Hans Gale Luna
Debbiewrites · Zakończone · 102.9k słów
Wstęp
**
Jeg smilte skjevt. "Så morsomt at du er min utkårede."
Hun freste. "Og hva så?"
"Det gjør deg til min."
Hun lo, men stoppet plutselig. Hun krysset armene og stirret på meg. "Og hvem har fortalt deg det?"
"Jeg vet det."
Hun lo. "Beklager å sprekke boblen din, mister, jeg avviser deg!!"
Jeg ble stående som forsteinet, forvirret. Avviste hun meg nettopp? Mannlige alfabeter er kjent for alltid å avvise sine utkårede, men i mitt tilfelle er jeg alfaen som ble avvist av sin utkårede!!
Rozdział 1
NOLAN
Jeg løp gjennom buskene. Det var sent på natten, men jeg kunne se takket være mine overnaturlige øyne. Jeg ble forfulgt av noen villfarne. Jeg kjedet meg og bestemte meg for å forlate vårt territorium for å besøke en venn fra en annen flokk. Jeg var fortsatt på vei da jeg ble angrepet av noen villfarne. Jeg var rask til å løpe, men de løp etter meg. Jeg så stadig tilbake for å se hvor langt jeg hadde kommet. De kastet en pil mot meg. Jeg var rask nok til å dukke unna. De fortsatte å skyte piler mot meg til jeg ble truffet av en. Jeg stønnet i smerte, men fortsatte å løpe. Jeg måtte komme meg unna, ellers ville jeg bli drept, akkurat som foreldrene mine ble for noen netter siden.
<Flashback>Det var noen dager etter min attenårsdag. Vi var ferdige med middagen i flokkens hus. Noen av våre medlemmer som hadde egne hus, hadde dratt tilbake. Og resten av medlemmene hadde også gått til sengs. Jeg var på rommet mitt, allerede tullet inn i teppet, da mamma kom inn. "Nolan, kan du hente noen urter i hagen til meg?" Selv om hun hadde klaget over vondt i magen, forventet jeg ikke at hun trengte urter på den tiden av døgnet. Jeg reiste meg trett fra sengen for å hjelpe henne med å hente dem. Da jeg kom til hagen, lette jeg etter urtene, men kunne ikke finne de hun ba om. Jeg bestemte meg for å gå inn i skogen for å finne dem, så jeg forlot flokkens hus og gikk inn i skogen. Det tok litt tid før jeg klarte å finne urtene. Jeg var så glad at jeg plystret hele veien tilbake til flokkens hus. Da jeg kom tilbake, hadde mye skjedd, og huset var allerede i kaos.
Jeg la merke til at når jeg gikk forbi noen folk på vei til huset, stirret de på meg med medlidenhet i blikket, men jeg brydde meg ikke om å stille spørsmål. Så da jeg så noen av de eldste ved døren til flokkens hus og noen få kropper på bakken, visste jeg at noe var galt. Jeg så meg rundt etter foreldrene mine, men kunne ikke finne dem. Som Alfa og Luna i vår flokk, var det forventet at de skulle være her ute. "Hva skjer?" undret jeg. Jeg gikk mot dem. "Hva er galt?" spurte jeg en av de eldste, som i stedet for å svare, ristet på hodet i medlidenhet.
Jeg spurte andre, men ingen var villige til å gi meg et svar. Jeg kunne føle at noe var galt, og det faktum at jeg ikke fikk noe svar fra noen, gjorde meg enda mer nysgjerrig. Etter en stund med fruktløs spørring, ble jeg frustrert og bestemte meg for å gå inn i huset for å finne ut selv. Jeg slapp urtene jeg holdt og løp mot døren, men de holdt meg tilbake. "Hva skjer?!!! Fortell meg, hva skjer!!" ropte jeg.
De prøvde å roe meg ned, men jeg var ikke klar til å gjøre det. "Hvor er foreldrene mine? Hvor er Alfaen og Lunaen?" ropte jeg og dyttet de som holdt meg unna med kraft.
