

Klątwa Alfy: Wróg Wewnątrz
Best Writes · Zakończone · 244.9k słów
Wstęp
Fragment
"Należysz do mnie, Sheila. Tylko ja potrafię sprawić, że czujesz się w ten sposób. Twoje jęki i ciało należą do mnie. Twoja dusza i ciało są całkowicie moje!"
Alpha Killian Reid, najbardziej przerażający Alfa na całej Północy, bogaty, potężny i szeroko znany w świecie nadprzyrodzonym, był zazdrością wszystkich innych watah. Uważano, że ma wszystko... władzę, sławę, bogactwo i łaskę od bogini księżyca, mało kto wiedział, że jest pod klątwą, która była utrzymywana w tajemnicy przez wiele lat, a tylko osoba obdarzona darem bogini księżyca może ją zdjąć.
Sheila, córka Alfy Luciusa, który był arcywrogiem Killiana, dorastała w nienawiści, pogardzie i złym traktowaniu ze strony ojca. Była przeznaczoną partnerką Alfy Killiana.
On odmówił jej odrzucenia, ale jednocześnie jej nienawidził i traktował źle, ponieważ był zakochany w innej kobiecie, Thei. Jednak jedna z tych dwóch kobiet była lekarstwem na jego klątwę, podczas gdy druga była wrogiem wewnątrz. Jak miał to odkryć? Dowiedzmy się w tym pełnym napięcia, namiętności i zdrady opowiadaniu.
Rozdział 1
Punkt widzenia Sheili
Moje drżące nogi nie mogły już dłużej wytrzymać napięcia panującego w sali. Moje całe życie zmieniło się w chwili, gdy słowo "partner" opuściło moje usta.
Chwyciłam się białej kolumny w sądzie dla wsparcia, napięcie w sali rosło z każdą sekundą.
Nasi wojownicy stali za swoim Alfą, Luciusem Callaso, bez wątpienia gotowi do ataku, na wypadek gdyby doszło do walki z wojownikami z Północnego Księżyca.
Mój ojciec, Lucius, prowadził gorącą rozmowę z Alfą Killianem na mój temat. To było zabawne, jak konfrontacja sprzed chwili o wysyłanie przez mojego ojca łotrów do Północnego Księżyca szybko zmieniła się w intensywną rozmowę między moim ojcem, Alfą Srebrnej Mgły, a Alfą Killianem z Północnego Księżyca, moim partnerem.
Wciąż wydaje mi się to snem, jak moje całe życie zmieniło się na gorsze w ciągu minuty.
To było tak, jakby wszechświat mnie nienawidził, a bogini księżyca mną gardziła.
W tym momencie był tutaj, Alfa Killian Reid, wkraczając z oddziałem swoich wojowników do naszego stada, z furią w żyłach, a potem, ku mojemu całkowitemu niedowierzaniu, okazał się być moim przeznaczonym partnerem.
Słuchałam ich rozmowy; żaden z nich nie był gotów na odpoczynek. Mój ojciec nie mógł lepiej ukryć swojej satysfakcji z wysłania mnie do wroga.
Z jakiegoś powodu Killian ciągle mnie odrzucał, jakby mnie odrzucał. Chociaż jestem przyzwyczajona do odrzucenia przez ludzi, doświadczyłam tego na własnej skórze z moim ojcem, niesławnym Luciusem Callaso. Odrzucenie przez Killiana bolało mnie bardziej, niż chciałabym przyznać. W końcu, chociaż dopiero co dowiedziałam się, że jest moim partnerem, dzieliliśmy więź.
Ojciec i Killian patrzyli na siebie, jakby byli o krok od zamordowania się nawzajem, decydując o moim losie, jakby mnie nie było w pokoju. To dotyczyło mnie, a jednak Killian ani razu na mnie nie spojrzał. To przeszyło mnie bólem.
"Jak sobie życzysz, Alfo Luciusie, zabiorę ją," powiedział Killian z łatwością, ale coś w jego tonie sprawiło, że się wzdrygnęłam. Był zimny i groźny.
To prawie cud, że sala sądowa wciąż pozostawała spokojna. Każde stado w Północnym Centrum wiedziało o zakorzenionej nienawiści między naszymi stadami. Oba miały największe stada na Północy, a mój ojciec tego nie lubił. Był tyranem Alfą i bestią, która polowała na stada, niszcząc je i kradnąc ich ziemie. Taki był mój ojciec. A Killian podobno nie był inny.
Musiałam otrząsnąć się z myśli, gdy Alfa Lucius wstał. Uśmiechnął się mrocznie po ostatnim okrutnym spojrzeniu na mnie. Ten jego uśmiech prześladował mnie w każdej chwili.
