Le bonheur de l'ange

Le bonheur de l'ange

Dripping Creativity · Zakończone · 244.1k słów

233
Gorące
195.5k
Wyświetlenia
7.8k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

« Reste loin, reste loin de moi, reste loin », criait-elle, encore et encore. Elle continuait de crier même si elle semblait avoir épuisé tout ce qu'elle pouvait lancer. Zane était plus qu'un peu intéressé de savoir exactement ce qui se passait. Mais il ne pouvait pas se concentrer avec cette femme qui faisait tout ce vacarme.

« Tu vas la fermer, bordel ! » rugit-il. Elle se tut et il vit des larmes commencer à remplir ses yeux, ses lèvres tremblaient. Oh merde, pensa-t-il. Comme la plupart des hommes, une femme en pleurs le terrifiait. Il préférait affronter une fusillade avec une centaine de ses pires ennemis plutôt que de devoir gérer une femme en pleurs.

« Et ton nom, c'est ? » demanda-t-il.

« Ava », lui répondit-elle d'une voix faible.

« Ava Cobler ? » voulut-il savoir. Son nom n'avait jamais sonné aussi beau auparavant, cela la surprit. Elle faillit oublier de hocher la tête. « Je m'appelle Zane Velky », se présenta-t-il en tendant la main. Les yeux d'Ava s'agrandirent en entendant ce nom. Oh non, pas ça, tout sauf ça, pensa-t-elle.

« Tu as entendu parler de moi », sourit-il, il semblait satisfait. Ava hocha la tête. Tous ceux qui vivaient en ville connaissaient le nom Velky, c'était le plus grand groupe mafieux de l'État avec son centre dans la ville. Et Zane Velky était le chef de la famille, le parrain, le grand patron, le Al Capone du monde moderne. Ava sentit son cerveau paniqué perdre le contrôle.

« Calme-toi, ange », lui dit Zane en posant sa main sur son épaule. Son pouce descendit devant sa gorge. S'il serrait, elle aurait du mal à respirer, réalisa Ava, mais d'une manière ou d'une autre, sa main calmait son esprit. « C'est bien, ma belle. Toi et moi devons avoir une conversation », lui dit-il. L'esprit d'Ava s'opposait à être appelée "ma belle". Cela l'irritait même si elle avait peur. « Qui t'a frappée ? » demanda-t-il. Zane déplaça sa main pour incliner sa tête sur le côté afin de pouvoir regarder sa joue puis sa lèvre.

******************Ava est kidnappée et est forcée de réaliser que son oncle l'a vendue à la famille Velky pour se sortir de ses dettes de jeu. Zane est le chef du cartel de la famille Velky. Il est dur, brutal, dangereux et mortel. Sa vie n'a pas de place pour l'amour ou les relations, mais il a des besoins comme tout homme au sang chaud.

Avertissements :
Discussion sur les agressions sexuelles
Problèmes d'image corporelle
Léger BDSM
Descriptions détaillées des agressions
Automutilation
Langage cru

Rozdział 1

Ava gara sa voiture et en sortit. Elle ne put s'empêcher de bâiller en sortant les courses. Après avoir travaillé depuis sept heures du matin, et maintenant qu'il était bien plus de dix heures du soir, elle était épuisée. L'hôpital manquait cruellement de personnel infirmier, et elle avait accepté de rester pour faire un quart supplémentaire. Ils avaient besoin d'argent supplémentaire et Ava se sentait toujours mal pour ses collègues si elle ne les aidait pas. Ce n'était pas comme si elle avait des enfants ou un mari qui l'attendaient à la maison.

