

La Mariée de Dernière Minute du Milliardaire
G O A · Zakończone · 210.8k słów
Wstęp
"Tout le monde parle du hashtag qui est devenu viral en moins de quelques heures. Néanmoins, cette fille est devenue un mystère que tout le monde veut résoudre. En fait, nous avons des photos de plusieurs personnes qui ont vu la fille en personne."
L'écran du téléphone est petit mais je vois plusieurs photos de moi défiler à l'écran. Ça ne peut pas être vrai !
Vous savez cette crise de panique que j'avais réussi à contenir ? Eh bien, elle revient avec une vengeance. J'ai l'impression que tout l'air est aspiré hors de moi et ma poitrine se serre. Ma vision se brouille et je réalise que je tombe juste avant que tout devienne noir.
"Calmez-vous Mademoiselle Riley, voici Monsieur Rhodes, un donateur de notre hôpital. Cette femme est sa fiancée. Je vais prendre les choses en main à partir d'ici." dit le médecin en s'écartant pour laisser sortir l'infirmière.
Je la regarde s'éloigner précipitamment avant de me concentrer sur le médecin. C'est un homme plus âgé avec des cheveux blancs et un visage amical, mais il me donne une drôle d'impression.
Attendez... a-t-il vraiment dit fiancée ?
"Je suis désolée, qu'avez-vous dit ?" je demande.
"J'ai une proposition à vous faire." dit l'homme.
"Une proposition pour moi ? Que voulez-vous dire ?"
"Une proposition ? Cela signifie-"
Je lève la main. "Pas ça ! Je ne suis pas idiote. Je veux dire quelle proposition ?"
"Je veux que vous m'épousiez." dit-il avec un visage impassible.
Alors, vous vous demandez sûrement comment une femme qui vit dans un wagon de train abandonné finit par épouser un grand milliardaire de la tech.
Eh bien, c'est simple. Nous nous sommes rentrés dedans, nos regards se sont croisés et le reste appartient à l'histoire.
D'accord, ce n'est pas exactement comme ça que ça s'est passé. Voyez-vous, Artemis Rhodes est dans une impasse. Il a besoin d'une épouse avant son prochain anniversaire... dans six jours. Alors, que fait-il ? Il me traque comme un fou furieux et m'offre une tonne d'argent pour l'épouser.
Fou, non ?
Bien sûr, je refuse parce que j'ai un peu de dignité, mais quand mon monde est bouleversé, je n'ai pas d'autre choix que d'accepter. Grâce à lui, je ne peux pas retourner à ma vie d'avant, et maintenant je suis coincée dans la sienne.
Je suis sa rébellion contre sa famille et l'épine dans son pied... Ses mots, pas les miens...
Nous venons de mondes différents et cela signifie qu'éventuellement ces mondes vont entrer en collision et avec cela, le désastre est prêt à tout déchirer. Vous savez, juste un mardi ordinaire.
Alors, que font deux personnes quand tout commence à aller de travers ?
Eh bien, laissez-moi vous raconter...
Rozdział 1
Bleue
Le bruit des coups sur le métal me fait sursauter et ouvrir les yeux, encore embrouillés de sommeil. Il me faut une seconde pour me rappeler où je me suis endormie la nuit dernière.
"Petite Bleue, il faut te réveiller !" Une voix étouffée appelle de l'autre côté du mur à côté de moi.
Il me faut encore quelques secondes pour identifier la voix de Bucky, mon voisin. Si on peut l'appeler ainsi. Il vit dans une tente à quelques mètres du wagon de train où je me trouve actuellement.
"Allez, ma fille, la patrouille sera là dans moins d'une heure !" crie-t-il.
Ça me fait bouger comme si j'avais le feu aux fesses. Je ne peux pas me faire attraper par la patrouille de sécurité encore une fois. La dernière fois, je n'ai pas pu retourner à mon endroit préféré pendant au moins un mois. Ce n'est pas que j'ai beaucoup d'affaires, mais c'est une galère de transporter les petites choses que j'ai partout. Je ne m'embête pas avec les chariots de supermarché puisque je ne reste jamais assez longtemps au même endroit pour accumuler beaucoup de choses. Un sac à dos et un petit sac de sport sont tout ce que je me permets de garder.
