

La Cendrillon du Milliardaire
Laurie · Zakończone · 194.8k słów
Wstęp
D'accord, ce n'est qu'une affaire...
Mais ses caresses étaient chaudes et... tentantes.
"Une vierge ?" Il me fixa soudainement...
Emma Wells, une étudiante sur le point d'obtenir son diplôme. Elle était maltraitée et torturée par sa belle-mère Jane et sa demi-sœur Anna. Le seul espoir dans sa vie était son petit ami, Matthew David, qui lui avait promis de la rendre la femme la plus heureuse du monde.
Cependant, son monde s'effondra complètement lorsque sa belle-mère accepta 50 000 € comme dot d'un vieil homme et accepta de la marier. Pire encore, elle découvrit que son cher petit ami la trompait avec sa colocataire, Vivian Stone.
Marchant dans la rue sous une pluie battante, elle était désespérée et sans espoir...
Serrant les poings, elle prit une décision. Si elle était destinée à être vendue, alors elle serait sa propre vendeuse.
Elle se précipita dans la rue et s'arrêta devant une voiture de luxe, se demandant combien vaudrait sa virginité...
Mise à jour quotidienne
Rozdział 1
« Tu m’as VENDUE ? » dit Emma, sa voix remplie de dégoût.
« Il a payé 50 000 euros pour toi. Que veux-tu que je fasse. Tu es achetée et payée, » répondit Jane, la belle-mère d’Emma.
« Je ne vais pas me marier, »
« Oh que si ! Il nous a déjà payés ! Après ton diplôme universitaire, tu vas te marier. J’ai enfin trouvé un homme qui a accepté. »
Jane ramassa une photo d’un homme plus âgé. Chauve, gros, laid. Il avait au moins plus de cinquante ans. Emma n’avait que vingt-et-un ans.
La colère d’Emma bouillonnait. « J’ai un petit ami ! Je ne suis pas à toi à vendre ! Tu n’aurais pas pu vendre Anna à ce vieil homme ? »
Avant qu’Emma ne reprenne son souffle, Jane la gifla violemment.
« Espèce de conne ! Il t’a déjà payée ! Et l’argent est déjà dépensé ! Tu vas l’épouser ou je devrai vendre la maison ! »
« Tu devrais te sentir chanceuse que quelqu’un pense que tu en vaux même la peine, » se moqua Anna.
« Tu ne vas pas vendre la maison, et je ne vais pas épouser cet homme ! Je vais rembourser cet argent par moi-même ! » Sans prendre aucune de ses affaires, Emma sortit en trombe de la maison et retourna sous la pluie.
Jane était une vraie garce, mais ça, c’était le comble.
Emma avait été vendue. Elle avait envie de pleurer et de crier en même temps. Ses larmes se mêlaient à la pluie, et au bout d’un moment, elle ne pouvait plus faire la différence.
Matt, pensa-t-elle. J’ai besoin de le voir.
Être avec lui rendait toujours les choses meilleures. Matt avait une façon de faire fondre les mauvais sentiments. C’était lui qu’elle devait épouser après avoir obtenu son diplôme. Pas un vieux pervers. Il venait d’une famille riche. Peut-être pourraient-ils l’aider avec ça.
Elle sortit en trombe et se dirigea vers le dortoir de Matt. La pluie s’arrêta soudainement. En fait, elle ne serait pas rentrée chez elle s’il ne pleuvait pas cet après-midi.
La dernière chose qu’Emma voulait faire était de rentrer chez elle. Ce n’était pas un foyer. Du moins pas pour elle. Elle avait perdu sa mère quand elle était jeune, et son père était dans un état d’ébriété constant depuis. Dans un de ses rares moments de sobriété, il s’était remarié. Jane était gentille au début. Elle était venue avec sa propre fille, Anna. Et l’agrandissement de la famille semblait faire du bien à son père. Pendant un certain temps du moins. Très vite, il était revenu à ses anciennes habitudes. Il était ivre dès 9h du matin. Il ne les avait jamais blessées ou quoi que ce soit. Jane s’occupait de ça. Elle était le mal incarné.
Emma était devenue une servante dans sa propre maison. Son père vivait dans une stupeur alcoolique perpétuelle. Emma n’était même pas sûre qu’il était encore là. Jane en profitait et forçait Emma à tout faire. Jane et Anna ne levaient jamais le petit doigt. Sauf bien sûr contre Emma.
La vue de sa maison était douce-amère. Bien qu’elle contienne les souvenirs précieux de son enfance, elle renfermait aussi les traumatismes profonds des abus que Jane lui faisait subir. La pluie froide la trempait jusqu’à l’âme.