Elle regarda la maison, elle était étrangement sombre ce soir. Sa tante et son oncle seraient normalement assis dans le salon, regardant l'une de leurs émissions, à cette heure-ci. Mais il n'y avait pas de lumière vacillante venant de la fenêtre. Peut-être étaient-ils sortis. Parfois, oncle Jonas emmenait tante Laura pour la soirée. Ava n'aimait pas quand ils sortaient. Ils rentraient généralement au milieu de la nuit, ivres et bruyants. Tante Laura était une ivrogne honnête et ne se gênait pas pour dire à Ava ce qu'elle devait changer chez elle. Son poids était en tête de la liste de sa tante, suivi de près par le fait de l'aider davantage à la maison. Ava ne pensait pas qu'elle était si en surpoids, et elle faisait de son mieux pour aider. Mais les mots de sa tante semblaient toujours trouver ses points faibles.

Ava soupira et monta les trois marches qui menaient au perron. Elles devaient être remplacées, la première marche fléchissait sous son poids et émettait un gémissement. Ava fit le calcul dans sa tête, elle ne pourrait pas se permettre de faire venir un bricoleur. Mais peut-être pourrait-elle utiliser son jour de congé pour acheter les matériaux et le faire elle-même. Elle était sûre qu'elle pourrait trouver un tutoriel sur internet qui lui montrerait comment faire. Elle sortit ses clés pour déverrouiller la porte d'entrée, mais elle constata qu'elle était déjà déverrouillée. Ava fronça les sourcils, son oncle et sa tante ne l'avaient-ils pas verrouillée avant de partir ? Elle entra dans le couloir sombre et alluma la lumière. Rien ne semblait déplacé. Elle entra dans le salon et laissa tomber les sacs qu'elle portait en voyant sa tante et son oncle allongés sur le sol recouvert de moquette, ligotés. Il fallut une seconde au cerveau d'Ava pour enregistrer ce qui se passait. Mais quand ce fut le cas, elle se précipita vers ses proches. En s'approchant, elle put voir leurs blessures à la lumière tamisée de la lampe dans le couloir. Sa tante avait une lèvre fendue et était ligotée et bâillonnée. Son oncle était plus bleu et noir que de couleur chair et il était inconscient. Du sang suintait de plusieurs plaies sur son visage et son nez et sa bouche.

"Tante Laura, que s'est-il passé ?" demanda Ava en commençant à desserrer le bâillon de sa tante.

"Je ne ferais pas ça si j'étais toi, ma petite," dit une voix rauque derrière Ava. Ava sursauta de peur, mais avant qu'elle ne puisse faire quoi que ce soit, quelqu'un l'attrapa par sa queue de cheval et la tira en arrière. Ava cria de douleur et de terreur qui envahissait maintenant son système. Elle essaya de saisir la main qui la tenait pour la faire lâcher. Que se passe-t-il ? pensa-t-elle en essayant de se libérer.

"Maintenant, maintenant, ne fais pas la conne," lui dit une deuxième voix. Elle tourna la tête et regarda un homme à l'allure rude. Il était maigre mais semblait capable de se défendre dans une bagarre. Il avait des yeux froids qui la regardaient sans une once de remords ou de pitié.

"S'il vous plaît, que voulez-vous ?" cria Ava. Il la gifla sur la bouche et Ava sentit le goût du cuivre dans sa bouche.

"Ferme-la et fais ce qu'on te dit, salope," lui lança l'homme. Elle entendit un rire venant de l'homme derrière elle, celui qui lui tenait les cheveux. Elle ne pouvait pas le voir. Ava fut mise sur ses pieds et l'homme derrière elle attrapa son poignet et le tordit derrière son dos. Elle cria de douleur en sentant son épaule se tendre.

"Putain de salope qui pleurniche, incapable de supporter un peu de douleur. On verra combien de temps ça dure," l'homme qui se tenait maintenant devant elle riait. Il était petit, réalisa Ava, car il lui arrivait à peine au nez. Elle le regarda de haut et ressentit une peur pure en croisant son regard. Elle avait de gros ennuis, et elle le savait. Ce qu'elle ne savait pas, c'était pourquoi.

