

L'ex moglie trappola
Miranda Lawrence · W trakcie · 1.3m słów
Wstęp
Nonostante i loro due anni di matrimonio e compagnia, la loro relazione non significava tanto per Martin quanto il ritorno di Debbie.
Martin, per curare la malattia di Debbie, ignorò senza cuore la gravidanza di Patricia e la legò crudelmente al tavolo operatorio. Martin era spietato, lasciando Patricia senza vita, il che la spinse a partire e andare in un paese straniero.
Martin, tuttavia, non avrebbe mai rinunciato a Patricia, anche se la odiava. Non poteva negare di avere un'inspiegabile fascinazione per lei. Potrebbe essere che Martin, senza saperlo, sia diventato irrimediabilmente innamorato di Patricia?
Quando tornò dall'estero, di chi è il bambino che sta accanto a Patricia? Perché somiglia così tanto a Martin, l'incarnazione del diavolo?
(Consiglio vivamente un libro avvincente che non sono riuscito a mettere giù per tre giorni e tre notti. È incredibilmente coinvolgente e un must-read. Il titolo del libro è "Dopo il sesso in macchina con il CEO". Puoi trovarlo cercandolo nella barra di ricerca.)
Rozdział 1
"Congratulazioni, signora Langley, è incinta!" disse il medico a Patricia Watson.
Euforica per la splendida notizia, Patricia Watson corse a casa con il referto del test di gravidanza, impaziente di condividerlo con Martin Langley.
"Martin, io sono..." iniziò a dire.
"Patricia, divorziamo!" Martin parlò nello stesso momento.
L'eccitazione si spense, e Patricia ricacciò la parola "incinta" in gola.
"Perché?" chiese con voce tremante, cercando con tutte le sue forze di nascondere l'angoscia.
Era così improvviso, e aveva bisogno di una spiegazione.
Martin serrò le labbra sottili, i suoi occhi erano freddi.
"Debbie è tornata." La sua risposta gelò il cuore di Patricia.
Diventò visibilmente pallida e si morse il labbro inferiore con forza, a stento riuscendo a stare in piedi.
Debbie, l'amore della vita di Martin che era scomparsa per due anni, era tornata.
Martin tirò fuori un assegno e lo posò sulla scrivania, dicendo, "Ecco 15 milioni di dollari. Parte è il tuo accordo di divorzio, e l'altra parte è il pagamento per la donazione del tuo midollo osseo."
Patricia diventò subito sospettosa e istintivamente chiese, "Cosa intendi?"
"Debbie ha l'anemia aplastica e ha bisogno di un trapianto di midollo osseo il prima possibile. Sei una compatibilità del 90%. Come sua sorella, devi salvarla." Martin non lasciò a Patricia alcun margine di trattativa. Stava dando un ordine piuttosto che discutere con lei.
Patricia rimase congelata, con il cuore spezzato.
Erano sposati da due anni. Ma ora, per salvare Debbie, che una volta lo aveva abbandonato, stava divorziando da Patricia e la stava anche costringendo a donare il suo midollo osseo!
"Donare il mio midollo osseo a Debbie? Mai! Sua madre ha distrutto il matrimonio dei miei genitori. Mia madre non avrebbe sofferto di depressione e non si sarebbe suicidata se non fosse stato per sua madre. E ora ti aspetti che io la salvi? Non succederà mai!" Patricia digrignò i denti, l'odio che le ribolliva nel cuore mentre ricordava il passato.
"Se ti è rimasto un po' d'amore dai nostri due anni di matrimonio, non spingermi. O non ti perdonerò mai!"
Il cuore di Martin sobbalzò a causa delle sue parole. Ma Patricia non lo notò. Prese direttamente la penna e firmò rapidamente il suo nome sull'accordo di divorzio.
"Me ne vado. Da ora in poi, siamo solo due estranei." Detto ciò, Patricia posò la penna, pronta a partire.
Appena si girò, si scontrò con Debbie, che era appena entrata nella stanza.
Debbie indossava un abito bianco, i suoi lunghi capelli le ricadevano sulle spalle, il viso pallido.
"Patricia, so che odi mia madre, ma non conosci tutta la storia! Mia madre stava uscendo con papà prima che arrivasse tua madre. Ma il nonno li ha separati e ha costretto papà a sposare tua madre..." spiegò.
Prima che potesse finire le sue parole, Patricia la interruppe.
"Basta! Se papà amava davvero tua madre, perché ha sposato mia madre? Dal momento che ha scelto mia madre, avrebbe dovuto essere fedele. E tua madre non avrebbe dovuto venire a distruggere la mia famiglia.
"Debbie, tua madre ha rubato il marito di mia madre, e ora tu stai cercando di prendere il mio! Che cos'è, una tradizione di famiglia essere l'altra donna?" Patricia guardò Debbie con scherno.
"Patricia, come puoi dire questo? Martin era il mio fidanzato. Sei tu che me lo hai rubato, e ora mi accusi?" Debbie mostrò un'espressione afflitta e lanciò uno sguardo a Martin.
Patricia rispose prontamente, "Dal momento che era il tuo fidanzato, perché sei scomparsa improvvisamente il giorno prima del matrimonio? Sei scappata a causa della sua disabilità, vero?
"Se fossi rimasta, non l'avrei sposato. Ora, le sue gambe stanno bene, quindi lo rivuoi indietro. Debbie, non hai vergogna?"