« Juste un rapide aller-retour, » se rassura Emma cet après-midi avant d’entrer dans la maison. Elle contourna la porte de derrière et pria pour qu’elle soit déverrouillée.
Alors qu’elle s’approchait, des sons familiers l’agressèrent.
« Espèce de bon à rien ! Pourquoi tu ne crèves pas déjà ? Tu ne vaux rien pour moi vivant ! » Les cris venimeux de Jane faisaient trembler la maison.
Cette maison était autrefois un lieu de bonheur. Cette joie n'existait plus que dans la mémoire d'Emma. La maison était sombre et désolée. Les cris de Jane et le bourdonnement de la télévision couvraient les bruits d'Emma qui se faufilait. Ou du moins, c'est ce qu'elle pensait.
Juste au moment où elle atteignait sa chambre, des bras l'entourèrent par la taille.
"Emma ! À te faufiler ici dans le noir ! Qu'est-ce que tu fais ?" s'exclama Anna en resserrant son étreinte autour du corps d'Emma.
Le corps d'Emma se raidit. C'était la dernière chose qu'elle voulait.
Jane était maléfique, mais Anna n'était pas mieux. Elle profitait souvent de la cruauté de Jane. Anna s'en délectait. "Maman ! Regarde qui essaie de nous éviter !"
Jane sortit du salon, les yeux plissés en direction d'Emma.
"Qu'est-ce que tu veux, bon sang ?" cria-t-elle. Anna la lâcha et ricana avec une joie malveillante.
"J'ai besoin de quelques affaires," soupira Emma.
"Tout ce que toi et ton père bon à rien faites, c'est prendre, prendre, prendre ! Aucun de vous ne contribue à cette famille ! J'ai tenu le coup ces dix dernières années ! Et toi ! Tu as été une telle plaie !"
"Je travaille trois emplois à temps partiel tout en allant à l'école à plein temps ! Je te paie 500 euros par mois ! Je nettoie cette maison tous les week-ends ! Que veux-tu de plus ?" répliqua Emma.
"Les prix augmentent. Tu n'es pas censée être éduquée ? Ton père nous a mis tellement dans la dette ! Je ne peux plus rien me permettre !"
Emma en avait assez de cette dispute. Elle était froide et mouillée. Elle voulait juste partir.
"Je n'ai pas l'énergie de faire ça avec toi. Je vais juste prendre mes affaires et partir —"
Sa pensée fut interrompue par la pluie soudaine. Elle dut courir à travers la tempête, et avec l'eau éclaboussant partout, elle finit par arriver au dortoir de Matt. Emma frappa à la porte et attendit. La porte s'ouvrit et elle espéra voir son salut de l'autre côté.
"Matt ! Je—" elle s'arrêta net en voyant le colocataire de Matt à la place. "Oh, désolée de te déranger."
"Emma, tu es trempée. Ça va ?"
"Oui, désolée. Est-ce que Matt est là ? J'ai besoin de le voir."
"Il est..." dit son colocataire. Il se gratta l'arrière de la tête et baissa les yeux. "Il est... il n'est pas là. Il est parti il y a un petit moment. Il a dit qu'il était occupé avec... quelque chose."
Emma se sentit mal. Matt subissait beaucoup de pression de la part de sa famille et était généralement occupé à répondre à leurs attentes. Elle aurait dû savoir qu'il ne fallait pas se présenter à l'improviste comme ça.
"Oh. Ce n'est pas grave. Je comprends. Merci. Je vais essayer de le joindre plus tard," sourit-elle et se tourna pour partir.
"Emma ?"
"Oui ?" Emma se retourna et vit le colocataire de Matt tendre la main vers elle avec un regard triste. Il semblait lutter avec quelque chose, mais secoua la tête comme s'il avait changé d'avis.
"Ce n'est rien. Fais attention dehors, d'accord ?" Il offrit un sourire puis referma la porte.
Emma retourna à son dortoir, lourde d'eau, de tristesse et de regret. Lessive à poil, alors, plaisanta-t-elle intérieurement. Après ce qui semblait être la plus longue journée de sa vie, elle arriva enfin à son hall de dortoir. En s'approchant de sa chambre, elle crut entendre son nom.
"Qu'est-ce qui pourrait encore arriver aujourd'hui ?" murmura-t-elle pour elle-même. En s'approchant, les voix devinrent claires.
"Allez, Matt," une voix doucereuse minauda. "Tu vas devoir choisir entre nous à un moment donné. Dis-moi, mon chéri. Laquelle d'entre nous c'est ? Qui aimes-tu vraiment ?"
