La Compagne Humaine du Roi Alpha

La Compagne Humaine du Roi Alpha

HC Dolores · W trakcie · 211.9k słów

653
Gorące
1.8m
Wyświetlenia
96.3k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

"Tu dois comprendre quelque chose, petite," dit Griffin, et son visage s'adoucit.

"J'ai attendu neuf ans pour toi. Cela fait presque une décennie que je ressens ce vide en moi. Une partie de moi a commencé à se demander si tu n'existais pas ou si tu étais déjà morte. Et puis je t'ai trouvée, juste chez moi."

Il utilisa une de ses mains pour caresser ma joue et des frissons éclatèrent partout.

"J'ai passé assez de temps sans toi et je ne laisserai rien nous séparer. Ni les autres loups, ni mon père ivre qui se maintient à peine depuis vingt ans, ni ta famille – et même pas toi."


Clark Bellevue a passé toute sa vie comme la seule humaine dans la meute de loups - littéralement. Il y a dix-huit ans, Clark est née d'une brève liaison entre l'un des Alphas les plus puissants du monde et une femme humaine. Malgré le fait de vivre avec son père et ses demi-frères et sœurs loups-garous, Clark n'a jamais eu l'impression d'appartenir vraiment au monde des loups-garous. Mais alors que Clark prévoit de quitter définitivement le monde des loups-garous, sa vie est bouleversée par son âme sœur : le prochain Roi Alpha, Griffin Bardot. Griffin attend depuis des années la chance de rencontrer son âme sœur, et il n'est pas prêt à la laisser partir de sitôt. Peu importe à quel point Clark essaie de fuir son destin ou son âme sœur - Griffin a l'intention de la garder, quoi qu'il ait à faire ou qui se mette en travers de son chemin.

Rozdział 1

Chapitre 1

« Le destin n'est pas un aigle, il rampe comme un rat. »

– Elizabeth Bowen

Si vous demandiez à mes parents de décrire mon frère aîné, ils vous diraient qu'il est un leader né. Intrépide et courageux, le genre d'homme né pour diriger des armées.

Et si vous leur demandiez de décrire ma sœur, ils s'extasieraient sur sa douce disposition et son cœur altruiste.

Et moi ?

Il n'y a qu'un seul mot que mes parents utiliseraient pour me décrire : humaine.

Vous pourriez penser que "humaine" ne peut pas être utilisé comme une insulte, mais d'une manière ou d'une autre, j'ai passé toute ma vie à porter ce mot comme une marque de honte. Quand je suis arrivée sur le pas de la porte de mon père Alpha à douze ans, il a dit au reste de la meute que j'étais là à cause de l'échec de ma mère humaine. J'ai été plongée dans la meute de loups – littéralement – mais mon statut de seule humaine là-bas m'a instantanément rendue paria. Je ne pouvais ni courir, ni lutter, ni me transformer en loup comme les autres enfants du quartier. Je ne rencontrerais jamais mon âme sœur ni ne vivrais cet amour instantané que les couples de loups partagent.

J'étais toujours l'enfant de l'Alpha, et bien que cela m'ait peut-être protégée des harceleurs, cela ne signifiait pas que je m'intégrais. Le monde des loups-garous était radicalement différent de celui des humains, et pour eux, mon humanité était une faiblesse.

Mon père ne m'a jamais dit qu'il avait honte de moi, mais je pouvais toujours sentir sa déception – elle flottait dans l'air chaque fois qu'il m'appelait sa fille humaine ou expliquait que j'étais le produit d'une brève liaison avec une femme humaine il y a dix-huit ans.

Ma belle-mère, la véritable compagne de mon père, essayait de me faire sentir incluse. Elle était l'incarnation parfaite de la Luna – douce et bienveillante – mais je pouvais toujours dire qu'elle avait honte de moi. Si jamais il y avait une preuve que sa famille n'était pas parfaite, j'en étais la preuve vivante. Chaque fois qu'elle me regardait, elle se souvenait que son compagnon l'avait trompée.

Malgré leurs efforts, rien de tout cela ne faisait une bonne recette pour une famille parfaite. J'avais passé six ans à vivre sous le toit de mon père, dans sa meute, et dans le monde des loups-garous, mais j'avais déjà accepté que je ne m'y intégrerais jamais.

Ou du moins, c'est ce que je pensais.

Malgré mes plans d'aller à l'université loin, très loin de la meute qui n'avait pas de place pour moi, ma vie allait complètement changer. Quelque chose – techniquement, quelqu'un – allait s'assurer qu'il y ait beaucoup de place dans le monde des loups-garous pour cette petite humaine ordinaire.


