LA SÉRIE DU MILLIARDAIRE

LA SÉRIE DU MILLIARDAIRE

beyondlocks · Zakończone · 327.5k słów

874
Gorące
2.2k
Wyświetlenia
637
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

LA SÉRIE DU MILLIARDAIRE
0. Prologue : Aimer Blake Coster [BLAKE COSTER X JEAN VERODINE]

BLS #1 : Le Fil Rouge du Destin [AARON SAMUEL X SOPHIA CELASTIO]
BLS #2 : Défier le Milliardaire [SKY LOCASON X JANET STANMORE]
BLS #3 : Faire Face aux Problèmes [ALEXANDER NORTH X ANGELIA SELOSVONE]
BLS #4 : Poignardée par une Rose [MAXIMILLION CESANTIO X ROSE HASTINGTON]
BLS #5 : Beau Cauchemar [LUKE HASTINGTON X HAILEY ANDERSON]
BLS #6 : Enfermer Son Cœur [SEBASTIAN CESBORN X ALEXIS SIERRA]
BLS #7 : Briser le Dernier [KENNETH DOMANCO X CHLOE REGENS]

Sept milliardaires se réunissent pour construire un grand empire en Amérique. Ils viennent tous de milieux et de rêves différents, mais ils parviennent à créer des entreprises ensemble. Ils se disputent parfois, mais une chose qu'ils doivent garder à l'esprit est de NE PAS SE FIXER. Vous pouvez changer de filles comme vous changez de vêtements, mais le mariage ne doit pas figurer dans votre dictionnaire.

Rozdział 1

Jean Verodine

Pluie, Netflix, Lit, Câlin dans ma couverture la plus douce et Snacks pourris.

Ce sont les choses qui rendent ta vie parfaite et heureuse. C'est simple, non ? J'aimerais pouvoir faire ça maintenant, mais malheureusement, je dois aller travailler.

Regardant par la fenêtre de ma camionnette, observant les gouttes de pluie tomber sur la vitre. Une chanson d'Adèle jouait en arrière-plan, me donnant un sentiment de nostalgie pour ma maison et mon lit douillet. J'aime mon travail, mais parfois, on a besoin de notre moment à nous, non ?

« Jean, on est arrivés. » Ma manager Claire m'appela et je tournai la tête vers elle. Je fis la moue et elle me lança un regard du genre "allez, bouge-toi".

« Je n'ai pas envie de travailler. » Je me plaignis tout en ouvrant la porte avec paresse. Je pris ma pochette, mis mes lunettes de soleil et sortis de la camionnette. Je me traînai à l'intérieur du studio.

En entrant dans le studio, notre photographe habituel, James Clodarian, était en train de parler à un membre de l'équipe avant de tourner la tête vers moi. Il sourit et je le serrai brièvement dans mes bras.

« Bonjour Jean, ça fait longtemps ! » James passa son bras autour de moi et je ris.

« Oui James, ça fait longtemps. Ça fait un moment, non ? Trois mois ? Comment ça va ces jours-ci ? » Je lui demandai en entrant sur le plateau de tournage.

« Oui, environ deux mois je pense, je vais bien. Merci de demander, belle, mais je pense que tu dois aller te changer. On parlera plus tard, d'accord ? » Dit-il.

« Pas de promesses James, je suis une femme occupée. » Je le taquinai et il rit.

« Tu trouveras du temps pour moi, c'est sûr, maintenant file. » Il me poussa vers ma loge. J'entrai dans la loge et m'assis sur la chaise portant mon nom.

La coiffeuse commença à s'occuper de mes cheveux et la maquilleuse à faire son travail. Le concept d'aujourd'hui devait être naturel car elles m'ont mis un maquillage très léger et des boucles lâches pour mes cheveux. J'aime le naturel, mais j'aime encore plus le concept bad et sexy.

Soudain, la porte s'ouvrit brusquement et je regardai dans le miroir pour voir qui c'était. Je souris largement en voyant ma meilleure amie Alexis Sierra debout là, avec un sourire en coin. Je me levai et me dirigeai vers elle, l'attaquant avec un câlin serré.

« Salut ma meilleure ! » Dit-elle en me tapotant le dos.

« Ma fille d'anniversaire ! » Je la serrai fort jusqu'à ce qu'elle fasse semblant d'étouffer. Je desserrai mon étreinte et nous rîmes ensemble.

