Esclave de la Mort - Koré

Esclave de la Mort - Koré

Athena · W trakcie · 97.2k słów

606
Gorące
1.2k
Wyświetlenia
242
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

« S'il te plaît, non, s'il te plaît ne fais pas ça », dis-je, un cri doux s'échappant de mes lèvres.

Ses yeux bleus perçaient les miens. Pourquoi étaient-ils si magnifiques ? Non, je ne pouvais pas penser ainsi. Je détestais cet homme, je détestais la façon dont il m'avait piégée.

« Je suis une vierge consacrée à la déesse Athéna », lui dis-je. Hadès n'aimait pas cette réponse.

« Je te briserai bientôt. » dit-il.

« Tu vas le regretter, Zeus sera furieux ! » criai-je alors qu'il quittait la pièce.

« Zeus paierait pour regarder. »

Kore, pendant tout l'été avant ses dix-huit ans, avait des rêves vifs et sexuels d'un homme mystérieux aux yeux bleus.

Soudain, Kore est agressée par Éros, le dieu du sexe, et l'homme mystérieux aux yeux bleus de ses rêves la sauve. L'homme aux yeux bleus se révèle être Hadès, le dieu des morts.

Hadès avait également ces rêves de Kore et les soupçonnait d'être des prophéties de son avenir. Il assiste à la fête d'anniversaire de Kore et tombe sous le charme de sa beauté et de sa jeunesse de loin. Les deux se rapprochent cette nuit-là lorsque Hadès découvre que Kore a la capacité de ramener les morts à la vie, quelque chose qu'il pensait impossible.

Après avoir vu son pouvoir et sa beauté, Hadès demande la permission à Zeus, le père de Kore, de l'enlever et d'essayer de la faire tomber amoureuse de lui.

Kore tombera-t-elle dans son piège ?

Avertissement : 18+

Rozdział 1

Après des semaines de rêves récurrents et troublants, ma curiosité commença à me ronger. J'éprouvais une envie irrésistible d'explorer, de percer l'énigme de cet homme mystérieux qui avait envahi mes rêves.

Chaque nuit, je m'enfonçais plus profondément dans le monde des rêves, me perdant dans ses corridors labyrinthiques. Il était là, une présence hantante qui me terrifiait et m'exaltait à la fois. Dans ces rêves, il me touchait et m'embrassait, éveillant en moi des sentiments que je n'avais jamais connus auparavant. Il était la lune, simplement, une merveille au clair de lune. Je voulais qu'il me possède.

Tout au long de l'été, je me laissais emporter par ces rêves. Nue et vulnérable, je flottais dans la maison de bains extérieure de ma mère, embrassant des sensations de liberté et de bonheur. L'homme de mes rêves me faisait me sentir belle, un sentiment que je n'avais jamais associé à moi-même auparavant.

Ma vie avait été une de pureté et de beauté, nourrie par la chaleur de la terre et ma connexion avec elle. En tant que déesse du printemps, la terre se moulait et se pliait à mon âme. Je pulsais avec le sol, respirais avec le vent et saignais avec la mort des plantes.

Mais le jour de mon dix-huitième anniversaire, tout changea. Le poids des nouvelles attentes s'abattit sur moi alors que j'entrais dans l'âge adulte. Ma mère, Déméter, la déesse de l'agriculture, nous lia, mes amies et moi, à une vie de servitude à la terre. Notre devoir était de nourrir, de soigner, de soutenir. Nous étions l'incarnation de l'essence de la terre, liées à ses cycles et à ses caprices. Nous façonnions la roche, les montagnes, et la planète elle-même. C'était un devoir unique parmi les dieux et les déesses, une prison.

J'aimais la terre, depuis que j'étais petite, j'aimais être dehors. Je faisais pousser des fleurs pour mes amis et restais dehors jusqu'à la nuit tombée. J'adorais cuisiner avec des épices de la terre et des aliments que j'avais cultivés avec amour et soin. La terre était tout ce que j'avais jamais connu.