Je roule rapidement le sac de couchage sur lequel je dors la plupart des nuits et le fourre dans le sac de sport. L'oreiller que j'utilise est un oreiller de voyage gonflable, donc je le dégonfle et le glisse avec le sac de couchage. J'éteins la petite lampe que je garde allumée pendant que je dors et la mets dans mon sac à dos. Une fois mon petit campement rangé, j'attrape les converses bleues usées que j'ai achetées dans un magasin de seconde main et les enfile. Elles tiennent encore le coup, mais je vais avoir besoin de nouvelles dans environ un mois, à en juger par les semelles.
Quand je suis enfin prête, j'attrape la poignée de la porte du wagon et grogne en la tirant. Elle est lourde et j'ai des bras en spaghetti. Pas beaucoup de temps pour faire de l'exercice quand je suis toujours en mouvement. Si quelque chose, mes jambes sont la partie la plus forte de mon corps grâce à toute la marche que je fais. Je suppose que je pourrais me permettre un pass de bus, mais j'essaie de minimiser mes dépenses. Je ne sais jamais quand j'aurai besoin de dépenser de l'argent pour quelque chose un peu hors de mon budget. Comme des chaussures et des vêtements.
Bucky se tient dehors avec une petite tasse à la main. Je souris à mon ami et saute pour le saluer. Quand mes pieds touchent le sol, je me lève et lève mon bras pour placer deux doigts sur mon front.
"Bonjour Monsieur !" dis-je avant de le saluer.
Il avait servi dans l'armée pendant dix ans et est rentré sans aucun soutien, finissant dans la rue pour ses ennuis.
Il roule des yeux. "Tu es drôle. Tiens, prends ça et réchauffe-toi."
J'accepte la tasse et prends une longue gorgée du liquide chaud à l'intérieur.
"Tu n'as pas besoin de m'apporter du café tous les jours, Bucky. Surtout le mercredi, puisque je joue chez Monica !" lui dis-je encore une fois.
Ce n'est pas la première fois que nous avons cette conversation.
"Ce n'est pas comme si trois petits cafés allaient me ruiner, Petite Bleue. Maintenant, dépêche-toi et bouge-toi." Il se retourne et termine de charger son chariot. "Je vais planquer ça dans la ruelle de Main. Où vas-tu ?"
"J'ai une performance matinale chez Monica, donc je vais y aller directement. Où est Maria-Ann ?" Elle était l'autre squatteuse ici.
C'était un personnage intéressant avec une mauvaise attitude qui demandait un certain temps d'adaptation, mais elle est aussi gentille à sa manière. Elle est émotionnellement bloquée, mais elle se soucie des autres et m'a aidée à trouver tous les meilleurs endroits pour trouver des magasins d'alcool bon marché dans le coin. Je suis ici depuis seulement quelques semaines, donc c'était une grande aide. Je n'ai pas toujours eu cette chance. Toutes les communautés de sans-abris ne sont pas aussi accueillantes.
Elles peuvent aussi être dangereuses pour quelqu'un comme moi. Je gagne de l'argent en jouant de la guitare où je peux, ce qui me fait un revenu régulier. Pas assez pour m'installer quelque part, mais assez pour rester en vie. C'est plus que la plupart et ils viendront pour moi si je ne fais pas attention. Heureusement, quand je suis arrivée à Seattle, j'ai rencontré Bucky et il m'a dit que je pouvais camper avec lui près du point de changement de voie abandonné.
Il n'y avait qu'un seul wagon de train encore intact et il m'a dit que j'étais la bienvenue pour l'utiliser. Au début, j'ai refusé parce que je ne voulais pas le prendre à lui ou à Maria-Ann, mais il m'a assuré qu'ils ne l'utilisaient jamais. Je savais que c'était des conneries, mais il ne me laissait pas en parler à nouveau. Puisque je ne serai ici que quelques semaines de plus, ils n'auront pas à le céder longtemps.