« S'il vous plaît, nous n'avons pas grand-chose, mais je peux vous montrer où est l'argent, et j'ai quelques bijoux que vous pouvez prendre. Ne nous faites pas de mal, » Ava tenta de supplier. Sa tentative fut récompensée par une autre gifle.

« Je t'ai dit de la fermer. Putain de salope, on ne veut pas de tes bijoux ringards ou de ton putain d'argent, » il lui cracha au visage. Ava laissa échapper un sanglot. Sa joue gauche brûlait et commençait à enfler, sa lèvre était fendue, et elle commençait à craindre pour sa vie. S'ils ne voulaient pas de leurs objets de valeur, que voulaient-ils ?

« Allez, on se tire d'ici, » dit la voix derrière elle. Ava sentit une vague de soulagement l'envahir, ils allaient partir. Lorsqu'ils seraient partis, elle pourrait détacher son oncle et sa tante et emmener son oncle à l'hôpital. Le petit homme haussa les épaules et commença à marcher vers la porte du garage. Le soulagement d'Ava fut de courte durée lorsqu'elle sentit l'homme derrière elle la tirer dans la même direction.

« Q-que faites-vous ? » demanda-t-elle désespérément. Un éclat de rire froid retentit derrière elle.

« Tu ne pensais tout de même pas qu'on laisserait une poupée comme toi derrière, hein ? » murmura une voix à son oreille. Ava pouvait sentir le souffle humide contre sa peau, et elle frissonna de dégoût.

« S'il vous plaît, ne m'emmenez pas. S'il vous plaît, s'il vous plaît, » supplia-t-elle en commençant à se débattre contre l'homme qui la poussait en avant.

« Arrête ça ou je laisserai mon pote te baiser devant ton oncle et ta tante, » dit la voix derrière elle. Ava cessa de se débattre alors que son intérieur se glaçait. « Ça a attiré ton attention, hein ? » il ricana. « Ne me dis pas que tu es vierge, pas avec un cul baisable comme le tien, » dit-il en utilisant sa main libre pour attraper et serrer ses fesses. Ava était vierge, mais il n'y avait aucune chance qu'elle l'admette à cet homme. Elle secoua simplement la tête. « Je ne pensais pas. Mon pote ne se gênerait pas pour te donner un coup rapide pour te faire taire. Moi, je ne suis pas dans ce genre de trucs. Non, je voudrais t'emmener quelque part en privé, loin des oreilles indiscrètes. Les choses que je te ferais avec mon couteau, tu serais une œuvre d'art quand j'aurais fini, » lui murmura-t-il. Le cœur d'Ava battait comme les ailes d'un colibri alors que son corps se glaçait. Son esprit était devenu un trou noir de néant. La peur pure coulait dans ses veines. Alors que l'homme la poussait vers la porte du garage, elle accrocha ses jambes à la rampe des trois marches qui descendaient. Elle les enroula fermement autour d'un des poteaux et refusa de lâcher prise lorsque l'homme tira sur son bras. « Lâche, » grogna-t-il. Ava secoua la tête et s'accrocha à la rampe, sa vie en dépendait. Du coin de l'œil, elle vit le petit homme s'approcher d'eux. Elle entendit un clic et sentit le métal froid contre sa tempe.

