

Dopo una Notte con il CEO
Henry · W trakcie · 516.5k słów
Wstęp
Rozdział 1
Grace Windsor si chiedeva se tutti gli uomini infedeli avessero due telefoni. Suo marito, Henry Montague, la tradiva.
Mentre Henry era sotto la doccia, la sua amante gli inviò un selfie e un messaggio di ringraziamento.
[Signor Montague, grazie per il regalo di compleanno.]
La foto mostrava una giovane ragazza su una sedia a rotelle, vestita con abiti eleganti che non si addicevano alla sua età, facendola sembrare goffa.
Grace aveva sempre sospettato che qualcuno fosse coinvolto con Henry, ma non si aspettava che fosse una ragazza così. Oltre al cuore spezzato, era anche sorpresa dal cattivo gusto di suo marito.
Sentì la porta del bagno aprirsi dietro di lei. Pochi istanti dopo, Henry uscì, ancora umido, avvolto in un accappatoio bianco che metteva in risalto i suoi addominali scolpiti e il petto sodo, apparendo sexy e attraente.
"Per quanto tempo pensi di continuare a guardare?" Henry prese il telefono dalla mano di Grace, le diede un'occhiata e iniziò a vestirsi.
Henry non mostrò alcun segno di imbarazzo quando Grace lo colse sul fatto. Grace sapeva che la sua sicurezza derivava dal suo potere finanziario, poiché lei era diventata una semplice mantenuta a casa nonostante la sua passata fama come rinomata violinista.
Grace scelse di non affrontare Henry riguardo alla foto; non riusciva a farlo, nonostante sapesse della sua infedeltà.
L'anno scorso, la sua famiglia aveva attraversato momenti difficili. Suo fratello era stato accusato e imprigionato, e la malattia improvvisa di suo padre richiedeva oltre 100.000 dollari al mese per il trattamento. Grace si trovò a dover dipendere dal supporto finanziario di Henry.
Senza quei soldi, Grace sarebbe stata completamente finita.
Vedendo che stava per andarsene, parlò rapidamente, "Henry, devo parlarti."
Henry guardò Grace, probabilmente ricordando la sua postura sottomessa a letto poco prima, e ridacchiò, "Vuoi fare sesso di nuovo?"
Non gli era mai importato di Grace. Il loro matrimonio era solo il risultato di un incidente. Inoltre, detestava estremamente quell'incidente.
Henry distolse lo sguardo, prese un orologio Patek Philippe dal comodino e lo indossò al polso, parlando con indifferenza, "Hai cinque minuti. L'autista ti aspetta giù."
Grace immaginò che Henry stesse andando a vedere la sua amante, i suoi occhi si scurirono. "Henry, voglio tornare a lavorare."
Henry allacciò il cinturino dell'orologio e guardò Grace per un lungo momento. Tirò fuori un assegno dalla tasca, scrisse una cifra, lo strappò e glielo consegnò. "Ecco 100.000 dollari. Non fare storie. Il lavoro non è il tuo forte."
Detto questo, stava per andarsene.
Grace lo rincorse, abbassando il tono, affermando, "Non mi importa della fatica! Voglio lavorare. Posso suonare il violino."
Henry non aveva la pazienza di ascoltare.
Nella sua mente, Grace era come un delicato canarino, abituato a essere mantenuto, non adatto all'esposizione o alle difficoltà.
Guardò il suo orologio. "Il tempo è scaduto!"
Se ne andò senza pensarci due volte. Grace non riuscì a fermarlo e riuscì solo a chiedere mentre lui afferrava la maniglia della porta, "È il compleanno di mio padre sabato. Hai tempo?"
Henry si fermò e disse, "Non lo so."
Detto ciò, si girò e se ne andò.
Pochi minuti dopo, le domestiche salirono al piano di sopra. Sapevano che Henry e Grace avevano una relazione travagliata, così dissero, "Il signor Montague ha affari importanti a Harmony City. Inoltre, l'azienda ha appena consegnato un lotto di vestiti del signor Montague. Signora Montague, dobbiamo mandarli in lavanderia, o se ne occuperà lei di lavarli e stirarli?"
