

La Mariée de Substitution du Prince Alpha
Zee Ladia · W trakcie · 226.3k słów
Wstęp
"Je suis le seul à te voir comme ça. Tu es à moi," a-t-il murmuré à mon oreille, et cela a envoyé des frissons brûlants dans tout mon corps, se concentrant en moi.
Il m'a regardée droit dans les yeux.
"Tu comprends ?" a-t-il demandé, et l'expression de son visage m'a fait comprendre qu'il était sérieux.
J'ai dégluti et hoché lentement la tête "Oui."
Il a souri "C'est ma fille," puis il m'a donné une tape sur les fesses avant de se lever.
…
Dans un monde de trahison et de rebondissements inattendus, la vie de Renée Sinclair prend un tournant dramatique.
Rejetée par son compagnon et piégée par sa demi-sœur, elle est envoyée contre son gré pour épouser le Prince Alpha. Mais les choses ne sont pas ce qu'elles semblent être lorsque Renée découvre que le Prince Alpha n'a aucune envie d'une épouse, et leur première rencontre est loin d'être harmonieuse alors qu'elle se retrouve à la merci d'un autre homme cruel.
Rozdział 1
Une voix perça le brouillard du sommeil enveloppant mon esprit. C'était celle de Gregory, teintée d'une colère qui me fit sursauter. Mes yeux s'ouvrirent brusquement, le cœur battant la chamade alors que je prenais conscience de sa présence et de sa fureur.
"Espèce de traînée menteuse et infidèle !" Les mots fusaient dans l'air, lancés avec venin. Les yeux de Gregory étaient enflammés, une teinte cramoisie trahissant sa rage. Son nom—Gregory William—portait le poids de la réputation notable de sa famille.
Encore ensommeillée, je demandai, "Qu'est-ce qui se passe ?"
"Comment oses-tu ?! Je te faisais confiance, Renée ! Tu n'es qu'une merde !" Son éclat dissipa les derniers vestiges de sommeil, me laissant soudainement et complètement éveillée.
C'est alors que je réalisai mon état de déshabillage. Je sentis une prise froide de peur en constatant que je ne portais rien de plus qu'un soutien-gorge et un shorty, les couvertures ayant glissé jusqu'à ma taille. Hâtivement, je les remontai pour me couvrir.
La pièce autour de moi était inconnue—un hôtel, apparemment—et l'accusation furieuse de Gregory suggérait qu'il s'était passé quelque chose de désastreux.
Bégayant, je réussis à dire, "Je-Je, comment suis-je arrivée ici ?"
Son ricanement fut comme une gifle. "Tu vas vraiment jouer la carte de la victime ?"
La confusion régnait en moi. "Quoi ?! Non, je ne me souviens pas—" J'essayai d'exprimer ma véritable amnésie, mais il m'interrompit à nouveau.
"Tsk tsk tsk, arrête de faire semblant Renée. Tu as été prise sur le fait."
Je reconnus cette voix geignarde sans aucun doute—elle appartenait à Sabrina, ma belle-sœur malveillante. Jusqu'à ce qu'elle parle, je n'avais même pas réalisé qu'il y avait une autre personne dans la pièce.
Avant que je puisse trouver ma voix, Sabrina se dirigea vers la table de chevet et prit un morceau de papier. Avec un sourire méchant, elle lut à haute voix, "La nuit dernière était incroyablement bonne. J'espère qu'on se reverra."
Quoi ?
"Comment as-tu pu me faire ça ? Je pensais que tu tenais à moi," dit Gregory presque simultanément. Sa voix s'était adoucie, mais le dégoût était inscrit sur son visage.
"Ce n'est pas ce que tu crois," protestai-je, me frottant les tempes pour essayer de reconstituer les souvenirs vagues de la nuit dernière.
Les détails étaient embrouillés. Je me souvenais avoir suivi Sabrina à une fête dans un club—elle avait insisté, et j'avais fini par céder. Mais je ne me souvenais pas d'avoir bu excessivement. Était-il possible que j'aie été droguée ? Était-ce un piège ? Si quelqu'un connaissait la vérité, ce serait sans aucun doute Sabrina.
"Sabrina, que s'est-il passé—" je commençai à la questionner, mais Gregory me coupa brusquement.
"Moi, Gregory William, te rejette, Renée Sinclair, comme ma compagne." La haine dans son ton était indéniable.
Un cri m'échappa alors que la douleur me déchirait la poitrine ; Hera, ma louve, résonnait de douleur. Notre connexion se dissolvait sous mes yeux.
"Pourquoi ?" Le mot était à peine audible en glissant de mes lèvres.
"Parce que tu n'es qu'une salope infidèle et bon marché. Ça n'a aucun sens que la déesse de la lune nous ait jumelés. Tu n'es pas du tout mon genre," déclara-t-il, et des larmes coulèrent sur mon visage. Ses mots étaient comme du venin.
"Tu ne m'as même pas donné une chance d'expliquer. Ne fais pas ça, Greg," implorai-je, mon regard embué de larmes suppliant pour de la compréhension.
"Il n'y a rien à expliquer. Les preuves sont là. Tu es ignoble," dit-il, le vitriol palpable dans sa voix. Puis il partit.
Hera, initialement réduite au silence par le choc, finit par parler. "Laisse-le partir," elle m'exhorta.
Je soupirai, "Si tu le penses vraiment, alors tu ne me mérites pas, Gregory."