"Patricia, non è così," Debbie singhiozzò, asciugandosi le lacrime.
Patricia le lanciò un'occhiata sprezzante e sbuffò, "Basta. Non sono Martin. Le tue lacrime non funzionano con me! Se vuoi lui, è tutto tuo. Ma il mio midollo osseo? Mai!"
Detto ciò, spinse Debbie da parte e uscì dallo studio senza voltarsi.
Guardando Patricia andarsene, Martin sentì un dolore inspiegabile nel cuore.
Ma poi, rise amaramente, pensando, 'È solo una donna vana e egoista. Come posso provare qualcosa per lei? Deve essere un'illusione. Dopotutto, siamo sposati da due anni.'
Guardando la schiena di Patricia, Debbie serrò i pugni in segreto. Poi, mostrò un volto triste a Martin, dicendo dolcemente, "Martin, Patricia non ha accettato. Cosa devo fare?"
Martin rispose con calma, "Farò continuare Alan a cercare un donatore compatibile per te."
Implicava che avrebbe lasciato andare Patricia.
"Ma..." Debbie si sentiva avvilita.
Aveva finalmente trovato un donatore perfetto per il suo trapianto di midollo osseo. Non voleva rinunciare così!
Sentendosi un po' irritato, Martin disse freddamente, "Non mi piace costringere le persone."
Percependo il suo atteggiamento fermo, Debbie non osò dire altro. Abbassò la testa, un lampo di malizia nei suoi occhi.
'Rinunciare? No! Qualunque cosa serva, otterrò il suo midollo osseo,' pensò tra sé e sé.
Patricia uscì dalla camera da letto con la sua valigia. Guardando la porta chiusa dello studio, si sentì triste e inconsciamente toccò il suo addome piatto.
Disse interiormente, 'Addio, Martin. Ti ho amato per dieci anni. Ma d'ora in poi, starò solo con il mio bambino.'
Inspirò profondamente, trattenne le lacrime e lasciò il posto in cui aveva vissuto per due anni. Poi, guidò fino al piccolo appartamento che sua madre le aveva lasciato prima di morire.
Mentre Patricia stava tirando fuori i bagagli dal bagagliaio, qualcuno improvvisamente le coprì la bocca e il naso da dietro.
Immediatamente, un odore pungente le riempì le narici.
Patricia cercò di lottare ma si sentì debole. Dopo una breve resistenza, il suo corpo si afflosciò e perse conoscenza.
Quando riprese conoscenza, il dolore intenso la fece gemere di dolore.
Cercò con tutte le sue forze di aprire gli occhi ma non ci riuscì. Poteva solo sentire il forte odore di disinfettante e vagamente udire una conversazione.
"Signor Langley, la signora Langley è incinta. Se procediamo con il trapianto di midollo osseo, il bambino potrebbe morire. È sicuro di volerlo fare?" disse la voce di un medico.
"È incinta?" Martin esclamò incredulo.
Patricia, come se si aggrappasse a un'ancora di salvezza, cercò disperatamente di dire a Martin che era incinta del suo bambino. Pensava che non avrebbe rischiato la vita del suo bambino per salvare Debbie!
Ma per quanto ci provasse, non riusciva a emettere un suono.
"Sì, dovrebbe essere incinta da circa un mese," rispose il medico.
Patricia pensava che per quanto fosse spietato Martin, per quanto la disprezzasse, l'avrebbe risparmiata per il bene del loro bambino.
Ma si sbagliava.
"Debbie non può aspettare più a lungo. Procedete con l'intervento. Non fermatevi." Le parole di Martin furono come una lama affilata, che trafisse il cuore di Patricia.
Non avrebbe mai pensato che Martin potesse essere così spietato. Era persino disposto a uccidere il proprio figlio solo per salvare Debbie!
"Ma il bambino..." il medico esitò.
"Il bambino non importa. Voglio solo che Debbie stia bene." Le parole spietate di Martin distrussero completamente la speranza di Patricia.
Il suo cuore doleva, le lacrime bruciavano come fuoco sulle sue guance.
Una disperazione senza precedenti avvolse Patricia. In quel momento, capì finalmente cosa significava essere completamente distrutta.
Cercò di lottare, di fuggire da quell'incubo, ma era impotente. Tutto ciò che poteva fare era giacere lì mentre i freddi strumenti chirurgici toccavano la sua pelle.
Gridò nel suo cuore, 'No! Per favore no! Aiuto! Salvate il mio bambino...'
Ostatnie Rozdziały
#1144 Capitolo 1144 Cancellare il nome di Hannah
Ostatnia Aktualizacja: 5/17/2025#1143 Capitolo 1143 Lassie difende Hannah
Ostatnia Aktualizacja: 5/17/2025#1142 Capitolo 1142 L'esperienza personale del passato di Hannah
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#1141 Capitolo 1141 Hannah crolla
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#1140 Capitolo 1140 Hannah, io sono la tua madre biologica
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#1139 Capitolo 1139 Entrare nel sogno
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#1138 Capitolo 1138 Negoziazione, minaccia
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#1137 Capitolo 1137 Solo la persona che si è sposata può scioglierlo
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#1136 Capitolo 1136: sciogliere il nodo
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#1135 Capitolo 1135 La persona codarda
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.