Seduta sul divano, Grace si prese un momento per raccogliersi. Con voce sommessa, disse, "Li laverò a mano."
A Henry non piaceva l'odore dei solventi per la pulizia a secco, quindi tutti i suoi vestiti, inclusi abiti e cappotti, venivano quasi sempre lavati a mano e stirati da Grace.
Oltre a ciò, Henry aveva altri standard elevati. Non gli piaceva il cibo da asporto né il disordine nella camera da letto. Così Grace imparò a cucinare, organizzare e sistemare i fiori, diventando gradualmente la perfetta casalinga.
La vita di Grace ruotava quasi interamente attorno a Henry, eppure sapeva nel profondo che lui non la amava veramente. Per lui, lei era solo un giocattolo, una pedina nel suo gioco.
Grace guardò l'assegno. Come poteva incassare quell'assegno? Ogni volta che tornava a casa, la sua matrigna, Clara Smith, si lamentava che prendeva troppo poco da Henry.
"È il presidente del Montague Pharmaceutical Group, vale miliardi. Grace, sei sua moglie. Non è forse ciò che è suo anche tuo? Stai prendendo troppo poco denaro," Clara si lamentava sempre.
Grace sorrise amaramente. Come poteva essere il denaro di Henry il suo?
Henry non la amava ed era spesso distante. Il loro matrimonio mancava di connessione emotiva; era puramente fisico. Le impediva persino di avere un suo bambino, ricordandole costantemente di prendere la pillola anticoncezionale prima di essere intimi.
Sì, doveva prendere la pillola anticoncezionale. Grace prese il flacone, versò una pillola e la ingoiò con indifferenza.
Dopo aver preso la pillola, aprì delicatamente un piccolo cassetto. Dentro c'era un diario spesso, pieno dell'amore di Grace diciottenne per Henry. Sei anni di devozione, lo aveva amato per sei lunghi anni! Grace chiuse gli occhi bruscamente.
Non aspettò il ritorno di Henry. Venerdì sera, la famiglia Windsor ebbe un grave incidente.
Si sparse la notizia che il figlio maggiore della famiglia Windsor, Oliver Windsor, il fratello maggiore di Grace, potrebbe essere condannato a dieci anni per il caso finanziario del Gruppo Windsor. Dieci anni potrebbero distruggere una persona.
Quella notte, alla notizia, il padre di Grace ebbe un ictus e fu ricoverato in ospedale. Le sue condizioni erano critiche e richiedevano un intervento chirurgico immediato.
Grace si precipitò all'ospedale appena sentì la notizia. In piedi nel corridoio dell'ospedale, continuava a chiamare Henry, ma nessuno rispondeva dopo diversi tentativi. Proprio quando stava per arrendersi, Henry le inviò un messaggio.
Ostatnie Rozdziały
#445 Capitolo 445 Oliver Explodes: Chi osa toccare mio figlio? (1)
Ostatnia Aktualizacja: 5/17/2025#444 Capitolo 444 Electra, sorprendentemente la sorella di Oliver
Ostatnia Aktualizacja: 5/17/2025#443 Capitolo 443 Sarah, mi sei mancata così tanto nel corso degli anni!
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#442 Capitolo 442 In questa vita, non entrerò nella villa dei Moore
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#441 Capitolo 441 Tocca e guarda quanto mi manchi
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#440 Capitolo 440 Quattro anni dopo, finalmente si incontrano al ristorante 2
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#439 Capitolo 439 Quattro anni dopo, finalmente si incontrano al ristorante
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#438 Capitolo 438 Perché te ne sei andato allora? È stato a causa di Nicholas?
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#437 Capitolo 437 Stasera è insolitamente silenzioso!
Ostatnia Aktualizacja: 5/12/2025#436 Capitolo 436 Geloso e arrabbiato? 2
Ostatnia Aktualizacja: 5/11/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.