« Lâche cette putain de rampe, ou je te mets une balle dans le cerveau, » dit le petit homme d'une voix basse. Pendant un moment, Ava envisagea de le laisser tirer. Quoi qu'ils aient prévu de lui faire une fois sortis de la maison, elle savait que ce ne serait rien de bon. Serait-il préférable de mourir ? Mais elle changea d'avis. Quoi qu'il arrive, la vie était meilleure que la mort. Et peut-être que s'ils l'emmenaient ailleurs, elle pourrait obtenir de l'aide de quelqu'un. Il n'y avait aucun espoir dans la mort, seule la vie en offrait. Ava laissa ses jambes devenir molles et lorsque les deux hommes la traînèrent vers le grand SUV noir, elle commença à sangloter. L'homme derrière elle prit son autre main et la tira également derrière son dos. Elle sentit et entendit des colliers de serrage se refermer autour de ses poignets et se resserrer. Le petit homme ouvrit la porte arrière et elle fut poussée à l'intérieur, allongée sur le ventre à travers le siège. Quelqu'un attrapa ses jambes, les plia et attacha des colliers de serrage autour de ses chevilles avant de fermer la porte. Ava était allongée, face contre terre, les larmes coulant sur son visage. Elle sentit le siège devenir humide alors qu'elle continuait de sangloter. « Arrête ça. Ces pleurs de merde sont vraiment agaçants, » dit le petit homme. Il était monté sur le siège avant et l'autre homme s'était assis sur le siège du conducteur. D'après ce qu'Ava pouvait voir, c'était un homme imposant avec des muscles qui saillaient sous son t-shirt noir. Il était chauve et la peau qui recouvrait ses muscles était couverte de tatouages colorés.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

473.7k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

353.4k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

356.3k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

495.1k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

389.2k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Skrępowana (Seria Lordów)

Skrępowana (Seria Lordów)

298.8k Wyświetlenia · W trakcie · Amy T
Świat, w którym żyję, jest bardziej niebezpieczny, niż sobie wyobrażałam, rządzony przez dwie tajne organizacje—Książąt i Lordów, z którymi się zaplątałam—ale nie tak niebezpieczny jak zdradliwy mężczyzna, którego mój ojciec, Książę Veross City, nalega, żebym poślubiła. Uciekłam, zanim zdążył wbić we mnie swoje pazury. Zmuszona jestem błagać o pomoc mojego dawnego najlepszego przyjaciela—Alekosa. Alekos zgadza się, ale ma swoją cenę. Muszę stać się nie tylko jego kobietą, ale także kobietą jego dwóch przyjaciół. Jakie mam wyjście? Zgadzam się na jego propozycję.

Myślałam, że Alekos, Reyes i Stefan będą moim wybawieniem, ale szybko pokazali mi, że są jak każdy inny Lord—okrutni, brutalni i bez serca.

Mój ojciec miał rację w jednej kwestii—Lordowie niszczą wszystko, czego się dotkną. Czy przetrwam tych demonów? Moja wolność zależy od tego.

Muszę wytrzymać wszystko, co Alekos, Reyes i Stefan mi zgotują, aż uda mi się uciec z tego dzikiego miasta.

Dopiero wtedy będę naprawdę wolna. A może nie?

Seria Lordów:
Księga 1 - Skuta
Księga 2 - Kupiona
Księga 3 - Uwięziona
Księga 4 - Uwolniona
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!

Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!

631.9k Wyświetlenia · W trakcie · Heidi Judith
Zdradzona przez mojego chłopaka i przyrodnią siostrę. Tak właśnie moje życie zamieniło się w chaos. Moja macocha zadała ostateczny cios—sprzedając mnie spadkobiercy rodziny Pierce, mężczyźnie w stanie wegetatywnym, aby uratować nasz upadający biznes.

Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.

Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.

"Wyjdź!!"

To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Szczenię Księcia Lykanów

Szczenię Księcia Lykanów

400.8k Wyświetlenia · W trakcie · chavontheauthor
„Jesteś moja, mały szczeniaku,” warknął Kylan przy mojej szyi.
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”


Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.

Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.

Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.

Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Pożyczona Luna Alfy

Pożyczona Luna Alfy

254.6k Wyświetlenia · Zakończone · Abigail Hayes
"Nigdy nie mógłbym uczynić cię moją Luną, słabeuszu. Ale Selene jest moją partnerką i zawsze nią będzie; to ona będzie moją Luną." Jego głos stwardniał. "Ona będzie nosić koronę Luny, podczas gdy ty będziesz dalej żyć jako niewolnica ze swoją niewolniczą matką. Ona da mi silne dzieci, które przetrwają, a nie zginą we krwi jak twoje. Dlatego ja, Alfa Dorian Caldwell z watahy Mistwood, odrzucam cię, Elowen Thorne, jako moją przeznaczoną partnerkę i Lunę."
Spojrzałam mu w oczy, nie czując nic. "Ja, Elowen Thorne, przyjmuję twoje odrzucenie."

