In Gabbia dal Re della Luna

In Gabbia dal Re della Luna

Jopas · W trakcie · 201.8k słów

635
Gorące
4k
Wyświetlenia
1.2k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

"Continui a farlo, eh... Sedurmi quando sai quanto è pericoloso?" ringhiò Sebastian mentre annusava il suo profumo sulla nuca.
"Allora riportami a casa! Non voglio essere la tua Principessa."
"Le principesse non fuggono, camminano e possiedono il castello con orgoglio."
Disse freddamente, ancora intossicato dal suo profumo.
"Non sono la tua Principessa!" sputò lei.
"Allora sii la mia schiava."

Heaven era stata comprata dal re cieco della luna per mantenere i suoi poteri sul trono; nessun'altra persona con tratti potenti poteva sopravvivere vicino a lui, poiché le uccideva in un attimo, sapendo che avrebbero sicuramente risucchiato i suoi poteri senza rendersene conto.
Rivendicò Heaven, la figlia di un ex Alpha del Branco di Atene e la più debole di tutte senza i suoi tratti da lupo.
Minacciò di bruciare il suo branco o chiunque altro osasse venire a cercarla, poiché questa era la sua unica possibilità di mantenere i suoi poteri come Principe della Luna e di assicurarsi il trono di suo padre.
Sfortunatamente, l'Alpha del Branco di Heaven, Alpha Ley, l'aveva già rivendicata come sua compagna e avrebbe fatto qualsiasi cosa per assicurarsi che Heaven fosse riportata al branco.
Inoltre, i fratelli del Principe della Luna erano suoi nemici e rapirono Heaven per riportarla al suo branco originale.
Scoppiò la guerra, il sangue era inevitabile mentre il Principe della Luna andava su tutte le furie per riportare indietro la sua presunta Principessa.
Cosa succede quando scopre che lei non era solo potente, ma anche l'erede al trono della luna?

Rozdział 1

CATTURATA DAL RE DELLA LUNA

CAPITOLO UNO

Il punto di vista di Heaven:

Correvo più veloce che potevo attraverso il bosco, i rovi taglienti che fendevano l'aria e laceravano la mia pelle delicata. Il dolore era una preoccupazione lontana rispetto all'urgenza di sfuggire al disastroso branco che mi inseguiva.

Improvvisamente, una grande mano mi tappò la bocca, un altro braccio mi circondò la vita, e cademmo entrambi a terra, strappandomi un urlo di paura e sconfitta dalle labbra.

"Calista!" ansimai scioccata, fermandomi di colpo e scrutando il bosco per assicurarmi che fossimo sole.

"Cosa ci fai qui?" esclamai.

"Sei completamente impazzita, Heaven? Perché stai scappando dal tuo compagno destinato? È il dannato Re della Luna, sciocca!" La voce di Calista era carica di emozione, i suoi occhi brillavano di lacrime.

"Non è il mio compagno! Non posso accettare che Alpha Ley sia destinato a me," ribattei, la mia voce tinta di sfida.

"Smettila di dire sciocchezze e torna a casa. Papà è fuori di sé, e il tuo compagno sta diventando impaziente," insistette.

"Basta, Calista! Sai che papà sta solo cercando di sbarazzarsi di me, vero? Pensa che io sia inutile e crede di poter recuperare un po' di dignità vendendomi a un Re della Luna cieco. Preferirei morire piuttosto che lasciare che accada," urlai, la mia voce intrisa di dolore e rabbia.

Il lupo di Calista era il più veloce del nostro branco, quindi non fu una sorpresa che mi raggiungesse in un batter d'occhio. Era l'unica sorella che non mi considerava inutile e proibita, come faceva il resto del branco.

Dalla nascita, la mia vita era stata un inferno, il che rendeva il nome 'Heaven' una crudele beffa. Il branco di Atene, il mio branco, era il più potente mai esistito, leggendario tra la nostra specie. Eppure, ero diventata famosa per essere nata senza un lupo, senza alcun potere per compensare la mancanza.

Ero nata umana.

Come poteva la natura essere così crudele? Mio padre mi detestava, e le voci dicevano che la mia nascita aveva causato la morte di mia madre. Ero ostracizzata e lasciata desolata, considerata inutile nonostante fossi sempre io a svolgere le faccende e i lavori duri destinati agli uomini.