Ses derniers mots furent cruels. "Bon débarras." Puis il disparut.
Sabrina, toujours triomphante, je la confrontai. "Que s'est-il passé la nuit dernière ?"
Sa réponse rapide vint avec un rictus, "Tu as couché avec un autre homme."
Ma colère monta. "Tu sais exactement ce que je veux dire."
Elle roula des yeux, dédaigneuse. "Je ne sais vraiment pas. Mais maintenant, tout le monde peut voir à quel point la 'vertueuse' Renée peut être vile."
Tout à coup, tout devint clair. Elle avait orchestré toute cette mascarade. Elle seule saurait où me trouver dans une situation aussi compromise. Sa haine avait atteint un nouveau bas-fond.
La confrontant directement, je plongeai mon regard dans le sien. "C'était ton œuvre, n'est-ce pas ?"
Pendant une brève seconde, la peur traversa son visage avant qu'elle ne se ressaisisse. "Tu es délirante, ma sœur. Tu as besoin d'aide." Pourtant, ses yeux révélaient tout—elle savait exactement ce qui s'était passé.
Alors qu'elle se retournait pour partir, sac à main en main, arrogance dans sa démarche, et cheveux blonds se balançant, je ne pouvais m'empêcher de penser au stéréotype. Toutes les blondes n'étaient pas le problème, cependant—notre cousine Freya en était la preuve.
Laissée seule, le silence d'Héra était palpable, mais je sentais sa présence. Après être restée immobile pendant plusieurs minutes, je me levai, résolue. Il était temps d'avancer; Gregory ne valait pas ma peine.
À bas Gregory. Il ne me méritait pas. Je séchai mes larmes, m'habillai, et juste avant de partir, mon regard se posa sur la note incriminante que Sabrina avait exhibée. La saisissant, je reconnus son écriture distincte. C'était la preuve qu'il me fallait—sa propre écriture la condamnait. Quelle imprudence de sa part.
Je soupirai profondément, ressentant un soulagement fugace en réalisant que personne n'avait dû avoir de rapports sexuels avec moi—si cela avait été le cas, cela aurait techniquement été un viol.
Rassemblant mes affaires, je quittai la chambre avec une curiosité persistante. À la réception, je me renseignai sur qui m'avait accompagnée la nuit dernière. Ils confirmèrent que j'étais arrivée avec un homme mais indiquèrent que c'était mon nom sur le registre, suggérant que j'avais signé pour nous deux. Un homme ?
Le désespoir revint, m'étouffant. Quelque chose de terrible s'était-il réellement passé ? Mon esprit vacillait à l'idée d'avoir été violée. Prenant une profonde inspiration pour me calmer, je sortis vers le parking et trouvai ma voiture—la seule chose que j'avais héritée de ma mère. La douleur me rongeait le cœur alors que son souvenir refaisait surface.
Installée sur le siège du conducteur, je réalisai—quelqu'un d'autre avait dû nous conduire ici puisque je n'étais pas suffisamment consciente. C'est alors que je remarquai l'absence de la caméra de tableau de bord. Ils l'avaient enlevée. L'ironie était amère, et je laissai échapper un rire sans joie avant de partir en direction de la maison.
En approchant du domaine des Sinclair, je pris une profonde inspiration. Ce n'était qu'un des nombreux bâtiments sur la propriété de mon père, mais de loin le plus imposant. Malgré sa grandeur, je ne l'ai jamais aimé. Tout—des statues de béton à l'extérieur aux intérieurs ornés, des plafonds hauts aux meubles somptueux—semblait si froid, si vide... ou peut-être que ce vide était le mien.
En entrant dans le manoir avec l'intention de me diriger directement vers ma chambre, ma progression fut interrompue à mi-chemin du premier escalier par une voix stridente tout à fait familière. Si celle de Sabrina était geignarde, celle d'Olga—la voix de ma belle-mère—était d'un tout autre niveau, irritant mes nerfs. Avec une grimace intérieure, je me retournai pour répondre à son appel.
Le salon tenait toute la famille, arrangée comme un conseil de jugement. Mon père, ma belle-mère, et ma demi-sœur me regardaient descendre l'escalier avec des regards perçants. Clairement, Sabrina les avait mis au courant.
Avant même que je puisse m'asseoir, la voix de mon père trancha le silence. "Espèce de fille stupide. Tu ne cesses jamais de me décevoir," dit-il, ses mots imprégnés de mépris.
Son attitude ne me surprenait pas; c'était son comportement depuis que ma mère était décédée—froid, distant, perpétuellement déçu, et apparemment répugné par ma simple présence.
Olga intervint avec une fausse sollicitude, "Chéri, prends-le doucement avec elle, elle a eu une longue nuit."
Sa pique à peine voilée ne m'échappa pas. J'inhalai profondément, me préparant à l'avalanche de critiques et de mépris que je savais venir de leur part.
Ostatnie Rozdziały
#157 Chapitre 157
Ostatnia Aktualizacja: 4/21/2025#156 Chapitre 156
Ostatnia Aktualizacja: 4/9/2025#155 Chapitre 155
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#154 Chapitre 154
Ostatnia Aktualizacja: 3/23/2025#153 Chapitre 153
Ostatnia Aktualizacja: 3/17/2025#152 Chapitre 152
Ostatnia Aktualizacja: 3/3/2025#151 Chapitre 151
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#150 Chapitre 150
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#149 Chapitre 149
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#148 Chapitre 148
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025
Może Ci się spodobać 😍
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.