Elowen Thorne jest omega wilkiem, która przetrwała lata znęcania się w brutalnej watasze. Zdradzona przez swojego byłego partnera, jest zszokowana, gdy Kaius Valerian, najbardziej przerażający Alfa na terytorium, proponuje jej sześciomiesięczny kontrakt na udawanie jego partnerki.
Kaius nie chce tylko partnerki. Chce całkowitej uległości. Będzie używał jej ciała, jak mu się podoba, biorąc ją brutalnie i bez litości, jasno dając do zrozumienia, że jest tylko jego własnością.
Ale Elowen nie jest już uległą ofiarą. Jeśli Kaius jej pragnie, będzie musiał przebić się przez jej obronę. Będzie walczyć z nim na każdym kroku, nawet jeśli jej ciało zdradzi jej najgłębsze pragnienia.
Kiedy nieudana próba zamachu ujawnia szokujące powiązania między przeszłością jej matki a rodziną Kaiusa, Elowen musi dowiedzieć się, czy Kaius chroni ją dla własnych korzyści, czy dlatego, że naprawdę mu na niej zależy. W świecie, gdzie srebrne ostrza i rozlew krwi rozstrzygają spory, Elowen odkrywa, że bycie związanym z kimś zarówno pisemną umową, jak i znakiem partnera jest o wiele bardziej niebezpieczne, niż kiedykolwiek sobie wyobrażała.
Krwistoczerwona miłość

Krwistoczerwona miłość

390.7k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
„Składasz propozycję?”
„Uważaj, Charmeze, bawisz się ogniem, który spali cię na popiół.”
Była jedną z najlepszych kelnerek, które obsługiwały ich podczas czwartkowych spotkań. On jest szefem mafii i wampirem.
Lubił mieć ją na swoich kolanach. Była miękka i zaokrąglona we wszystkich właściwych miejscach. Lubił to za bardzo, co stało się jasne, gdy Millard zawołał ją do siebie. Instynkt Vidara kazał mu zaprotestować, zatrzymać ją na swoich kolanach.
Wziął głęboki oddech i wciągnął kolejny raz jej zapach. Przypisałby swoje zachowanie tej nocy długiemu okresowi bez kobiety, a może i mężczyzny. Może jego ciało mówiło mu, że nadszedł czas na jakieś zdeprawowane zachowanie. Ale nie z kelnerką. Wszystkie jego instynkty mówiły mu, że to skończy się źle.


Praca w „Czerwonej Damie” była zbawieniem, którego Charlie potrzebowała. Pieniądze były dobre, a ona lubiła swojego szefa. Jedyną rzeczą, od której trzymała się z daleka, był czwartkowy klub. Tajemnicza grupa przystojnych mężczyzn, którzy przychodzili co czwartek, aby grać w karty w tylnej sali. Aż do dnia, kiedy nie miała wyboru. W momencie, gdy spojrzała na Vidara i jego hipnotyzujące lodowato-niebieskie oczy, uznała go za nieodpartego. Nie pomagało, że był wszędzie, oferując jej rzeczy, których pragnęła, i rzeczy, o których nie myślała, że ich chce, ale potrzebowała.
Vidar wiedział, że przepadł w momencie, gdy zobaczył Charlie. Każdy jego instynkt mówił mu, żeby uczynić ją swoją. Ale były zasady, a inni go obserwowali.
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!

Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!

244.2k Wyświetlenia · Zakończone · Amelia Hart
Moja złośliwa przyrodnia siostra zagroziła życiu mojego brata, zmuszając mnie do poślubienia mężczyzny, o którym krążyły plotki, że jest niewyobrażalnie brzydki. Nie miałam wyboru i musiałam się zgodzić.
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!