Guardavo i mutaforma esibire orgogliosamente i loro lupi e gioire sotto la luna nuova, mentre io affrontavo l'ira dei miei fratelli solo per aver tentato di partecipare ai loro banchetti o a qualsiasi evento.

Per anni, la vita era stata spietata, nonostante l'amore e l'incoraggiamento di Calista. Mi permetteva di accompagnarla nelle missioni di pattuglia e di essere presente quando si trasformava. Era sempre uno spettacolo ipnotico, ma quei poteri erano fuori dalla mia portata.

Oggi, nel giorno del mio diciottesimo compleanno, mio padre non esitò un attimo prima di accettare di scambiarmi con un principe cieco.

"Potrebbe trattarti bene; non si sa mai. Un principe è pur sempre un reale, e potrebbe un giorno diventare re," ragionò Calista.

"Lasciami stare, Calista. Non tornerò indietro... Dì ad Alpha Ley che può trovarmi al Branco del Cristallo Bianco se osa," dichiarai, la mia determinazione che si induriva.

"Alpha Ley non è il tuo compagno!" ringhiò Calista, i suoi occhi lampeggianti di una rabbia feroce.

Alpha Ley, il leader del Branco di Atene, era il più giovane ad ascendere alla posizione dopo che suo padre era morto a causa di una misteriosa malattia. Era il frutto proibito che non avevo mai osato assaggiare, eppure quando proclamò che ero la sua compagna, rimasi stordita in silenzio. L'intero Branco di Atene fu gettato nel caos: il loro Alpha aveva scelto una compagna che il branco considerava inutile.

Ero troppo giovane per essere la compagna di qualcuno, ma Alpha Ley non sembrava preoccuparsene. Le sue convocazioni erano frequenti, i suoi sguardi peccaminosi mi facevano rabbrividire, e le sue parole mi ricordavano costantemente quanto fossi 'immaturo'.

Nonostante tutto, mi sentivo attratta da lui, aspettando con ansia le sue visite. Ma mio padre aveva altre intenzioni.

"Alpha Ley è il mio—"

"Smettila con le tue fantasie, Heaven. Andiamo a casa. Sai come diventa papà quando è arrabbiato. Potrebbe frustarti davanti al fuoco prima di consegnarti a tuo marito," interruppe Calista.

"Calista, per favore. Non posso essere incatenata a un principe cieco che non conosco nemmeno. Non tornerò lì. Fine della discussione!" dichiarai, girandomi per fuggire, ma Calista si materializzò davanti a me con velocità soprannaturale.

"Se devo, chiamerò l'intero Branco di Atene adesso, evocherò i loro lupi, e ti piomberanno addosso prima che tu possa muovere un dito. Ti divoreranno," minacciò, le sue parole che mi gelavano il sangue mentre le lacrime mi offuscavano la vista.

"Non ti lascerò rubare Alpha Ley da me, Heaven. È mio," sibilò.

La sua confessione mi ferì, e lasciai uscire una risata amara. Quindi tutto questo riguardava Alpha Ley.

"Va bene, è tuo," dissi, tentando di scappare, ma mi trovai di fronte agli occhi rossi e brillanti di un centinaio di lupi. I loro sguardi erano così intensi che la paura mi strisciava sulla pelle.

"Maledetta, Calista!" imprecai, rendendomi conto che non era venuta da sola.

"Muoviti, Heaven," ordinò, e mi ritrovai a desiderare qualsiasi potere che potesse portarmi via da questi demoni—o almeno la resistenza di un lupo per correre senza stancarmi.

Sapevo che non potevo superare i lupi; sarebbe stato un desiderio di morte. Piangevo mentre Calista mi trascinava indietro verso la mia maledizione—il branco, la casa di mio padre.

"Ben fatto, Calista," la voce fredda di mio padre lodò mentre ero costretta a inginocchiarmi, incatenata e chinata.

Il fuoco al centro crepitava, divampando come se si nutrisse della mia angoscia.

Fui trascinata a terra come una bambola scartata, trovandomi faccia a faccia con gli occhi più affascinanti illuminati dalla luna, che brillavano con il riflesso del fuoco.

"Le principesse non fuggono; camminano con orgoglio," affermò.

"Non sono la tua principessa," ribattei, solo per ricevere uno schiaffo secco da uno dei suoi uomini, che mi fece sussultare dal dolore.