En grandissant sous les soins de ma mère, mon pouvoir et ma connexion à la vie elle-même ne faisaient que s'amplifier. Il n'y avait tout simplement aucune limite à ce que je pouvais créer. Grâce à mes efforts, je sculptais et nourrissais la vie, apportant abondance et vitalité à la terre. Ma terre prospérait sous mes soins, sa récolte abondante nourrissant les Olympiens et les mortels.

Ma terre.

Ma mère m'interdisait de dire cela. Mais malgré les éloges et les accomplissements, je n'avais pas le droit de revendiquer la terre comme étant la mienne. Les rappels sévères de ma mère résonnaient dans mes oreilles, soulignant l'importance de l'humilité et de l'obéissance à Zeus, mon père. Je devais le servir avec dévouement, freiner toute inclination à la fierté ou à la possession.

Ainsi, je vivais une vie définie par le devoir et la retenue. Robe simple, horaires stricts, et abstinence étaient mes compagnons. Les enseignements de ma mère étaient ancrés dans la dévotion et l'altruisme. Le mariage était interdit, et toute inclination romantique ou sexuelle était strictement réprimée.

Mais les rêves.

Au début, je luttais contre eux, essayant de rester éveillée pendant des jours entiers. Mais finalement, l'épuisement me submergeait, et je succombais à leur attrait.

Les rêves existaient dans un royaume enveloppé de ténèbres et de froid. Au milieu de cette obscurité, il émergeait – l'homme aux cheveux noirs comme le jais, ses bras ornés de marques mystérieuses, et ses yeux bleus perçants. Des yeux qui semblaient scintiller d'une lumière surnaturelle dans l'obscurité.

Dans le rêve, le temps semblait se dissoudre, mon libre arbitre s'évanouissant. Son toucher était glacé sur ma peau, et je peinais à détourner mon regard de ses yeux pénétrants. C'était comme si mon âme même était prisonnière de son regard, captive de sa volonté.

Les rêves progressaient, me conduisant à des moments d'intimité qui m'exaltaient et me terrifiaient à la fois. Un baiser qui me laissait réveillée en sueur froide, le cœur battant la chamade. Pour une jeune femme inexpérimentée comme moi, ces expériences étaient accablantes, chargées d'émotions que je ne pouvais déchiffrer. Je craignais que mon père puisse voir mes rêves, je craignais d'être chassée par un démon de son passé. Ou pire encore, que Cronos lui-même, le père de mon père, cherchât à se venger en me poursuivant à travers mes rêves.

Au fil des jours, les rêves devenaient plus complexes, et mon désir de comprendre leur signification s'intensifiait. Mais les explications restaient insaisissables, cachées sous des couches de confusion. Nous étions amants dans nos rêves, mais qu'était-ce que l'amour ? Comment pouvais-je aimer une figure si effrayante et énigmatique ?

Matin après matin, je luttais avec ces pensées, essayant de réconcilier mon monde éveillé avec les rêves qui avaient pris racine en moi. Je restais fidèle à mes responsabilités, nourrissant la terre et servant les Olympiens avec dévotion.

Tout l'été, je m'étais retrouvée ici, dans une sérénade silencieuse, me prélassant dans l'étreinte douce de la maison de bains extérieure de ma mère. Un répit sacré où mes pensées étaient libres de vagabonder, jusqu'à ce que la paix de ce soir soit volée, brisée comme du verre fragile. La terre murmurait un secret, ses vibrations subtiles m'alertant de la présence d'observateurs cachés. Des hommes. Leur rire, à la fois un frisson et une violation, atteignit mes oreilles.

"Qu'avons-nous là?" demanda l'un d'eux, sa voix aussi séduisante que la forme imposante que je reconnus bientôt.

Eros. Le dieu du désir, sculpté et captivant. Ma mère verrait cela comme un sacrilège, sa simple présence. Ses avertissements résonnaient dans mon esprit, sévères et protecteurs. Elle m'avait interdit de le regarder même en cour.