"Jest twoja, w końcu. Możesz ją zabrać!" Spojrzał na mnie. Nigdy nie traktował mnie jak córki.
Moje lata dorastania w murach Domu Stada były dosłowną definicją "piekła". W tym piekielnym stanie, znalezienie mojego partnera było jedyną rzeczą, która mnie trzymała. Zawsze słyszałam opowieści od służby o więzi partnerów i jej nieśmiertelnej miłości. Zawsze modliłam się o partnera, chociaż głęboko w sercu wiedziałam, że moje szanse są znikome. W przeciwieństwie do większości wilków, które były błogosławione swoją wilczą połową w wieku szesnastu lat, moja nigdy nie przyszła. Więc było niewiarygodne, że miałabym dostać partnera. Moje nogi w końcu się poddały, osuwając się na kolumnę, która bez wątpienia czuła mój los.
Zachowanie Killiana było zimne, dominujące i nawet zastraszające. Jego oczy mierzyły mnie, oceniając mnie. Czułam się niekomfortowo pod jego zimnym spojrzeniem. Maska, którą nosił, nie pozwalała mi dostrzec jego prawdziwych myśli.
"Powiedz jej, żeby się przygotowała. Wyślę kogoś, żeby ją zabrał przed zmierzchem." Okrutne oczy Killiana spoczęły na mnie. Nawet patrząc na mnie, można było zobaczyć lodowaty chłód skierowany na moje gardło. Jak mogłam być jego partnerką?
Prawie westchnęłam. Byłam tuż obok, a on mnie ignorował.
"To nie będzie konieczne; może odejść z tobą." Mój ojciec był faktycznie podekscytowany, że może mnie z nim wysłać. Tak po prostu, jak w koszmarnym śnie, moje nieliczne rzeczy, które posiadałam w tym miejscu, które nigdy nie wydawało się domem, zostały spakowane przez służbę.
Mój koń został osiodłany, a moje nieliczne rzeczy zostały spakowane przez służbę, a mój ojciec dosłownie wypchnął mnie na zewnątrz.
Rozpoczęliśmy podróż do Północnego Księżyca, mojego nowego domu. Killian był obok mnie; po mojej lewej stronie był jego Delta, a za nami podążali inni wojownicy.
Jechaliśmy w absolutnej ciszy w drodze do Północnego Księżyca. Nawet gdy zmuszałam się do powiedzenia czegoś, witał mnie brutalną ciszą i morderczym spojrzeniem. Więc zdecydowałam, że lepiej będzie milczeć.
Niezręczna cisza trwała godzinami, gdy jechaliśmy przez góry, na drugą stronę Północy, do stolicy, która, jak słyszałam, była pod jego władzą. Po pewnym czasie dotarliśmy do niesławnego stada Północnego Księżyca, znanego ze wszystkiego, za czym stało. Jechaliśmy jeszcze trochę i dotarliśmy do zamku. Był piękny z zewnątrz. Jak nic, co kiedykolwiek widziałam, był naprawdę piękny.
Gdy zbliżyliśmy się do zamku, kilku wojowników podeszło do nas, kłaniając się z szacunkiem przed Killianem. Zabrali wodze koni, podczas gdy ktoś pomógł mi z moimi rzeczami.
Zeszłam z konia, czując na sobie ciekawskie spojrzenia wszystkich. Nikt nie mógł się spodziewać, że Killian przyjedzie ze swoją partnerką, która okazała się być córką jego wroga.
"Alfo?" Kobieta podeszła do nas z służbą, ale z jej sposobu mówienia mogłam wywnioskować, że była kimś o wysokiej randze. Skłoniła głowę z szacunkiem przed Killianem. Jej ciekawskie oczy spoczęły na mnie. Pytania były wyraźnie wypisane w jej oczach, ale z jakiegoś powodu nie odważyła się ich zadać.
"Brielle, proszę przygotuj dla niej prywatną komnatę. A ty," zwrócił się do mnie, jego oczy były tak zastraszające i dominujące, że musiałam odwrócić od niego wzrok. "Patrz na mnie, gdy do ciebie mówię." Mimowolnie moje oczy spoczęły na nim. Z drugiej strony, jego ton stawał się coraz ostrzejszy i bardziej śmiercionośny z każdą sekundą. Patrzyłam nie mrugając w jego bursztynowe oczy.
"Zajmę się tobą później," powiedział Killian w zwykłym dominującym tonie, do którego zaczynałam się przyzwyczajać. Ledwo na mnie spojrzał i zaczął iść w stronę drzwi wejściowych, zostawiając mnie z Brielle. Byłam zdezorientowana. Prywatna komnata dla mnie? Dlaczego? Przecież byliśmy partnerami; czy nie powinniśmy dzielić tej samej komnaty?