"Allora sii la mia schiava," dichiarò, il suo sguardo distaccato, come se guardasse attraverso tutto e niente.

"Non sarai mai il mio Alpha," sibilai, e in risposta vidi un accenno di sorriso sul suo volto.

"Ricevuto, mia principessa," disse, il tono di arroganza inconfondibile.

"Come può qualcuno essere così arrogante nonostante sia cieco? È un tratto di famiglia, o l'hai ereditato?" La mia irritazione per la sua nonchalance stava crescendo.

"Si potrebbe dire lo stesso di una 'compagna inutile' la cui lingua taglia più dei rovi," ribatté.

"Non sono inutile!" protestai, la mia voce che si alzava, ma lui rise solo in risposta.

"Non mi piace vedere la mia principessa in lacrime."

"Non osare chiamarmi così!" sbottai.

"Maniere, Heaven!" mi rimproverò mio padre, ma potevo solo offrirgli uno sguardo di totale disprezzo.

"Posso mancare dei poteri del mio lupo, ma questo? Legata a un Alpha cieco? Può persino difendersi? Mi disprezzi così tanto?" piansi, l'amarezza del mio destino che mi sopraffaceva.

"Sarai una compagna piuttosto problematica. I miei uomini non tollerano la mancanza di rispetto. Ti consiglio di tenere la lingua a freno, a meno che tu non voglia essere punita prima ancora di raggiungere la nostra destinazione."

"Non hai il diritto di darmi ordini! Perché io? Perché?"

"Perché qualcuno delicato come te sarà una sfida interessante, specialmente quando mostra spirito," disse, il suo sguardo che non incontrava il mio.

"Da quale regno arretrato vieni per essere così maleducato?" sputai.

"Vengo dalla stirpe dei re, sempliciotta. Faresti bene a ricordarlo," rispose freddamente.

"Al diavolo te come mio compagno e come principe. Lasciami in pace!" La mia rabbia era una cosa viva, che si faceva strada fuori.

"Peccato, perché sarò in Heaven con te. Ora, stai zitta, principessa."

Si alzò in piedi, e mio padre fece un gesto per una stretta di mano, che lui ignorò, i suoi abiti dorati che strisciavano dietro di lui mentre osservava l'area con un'aria di proprietà.

"Segnate questo territorio," comandò, il suo sguardo vuoto fisso nel nulla. "Se qualcuno osa venire a cercare la mia principessa, bruciate questo posto fino alle fondamenta."

I suoi uomini, immobili fino a quel momento, si inchinarono e mi sollevarono in piedi. Catturai lo sguardo di Calista; sussultò, le lacrime che le rigavano il viso. Non avevo simpatia per le sue lacrime di coccodrillo.

Mi aveva tradito per Ley, e ora ero incatenata a questo essere enigmatico e altezzoso.

Gli uomini mi trascinarono via, aspettando che il loro principe fosse partito prima di seguirlo.

Camminammo per ore, la mia schiena dolorante, i miei piedi che gridavano per il riposo.

Come poteva un principe viaggiare senza un convoglio, carri o almeno un cavallo? Che tipo di nobiltà fa questo?

"In realtà, lo faccio," disse improvvisamente, fermandosi. Anche i suoi uomini si fermarono.

Mi rimproverai mentalmente per aver espresso i miei pensieri ad alta voce.

Fece passi misurati verso di me, fermandosi proprio davanti a me, il suo sguardo che non si posava mai veramente sul mio viso.

"Hai un problema con questo?" chiese.

La sua presenza era imponente—alto e aggraziato con una mascella scolpita e un naso dritto che conferiva al suo volto una nitidezza regale. La sua corporatura era forte, nascosta solo parzialmente dagli abiti che gli cadevano intorno.

La sua voce mi fece rabbrividire, e mi ritrassi mentre allungava la mano, sistemando una ciocca ribelle dei miei capelli biondi dietro l'orecchio senza guardarmi veramente.

"Un principe non dovrebbe camminare," sbottai, pentendomi immediatamente delle mie parole impulsive.

"Per qualcuno presumibilmente senza valore, hai una lingua piuttosto affilata. Mi assicurerò che tu sia tenuta lontana dalla luce del giorno finché non imparerai a parlare con il decoro che si addice a una principessa," dichiarò, il suo tono freddo e autoritario.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

804.7k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

912.4k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

660.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

520.6k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

442.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

366.3k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.