Surprise, j'appelai, demandant à savoir qui était là. Le rire continua, et leur approche devint évidente. Je les vis – Eros dans toute sa gloire, et une autre figure, que je ne pouvais distinguer clairement dans l'ombre.

"Il est poli de regarder les dieux dans les yeux, petite nymphe," gronda Eros, je sentais qu'il se rapprochait. J'essayai de détourner les yeux, de cacher ma nudité et ma honte, mais son exigence de contact visuel était inébranlable.

"Ne me fais pas répéter. Regarde-moi," commanda-t-il, sa voix une menace élégante. Serrant les dents, j'obéis, mes yeux le trouvant dans un défi que je n'étais pas sûre de pouvoir gagner.

Mais alors, un autre émergea des ombres des colonnes de marbre. Grand et précis dans ses mouvements, il éclipsait même Eros. Sa stature était celle de l'un des trois suprêmes, mais cela ne pouvait pas être. J'osai croiser son regard, l'eau étant mon seul voile. Était-ce possible? Cela ne pouvait pas être.

Devant moi se tenait non seulement un homme mais quelque chose de plus. Un demi-dieu? Un autre immortel? Mes yeux suivaient les lignes de sa forme, de ses jambes puissantes à son torse large, se posant enfin sur son visage. Ses yeux étaient d'améthyste et hantants.

Les yeux d'améthyste de mes rêves. Mes joues s'enflammèrent de reconnaissance. C'était lui, le fantôme qui m'avait poursuivie nuit après nuit, dans des rêves que je ne pouvais plus distinguer des cauchemars.

Le désir, la terreur, les touches et les baisers. Tout semblait si réel maintenant, alors qu'il se tenait devant moi. Mon souffle se coupa, et je luttai pour me retrouver. Les rêves, savait-il aussi qu'ils existaient? Avait-il la moindre idée de qui j'étais?

Un murmure passa entre les yeux d'améthyste et Eros, dont la confusion reflétait désormais la mienne.

"Bonjour, petite nymphe. Ne sois pas timide. Comment t'appelles-tu?" La voix d'Eros était plus douce maintenant, sa question inattendue.

Mon anonymat semblait un bouclier et une malédiction. Mon identité cachée me protégerait-elle ou précipiterait-elle ma chute?

Peut-être qu'Eros était aveuglé par mes cheveux dénoués ou la vérité nue de mon corps, si différente de la tenue modeste que ma mère avait toujours insisté.

"Oses-tu faire répéter les dieux? Quel est ton nom?" La colère d'Eros monta, sa réputation pour la colère aussi vive que sa beauté.

Je tremblais, la peur me réduisant au silence.

"Je-Je n'ai pas le droit de parler aux étrangers," chuchotai-je enfin, les larmes aux yeux. Le courage avait été mon compagnon tout l'été, mais maintenant, face à ces dieux redoutables, il m'abandonnait. Je désirais ma mère, sa force, ses règles.

"Pas le droit de parler aux étrangers? Quel âge as-tu, douze ans?" Eros se moqua, ses pas une danse gracieuse autour du bassin.

"Je-Je suis..." Les mots me manquaient. Ma voix, ma résolution, mes fantasmes – tout m'avait menée ici, à ce précipice. Maintenant, je me tenais nue et exposée, à la merci des dieux, du rêve et des désirs que je n'avais osé admettre, même à moi-même.

D'un bond, Eros me rejoignit dans le bassin.

"Eros, s'il te plaît, ne fais pas ça," dis-je, pleurant maintenant de manière hystérique.

"Ah, vois. Une petite fan à moi?" Eros me demanda, s'approchant. "Regarde-moi," commanda-t-il avec compulsion. C'était un sentiment que je détestais. Seuls les plus forts des Olympiens pouvaient le faire.

"S'il te plaît, non," pleurai-je. J'avais été entraînée à résister à la compulsion, entraînée pour ce moment exact afin de me protéger.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

891.6k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

924.7k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

472.4k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

352.3k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

355.2k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

492.8k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

388.3k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.