Det Utenkelige Skjer
Eiya Daime · Zakończone · 219.0k słów
Wstęp
"Hva får deg til å tro at du kan kvitte deg med meg?!" skrek Shane til meg, rett etter at han slo meg rett i munnen. Jeg holdt forsiktig hendene over ansiktet mens han grep begge skuldrene mine og knelte meg i ansiktet, noe som fikk meg til å falle til gulvet. Hvordan kunne livet mitt bli verre enn dette?! Å ja, min eks var en drittsekk og brydde seg ikke om noen andre enn seg selv. "Jeg skal sørge for at du ikke kan skrive navnet ditt med mindre jeg gjør det for deg," ropte Shane til meg der jeg lå hjelpeløs, og så brakk han armen min. Snakk om et levende helvete, nei vent, dette var verre!
Endelig trodde jeg at jeg skulle få en pause da spionen stormet inn i huset. Det var ingen ringere enn hans forræderske storesøster som ropte: "Politiet kommer!" Han ble enda mer rasende på det tidspunktet. "Hvis jeg skal gå, så skal jeg gå med stil!" sa Shane mens han sparket meg i ansiktet og brakk nesen min, rett før politiet stormet inn og tok ham med seg.
Senere våknet jeg på sykehuset, helt usikker på omgivelsene mine. Ble Shane faktisk arrestert? Jeg hadde vanskelig for å huske hva som skjedde kvelden før. Jeg måtte komme meg ut derfra. Det tok litt overtalelse, men jeg klarte endelig å bli utskrevet, så jeg kunne komme meg til et sted jeg trodde jeg kunne være trygg, hjemme, så lenge min eks ikke ble løslatt.
Det tok all min styrke å stå da jeg falt rett i veien for et kommende kjøretøy. Vel, dette er det, tenkte jeg for meg selv. Livet er kort og fullt av smerte.
"Er du ok?!" hørte jeg den mest sexy stemmen man noen gang kunne høre spørre meg plutselig mens jeg lå der i veibanen. Snakk om kjærlighet ved første lyd! "Devon, få opp døren! Vi tar henne med oss!"
Rozdział 1
Kelly Annes perspektiv:
"Unnskyld, frøken Adams?" spurte ekspeditøren fra den andre siden av disken.
"Hæ?" svarte jeg, litt forvirret der jeg sto. Jeg hadde ikke fulgt særlig godt med på hva som skjedde, selv om hun var klar for min medvirkning.
"Her, frue," sa hun, og så irritert på meg fordi jeg var så fjern. "Jeg trenger at du signerer her, på linjen nederst på denne siden hvor det står 'Signatur', og så må du signere neste side også."
Jeg så på dokumentet hun skjøv mot meg og la merke til at hun allerede hadde signert det under 'Kommuneansatt'. Jeg tok pennen hun rakte meg og skriblet navnet mitt på signaturlinjen på den første siden. Deretter signerte jeg den andre siden. I det øyeblikket innså jeg at dette var det vanskeligste jeg noen gang hadde gjort. Jeg håpet at ved å gjøre dette, ville det gjøre en forskjell i livet mitt for en gangs skyld.
Da jeg var ferdig, la jeg pennen ned på alle papirene foran meg og skjøv dem tilbake over disken. Hun tok den lille bunken med papirer, la til noen flere før hun stiftet alt sammen, stemplet baksiden av hver kopi, og så ga meg begge settene tilbake.
"Her har du," sa hun, og rakte dem over. "Neste steg er at dette blir signert av dommeren. Da blir det offisielt så lenge ingen bestrider det. Hele prosessen bør være ferdig om omtrent 3 til 4 måneder på det beste. Men hvis det oppstår problemer, kan det ta lengre tid før skilsmissen din er fullført. Vil du at han skal bli forkynt?"
"Ja, jeg vil gjerne det," sa jeg forsiktig, da jeg var ganske nervøs for beslutningen om å gjøre dette juridisk. "Ummm, hvor går jeg for å få en beskyttelsesordre?"
"Det er rett nede i gangen i Suite C," sa hun strengt. Mens jeg så ned på papirene jeg holdt forsiktig i hendene, fikk jeg en umiddelbar følelse av anger. Da jeg snudde meg bort fra henne, sa hun noe som fanget oppmerksomheten min igjen: "Men jeg tror de er ute til lunsj, liten by tross alt. Tror du at du kan vente?"
"Nei, jeg er redd jeg virkelig må komme meg hjem," sa jeg, vel vitende om at han burde være der nå.
"De vil være tilbake om omtrent 45 minutter til en time hvis du skulle ombestemme deg," sa hun, og snudde seg for å gå bort fra meg.
Jeg forlot kontoret med en følelse av skyld, mens jeg gikk ut med de to små stiftede papirbuntene i hendene. Av en eller annen merkelig grunn trodde jeg at alle så på meg, så jeg holdt blikket festet til gulvet mens jeg gikk ut. Jeg var veldig selvbevisst på det tidspunktet, så jeg skyndte meg hjem. Jeg tenkte på hva jeg skulle si når tiden kom. Og når jeg kunne komme meg unna for å søke om beskyttelsesordren neste gang.
