Enceinte après une nuit avec la Mafia

Enceinte après une nuit avec la Mafia

Western Rose · W trakcie · 253.2k słów

640
Gorące
4.1k
Wyświetlenia
150
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Une autre dispute avec mon petit ami m'a fait accepter l'idée folle de ma meilleure amie d'aller faire la fête en boîte de nuit. Mais ensuite, elle a drogué mon verre et j'ai fini dans les bras d'un étranger terriblement séduisant, Michelangelo.

Nous avons passé la nuit ensemble sous ses draps, alors qu'il me faisait découvrir des royaumes sauvages de plaisir. Mais le lendemain matin, il était parti.

Et puis j'ai surpris mon petit ami avec ma meilleure amie, et ma vie s'est complètement effondrée à partir de ce jour-là.

Quelques semaines plus tard, j'ai réalisé que j'étais enceinte, et j'ai aussi appris la nouvelle du mariage de mon petit ami avec ma meilleure amie.

Dévastée, j'ai déménagé dans une meute à New York pour recommencer avec mon enfant à naître, et puis trois ans plus tard, devinez sur qui je suis tombée ? Le seul et unique Michelangelo, le véritable père de mon fils.

Mais ensuite, il a menti cette nuit-là. Il ne m'a pas donné son nom complet ni sa véritable identité. Il ne m'a pas dit qu'il était le redoutable Nico 'Michelangelo' Ferrari, un Alpha mafieux et une force avec laquelle il faut compter.

Réaliser qui il est me provoque une crise de panique, mais pour une raison quelconque, il n'arrête pas de me poursuivre, essayant de me convaincre qu'il m'aime, que je suis sa compagne destinée et qu'il veut être avec moi et notre fils.

Qu'est-ce que je suis censée faire ?!

Rozdział 1

POV DE JASMINE

"Tu penses qu'il va rompre avec moi ?" Ma voix se brise en sanglots et mes larmes coulent à nouveau.

Amelia, ma sœur adoptive et meilleure amie, me prend dans ses bras et caresse mon dos. "Je te l'ai déjà dit, il ne le fera pas. C'est juste une autre dispute et bientôt, ce sera oublié. Comme toutes les autres disputes que vous avez eues."

"Peut-être, mais est-ce que les autres couples se disputent autant que Chad et moi ? Avant, c'était une fois par mois. Puis c'est devenu une fois par semaine. Mais maintenant, c'est tous les jours. Et je ne peux pas m'empêcher de penser qu'il ne m'aime plus..."

"Bien sûr qu'il t'aime. Pourquoi dis-tu ça ?"

"Parce que je ne peux pas m'empêcher de penser qu'il ne m'aime plus. Suis-je laide ? Ai-je cessé d'être belle ?"

C'est insensé que je remette en question mes traits du visage, car ce sont mes meilleurs atouts. Et l'attention que je reçois des hommes vient principalement de mon joli visage.

Mais Chad me fait me sentir plutôt laide. C'est comme si rien en moi ne le fascinait plus. Il me fait douter de ma valeur, et ça me tue lentement. Je n'en peux plus. Je ne comprends pas comment nous sommes devenus un couple aussi triste. Nous étions attentionnés et heureux. Qu'est-ce qui a changé ?

"Tu es une très belle femme, et tu le sais. Alors arrête de dire des bêtises et prends un verre. Tiens." Elle me tend un verre de martini.

"Je ne pense pas que boire va me faire me sentir mieux." Même mon loup s'oppose à ce que je boive, car je finis par faire des choses vraiment stupides. "Peut-être devrions-nous juste partir..."

"Non, Jasmine. On reste, allez." Amelia m'empêche de me lever. "Tu veux partir pour faire quoi ? Aller supplier son connard d'ego ?"

"Si ça peut aider."

"Arrête d'être si facile. C'est pour ça qu'il te fait pleurer. Juste pour ce soir, fais-toi un peu désirer. Prive-le de ton attention. Reste ici, amusons-nous."

"Je ne sais pas..." Je suis un peu sceptique à l'idée de rester ici et de boire. Mais elle a en quelque sorte raison. Chaque fois que Chad et moi nous disputons, c'est toujours moi qui supplie. Juste pour aujourd'hui, il devrait supplier. J'espère juste que je compte assez pour lui pour qu'il vienne me supplier.

"Tu as raison. Buvons et amusons-nous." J'acquiesce avec un sourire. Amelia pousse un cri de joie, encore plus fort lorsque j'avale le verre de martini.

Elle me verse un autre verre, puis encore un autre, et encore un autre. Le cinquième me fait tourner les yeux follement et je laisse échapper un rot sauvage.

Amelia rit de bon cœur, m'encourageant à prendre mon sixième verre. Mais je ne peux pas. Pas quand je commence à me sentir vraiment bizarre.

"Amelia... je ne... je ne me sens pas très bien." Mon loup semble être devenu incroyablement excité et mes hormones sont en ébullition.

Je me sens bizarrement mouillée dans ma culotte et je renifle littéralement l'odeur de chaque gars excité dans cette boîte de nuit. J'ai un besoin fou d'attraper l'un des gars et de le forcer à m'embrasser. Juste pour calmer la brûlure dans mon corps.

C'est bizarre. C'est inexplicable. Il y a quelques minutes à peine, j'étais trop triste et la dernière chose à laquelle je pensais était de me brancher avec un gars.

Mais maintenant, cette pensée dangereuse persiste dans mon esprit et je n'arrive pas à m'en débarrasser.

"Je veux aller aux toilettes. Je reviens tout de suite." dit Amelia, en se levant, prenant son sac à main et s'éloignant.