*Chère Clark Bellevue,

Après avoir soigneusement examiné votre candidature, c'est avec regret que nous vous informons que nous ne pouvons pas vous offrir une admission à l'Université de Floride pour le moment. Nous apprécions le temps et les efforts consacrés à votre candidature, mais malheureusement, le grand nombre de candidats cette année a rendu notre décision difficile et nous avons un espace limité pour chaque promotion admise.

Nous sommes convaincus que vous réaliserez de grandes choses dans vos études, et nous vous souhaitons le meilleur dans votre parcours académique !

*Cordialement,

Doyen des Admissions

Université de Floride*

J'ai lu l'email de rejet au moins cinq fois, mes yeux parcourant l'écran à la recherche de quelque chose que j'aurais pu manquer. Malheureusement, il n'y avait aucun message caché à trouver – c'était juste un autre email de rejet générique d'une autre université qui ne voulait pas de moi. Ma dernière année de lycée touchait à sa fin, et bien que j'aie postulé à une liste interminable d'universités, je n'avais reçu que trois rejets et une liste d'attente.

La plupart des écoles pour lesquelles j'avais postulé étaient des universités d'État avec de bons dossiers académiques – mais en réalité, tout ce qui m'importait, c'était de trouver une université loin d'ici. Assez loin pour que j'aie une excuse de ne pas rentrer à la maison les week-ends ou pendant la plupart des vacances.

Étant donné que je vivais dans l'État de Washington, froid et pluvieux, le climat ensoleillé (et distant) de la Floride aurait été parfait – mais il semblait que cela n'allait pas se produire.

« Clark ! »

Ma séance de lamentations a été interrompue par le son de ma sœur, Lily, criant mon nom. Je n'ai même pas eu le temps de fermer mon écran Gmail avant que Lily ne fasse irruption dans ma chambre sans frapper.

« Clark, je t'appelle depuis cinq minutes », soupira-t-elle, s'appuyant contre le cadre de la porte, « Tu regardais encore une de ces émissions de télé-réalité pourries ou tu ignorais juste ma voix ? »

Bien que nous soyons demi-sœurs, Lily et moi ne nous ressemblions guère. Elle était grande, à la peau claire, avec de longues mèches blondes qui ne semblaient jamais frisées ou incontrôlables. Elle et mon frère partageaient les yeux bleus brillants de mon père. Ses yeux étaient sa meilleure caractéristique, et ils semblaient constamment essayer de percer sous la surface.

« Désolée, je n'essayais pas de t'ignorer, Lil », dis-je, « Qu'y a-t-il ? »

Ses yeux bleus perçants se sont plissés, mais elle semblait accepter mes excuses. « Papa veut nous voir, il y a une grande réunion ce soir à la maison de la meute. Beaucoup de gens vont être là. »

Mes sourcils se froncèrent. Les réunions de la meute n'étaient pas inhabituelles pour notre meute, mais je n'étais généralement pas obligé d'y assister. En tant que seul humain résident de la meute Blacktooth, je ne faisais pas partie intégrante des affaires de la meute. Je ne pouvais pas me transformer, ce qui signifiait que je ne pouvais ni participer aux patrouilles ni défendre la meute.

"Pourquoi papa me demande-t-il ?" demandai-je.

"Je ne sais pas," haussa les épaules Lily, "Il m'a juste dit de venir te chercher. Je suis sûre que c'est pour une bonne raison, papa ne te ferait pas venir si ce n'était pas important. Allez, viens."

Lily ne perdit pas plus de temps à m'attendre et je la regardai sortir de la pièce en se pavanant.

Même l'enfant chéri ne sait pas pourquoi je suis convoqué, pensai-je, cela doit donc être important.

Je suivis Lily hors de ma chambre et nous descendîmes les escaliers en silence. Avec ses hauts plafonds et ses planchers en bois, notre maison familiale était l'une des plus grandes de la meute – un avantage qui venait du fait d'appartenir à la famille de l'Alpha. Des photos des exploits de Lily et de mon frère, Sebastian, ornaient les murs comme les trophées qu'elles étaient : Lily bébé, Seb à son premier match de football de la meute, Lily au bal de promo avec ses amis.

Comme je m'y attendais, papa, Seb et Grace nous attendaient tous dans le salon. Papa se prélassait dans le fauteuil comme s'il s'agissait de son trône avec Grace perchée sur ses genoux tandis que Sebastian se tenait maladroitement près de la cheminée.

