La Schiava Compagna del Re Ibrido

La Schiava Compagna del Re Ibrido

Lacey St Sin · W trakcie · 247.5k słów

255
Gorące
755
Wyświetlenia
196
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

"Mostrami il seno."

Uno degli acquirenti si avvicinò di nuovo a lei. Il suo naso si arricciò, sollevando il labbro superiore in una smorfia.

Lei alzò le dita verso il corpetto, obbedendo come doveva sempre fare se non voleva affrontare una punizione severa.

"Signore," il gestore apparve in un gesto di rispetto.

Improvvisamente, il gestore si fermò. La sua voce si alzò in modo strozzato.

Gayriel alzò lo sguardo, incapace di trattenersi. Tre anni nella casa delle scelte e non aveva mai visto il gestore sconcertato.

"Quella," disse una voce.


Donna. Vergine. Schiava sessuale.

Tre parole che descrivono Gayriel il giorno in cui deve essere venduta al servizio.

Ma lei vuole la libertà. Sapeva che sarebbe stato difficile, e sapeva che sarebbe stato pericoloso—l'atto stesso della fuga le avrebbe fatto perdere la vita se fosse stata catturata. Quello che non si aspettava era lui.

Dynarys Firestriker, generale della guardia dell'Aerie d'Ambra. Signore dei Draghi. Mezzosangue.

Il suo stesso sangue è un'eredità che deve combattere per superare, e infilare una spia femminile tra le fila del nemico è il modo più semplice per dimostrarsi. Ma la schiava che sceglie per il compito è tutt'altro che facile. Peggio ancora, lei tenta la sua bestia...


NOTA: Questa è una raccolta completa della serie Amber Aerie di Lacey St Sin. I singoli libri della serie sono disponibili sulla pagina dell'autore.

Rozdział 1

Cinque donne. Qualcosa per ogni gusto maschile, dicevano. E quella era la casa delle scelte. Era il giorno delle scelte.

Gayriel lisciò la morbida piega di seta alla vita. Il vestito, sia rivelatore che lusinghiero, le calzava alla perfezione. La seta rosso sangue si tendeva sul corpetto e scivolava sui fianchi, bordata di pizzo nero profondo, tutto scelto per esaltare la sua pelle olivastra e le folte onde di capelli color carbone. E faceva il suo lavoro.

Ovviamente lo faceva. Tutto nella casa delle scelte riguardava la perfezione. Perfetta obbedienza.

Anche le altre ragazze nella sua sezione, quelle ritenute pronte per la vendita, erano preparate. Chiacchieravano tutta la mattina, felici di essere libere dalla manutenzione quotidiana. Creature sciocche. Anche loro erano vestite con un occhio rigoroso ai loro aspetti unici.

Libertà, appena oltre la sua portata, e questa volta sarebbe stata in grado di agire.

Gayriel stava aspettando. Avrebbe scelto un compratore: un uomo mite, di mezza età, con occhi avidi e mente lenta. Per lui, avrebbe recitato la parte, avrebbe fatto tutto il necessario per essere scelta. E poi, una volta che il compratore l'avesse liberata dalla casa delle scelte, sarebbe fuggita.

La fila di donne stava nella sala d'ingresso, una stanza grandiosa decorata con tende di garza, morbidi cuscini e angoli oscuri e suggestivi. Ogni aspetto della presentazione era perfetto, un grande sforzo per lo spettacolo e il profitto.

La luce scorreva sul pavimento di pietra lucida, fermandosi ai piedi di Gayriel. Sbatté le palpebre per la luminosità, il cambiamento improvviso di brillantezza la accecò per un momento. Le regole imponevano che stesse con la testa abbassata e gli occhi rivolti verso il basso comunque. Tuttavia, dopo un momento, riuscì a guardare in alto attraverso le sue folte ciglia. Uno di questi uomini sarebbe stato sia il suo potenziale padrone che nemico. Aveva bisogno di un'indicazione di cosa stava affrontando.

Una fila di figure entrò, inizialmente solo sagome. Ma i loro tratti si fecero più nitidi man mano che si addentravano nella sala. I primi tre erano uomini di mezza età, leggermente appesantiti dalla ricchezza e dal lusso, ma ordinati e ben curati. Ognuno aveva diversi servitori docili al seguito. Un altro seguiva, un giovane signore. Anche lui era seguito da servitori, insieme a un uomo anziano che Gayriel supponeva fosse il suo consigliere. Studiò il giovane signore con sguardo speculativo. Stava dritto e alto, a malapena gettando uno sguardo alla schiera di servitori. Un sorrisetto altezzoso gli increspava le labbra sottili e uno scintillio lussurioso brillava nei suoi occhi scuri mentre osservava la fila di ragazze.

“Saluti a tutti,” annunciò il direttore Fothmar, sorridendo cordialmente. Era un uomo pallido, dai capelli grigi, magro in un modo che ricordava più il controllo che la difficoltà...ma forse lei lo conosceva troppo bene. “Siamo orgogliosi di servirvi qui alla casa delle scelte in questo giorno. Siete stati selezionati in base ai vostri generosi depositi. È nostro desiderio che siate soddisfatti di ciò che vedrete oggi.”

“Spero bene. Tre anni di attesa per il mio investimento sono lunghi, Fothmar.” L'uomo che parlava avanzò davanti agli altri. Era un uomo robusto, con una vita solida. Uno che faceva più che partecipare ai raduni sociali dell'élite e bere la sua vita. No, quest'uomo si prendeva cura della sua figura. Aveva capelli biondo chiaro che argentavano alle tempie. Erano oliati e lisciati all'indietro dal viso. Gli occhi grigi scrutavano la sala, notando i dettagli. La sua avvenenza aveva resistito bene oltre la giovinezza. Le ragazze sarebbero state ansiose di attirare la sua attenzione quanto il giovane signore. Ma emanava arroganza, e Gayriel percepiva un temperamento sottostante, un desiderio di controllo. Con lui, la fuga sarebbe stata difficile, se non impossibile. E se il modo in cui i suoi servitori lo osservavano indicava qualcosa, un tentativo di fuga potrebbe anche essere mortale.