Kobieta, Brielle, podeszła bliżej do mnie, jej usta miały przyklejony uśmiech.
"Killian." Jego imię opuściło moje usta po raz pierwszy. Wydawało się, że przyciągnęło jego uwagę. Zatrzymał się i odwrócił, by stanąć twarzą do mnie.
"Od dzisiaj będzie to Alfa dla ciebie." Mówił do mnie, jakby zwracał się do poddanego. Byłam jego partnerką, na litość boską. Byłam zdenerwowana, ale zachowałam spokój. W końcu był moim partnerem, a to był dopiero mój pierwszy dzień tutaj.
Zignorowałam jego słowa. "Dlaczego prywatna komnata? Jesteśmy partnerami; powinniśmy dzielić tę samą komnatę."
Jego bursztynowe oczy stały się kamienne, a jego miękkie usta, które miały kolor wiśni, wykrzywiły się z rozbawieniem. Killian podszedł bliżej do mnie, tak blisko, że nasze nosy mogły się prawie dotknąć. Czułam jego gorący oddech na swojej twarzy. Moje oddychanie stało się płytkie, a nogi zbyt słabe, by stać. Przyciąganie między nami było zbyt silne, by je ignorować. Czy on tego nie czuł?
Jego surowe słowa szybko odpowiedziały na moje pytanie. "Nie znaczysz dla mnie absolutnie nic, Sheila Callaso." Poczułam ostry ból w piersi. Moje oczy były szeroko otwarte, pełne pytań i bólu. Jeśli mnie nie chciał, dlaczego tu byłam?
Moje usta otworzyły się, by coś powiedzieć, gdy nagle przerwał nam głos. "Killian," powiedział głos, odwracając moją głowę w jego kierunku. Pochodził od kobiety w moim wieku. Była oszałamiająco piękna z kruczoczarnymi włosami. Poruszała się z elegancją, która do niej pasowała. Kim ona była?
Podeszła do nas, stając obok Killiana. Jej oczy spoczęły na mnie. Wyglądała spokojnie i delikatnie, ale w jej oczach błysnęła iskra gniewu, która szybko zniknęła. Jej bezwysiłkowy uśmiech powrócił, zwracając się do Killiana.
"Killian." Sposób, w jaki wypowiedziała jego imię, sprawił, że mój żołądek się skręcił.
"Kim ona jest?" zapytała go.
To sprawiło, że moje wnętrzności się skręciły. Oczy Killiana przesunęły się od kobiety, znajdując moje.
To dokładnie to, co powinnam była zapytać. Killian objął ją w talii.
"Mały problem, na który natknąłem się w stadzie Srebrnej Mgły."
Mały problem? Czy to właśnie o mnie myślał? Problem?
"Och, rozumiem," powiedziała tonem pełnym wyższości. Zbyt szybko ją oceniłam. Była wszystkim, tylko nie spokojna i delikatna. Było w niej coś zwodniczego.
"Jestem Sheila Callaso, jego partnerka. A kim ty jesteś?" zapytałam. Jej oczy się rozszerzyły.
"Uważaj na słowa w moim zamku. Thea jest twoją przełożoną i moją wybraną partnerką. Należy jej się szacunek."
Jego słowa mnie zraniły. Jeśli miał kogoś innego, dlaczego mnie zaakceptował? Jego słowa wydawały się cieszyć Theę. Przytuliła się do jego ramion, składając pocałunek na jego ustach, tuż przede mną, jego prawowitą partnerką.
Nie mogłam znieść tego upokorzenia. "Czyli mówisz, że ta 'osoba' to twoja dziwka...?" powiedziałam z obrzydzeniem. Moje słowa nie spodobały się Thei, która zaczęła płakać.
Widząc jej łzy, oczy Killiana spoczęły na mnie. Jego jasne bursztynowe oczy stały się ciemne od gniewu i nienawiści. Poczułam, jak moje serce przeszywa strach.
"Wyraźnie ostrzegałem cię, byś uważała na słowa w moim zamku! Thea jest twoją przełożoną; dlatego należy jej się szacunek w moim zamku. Skoro okazałaś się dość uparta, zostaniesz ukarana za swoje czyny!"
Byłam zdezorientowana. Nie miałam pojęcia, o co mu chodzi.
Zanim się zorientowałam, byłam otoczona przez wojowników stada. "Zabierzcie ją do lochu!"
Jego mordercze spojrzenie sprawiło, że moje serce przestało bić. Nie miałam pojęcia, co się dzieje.
Ostatnie Rozdziały
#183 KONIEC
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#182 182
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#181 181
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#180 180
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#179 179
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#178 178
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#177 177
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#176 176
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#175 175
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#174 174
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.