« Tu viendras ce soir, hein ? » Elle m'avait invitée à sa fête d'anniversaire il y a quelques jours, je ne lui avais pas encore donné ma réponse car Claire aime faire des plannings de dernière minute pour moi.

« Oui, je viendrai. » Je dis et elle poussa un cri de joie. Je ris en voyant son expression mais soudain, un membre de l'équipe appela nos noms. Nous nous regardâmes et nous tournâmes vers nos stylistes pour changer nos vêtements en tenues de sport.

« Jean, va sur le plateau maintenant. » Dit un membre de l'équipe et je me levai de mon siège et sortis de la pièce. Je me dirigeai vers le plateau avec les autres Anges.

Le thème d'aujourd'hui était une publicité sportive, où nous faisons notre entraînement et sommes filmées en même temps. C'est une publicité amusante à tourner car c'est ce que nous faisons toujours au quotidien et c'est amusant de le faire avec des amis. Lors de ce tournage, nous avons passé un moment vraiment amusant avec les autres Anges.

« C'est dans la boîte, les filles ! » Annonça James en nous donnant à chacune un high five.

« Salut, ma belle », Nicole passa son bras autour de mon épaule. Nicole est aussi un Ange et c’est une personne vraiment facile à vivre.

« Salut, ma blonde préférée. » Je lui souris et elle éclata de rire.

« Alors, tu viens à la fête de Lexy ce soir, hein ? » demanda-t-elle en croisant les bras sur sa poitrine et en levant les sourcils, attendant ma réponse.

« Bien sûr, je ne vais pas rater ça. » Je lui fis un clin d'œil.

« Tu nous lâches souvent, Jean. » Elle fit la moue et je ris.

« Ne t'inquiète pas, je suis à 100% sûr que je viendrai ce soir. » Je lui promis et elle me fit un signe de pouce en l'air. Elle enleva son élastique et laissa tomber ses cheveux blonds parfaitement. Nous sommes toutes les deux entrées dans les vestiaires. C'était tellement rafraîchissant quand l'air froid de la climatisation a frappé nos corps, car nous transpirions beaucoup et il faisait chaud dans la salle de sport.

Claire me lança une petite serviette pour essuyer ma sueur. Je suis entrée dans le vestiaire et ai remis mon short noir et mon débardeur blanc. J'ai enlevé le maquillage d'avant et l'ai refait car je n'étais pas à l'aise après avoir beaucoup transpiré.

« Je n'ai pas de programme, n'est-ce pas ? » demandai-je à Claire.

« Oui, tu es libre après ça. » Lexy fit soudain irruption dans mon vestiaire et elle me regarda avec un sourire malicieux.

« Un Starbucks ? » demanda Lexy et je regardai Claire. Elle hocha la tête pour m'approuver de partir. Je me levai de mon siège et marchai vers la porte. Lexy prit mon bras et me tira dehors.

« Juste nous deux ? » demandai-je et elle secoua la tête.

« Nicole et Charlotte viennent avec nous. » Elle répondit en sortant son téléphone pour envoyer un message à quelqu'un. Nicole nous rejoignit après s'être changée en vêtements confortables aussi.

« Charlotte, comme d'habitude, l'escargot. » dit Nicole et je ne pus m'empêcher de rire.

« Charlie » appela Nicole à haute voix pour qu'elle sorte enfin. Charlie se précipita hors de son vestiaire.

« Allons-y. » dit-elle et je ne pus m'empêcher de secouer la tête en riant discrètement. Nous sortîmes du studio et il ne nous restait plus qu'à marcher un peu car Starbucks est juste à un pâté de maisons. Soudain, mon téléphone sonna, c'était ma mère. Je fis signe aux filles d'y aller en premier.

« Salut maman. » Je décrochai son appel d'un ton très paresseux.

« Jean » m'appela-t-elle.

« Oui maman ? » Je voulais vraiment raccrocher tout de suite.

« Dans deux semaines, c'est l'anniversaire de ta grand-mère et je veux que tu rentres ce jour-là. Assure-toi que ton emploi du temps soit libre. » dit-elle et je soupirai profondément. Je n'ai pas envie de gérer ma famille ces jours-ci, donc je ne suis pas intéressée à rentrer à la maison.

« Je suis occupée. » dis-je simplement car c'était la seule excuse qui me venait à l'esprit.

« Jean » Elle me donna un ton d'avertissement.