“Tre anni per la perfezione, Lord Hreth. Troverete le nostre ragazze meglio addestrate e di qualità superiore rispetto a qualsiasi altro servizio in città.”

Lord Hreth sbuffò, ma aspettò un cenno del direttore Fothmar per camminare lungo la fila. Il suo sguardo calcolatore passava su ogni aspetto dell'apparenza di ciascuna ragazza, come se stesse studiando un articolo di mercato, cercando il miglior affare.

Distolse lo sguardo per nascondere il suo disgusto.

“Fothmar, è un piacere fare affari con te ancora una volta.” Il secondo uomo a salutare il direttore Fothmar era uno che lei riconosceva. Era stato presente all'ultimo giorno delle scelte e l'aveva ignorata. Sfortunato, perché ora vedeva che poteva adattarsi perfettamente ai suoi scopi. Era più corpulento di Lord Hreth, ma a giudicare dai suoi abiti, era anche più ricco. E aveva un'aria pigra, come se non avesse mai lavorato in vita sua. E probabilmente non l'aveva mai fatto. C'era la possibilità che non la inseguirebbe nemmeno quando avrebbe scoperto la sua fuga.

“Lord Bannath,” annuì il direttore Fothmar.

I suoi occhi si spostarono sul terzo uomo di mezza età, che aspettava pazientemente dietro. Aveva un'aria simile, ma molto più tranquilla. Capelli scuri gli coprivano il cuoio capelluto, tagliati corti, nascondendo l'inizio di una calvizie sulla sommità della testa. Sopracciglia sottili si alzavano in un'espressione perpetua di sorpresa. La sua pelle era pallida, come se passasse la maggior parte del tempo al chiuso, forse a fare lavori di ufficio. Sembrava più bisognoso di un assistente che di una schiava da letto.

Le apparenze però potevano ingannare. Lei lo sapeva bene. Dalla sua posizione umile e sottomessa, osservava e tramava. Alla fine, decise per Lord Bannath. Era la sua migliore possibilità.

Sfortunatamente, Lord Hreth si fermò davanti a lei, bloccando la sua vista sugli altri.

“Alza il viso, ragazza,” comandò.

Obbedì, ma assicurandosi di esitare leggermente. Notò la sfida, pensò, un muscolo gli tremò contro la mascella e i suoi occhi si indurirono.

Non ebbe l'effetto che intendeva. Invece di andare avanti, lui indugiò, circolando intorno alla sua posizione. I suoi occhi la valutavano, quasi una carezza fisica che le scivolava sulla pelle. Rabbrividì, e un'ondata di ansia disgustata la attraversò. Era come se fosse nuda davanti a lui, eppure quel giorno indossava più tessuto di quanto avesse mai fatto nella sua esistenza nella casa delle scelte.

“Mostrami i tuoi seni,” si avvicinò di nuovo a lei. Il suo naso si arricciò, sollevando il labbro superiore in un ghigno.

Il suo cuore batté forte, una sensazione vuota nel petto. Non se lo aspettava, non aveva mai visto una cosa del genere a una cerimonia prima d'ora. Sollevò le dita verso il corpetto, obbedendo come doveva sempre fare se non voleva affrontare una punizione severa.

“Mio signore,” un direttore vestito di bianco apparve da qualche parte nell'ombra. Fece un gesto di rispetto e scuse. “Garantiamo la perfezione della forma in ciascuna delle ragazze, ma non permettiamo tali esibizioni fino a quando non sono state pagate per intero.”

Hreth grugnì insoddisfatto, ma un sollievo si diffuse in Gayriel. La disobbedienza interessava Hreth. Non avrebbe ripetuto quell'errore. Quando finalmente si mosse, lei quasi crollò sotto il peso pesante che se ne andava con lui.

“Signori,” annunciò Fothmar, unendo le mani in modo soddisfatto. “Le ragazze saranno felici di‒”

Si fermò improvvisamente, la sua voce si alzò in modo strozzato.

Gayriel alzò lo sguardo, incapace di trattenersi. Tre anni nella casa delle scelte e non aveva mai visto Fothmar sconcertato.

Entrando nella sala principale c'era un uomo diverso da qualsiasi altro avesse mai visto. Stava con la dignità orgogliosa dei nobili, pieno di autorità, ma c'era qualcosa nel modo in cui si muoveva. Il suo passo era aggraziato, in modo inumano. Il suo corpo atletico spiccava tra gli altri uomini. Diavolo, le sue braccia erano almeno il doppio di quelle del giovane nobile. Indossava un abito aderente tutto nero, ma non i vestiti dei nobili, con fronzoli e decorazioni pendenti. I suoi abiti sembravano funzionali...forse per la guerra. Foderi costellavano il suo corpo e da ciascuno spuntava il manico argentato di qualche lama.

Si fermò, a metà della sala. Le sopracciglia scure si unirono mentre osservava la scena davanti a lui. Notò, con un respiro di stupore, che i suoi occhi erano del colore più insolito che avesse mai visto. Anche da quella distanza, l'ambra brillante era visibile. Una barba scura gli delineava la mascella e le sue labbra piene attiravano il suo sguardo, anche con il cipiglio che indossava.

Gayriel sentì che stava fissando proprio lei.

“Quella.” disse una voce.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

804.7k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

912.4k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

660.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

520.6k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

442.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

366.3k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.