L'Appel de l'Alpha

L'Appel de l'Alpha

Miranda Burke · Zakończone · 131.1k słów

1.2k
Gorące
86.9k
Wyświetlenia
4.5k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

► Contient une romance sombre explicite ◄
"Pose-moi par terre !" Je me débattais, "Je te maudis ! Toi..."
"Garde tes mots pour toi, ma belle," il ouvrit la porte.
Des chaînes, des fouets, des outils de punition... QUOI ?
"J'ai dit que tu serais à moi," murmura-t-il...


Il s'arrêta juste là où son parfum se mêlait à celui de son épaule, sa langue s'étendant pour caresser l'endroit même où il l'avait mordue dans une tentative désespérée de la changer. Le contact de sa langue fit réagir la louve avec un sursaut de son corps, suivi d'un faible gémissement avant que son corps ne se détende sous lui. James embrassa l'endroit et balança ses hanches contre les siennes avant de lever la tête pour regarder Cassidy. "Tu es à moi."
"Dis-le." exigea James.

Cassidy leva les yeux vers James quand il lui demanda de dire quelque chose. Elle semblait un peu hébétée, son esprit embrouillé par le désir montant et la louve en elle essayant de prendre le contrôle. "Dire quoi ?" demanda-t-elle doucement, un peu essoufflée après que James ait pressé sa longueur contre elle.

James grogna et poussa lentement contre Cassidy à nouveau, la friction entre eux deux faisant en sorte que ses cuisses s'enroulent un peu plus fermement autour de ses hanches. "Dis que tu es à moi."

Rozdział 1

Prologue

Il y a sept ans…

La fumée emplit les narines de Cassidy. L'odeur âcre de brûlé la fit se redresser dans son lit, la réveillant brutalement et interrompant ses rêves paisibles. L'enfant cligna des yeux rapidement avant de se frotter les yeux brûlants et de tousser alors que son esprit embrouillé par le sommeil se clarifiait au son de Samuel, son frère aîné, qui faisait irruption dans sa chambre.

« Cassy ! » l'appela-t-il, et avec son cri effrayé en réponse, il ne fallut que quelques secondes à Sam pour la trouver par terre à côté de son lit.

Cassidy était tombée du côté de son lit, cherchant à voir à travers la fumée épaisse et grise qui remplissait sa chambre. Elle entendit son frère et poussa un cri effrayé en essayant de se diriger vers sa voix, mais il la prit rapidement dans ses bras.

« Je t'ai, petite sœur… » furent ses mots réconfortants alors qu'il la précipitait à travers les doubles portes menant au balcon de sa chambre. Ils étaient au troisième étage et la maison du Pack des Wildwoods était rapidement en proie aux flammes derrière eux, tandis qu'au sol, devant eux, un massacre se déroulait.

« Cassy, je vais sauter et une fois au sol, je veux que tu cours vers l'abri. Comme on l'a toujours pratiqué. Tu peux faire ça ? » demanda Samuel, et elle le regarda avec des yeux écarquillés d'inquiétude alors que la peur commençait à s'installer complètement.

« Oui… Mais Sam… » commença Cass, mais ses mots furent coupés lorsque Samuel émit un petit grognement et la serra brièvement dans une étreinte avant de sauter du balcon. Sam atterrit facilement sur ses pieds et la lâcha presque instantanément alors qu'un loup renégat l'attaquait de côté, enfonçant ses longues griffes dans la chair de Sam dans une tentative d'atteindre Cassidy.

~COURS CASSIDY !~ lui ordonna-t-il par le lien familial. Cass était restée figée de choc, son visage marqué par une expression de peur, soudain éclaboussé de sang cramoisi alors que le renégat recevait un coup fatal de son frère aîné. La chaleur du liquide et le rugissement de son frère se transformant en loup mirent ses jambes en mouvement et elle partit aussi vite que ses jambes pouvaient la porter sans un regard en arrière.

Cassidy était encore trop jeune pour se transformer, mais elle était rapide. Plus rapide que tous les autres garçons pré-transformateurs du pack et elle en profitait. Elle s'élança comme une flèche, zigzaguant à travers le carnage autour d'elle. Les loups renégats déchiraient hommes, femmes et enfants, laissant un bain de sang derrière eux. Cassidy était trop jeune pour comprendre que ce n'était pas juste une attaque aléatoire contre le pack de son père. Que ces renégats étaient trop bien organisés, trop sous contrôle et qu'ils avaient un plan.

La peur saisissait l'enfant alors qu'elle se faufilait entre les rochers et les arbres des Appalaches, la forêt que sa famille appelait chez eux. Presque chaque centimètre carré était imprégné de l'odeur des renégats qui étaient venus sous le couvert de l'obscurité. Cassidy n'avait jamais senti un renégat auparavant, et ce serait une odeur qu'elle n'oublierait jamais.