"Bon, dépêche-toi et je te verrai ce soir." Il me tapote maladroitement l'épaule et s'éloigne.
Un coup d'œil rapide autour de moi me dit que Maria-Ann est déjà partie pour la journée, donc je ne m'attarde pas. Je sors le petit téléphone prépayé bon marché de ma poche et vérifie l'heure. Il reste encore environ une heure avant que je doive être chez Monica à sept heures, donc je peux me balader dans le parc et profiter de mon café.
Le parc est à environ vingt minutes de marche de la gare et à dix minutes du Café de Monica. C'est l'endroit parfait pour traîner et observer les gens. C'est aussi mon deuxième boulot. Je joue près de la grande fontaine et j'ai des relations avec les agents de sécurité du parc, donc ils me laissent tranquille quand je suis là.
J'entre dans le parc et vois quelques personnes courir le long des sentiers. Il y a un banc vide à quelques mètres, alors je me dirige dans cette direction. Quand je vois un petit panneau dessus, je m'arrête pour le lire.
"À la mémoire de Cecilia Rhodes. Mère et épouse aimante."
Rhodes?
C'est un nom que j'ai vu sur l'un des bâtiments du centre-ville, mais je ne sais pas ce que la famille fait. Je ne m'intéresse pas à la vie des mondains. Quel est l'intérêt? Je n'ai jamais compris pourquoi les gens s'intéressaient tant à la vie des riches et célèbres. N'ont-ils pas assez de choses à faire dans leur propre vie? Ou peut-être que je n'y ai jamais pensé parce que je ne pouvais jamais me permettre un magazine de potins.
Quand on a un budget strict ou un parent d'accueil qui vous nourrit à peine, encore moins payer pour quelque chose comme ça, ça ne semble pas très important.
Quoi qu'il en soit, je prends un moment de silence pour la femme dont la mémoire a inspiré ce panneau et je m'assois. Il commence à faire plus froid, alors je dois resserrer ma veste en jean autour de moi. Encore une super trouvaille dans un magasin de seconde main, mais c'est une de celles qui ont des trous parce que c'est à la mode maintenant. J'ai pu en réparer quelques-uns, mais ça n'aide pas beaucoup à garder le froid dehors.
Je suis content que Bucky m'ait offert ce café parce qu'il m'aide à me réchauffer un peu. Quand je prends une autre gorgée, je soupire de contentement et je m'installe dans mon siège. Un duo de femmes passe en courant dans leurs vêtements de sport de marque et leurs baskets à cent euros. Elles jettent un coup d'œil dans ma direction et se disent quelque chose en passant, mais je ne me donne pas la peine d'écouter. Ce n'est pas comme si je n'avais jamais entendu les gens parler de moi quand ils me voient, mais je ne veux pas non plus aller écouter des paroles horribles.
Ce n'est pas comme si j'avais l'air sale ou quoi que ce soit, mais il est clair que je ne suis pas très bien loti. Mes vêtements sont vieux et bien usés. C'est une preuve suffisante que ma vie manque de quelque chose. Du moins aux yeux des autres.
Honnêtement, j'aime ma vie la plupart du temps. C'est mieux que les foyers d'accueil, c'est sûr, et je peux voir tant de nouveaux endroits. Peu de gens ont la liberté de partir à tout moment. Ils sont occupés dans leur vie avec des emplois de neuf à cinq et des factures. Moi? Je suis libre de tout ça.
Ne vous méprenez pas, si la vie m'offrait un emploi stable et un endroit où vivre, je ne refuserais pas l'occasion, mais ça n'est jamais arrivé. Il vaut mieux ne pas espérer des choses impossibles.
Alors j'ai accepté cette vie et j'essaie de vivre avec un sourire sur le visage. Bucky m'a dit que si tu souris pendant les moments difficiles, ça rend la survie plus facile. Jusqu'à présent, il n'a pas eu tort.