« Je suis occupée maman, j'ai beaucoup de choses à faire. »

« Prends du temps pour elle, elle veut vraiment que tu viennes. » Elle me supplia.

« Je n'ai pas le temps de rentrer à la maison maman, mon emploi du temps est chargé. » dis-je d'un ton ferme pour qu'elle ne supplie plus.

« Comment peux-tu lui faire ça ? C’est son 80ème anniversaire, tu dois venir ! » Je parie qu'ils vont lui organiser une grande fête donc je ne veux pas rencontrer beaucoup de gens là-bas. Je déteste le fait que ma grand-mère aime organiser une grande fête à chaque anniversaire. Elle se vantera de moi en tant que mannequin auprès de ses amis et c'est assez agaçant pour moi.

« À quoi bon ? Ce sera pareil que pour les 78e et 79e anniversaires. » Je baissai les yeux vers le sol, cherchant une autre excuse à donner à ma mère.

« Je m’en fiche, Jean. Je veux que tu sois là ! » Elle raccrocha, me mettant en colère. Je donnai un coup de pied à un caillou devant moi. Soudain, une alarme de voiture se déclencha et mes yeux s'écarquillèrent. Je restai figée en regardant la voiture d'un air absent. Les lumières clignotaient et l'alarme continuait de sonner. Je haletai en réalisant que le caillou que j'avais frappé plus tôt avait atteint la vitre de la voiture. Comme le caillou était assez gros, il avait fait une éraflure sur la voiture.

« Qu'est-ce que... » Un homme aux cheveux bruns sortit du magasin Armani juste en face de la voiture. Il jura quelques mots avant de cliquer sur sa clé pour arrêter l'alarme. Il se tourna vers moi, étant la seule personne présente.

« Je suis désolée. » lui dis-je.

Il me fixa de ses yeux verts froids, puis son regard descendit sur mon corps, me détaillant complètement. Je le regardai en fronçant les sourcils, mais je fus accueillie par son visage séduisant. Il avait une mâchoire sexy, un corps parfaitement bâti qui s'accordait parfaitement avec son costume gris Armani, et enfin une fine barbe qui le rendait encore plus sexy et imposant.

« Fini de me reluquer ? » demanda-t-il en haussant les sourcils avec un sourire en coin.

« Désolée. » dis-je en regardant la portière de sa voiture. Elle avait une éraflure causée par le caillou que j'avais frappé plus tôt.

« Alors, qu'est-ce que tu comptes faire, ma belle ? » demanda-t-il en pointant l'éraflure, mais en une seconde, ses yeux se posèrent sur mes jambes.

« Les yeux ici ! » sifflai-je, quel homme impoli !

« Fougueuse, hein ? » Il sourit en me regardant droit dans les yeux, mon cœur fit un bond pendant une seconde mais je repris rapidement mes esprits. Je sortis mon portefeuille de mon sac et pris 500€ dedans. Je regardai l'homme et lui tendis la main. Je mis les 500€ dans sa main mais il me regarda avec des yeux perplexes.

« Est-ce que j'ai demandé ton argent ? » demanda-t-il en me regardant avec une expression vraiment indéchiffrable.

« J'ai fait une éraflure, cet argent est pour la réparer » dis-je d'un ton vraiment désintéressé. Je suis de très mauvaise humeur maintenant, je ne veux pas avoir affaire à ce genre de type en ce moment.

« Jean » appela Lexy en marchant vers moi. Elle me regarda avec un air de "qu'est-ce qui t'arrive". Elle se tourna vers l'homme en face de moi et ses yeux s'écarquillèrent.

« Alors, Jean, qu'est-ce que tu comptes faire à ce sujet ? » demanda l'homme en pointant l'éraflure.

« Mlle Verodine pour vous, M. Inconnu » dis-je froidement en regardant l'éraflure que j'avais faite.

« Que s'est-il passé ? » Lexy se tenait à côté de moi et murmura.

« J'ai frappé un caillou assez fort et voilà ce qui est arrivé » dis-je en soupirant.

« Jean Verodine, j'ai entendu ce nom quelque part » dit l'homme mais je me tournai vers lui.

« Je t'ai déjà donné l'argent, non ? Alors au revoir. » dis-je à l'homme et je pris la main de Lexy en la tirant vers le Starbucks. Lexy m'appelait mais je l'ignorai. J'avais besoin d'une boisson froide rapidement pour calmer mes émotions brûlantes.