La puanteur de la saleté, de la moisissure, de la pourriture et de la décomposition des corps non lavés des loups bannis de leurs packs pour une raison ou une autre. L'esprit jeune ne pouvait pas comprendre la signification des renégats attaquant de manière aussi bien coordonnée à travers le choc et l'adrénaline qui parcouraient son corps.

Les feuilles et les branches fouettaient les jambes de Cassie tandis qu'elle courait. Les branches s'accrochaient à sa chemise de nuit et la déchiraient en lambeaux le long de l'ourlet. Il lui fallut presque une demi-heure, mais elle finit par atteindre la maison sûre cachée. C'était un petit bunker souterrain niché dans une crevasse de rochers, juste assez grand pour qu'un adulte puisse entrer et sortir. Cassidy se sentait presque engourdie en ouvrant et fermant la lourde porte derrière elle, sa poitrine se soulevant et s'abaissant avec des respirations rapides.

Il n'y avait pas de lumière dans la longue pièce en béton, juste quatre ensembles de lits superposés et, vers le fond, un petit coin de vie rempli de produits non périssables. Cassidy se dirigea vers le premier lit qu'elle put atteindre et se recroquevilla en serrant ses genoux contre son corps maigre. Il n'y avait eu aucune communication de ses parents à travers leurs liens mentaux, sa famille complètement silencieuse alors qu'ils combattaient dans l'attaque et se concentraient.

Cassidy s'assit et regarda la porte du bunker. Elle essayait de faire face du mieux qu'un enfant pouvait, mais le silence fut brutalement interrompu lorsqu'elle sentit quelque chose se briser profondément dans sa poitrine, la douleur et le chagrin remplissant son petit corps alors que le lien se rompait entre Samuel et elle. La rupture du lien ne signifiait qu'une seule chose et lorsque ses parents débloquèrent leur lien mental avec elle, elle ressentit leur chagrin et leur douleur aussi intensément que les siens.

Quelques minutes plus tard, elle sentit la connexion avec son père s'estomper rapidement, suivie de celle avec sa mère quelques secondes après. La perte était si grande, la douleur de la disparition de sa mère, de son père et de ses frères, mais aussi celle de ses parents qui étaient les alphas. La perte de ses alphas, même pour une fillette de douze ans, était plus qu'elle ne pouvait supporter. Sa respiration devint lourde et précipitée, l'obscurité l'envahissant et la réclamant alors qu'elle s'évanouissait.

Quatre Ans Plus Tôt

La fille de l'alpha s'entraînait depuis le jour où elle s'était réveillée dans une cabane d'une seule pièce, bondée de ce qui restait de la meute de ses parents. Raymond Roan, son grand-père, était en voyage d'affaires lorsque l'attaque des renégats eut lieu. Il était en pleine réunion lorsqu'il perdit la connexion avec son fils, sa belle-fille et son petit-fils et prit le premier vol pour rentrer. Il était revenu pour trouver une destruction presque totale.

La maison de la meute avait été réduite en cendres. Raymond eut la bonne idée de vérifier la maison sûre qu'il avait construite et il trouva sa petite-fille sur le lit superposé, en état de choc profond, et la conduisit dans une cabane loin dans les montagnes avec ce qui restait de la meute. Le bêta de la meute, Jett, avait juré ce jour-là, lorsque Cassidy fut retrouvée, qu'il consacrerait sa vie à la protéger. À la former. À la préparer pour la vie qu'elle devrait mener un jour en tant qu'Alpha.

Les enfants loups-garous mûrissaient assez rapidement comparés aux humains normaux. Les grossesses duraient en moyenne sept mois. Les louveteaux grandissaient comme les humains jusqu'à ce qu'ils atteignent la puberté vers l'âge de 13 ans. Une fois ce processus commencé, ils grandissaient rapidement, atteignant leur maturité complète à 17 ou 18 ans. La plupart des loups-garous avaient leur première transformation vers 15 ans lorsque leurs gènes canins s'activaient. Cassidy semblait être l'exception. Bien qu'elle devenait forte grâce à l'entraînement quotidien de Jett, elle mûrissait plus lentement que la normale.

Elle était la plus jeune survivante de l'attaque des renégats et Raymond croyait qu'elle était simplement traumatisée. Elle n'était que peau et os, ressemblant plus à une enfant sauvage qu'à la lignée alpha dans laquelle elle était née. Mais elle était débrouillarde et intelligente. Plus d'une fois, elle avait mis Jett à terre, bien qu'il ait plus du double de son âge. Elle avait le courage de défier chaque membre de la meute qui restait et, même si chacun d'entre eux refusait de tester ses compétences, elle avait au moins gagné leur respect.