Tiden føltes som om den fløy forbi da jeg endelig svingte inn i oppkjørselen min. Jeg så meg rundt før jeg åpnet døren. Alt virket stille rundt huset. Var han her i det hele tatt? Jeg gikk ut, sakte. Han var ingen steder å se. Jeg gikk inn, fortsatt lyttende etter den minste lyd. Var han her i det hele tatt?
Men da jeg gikk inn i stuen fra kjøkkenet, endret alt seg. Ut av intet kom en knyttneve flyvende mot ansiktet mitt, og traff meg midt i munnen. Jeg skrek ut i smerte og lukket øynene. Jeg kjente en hånd gripe hardt rundt halsen min, mens ryggen ble slått mot veggen.
"Hva i helvete tror du at du driver med?!" ropte Shane til meg. Jeg gispet etter luft, og prøvde å svare ham.
"Hva snakker du om?" klarte jeg å spørre.
Det gjorde ham rasende, og han la en annen hånd rundt halsen min, klemte hardere. Instinktivt plasserte jeg hendene mine på håndleddene hans, prøvde å få ham til å slippe taket.
"Jeg snakker om at du var på tinghuset i dag, Kelly Anne! Du søkte om skilsmisse! Hva får deg til å tro at du kan bli kvitt meg??!" ropte han skarpt til meg.
"Hva?!" spurte jeg sjokkert over ordene hans. Hvem så meg? Nei, enda bedre, hvem kunne ha fortalt ham?! Jeg hadde nettopp forlatt stedet og dro rett hjem. Han løsnet merkelig nok grepet litt da jeg hvisket. "Jeg forstår ikke."
"Hvordan kan du ikke forstå?" hånlo han, og så aggressivt på meg med et ondt blikk i øynene. "Du mener å si at du ikke så Nadine?! Hun var der og betalte en av mine bøter. Hun så rett på deg. Hun så og hørte alt du sa." Han snudde seg litt bort før han stirret på meg igjen. "Å ja. Du vil at jeg skal bli servert av en lensmann?! Du vet at jeg har utestående arrestordrer. Planla du at de skulle plukke meg opp da også?"
Han slapp endelig halsen min og grep begge skuldrene mine mens han hevet kneet, før han stakk det i magen min. Jeg gispet etter luft da jeg landet hardt på gulvet! Han trakk deretter foten tilbake og sparket meg i brystet. Jeg trodde han delte brystbenet mitt i to med kraften av det slaget. Han hadde på seg ståltåstøvler også. Jeg hostet voldsomt, pakket armene rundt brystet og krøllet meg sammen til en ball. Plutselig knelte han foran meg, skulte mens han rakte etter høyrearmen min. Jeg hostet fortsatt mens han fniste mot meg,
"Jeg skal sørge for at du ikke er i stand til å signere navnet ditt med mindre jeg gjør det for deg."
Han vred armen min og prøvde å gi den en indianerbrann. Men! Han brukte et slikt grep, vred hver hånd i motsatt retning med en slik fart at han brakk armen min! Jeg skrek ut med all min kraft. Du skulle tro han hadde sluppet en 10-tonns bjelke på armen min. Jeg hadde så vondt at jeg var sikker på at naboene kunne høre meg hvis de fulgte med.
Plutselig stormet Nadine inn i stuen og skrek: "Politiet kommer!"
"Hva!?" ropte han, reiste seg opp mens han snudde seg mot henne. "Hvordan er det mulig?"
"Jeg ble der etter at hun dro, og overhørte dem kjøre navnet ditt gjennom systemet," sa søsteren hans, og stirret hatefullt på meg. "De endte opp med å tilkalle en lensmann. De sa du hadde arrestordrer for innbrudd, overfall og mishandling."
Han gikk frem og tilbake mens jeg holdt rundt den brukne armen min, prøvde å beskytte den, da han snudde seg mot meg etter å ha hørt denne nyheten. I det fjerne kunne vi alle høre lyden av sirener som nærmet seg. Hun hadde latt inngangsdøren stå åpen da hun stormet inn. Han gikk bort til meg og sa: "Hvis jeg skal dra, så skal jeg dra med stil!"
Han trakk benet tilbake for å sparke meg. Jeg trodde han skulle sparke meg i magen igjen, men jeg tok så feil. Han endte opp med å sparke meg i ansiktet, og brakk nesen min. Litt hardere og han kunne ha drept meg. Jeg var svimmel, synet mitt kom og gikk. Jeg kunne høre lyder av roping mens alt rundt meg var uklart. Det viste seg at Nadine hadde latt døren stå vidåpen. Da lensmennene nærmet seg døren, kunne de se meg ligge der på gulvet, blødende overalt.
"Stopp!" hørte jeg noen rope da synet mitt begynte å bli svart. Hva kommer til å skje nå?
Ostatnie Rozdziały
#179 179: Mitt nye liv
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#178 178: Tid for nytt liv
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#177 177: Jeg kan ikke huske
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#176 176: Slike fryktelige minner
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#175 175: Hva tenker han?
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#174 174: Mine følelser løper høyt
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#173 173: Er vi ferdige ennå?
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#172 172: Snakk om spenning
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#171 171: På tide å bremse
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#170 170: Det imponerende klimaks!
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!
Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.
Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.
"Wyjdź!!"
To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!