"Nolan, du må roe deg ned, ok?"
Jeg freste og børstet håret bakover i sinne og stønnet. "Ikke si til meg at jeg skal roe meg ned. Bare fortell meg, hvor er foreldrene mine?"
Declan, min fars beta, gikk mot meg. "Nolan, du må roe deg ned. Jeg lover å fortelle deg hva som skjedde bare hvis du roer deg ned."
Jeg sukket. "Fortell meg hva som skjedde. Hver eneste detalj."
"Nolan, det var et angrep og..."
"Og hva?"
"Vi mistet Alfaen og Lunaen."
Jeg lo mens tårene rant nedover ansiktet mitt. "Du tuller, ikke sant? Foreldrene mine er ikke døde, sant?"
"Jeg er så lei meg, Nolan, men det er sannheten. Jeg er lei for at vi ikke kom i tide for å redde dem."
Jeg tørket tårene mine. "Hvem gjorde dette?"
"Nolan..."
"Hvem gjorde dette!!!"
"Det er Alfaen av fjellflokken. H..."
Jeg løp av gårde med en gang. Jeg skal ta hevn. Han løp etter meg og fanget meg rett før jeg kunne forlate vårt territorium. "Nolan, ikke gjør noe dumt. Du kan ikke vinne. Du vet det."
Jeg dyttet ham vekk. "Ikke prøv å stoppe meg!!" Jeg løp av gårde før han kunne stoppe meg igjen. Jeg kunne ikke komme til fjellflokken fordi den var beskyttet med mørk magi, men den natten, mens jeg gikk tilbake til vårt pakkhus, sverget jeg å finne en måte å ta hevn på Salvador, alfaen av fjellflokken. Den samme natten ble han min største fiende.
<Flashback slutter>En pil suste forbi øret mitt og rystet meg tilbake til virkeligheten. Jeg stønnet. Jeg mistet så mye blod og kunne ikke helbrede meg selv. Jeg snudde meg for å se på dem og innså at de allerede tok meg igjen. Jeg holdt meg til midjen for å prøve å stoppe blødningen. Jeg kjente en annen pil trenge gjennom ryggen min, og jeg falt til bakken. Jeg stønnet i smerte mens jeg prøvde å reise meg og fortsette å løpe. Jeg så en pil komme i min retning, men noen blokkerte den. En jente faktisk, hun ser ut til å være et år yngre enn meg. Som gjør henne sytten. Jeg kunne ikke se ansiktet hennes på grunn av masken hun hadde på seg, men jeg kunne føle en forbindelse.
"Kan hun være min make?" tenkte jeg.
Jeg ville bevege meg, men hun stoppet meg. "Stå stille," beordret hun. Jeg hvilte mot et tre og så på henne kjempe mot de fredløse, sammen med noen krigere. Etter en stund var det stille. Hun gikk i min retning. "Er du ok?" Jeg nikket. Og ville si takk, men hun var borte. Jeg så meg rundt, og alt jeg kunne se var døde kropper. Jeg prøvde å følge duften hennes, men jeg klarte det ikke, så jeg haltet tilbake til vårt territorium hvor jeg ble tatt hånd om. Noen dager senere gikk jeg ut for å se om jeg ville komme over henne, men det gjorde jeg ikke. Hver dag snek jeg meg ut for å se om jeg kunne se henne. Jeg fortsatte med det til jeg ble lei og følte at månegudinnen ikke elsker meg nok til å la meg møte henne igjen.
Ostatnie Rozdziały
#63 Kapittel 62Kjærlighet vinner alltid
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#62 Kapittel 61Jeg kan ikke la henne få vite det
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#61 Kapittel 60Går hjem
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#60 Kapittel 59Seier
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#59 Kapittel 58Planen
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#58 Kapittel 57Salvador på frifot
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#57 Kapittel 56Vårt første angrep
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#56 Kapittel 55Hun er den hensynsløse alfa
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#55 Kapittel 54La oss angripe
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#54 Kapittel 53Hun er min luna
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
（Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami）
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