La meute des Wildwoods avait toujours vécu dans les montagnes, loin de l'agitation des grandes villes. Ainsi, une fois par semaine, la moitié des loups prenaient le seul véhicule que possédait la meute et se dirigeaient vers la poche de civilisation la plus proche pour se réapprovisionner en fournitures. Six des quinze membres de la meute étaient partis pour un voyage d'une journée entière. Quatre autres étaient partis en patrouille. Cela laissait Jett, son grand-père et deux anciens trop faibles pour vraiment contribuer. Il était midi et Cassidy et Jett étaient à l'arrière en train de couper du bois.

Cassidy se disputait souvent avec Jett sur l'utilité de couper du bois pour elle, n'aimant pas les heures de levage et de lancer de bûches ou de balancer la lourde hache pendant que Jett s'asseyait et regardait ou empilait simplement les bûches fendues. C'était au cours de l'une de ces séances qu'un hurlement d'avertissement d'une des patrouilles résonna, puis fut coupé court. Tout le monde dans la cabane se figea un instant en traitant le son. Cassidy était encore debout, écoutant, lorsque Jett l'attrapa brutalement par le bras, lui disant de courir et la traînant à travers les bois aussi vite qu'ils pouvaient.

Elle courait comme si sa vie en dépendait, et en vérité, c'était le cas, car les sons de loups s'affrontant dans une bataille féroce derrière eux se répercutaient à travers la forêt. La prise de Jett sur son bras était si forte qu'elle en était douloureuse, jusqu'à ce que Cassidy pousse un cri de douleur et trébuche, tombant au sol de la forêt. Jett faillit tomber avec elle, un gémissement bas sortant de l'homme alors qu'ils ressentaient tous les deux la perte soudaine et instantanée de l'alpha de leur petite meute, le grand-père de Cassi.

"Lève-toi ! Maintenant ! On ne peut pas rester ici !" Il commanda à sa jeune protégée et, lorsqu'elle ne bougea pas immédiatement, il souleva Cassidy et la jeta sur son épaule juste au moment où elle devenait violente, poussant un cri de colère et d'indignation à la perte de son dernier membre de famille.

La colère l'envahit, remplaçant complètement le chagrin qu'elle ressentait pour son grand-père. Elle leva la tête et hurla, voulant retourner en arrière. Elle se tordait, frappait et griffait le dos de Jett, exigeant d'être libérée pour pouvoir retourner se battre, pour l'aider même si c'était trop tard. Sa rage dura plusieurs minutes et, une fois qu'elle fut épuisée, Cassidy se mit à pleurer silencieusement. Le chagrin était quelque chose qu'elle ne pouvait pas gérer. Sa dernière connexion familiale partie, sa meute était essentiellement anéantie et démantelée en quelques minutes.

Le temps n'avait plus de sens pour Cassidy. Elle était dévastée et sous le choc, et ne prêta guère attention lorsque Jett la posa après des heures de course aussi rapide qu'il le pouvait. Jett lui prit les joues, essuyant ses larmes et lissant ses cheveux loin de son visage.

« Je vais appeler les autres hommes. Reste ici, princesse. » dit-il à Cass d'une voix douce avant de s'éloigner, sortant son téléphone portable et contactant l'un des loups qui était parti en ville pour des provisions. Cassidy n'entendit jamais sa conversation avec eux, mais elle ne les rejoindrait pas. Jett avait pris la décision de cacher Cass jusqu'à ce qu'elle soit assez âgée pour former sa propre meute, ou pour intégrer une autre en toute sécurité.

De nos jours

Dans un hôtel reculé quelque part dans le sud de la Géorgie.

Cassidy perdit la notion du temps sous la douche. C'était samedi. Chaque samedi, elle promettait à Jett de prendre ses médicaments et d'essayer de dormir un peu. C'était un compromis qu'ils avaient trouvé lorsque son habitude de ne pas dormir affectait sa santé après trop de nuits sans sommeil. En fermant l'eau, elle sortit sur la serviette posée sur les carreaux verts décolorés du sol de la salle de bain et se sécha rapidement. Cassidy enroula ses cheveux châtains dans une serviette propre, formant un petit turban parfait sur sa tête avant de se diriger vers le lavabo.

Elle se regarda dans le miroir en fouillant dans son sac pour en sortir le flacon de somnifères. Le reflet était le même. Une peau dorée par le soleil et des yeux brun doré sur un corps, à son avis, moyen. Elle secoua une pilule du flacon et la mit dans sa bouche, l'avalant avant de replacer le flacon et de prendre sa brosse à dents pour terminer sa routine nocturne.

