant. Son empressement à se nourrir d'autres humains me faisait penser le contraire. Elle manquait cruellement de compassion en les dévorant ou en les vidant de leur vie.

Permettez-moi de clarifier quelque chose. Je suis un vampire et le fait que je ne me nourrisse pas d'humains ne signifie pas que je ne bois pas de sang. Je le fais. Après tout, je suis un vampire et il y a cette faim brute en nous que nous devons apaiser. J'avais besoin de me sustenter. Mais pendant un moment, je me suis abstenu de sang et je ne sais pas pourquoi.

Des poches de sang sont généralement stockées pour les moments où il était difficile de se nourrir et c'est là que je prenais mon sang. Père les obtenait toujours des hôpitaux et je n'ai jamais su comment jusqu'à bien plus tard. Une boutique avait même été créée en ville où le sang était vendu et ils n'étaient jamais en rupture de stock. C'était une ville étrange pour les voyageurs mais une ville normale pour nous.

La plupart des vampires de cette ville n'étaient pas liés. Même la plupart des enfants n'étaient pas conçus par leurs parents. Ceux qui concevaient et pouvaient procréer étaient ceux que père avait engendrés. Tous, vampires et hybrides, étaient sous le commandement et le contrôle total de père.

Mon père, Khalid Ambrosia, était le roi de notre ville. Tout ce qu'il disait était loi et il ne devait pas être contredit. Comment un homme aussi brutal que lui a rencontré ma mère et est tombé amoureux est un mystère que je n'ai jamais compris. En tant que roi vampire égocentrique, il avait beaucoup d'ennemis et peu de connexions.

Son plus grand ennemi était les lycanthropes. Permettez-moi de reformuler cela, notre plus grand ennemi était les lycanthropes. Depuis que nous, les vampires, avons déménagé et nous sommes installés sur cette terre, cela n'a été qu'une série de lettres de menace après l'autre. Ils prétendaient que la terre leur appartenait et que père n'avait jamais demandé leur permission avant de s'y installer. Il devait accomplir certains rites avant de pouvoir enfin revendiquer la terre comme la sienne.

Mais père, en tant que vampire fier et têtu, n'a pas prêté attention. Pendant de nombreuses années, les lettres ont continué à arriver puis cela a changé. Ils ne voulaient plus que père demande leur permission ou même accomplisse des rites. Ils voulaient que père et tous les vampires de la ville évacuent la terre. Cette lettre particulière a été envoyée comme un avertissement à père mais il les a défiés.

La lettre suivante est arrivée et père a encore refusé. Il ne croyait pas que les lycanthropes mettraient leurs menaces à exécution. S'ils pouvaient envoyer des lettres de menace pendant une décennie sans rien faire, alors ils étaient des tonneaux vides faisant beaucoup de bruit. C'était sa pensée.

Je ne savais pas que la bataille à venir allait changer ma vie et mon destin pour toujours.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

848.3k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

918.6k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

666.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

529.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

457.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

378.9k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.