Je finis mon café et le jette dans la poubelle la plus proche. Il est temps de me diriger vers le Café de Monica, alors je prends le chemin opposé et commence à marcher dans cette direction. La rue devient plus animée et je suis trop occupé à regarder autour de moi le chaos pour remarquer quelqu'un qui vient dans ma direction. Je rentre dans une poitrine dure et la personne que j'ai heurtée laisse tomber son téléphone.
"Oh mon dieu, je suis désolé!" Je me penche et le ramasse.
Il ne semble pas endommagé, mais je l'époussette et regarde la personne. Quand il me voit, il a l'air surpris.
"Tenez. Il a l'air en bon état." Je tends le téléphone vers lui, mais il ne bouge pas pour le prendre. "D'accord..."
Je prends sa main et y dépose le téléphone.
"Je suis attendu quelque part, donc je dois y aller. Désolé encore." Je le contourne et m'éloigne rapidement.
Quand je jette un coup d'œil par-dessus mon épaule, il me regarde m'éloigner avec cet air étrange sur le visage.
D'accord, c'est un peu bizarre.
Ostatnie Rozdziały
#128 Chapitre 128
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#127 Chapitre 127
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#126 Chapitre 126
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#125 Chapitre 125
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#124 Chapitre 124
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#123 Chapitre 123
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#122 Chapitre 122
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#121 Chapitre 121
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#120 Chapitre 120
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#119 Chapitre 119
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025
Może Ci się spodobać 😍
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Skrępowana (Seria Lordów)
Myślałam, że Alekos, Reyes i Stefan będą moim wybawieniem, ale szybko pokazali mi, że są jak każdy inny Lord—okrutni, brutalni i bez serca.
Mój ojciec miał rację w jednej kwestii—Lordowie niszczą wszystko, czego się dotkną. Czy przetrwam tych demonów? Moja wolność zależy od tego.
Muszę wytrzymać wszystko, co Alekos, Reyes i Stefan mi zgotują, aż uda mi się uciec z tego dzikiego miasta.
Dopiero wtedy będę naprawdę wolna. A może nie?
Seria Lordów:
Księga 1 - Skuta
Księga 2 - Kupiona
Księga 3 - Uwięziona
Księga 4 - Uwolniona
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!
Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.
Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.
"Wyjdź!!"
To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Pożyczona Luna Alfy
Spojrzałam mu w oczy, nie czując nic. "Ja, Elowen Thorne, przyjmuję twoje odrzucenie."
Elowen Thorne jest omega wilkiem, która przetrwała lata znęcania się w brutalnej watasze. Zdradzona przez swojego byłego partnera, jest zszokowana, gdy Kaius Valerian, najbardziej przerażający Alfa na terytorium, proponuje jej sześciomiesięczny kontrakt na udawanie jego partnerki.
Kaius nie chce tylko partnerki. Chce całkowitej uległości. Będzie używał jej ciała, jak mu się podoba, biorąc ją brutalnie i bez litości, jasno dając do zrozumienia, że jest tylko jego własnością.
Ale Elowen nie jest już uległą ofiarą. Jeśli Kaius jej pragnie, będzie musiał przebić się przez jej obronę. Będzie walczyć z nim na każdym kroku, nawet jeśli jej ciało zdradzi jej najgłębsze pragnienia.
Kiedy nieudana próba zamachu ujawnia szokujące powiązania między przeszłością jej matki a rodziną Kaiusa, Elowen musi dowiedzieć się, czy Kaius chroni ją dla własnych korzyści, czy dlatego, że naprawdę mu na niej zależy. W świecie, gdzie srebrne ostrza i rozlew krwi rozstrzygają spory, Elowen odkrywa, że bycie związanym z kimś zarówno pisemną umową, jak i znakiem partnera jest o wiele bardziej niebezpieczne, niż kiedykolwiek sobie wyobrażała.
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!