Après avoir rangé son sac, elle enfila un pantalon de pyjama propre et un t-shirt, quittant la salle de bain pour voir Jett allongé sur son lit, lisant sur une tablette. « Les médicaments sont pris. J'espère pouvoir dormir quelques heures cette nuit. » dit-elle en soupirant profondément. Jetant son sac sur sa valise, Cassidy grimpa dans son propre lit et se glissa sous les couvertures.

« Dors bien, princesse. Je serai là. » lui promit-il. C'était la même promesse à chaque fois, et il ne l'avait jamais déçue.

Cassidy leva les yeux lorsque Jett lui parla, promettant d'être là quand elle aurait besoin de lui. C'était peut-être l'une des rares faiblesses qu'il lui restait, se réveillant en terreur de ses rêves, incapable de distinguer la réalité de ce qui se passait dans son esprit. Il avait toujours été là pour la calmer et la ramener au présent.

« Merci, Jett. » dit doucement Cassidy avant d'éteindre la lumière et de se tourner pour essayer de s'endormir, inconsciente, vingt minutes plus tard, des mains délicates de Jett qui la couvraient pour la nuit une fois qu'elle s'était endormie.

Les souvenirs étaient ce qui la hantait chaque fois qu'elle dormait. Chaque vue. Chaque odeur. Chaque son. Le pire de tout était la douleur déchirante qu'elle ressentait en se rappelant et en revivant la rupture des liens de sa famille, la perte de ses amis et de sa famille et le lien de la meute. Avec la douleur venait la rage incontrôlable et la colère qui l'envahissait, et après quatre heures de sommeil agité, Cassidy se réveilla avec un cri de douleur déchirante si intense qu'elle se jeta hors du lit dans le petit espace entre le matelas et le mur.

Elle se recroquevilla dans le coin, respirant fort et paniquée, ses yeux scrutant la pièce sans voir son environnement jusqu'à ce qu'un loup solitaire apparaisse dans son champ de vision et qu'elle voit rouge. Cassidy laissa échapper un rugissement de colère et de douleur, se jetant sur l'autre loup en un clin d'œil, visant la gorge de l'intrus.

Tue-le ! Déchire-le en morceaux ! Comme ils avaient fait à sa meute.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

666.8k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

530.2k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

459.4k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

346.1k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

343.1k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

380k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!

Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!

622.5k Wyświetlenia · W trakcie · Heidi Judith
Zdradzona przez mojego chłopaka i przyrodnią siostrę. Tak właśnie moje życie zamieniło się w chaos. Moja macocha zadała ostateczny cios—sprzedając mnie spadkobiercy rodziny Pierce, mężczyźnie w stanie wegetatywnym, aby uratować nasz upadający biznes.

Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.

Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.

"Wyjdź!!"

To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

470.9k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Szczenię Księcia Lykanów

Szczenię Księcia Lykanów

396.4k Wyświetlenia · W trakcie · chavontheauthor
„Jesteś moja, mały szczeniaku,” warknął Kylan przy mojej szyi.
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”


Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.

Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.

Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.

Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Uwiedzenie mojego mafijnego przyrodniego brata

Uwiedzenie mojego mafijnego przyrodniego brata

298.5k Wyświetlenia · W trakcie · Hazel Morris
W najciemniejszym dniu mojego życia spotkałam bardzo przystojnego mężczyznę w barze na ulicy w Nowym Jorku, który miał naprawdę urocze mięśnie klatki piersiowej do dotykania. Spędziliśmy razem niezapomnianą noc pełną namiętności, ale to był tylko jednorazowy romans i nawet nie znałam jego imienia.
Kiedy wróciłam do Los Angeles i wznowiłam swoją karierę jako lekarz, zostałam zmuszona do uczestnictwa w ślubie mojej adopcyjnej matki — i tam był on. Mój przyrodni brat okazał się moim partnerem z jednorazowej przygody!
Moje serce prawie przestało bić.
Rodzina mojego ojczyma to potężna i bogata dynastia w LA, uwikłana w sieć skomplikowanych interesów i owiana tajemnicą, w tym ciemnymi, brutalnymi podtekstami.
Chcę trzymać się z dala od kogokolwiek z tej tradycyjnej włoskiej mafijnej rodziny.
Ale mój przyrodni brat nie pozwala mi odejść!
Mimo moich starań, by trzymać się z daleka, on teraz wrócił do LA, zarządzając interesami swojej rodziny z bezwzględną skutecznością. Jest niebezpiecznym połączeniem zimnej kalkulacji i niezaprzeczalnego uroku, wciągając mnie w sieć przeznaczenia, z której nie mogę się uwolnić.
Instynktownie chcę trzymać się z dala od niebezpieczeństwa, z dala od niego, ale los pcha mnie do niego raz za razem, a ja jestem silnie uzależniona od niego wbrew swojej woli. Jak będzie wyglądać nasza przyszłość?
Przeczytaj książkę.