Je repose ma tête battante sur le comptoir du bar. Ça n'aide pas que je me sente très ivre. La musique change pour un rythme pop fou et je me retrouve à trébucher hors de mon tabouret.

Me perdant dans la musique et ne gardant pas une grande dose de ma lucidité, je finis par danser autour d'une barre de pole dance. Le besoin fou de mettre fin aux démangeaisons dans ma culotte me fait frotter mes cuisses intérieures contre la barre.

C'est la chose la plus scandaleuse que j'aie jamais faite, mais les acclamations bruyantes que je reçois me poussent à continuer. Rendant chaque mouvement de plus en plus érotique.

Après un moment, les battements dans ma tête s'aggravent et je descends de la barre. Mes pas instables me mènent vers les escaliers dans mon besoin désespéré de trouver Amelia.

Il y a une foule encore plus folle à cet étage et avec l'odeur de leurs corps en sueur vient la puanteur de la weed et du sexe.

Ça me rend presque dingue et je me retrouve à emprunter un chemin qui me conduit dans un couloir. Un couloir silencieux. Étonnamment, il y a une zone tranquille dans cet asile de fous.

J'avance en titubant, incertaine de ma destination. Mais des mains rugueuses attrapent ma taille par-derrière. Je pousse un cri, me retournant pour voir un homme chauve, vêtu d'un costume noir avec un sourire inquiétant. Il pue l'alcool et l'herbe, et sa prise sur moi est brûlante. Son accent a une tonalité italienne profonde et écœurante.

"Viens voir Papa. Je vais te faire passer une nuit plus agréable." Dit-il avec un sourire et essaie de glisser sa main sous ma robe.

"Lâche-moi !" Je hurle, mais sa prise est trop forte. Il me plaque contre le mur. Je crie de douleur. "S'il te plaît, arrête !"

"Lâche-la, maintenant !" Une voix forte et grave tonne, arrêtant net l'homme chauve. Il me lâche et je tombe au sol, me recroquevillant de peur.

L'homme qui vient de me sauver lui assène un coup de poing en plein visage. L'homme chauve titube sous l'impact. Lorsqu'il retrouve son équilibre, il aboie une série de mots dans une langue que je suppose être l'italien.

L'homme qui m'a sauvée grogne en retour dans la même langue, pointant la sortie du doigt. On dirait qu'il demande à l'homme chauve de dégager. Sa posture terrifiante et dominatrice soumet l'homme chauve.

Je ne peux plus regarder, ma tête martèle de plus en plus fort à cause de tous ces cris. Je baisse les yeux, enfouissant mon visage entre mes jambes, pleurant silencieusement.

Une odeur fraîche et enivrante me parvient et je lève lentement les yeux. L'homme est accroupi devant moi. Diablement beau. Avec des épaules larges et sexy. Un visage ovale très italien. Une mâchoire forte. Des lèvres pleines. Des sourcils épais. De longs cheveux noirs tirés en un chignon élégant. Un costume noir bien taillé qui émane une sensualité dangereuse. Un sourire envoûtant.

Il est difficile de respirer avec lui si près.

"Ça va, ma petite ?" Sa voix grave résonne dans le couloir.

Je reste muette, le fixant. Me demandant comment il est possible qu'il soit mille fois plus beau que Chad.

"Est-ce qu'il t'a frappée ?" Demande-t-il à nouveau, caressant mon visage de son pouce. Son ton est étonnamment doux, contrastant avec ses traits rugueux et virils.

"Non," je trouve enfin ma voix.

"C'est un soulagement. Tu peux marcher ?" Il semble très américain pour un gars qui hurlait en italien il y a quelques minutes.

"Oui…" Je suis encore sous le choc.

"Peu importe. Je vais te porter." Il me soulève comme une mariée dans ses bras comme si je ne pesais rien.

Je ne peux pas me lasser de son odeur et je me surprends à le renifler sans vergogne. Jusqu'à ce que mon dos touche un lit et je pousse un cri de surprise.

Ce n'est qu'alors que je réalise qu'il m'a emmenée dans une sorte de suite avec une décoration exotique et luxueusement somptueuse.

Il s'assoit à côté de moi, toujours avec un sourire envoûtant. Mais ses yeux sombres brûlent d'une sensation terrifiante mais excitante. Cela me mouille encore plus dans ma culotte.

"Je dois te dire ça. Cette danse que tu as faite là-bas était incroyablement sexy. Ne refais pas ça. Ou tu auras plus d'un salaud en chaleur à te courir après dans le couloir."

Hein ? Il regardait ? Pourquoi ? Je veux dire, oui… pourquoi ?

"Comment tu t'appelles, ma petite ?" Son sourire s'efface un peu, devenant plus sérieux.

"Euh… Jasmine." Je murmure.

Il mord sa lèvre inférieure et répète. "Jasmine." La profondeur rauque avec laquelle il prononce mon nom est terriblement excitante. "Je m'appelle Michelangelo."

Michelangelo ? C'est un nom étrange mais fort.

Sa large main se lève du lit et vient caresser mon visage. Puis il passe son pouce sur mes lèvres d'une manière qui me donne envie de gémir.

"Je pensais que tu n'étais que dans ma tête. Ça fait du bien de savoir que tu existes vraiment."

"Hein ?" De quoi parle-t-il ? Et pourquoi ai-je envie de me jeter sur lui ? Son odeur me tue.

"Puis-je goûter tes lèvres ? J'ai fantasmé sur leur goût."

Juste ce que j'avais besoin d'entendre. Juste ce que mon corps désire. Et sans réfléchir, j'acquiesce. Il écrase ses lèvres contre les miennes, enflammant tout mon corps.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

848.3k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

918.6k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

666.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

529.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

457.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

378.9k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.