« Qu'est-ce qui t'a pris autant de temps ? » demanda Nicole et mes yeux étaient tellement concentrés sur le menu.

« Elle a frappé un caillou et a fait une éraflure sur la voiture d'un mec canon. » répondit Lexy à Nicole.

« Un Java Chip Frappuccino, ça a l'air bien. » me dis-je à moi-même.

"Comment il s'appelle ? Tu as son numéro ?" demanda Charlie et je me tournai vers elle, incrédule. Je secouai la tête. J'ai toujours été froide avec les étrangers, surtout les gars. Je n'aime pas être civilisée avec quelqu'un que je viens de rencontrer. Je m'en fiche.

"Je crois que je l'ai déjà vu, son visage m'était tellement familier." dit Lexy et je haussai les épaules, complètement désintéressée.

"Je m'en fiche de lui, je lui ai donné de l'argent pour réparer les dégâts." dis-je en regardant à nouveau le menu.

"Jean" appela Nicole mais je l'ignorai.

"Jean !" appela Charlie cette fois.

"Quoi ? J'essaie de choisir ce que je veux boire !" dis-je en scrutant à nouveau le menu.

"Jean !" appela Lexy et cela me fit me tourner vers elle. Je levai les sourcils. Elle fit un geste vers mon dos et je tournai la tête pour voir l'homme de tout à l'heure me regarder avec amusement en tenant mes 500€.

"Que fais-tu ici ? Tu as besoin de plus ?" demandai-je froidement.

"Jean ! Ne sois pas si froide !" avertit Lexy d'un ton doux et je le regardai en levant les sourcils, attendant qu'il dise quelque chose.

"Que vas-tu faire de ma voiture ?" demanda-t-il et je pointai l'argent.

"Je t'ai déjà donné l'argen-" Il posa l'argent sur la table.

"Je n'ai pas besoin d'argent." déclara-t-il en mettant les mains dans ses poches. Il leva les yeux vers moi et je réalisai qu'il y avait beaucoup de gens qui le regardaient.

"Que veux-tu alors ?" demandai-je en croisant les bras sur ma poitrine et en me tournant à nouveau vers le menu. Je n'étais absolument pas intéressée à traiter avec cet homme. Peut-il comprendre l'allusion déjà ?

"Tu as un copain ?" demanda-t-il et je me tournai vers lui si vite. Je levai les sourcils en le regardant avec suspicion.

"Elle n'en a pas." répondit Lexy et je la fusillai du regard pour lui avoir dit ça.

"Bien, donne-moi ton numéro de téléphone." dit-il en s'asseyant sur le siège à côté de moi.

"Non, je n'ai pas de téléphone." dis-je et je savais que c'était stupide. Il pointa mon téléphone et je détournai le regard.

"Tu blesses mon cœur, chérie." J'étais dégoûtée par ce mot. Je le regardai, agacée.

"Je t'ai déjà donné de l'argent, tu en as besoin de plus ?" demandai-je et il secoua la tête.

"Ton numéro, Jean." Il prononça mon prénom et je me sentis tellement agacée quand mon nom sortait de sa bouche. Je l'ignorai au lieu de répondre.

"Tu l'as ?" demanda-t-il à Nicole et je la regardai immédiatement. Elle regarda l'homme et secoua la tête. Je me levai, planifiant de laisser le gars pour aller commander ma boisson.

Soudain, il se leva et attrapa mon poignet me faisant face. Il me dominait par sa taille et me regardait dans les yeux.

"Alors Jean, donne-moi ton numéro de téléphone ou je le chercherai moi-même." dit-il d'un ton sérieux, je retirai mon poignet de sa prise.

"Essaie-moi." dis-je d'un ton défiant et je marchai vers le caissier pour commander.

"Jean" Lexy vint vers moi et je me tournai vers elle.

"Quoi ?" demandai-je.

"Tu viens de te frotter au mauvais gars." déclara-t-elle avec une expression inquiète me rendant confuse.

"Quoi ? Qu'ai-je fait ?" demandai-je car je n'avais jamais eu l'impression d'avoir fait quelque chose de mal.

"Les gens chuchotaient et parlaient de ce type, il me semblait familier et j'avais raison. Tu sais qui c'est ?" demanda-t-elle et je secouai la tête.

"Qui c'est ?" demandai-je.

"Blake Coster."

Génial.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

899.9k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.9k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

540k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.5k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

475.1k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

390k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.