Ostatnie Rozdziały
#124 Chapitre 125
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#123 Chapitre 124
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#122 Chapitre 123
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#121 Chapitre 122
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#120 Chapitre 121
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#119 Chapitre 120
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#118 Chapitre 119
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#117 Chapitre 118
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#116 Chapitre 117
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#115 Chapitre 116
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025
Może Ci się spodobać 😍
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Skrępowana (Seria Lordów)
Myślałam, że Alekos, Reyes i Stefan będą moim wybawieniem, ale szybko pokazali mi, że są jak każdy inny Lord—okrutni, brutalni i bez serca.
Mój ojciec miał rację w jednej kwestii—Lordowie niszczą wszystko, czego się dotkną. Czy przetrwam tych demonów? Moja wolność zależy od tego.
Muszę wytrzymać wszystko, co Alekos, Reyes i Stefan mi zgotują, aż uda mi się uciec z tego dzikiego miasta.
Dopiero wtedy będę naprawdę wolna. A może nie?
Seria Lordów:
Księga 1 - Skuta
Księga 2 - Kupiona
Księga 3 - Uwięziona
Księga 4 - Uwolniona
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!
Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.
Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.
"Wyjdź!!"
To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Pożyczona Luna Alfy
Spojrzałam mu w oczy, nie czując nic. "Ja, Elowen Thorne, przyjmuję twoje odrzucenie."
Elowen Thorne jest omega wilkiem, która przetrwała lata znęcania się w brutalnej watasze. Zdradzona przez swojego byłego partnera, jest zszokowana, gdy Kaius Valerian, najbardziej przerażający Alfa na terytorium, proponuje jej sześciomiesięczny kontrakt na udawanie jego partnerki.
Kaius nie chce tylko partnerki. Chce całkowitej uległości. Będzie używał jej ciała, jak mu się podoba, biorąc ją brutalnie i bez litości, jasno dając do zrozumienia, że jest tylko jego własnością.
Ale Elowen nie jest już uległą ofiarą. Jeśli Kaius jej pragnie, będzie musiał przebić się przez jej obronę. Będzie walczyć z nim na każdym kroku, nawet jeśli jej ciało zdradzi jej najgłębsze pragnienia.
Kiedy nieudana próba zamachu ujawnia szokujące powiązania między przeszłością jej matki a rodziną Kaiusa, Elowen musi dowiedzieć się, czy Kaius chroni ją dla własnych korzyści, czy dlatego, że naprawdę mu na niej zależy. W świecie, gdzie srebrne ostrza i rozlew krwi rozstrzygają spory, Elowen odkrywa, że bycie związanym z kimś zarówno pisemną umową, jak i znakiem partnera jest o wiele bardziej niebezpieczne, niż kiedykolwiek sobie wyobrażała.
Krwistoczerwona miłość
„Uważaj, Charmeze, bawisz się ogniem, który spali cię na popiół.”
Była jedną z najlepszych kelnerek, które obsługiwały ich podczas czwartkowych spotkań. On jest szefem mafii i wampirem.
Lubił mieć ją na swoich kolanach. Była miękka i zaokrąglona we wszystkich właściwych miejscach. Lubił to za bardzo, co stało się jasne, gdy Millard zawołał ją do siebie. Instynkt Vidara kazał mu zaprotestować, zatrzymać ją na swoich kolanach.
Wziął głęboki oddech i wciągnął kolejny raz jej zapach. Przypisałby swoje zachowanie tej nocy długiemu okresowi bez kobiety, a może i mężczyzny. Może jego ciało mówiło mu, że nadszedł czas na jakieś zdeprawowane zachowanie. Ale nie z kelnerką. Wszystkie jego instynkty mówiły mu, że to skończy się źle.
Praca w „Czerwonej Damie” była zbawieniem, którego Charlie potrzebowała. Pieniądze były dobre, a ona lubiła swojego szefa. Jedyną rzeczą, od której trzymała się z daleka, był czwartkowy klub. Tajemnicza grupa przystojnych mężczyzn, którzy przychodzili co czwartek, aby grać w karty w tylnej sali. Aż do dnia, kiedy nie miała wyboru. W momencie, gdy spojrzała na Vidara i jego hipnotyzujące lodowato-niebieskie oczy, uznała go za nieodpartego. Nie pomagało, że był wszędzie, oferując jej rzeczy, których pragnęła, i rzeczy, o których nie myślała, że ich chce, ale potrzebowała.
Vidar wiedział, że przepadł w momencie, gdy zobaczył Charlie. Każdy jego instynkt mówił mu, żeby uczynić ją swoją. Ale były zasady, a inni go obserwowali.
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!