"Ah, les filles, vous voilà," dit papa, et sa voix tonitruante résonna dans la pièce, "Nous avons une réunion de la meute ce soir et nous aurons besoin de vous deux."

Même dans la quarantaine, mon père ne paraissait pas un jour de plus de trente ans. Il partageait les mêmes cheveux blonds et les yeux bleus que Lily, et sa mâchoire carrée et son allure imposante le faisaient ressembler en tout point au loup Alpha qu'il était.

Mon demi-frère aîné, Sebastian, était aussi grand que mon père, mais il avait hérité de ses cheveux châtain clair de sa mère, Grace. Grace – ou Luna Grace si vous n'étiez pas sa belle-fille – était la véritable compagne de mon père et la mère biologique de Seb et Lily. Elle était la pièce finale de cette famille parfaite que mon père avait créée.

"Pourquoi Clark vient-il à la réunion ce soir ?" demanda Sebastian en me jetant un coup d'œil. Il ne le disait pas comme une insulte – comme moi, il savait que je n'étais que rarement nécessaire (ou désiré) aux réunions de la meute.

"Nous en parlerons à la réunion," dit papa en se levant avec Grace, "Tout le monde est prêt ? Ça va bientôt commencer, nous devrions y aller."

Nous acquiesçâmes tous.

"Oh, Clark, chérie," intervint Grace depuis le côté de mon père, "Es-tu sûre de ne pas vouloir te changer ? Cette tenue est peut-être un peu décontractée pour une réunion de la meute."

Je jetai un coup d'œil à mon jean et à mon t-shirt noir uni – ce n'était pas vraiment glamour, mais personne d'autre n'était habillé non plus. Seb portait un t-shirt et un short, et Lily arborait une jupe en jean et un haut à volants.

"Si ça va, je vais juste porter ça," dis-je. Grace hocha la tête, mais je pouvais voir ses yeux balayer une nouvelle fois ma tenue.

Ce n'est pas comme si j'allais être le centre de l'attention ici, pensai-je, les anciens seront trop occupés avec papa, les guerriers de la meute auront les yeux rivés sur le derrière de Lily, et toutes les filles non accouplées flirteront avec mon frère.

Si j'avais de la chance, je me fondrais dans le décor – et franchement, c'était exactement là où je voulais être lors de ce genre d'événements.

"Assez traîné, allons-y," grommela mon père en prenant la main de Grace. Il ouvrit la marche hors de la maison, Seb, Lily et moi le suivant comme des chiots – sans jeu de mots. Nous marchâmes en silence, et je pris un moment pour apprécier le paysage.

Notre meute vivait dans sa propre communauté forestière, ce qui signifiait que la plupart des endroits, comme la maison de la meute, étaient encore accessibles à pied. Les maisons familiales bordaient un côté de la rue, mais si vous continuiez à marcher, vous finiriez par tomber sur une épicerie et une infirmerie gérées par la meute. Les membres de la meute étaient autorisés à partir quand ils le voulaient, mais la configuration de notre communauté signifiait que vous en aviez rarement besoin.

Et, si vous en aviez besoin, vous deviez toujours répondre aux gardes qui protégeaient nos frontières. Ils ne vous empêcheraient pas de partir, mais ils rendaient beaucoup plus difficile de sortir en douce.

La petite partie résidentielle de la communauté n'était qu'une petite partie de la meute – la plupart de notre territoire n'était que des zones boisées où les loups pouvaient courir, jouer et se transformer quand ils le voulaient.

Pour les loups-garous, c'était la configuration idéale.

En tant qu'humain qui ne se qualifierait pas de "naturellement porté sur l'extérieur", vivre à une heure de la ville la plus proche n'était pas exactement un point fort. Je n'étais en aucun cas prisonnier, mais il y avait des moments où vivre sur le territoire de Blacktooth me faisait me sentir piégé.

Avec des gardes surveillant chaque centimètre de la propriété, il était difficile de simplement entrer et sortir à ma guise. Et puisque je n'étais pas un loup-garou, je ne pouvais pas simplement me transformer et courir à travers les bois sur quatre pattes comme mes frères et sœurs pouvaient le faire chaque fois que je voulais prendre l'air.

Que je le veuille ou non, j'étais un humain vivant dans la tanière des loups.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.9k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

540k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.5k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

475.2k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

354.1k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

357k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

497.2k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

390k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.